Στην Ιεράπετρα βρέθηκε ο τάφος της Γαλλίδας ιερόδουλης Μαντάμ Ορτάνς, που

απασχόλησε το έργο σπουδαίων συγγραφέων και ποιητών μεταξύ των οποίων ο Παντελής Πρεβελάκης και ο Νίκος Καζαντζάκης και η οποία λίγο πριν πεθάνει πολιτογραφήθηκε στην Κρήτη. 

Ο δικηγόρος, Ευθύμης Λεκάκης, είχε υποσχεθεί ότι θα ψάξει και θα βρει τον τάφο της Μαντάμ Ορτάνς, η οποία έγινε γνωστή από τη λογοτεχνία και την πραγματική της ιστορία, και το κατάφερε. Μάλιστα, ο ίδιος αποκάλυψε μέσω ανάρτησης ότι η τοποθεσία του τάφου της είναι στην Κρήτη και συγκεκριμένα στο Δημοτικό Νεκροταφείο της Ιεράπετρας.

Ποια ήταν η μαντάμ Ορτάνς.

Η μαντάμ Ορτάνς γεννήθηκε στη Γαλλία το 1863 και ήρθε στα Χανιά της Κρήτης στα 34 της χρόνια, τότε δηλαδή που κατέπλεαν οι στόλοι των Μεγάλων Δυνάμεων. Η Κρήτη τότε ναι μεν είχε αυτονομηθεί, αλλά ήταν υπό την κυριαρχία των Τούρκων, γι’ αυτό και ελεγχόταν από τις Μεγάλες Δυνάμεις. Η μαντάμ Ορτάνς είχε αφήσει πίσω της το Παρίσι την περίοδο που κατασκευαζόταν ο Πύργος του Άιφελ και το Παρίσι γενικά είχε ξεκινήσει να αναγεννάτε. Είχε λάβει τηλεγράφημα από τον αγαπημένο της ναύαρχο Ζωρζ Ποτιέ και της ζητούσε να μετακομίσει στα Χανιά μαζί με τα κορίτσια που είχε στον οίκο της, αναφέρει η τοπική ιστοσελίδα neakriti.gr.

Την περίοδο αυτή στο Παρίσι η Αδελίνα Γκιτάρ ή μαντάμ Ορτάνς, όπως τη γνώριζαν όλοι με το καλλιτεχνικό της όνομα, είχε οίκο ανοχής σ’ ένα εξαιρετικό από αρχιτεκτονικής άποψης κτήριο του Παρισιού και μάλιστα επιμελημένο με υψηλό γούστο. Εκεί είχε συγκεντρώσει κορίτσια που δεν τα θαύμαζε κάποιος μόνο από την εξωτερική τους εμφάνιση, ήταν καλλιεργημένα και μπορούσαν να συνδιαλέγονται με ανθρώπους της υψηλής κοινωνίας και ξεχωριστές προσωπικότητες, όπως καλλιτέχνες και πολιτικούς, γι’ αυτό και συγκέντρωνε εκλεκτή πελατεία. Παρά ταύτα, όμως, η μαντάμ Ορτάνς αποδέχτηκε την πρόταση του ναυάρχου Ζωρζ Ποτιέ. Πήρε την απόφαση να τα αφήσει όλα πίσω και να μετακομίσει με τα κορίτσια της, χορεύτριες και τραγουδίστριες, στα Χανιά της Κρήτης.

Η υποδοχή τους στο λιμάνι των Χανίων ήταν θερμή. Εκεί τις περίμενε ο Γάλλος ναύαρχος Ποτιέ, παρέα με άλλους αξιωματικούς και άνδρες από τα πολεμικά πλοία που έσπευσαν όλοι μαζί για να τις υποδεχτούν. Ο Ποτιέ είχε φροντίσει τον χώρο φιλοξενίας τους, ήταν ένα διώροφο κτήριο στο κέντρο της πόλης των Χανίων απέναντι από τη Δημοτική Αγορά, “Λόντον Μπαρ” λεγόταν. Οι χοροί και τα τραγούδια τους, η φινέτσα της Όρτανς και ο αέρας της παριζιάνικης ζωής, που είχε μεταφερθεί στα Χανιά εξαιτίας τους, προσέλκυσαν πλήθος αξιωματικών των Συμμαχικών Δυνάμεων, αλλά και Χανιωτών.

Εκεί βελτιώθηκε αρκετά η οικονομική κατάσταση της μαντάμ Ορτάνς, μπήκε στον κύκλο της τότε κοινωνίας, αποκτώντας ολοένα και περισσότερους θαυμαστές. Η ομορφιά της, που ήταν και εσωτερική και εξωτερική, η ιδιαίτερη ευγένεια στη συμπεριφορά της, σε συνδυασμό με το ότι τραγουδούσε και χόρευε εντυπωσιακά, την έκαναν διάσημη και πολλοί ήταν αυτοί που πήγαιναν για να τη δουν να χορεύει καν-καν, επιδεικνύοντας τα καλλίγραμμα πόδια της. Έλεγαν μάλιστα ότι χόρευε και στο “Μουλέν Ρουζ”, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι δεν ήταν τυχαίες οι εντυπωσιακές χορευτικές εμφανίσεις της στα Χανιά τον 19ο αιώνα.

Το ξενοδοχείο «Η Γαλλία» και η ζωή αφιερωμένη στις φιλανθρωπίες.

Η μαντάμ Ορτάνς είχε τον τίτλο του υποπρόξενου της Γαλλίας, αλλά ήταν άμισθη, οπότε άνοιξε στην Ιεράπετρα ένα εστιατόριο για να καταφέρει να επιβιώσει. Εκεί δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά και ως ιδιοκτήτρια ξενοδοχείου, άνοιξε το ξενοδοχείο «Η Γαλλία», αλλά και ένα ψιλικατζίδικο. Οι άνθρωποι της Ιεράπετρας την αγάπησαν και αναγνώρισαν το ότι το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της ήταν αφιερωμένο στις φιλανθρωπίες.

Ασχολήθηκε με όποιον έχει ανάγκη και όλοι μιλούσαν για την καλοσύνη της. Στα 75 της χρόνια είχε αρρωστήσει και, αν και καθολική, είχε ζητήσει έναν ιερέα για να εξομολογηθεί. Ο παπα-Μανώλης Τζαβολάκης ήταν αυτός που της έδωσε συγχώρεση λίγο πριν κλείσει τα μάτια της το 1938. Ήταν αυτός που ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με την ίδια όταν θέλησε να μιλήσει για τα αμαρτήματά της, την ερωτική της δραστηριότητα.

Μέσα από την πολυτέλεια και τις διασκεδάσεις κατόρθωσε να μείνει στη μνήμη όλων για την αγάπη που είχε για την Κρήτη, για την αγάπη που είχε μέσα της ως άνθρωπος για τον συνάνθρωπο, τα κέρδη της να μοιραζόταν με όποιον είχε ανάγκη.

Οι Κρητικοί εντέλει δεν επηρεάστηκαν από τις ερωτικές υπηρεσίες που προσέφερε και την αγάπησαν διακρίνοντας τις αξίες της ως άνθρωπος, γι’ αυτό μάλιστα έχει δοθεί το όνομά της σε δρόμο της πόλης της Ιεράπετρας.

cnn.gr