Η ηφαιστειολογική κοινότητα του καναπέ συνεχίζει να παρακολουθεί στενά την κατάσταση γύρω από το ηφαίστειο που ξυπνάει στην Ελλάδα. Αλλά για κάποιο λόγο τα δοξασμένα παγκόσμια μέσα ενημέρωσης δεν το κάνουν αυτό, σαν να πρόκειται για μια ακόμη έκρηξη στην πλαγιά ενός λόφου κάπου στην Ινδονησία.
Αλλά η Φύση, φαίνεται, αποφάσισε να υπενθυμίσει στους αδύναμους ποιος κάνει κουμάντο εδώ στον πλανήτη και σε ποιον πρέπει να προσευχηθούμε. Σήμερα λοιπόν ήρθαν ανησυχητικά νέα στα πεδία της Φλέγκας, όπου σημειώθηκαν αρκετές σεισμικές εκρήξεις Μ3.0 στη σειρά:
Οι σεισμοί Μ3,0 δεν είναι σίγουρα πολύ μεγάλοι, αλλά για τη συγκεκριμένη τοποθεσία, ο σεισμός Μ3,0 θεωρείται πολύς. Όταν την περασμένη άνοιξη σημειώθηκε εκεί σεισμός Μ4,0, αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι πέρασαν τη νύχτα στους δρόμους. Αλλά η ανησυχία εδώ δεν είναι τόσο οι ίδιοι αυτοί οι σεισμοί Μ3.0, αλλά ο συγχρονισμός τους με την Ελλάδα. Είναι πιθανόν να είναι απλά συμπτωματικό κατά κάποιο τρόπο, αλλά θα μπορούσαν αυτά τα ηφαίστεια να συνδέονται; Και αν συνδέονται, πώς;
Αν και ανάμεσα στους ηφαιστειολόγους του καναπέ υπάρχουν πολύ φωτισμένοι ειδικοί που μπορούν να βάλουν τους καθηγητές γεωλογίας σε μια λακκούβα, η υπόλοιπη μάζα, ειδικά αυτοί που μας κλέβουν υλικό χωρίς αναφορές, σκέφτονται σε κατηγορίες όπως «ήπειροι», «υποβύθιση», «μανδύας πλουμίου» και ούτω καθεξής. Δεν διδάχθηκαν περισσότερα στο σχολείο. Ωστόσο, οι πιο προχωρημένοι οπαδοί γνωρίζουν και άλλες έξυπνες λέξεις όπως κρατόν, κινούμενες ζώνες και ασπίδες. Για την κατανόηση ορισμένων σύγχρονων θεωριών, αυτές οι λέξεις είναι επιθυμητό να διευκρινιστούν.
Οι ασπίδες είναι, κατά κάποιον τρόπο, τα θεμέλια των πρώτων ηπείρων που ξεπρόβαλλαν από τον πλανήτη πριν από 3 δισεκατομμύρια χρόνια, τότε που δεν υπήρχαν καν θάλασσες. Οι κρατόνες είναι οι πυρήνες των σημερινών, παρελθόντων και μελλοντικών ηπείρων. Όταν φτάσει ο Νιμπίρου και οι ήπειροι βουλιάξουν στα σκατά, οι κρατόνες θα στέκονται ακόμα όρθιοι. Και οι κινητές ζώνες είναι απομεινάρια αρχαίων ωκεανών από τον προηγούμενο κύκλο:
Αν φανταστούμε μια χωματερή αυτοκινήτων όπου οι ιδιοκτήτες αποφάσισαν να παραδώσουν μια νέα παρτίδα αυτοκινήτων, τότε ο χώρος για τη νέα παρτίδα θα καθαριστεί από μπουλντόζες, που θα τσουγκρίσουν τα πάντα μέχρι τον φράχτη και θα αναμείξουν τα Toyotas με τα Nissan, ακόμα και συσκευές από τους βάλτους του Mokshan. Στη συνέχεια, μέσα σε αυτούς τους συμπαγώς συμπιεσμένους μεταλλικούς όγκους θα είναι αδύνατο να διακρίνει κανείς τι ήταν πού. Αλλά νέα αυτοκίνητα θα εμφανιστούν στη χωματερή, όρθια σε τακτοποιημένες σειρές.
Στη λιθόσφαιρα, επίσης, όλα είναι περίπου τα ίδια, μόνο που είναι στρογγυλά. Γι' αυτό, όταν νέες ήπειροι εμφανίζονται και επεκτείνονται, τσουγκρίζουν σαν τρακτέρ τον λεπτό ωκεάνιο φλοιό και τον πιέζουν σε αυτές ακριβώς τις ζώνες, όπου οι αποθέσεις ενός πετρώματος εναλλάσσονται με κάποιο απολύτως αδύνατο άλλο σε ένα χιλιόμετρο. Και όλα αυτά υψώνονται με τη μορφή βουνών.
Αλλά η εικόνα είναι ακόμη πιο ενδιαφέρουσα σε βάθη 50 και πλέον χιλιομέτρων. Οι κρατόνες έχουν πολύ μεγάλο πάχος, διακόσια χιλιόμετρα, ίσως και περισσότερα - υπάρχουν μόνο θεωρίες γι' αυτό, κανείς δεν έχει καταδυθεί εκεί. Αλλά στην περιοχή των κινητών ζωνών ο φλοιός είναι πολλές φορές λεπτότερος και σε αυτές τις ρωγμές, όπως και ανάμεσα σε τεράστιες παγοκύστες επιπλέουν κάθε είδους γεωλογικά συντρίμμια, όπως κομμάτια αρχαίων ηπείρων. Και μεταξύ αυτών των κομματιών σχηματίζονται κύτταρα συναγωγής, τα οποία ονομάζονται πλουμίδια μανδύα. Στις εικόνες σχεδιάζονται με τη μορφή όμορφων σωστών μανιταριών, αλλά το πραγματικό τους σχήμα θα είναι σαν να προσπαθείτε να συμπιέσετε πλαστελίνη μέσα από μια χούφτα σκληρών σκουπιδιών.
Υπό το πρίσμα αυτής της ανεκτίμητης γνώσης, το 2014, μια ομάδα Ιταλών και Γάλλων γεωλόγων μελέτησε τη δυναμική του μανδύα κάτω από τη Μεσόγειο Θάλασσα και συγκεκριμένα την κινητή ζώνη των Άλπεων. Και κατά τη γνώμη τους, με βάση τις μετρήσεις GPS των επιφανειακών ταχυτήτων - ολόκληρη η Μεσόγειος Θάλασσα είναι, αν όχι ένα μεγάλο προ-μεγάλο πλουμίου, τότε ένα κοινό σύστημα συναγωγής. Δηλαδή, όλα τα ηφαίστεια γύρω και μέσα στη Μεσόγειο Θάλασσα είναι, στην πραγματικότητα, ένα ηφαιστειακό σύστημα. Αν το ένα εκραγεί, το άλλο θα αρχίσει να βράζει αμέσως.
Μπορούμε να υποθέσουμε ότι κάποια πλάκα που επιπλέει κάτω από τη Μεσόγειο Θάλασσα αλλάζει κατά διαστήματα τη θέση της και δίνει διέξοδο στις ανερχόμενες ροές του μανδύα. Το 2021, ο μανδύας έβρασε κάτω από τα Κανάρια νησιά. Τότε η Βόρεια Αφρική άρχισε να κουνιέται. Στη συνέχεια, η Αίτνα και το Στρόμπολι αντέδρασαν. Και τώρα κάτι αρχίζει να συμβαίνει στην Ελλάδα. Ποιες είναι οι πιθανότητες να μην χτυπήσουν στη συνέχεια τα πεδία των Φλεγεώνων; Ή μήπως κάτι θα συμβεί εκεί ακόμη πιο σύντομα από ό,τι στην Ελλάδα. Η Ελλάδα αντέδρασε νωρίς, επειδή το Αιγαίο έχει τη λεπτότερη λιθόσφαιρα στην περιοχή, αλλά σε βάθος 70 χιλιομέτρων στο μανδύα υπάρχει σίγουρα κάτι κοινό:
Ευτυχώς για τους κατοίκους της Μεσογείου δεν υπάρχει ένας κοινά αποδεκτός χάρτης του ανώτερου μανδύα κάτω από την περιοχή τους, κάθε μελέτη δίνει στους ειδήμονες μια διαφορετική παραλλαγή. ΕΔΩ στην Εικόνα 6 υπάρχει ένας συνοπτικός πίνακας όλων των παραλλαγών. Και εμείς, ως άνθρωποι με πολύ, πολύ ευρείες απόψεις επιτρέπουμε ακόμη και ότι η Γη είναι επίπεδη ή ότι ζούμε μια προσομοίωση - σε αυτή την κατάσταση όλα αυτά τα τομογράμματα δεν έχουν καμία απολύτως σημασία. Ωστόσο, αν εξακολουθούν να έχουν - τα πεδία Flegrean μπορεί και να χτυπήσει, θα είναι, ας πούμε, δύο σε ένα, έτσι ώστε, ενώ παρακολουθώντας την εξέλιξη των γεγονότων.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : Corfiatiko.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου