Η επισημοποίηση από ΗΠΑ και Γερμανία πως τα όπλα τους μπορούν να χτυπούν στόχους εντός ρωσικών εδαφών δεν είναι το μείζον των εξελίξεων στα ουκρανικά πεδία.

Η Ουκρανία τους τελευταίους τουλάχιστον επτά μήνες βρίσκεται σε μία διαδικασία ανασύνταξης τόσο στο εσωτερικό όσο και στις εξωτερικές της σχέσεις. Η ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή και τα όσα συμβαίνουν από τις 7 του περασμένου Οκτώβρη στο Ισραήλ έφεραν, εν δικαίω, αναστάτωση στο Κίεβο το οποίο εκείνη ακριβώς τη στιγμή είχε περισσότερο από ποτέ ανάγκη την Δυτική και κυρίως την Αμερικανική στήριξη.

Το Κίεβο σήμερα με τις εξελίξεις και τα γεγονότα να έχουν γυρίσει 180ο την κατάσταση στα πεδία των μαχών επί της ουσίας δεν έχει και πολλές επιλογές στην φαρέτρα του. Για τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι ο δρόμος της αντεπίθεσης και μάλιστα με όλα τα μέσα είναι μονόδρομος τη στιγμή που η Μόσχα του Πούτιν έχει και πάλι τα πλεονεκτήματα που είχε τα χέρια της παραμονές της εισβολής του 2022.

Αυτή την φορά η μεγάλη αλλαγή είναι ότι, σχεδόν τρία χρόνια από την έναρξη του πολέμου, η Ρωσία γνωρίζει πολύ καλά τι την περιμένει. Έχει χάσει δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες σε βορρά και νότο, έχει υποχωρήσει από σημαντικές πόλεις, όπως η Χερσώνα, και έχει καταφέρει να αμυνθεί αποτελεσματικά για έναν ολόκληρο χειμώνα. Ο Ρώσος Πρόεδρος σήμερα έχει νέο υπουργό Άμυνας και το σημαντικότερο δεν φαίνεται να έχει κάποια εσωτερική απειλή για την εξουσία του καθώς ο Πριγκόζιν έχει σκοτωθεί σε δυστύχημα και η Wagner ελέγχεται πλήρως από το Κρεμλίνο.

Το Κίεβο ακόμη και σήμερα δεν έχει παραλάβει το μεγαλύτερο μέρος των όπλων που χρειάζεται προκειμένου να ανασχέσει την επέλαση του ρωσικού στρατού ειδικά στα ανατολικά και από την άλλη να καταφέρει να απωθήσει από τα εδάφη του τις ρωσικές δυνάμεις. Εκτός των όπλων, ο Ζελένσκι έχει μεγάλο πρόβλημα με τους απόλυτους αριθμούς των εκπαιδευμένων μάχιμων στα πεδία και ακόμη και η αλλαγή στο νόμο που φέρνει στα γραφεία επιστράτευσης καταδικασμένους – έγκλειστους σωφρονιστικών ιδρυμάτων σκιαγραφεί το μεγάλο πρόβλημα.

Η άδεια από την πλευρά των ΗΠΑ και της Γερμανίας για χρήση των εξελιγμένων οπλικών τους συστημάτων σε στόχους εντός Ρωσίας δεν αναμένεται να αλλάζει ριζικά την εικόνα αλλά έχει έναν άλλο στόχο: Να τρομάξει την Ρωσία η οποία μπορεί να υπερέχει σε αριθμούς αλλά δεν μπορεί να αφήσει τους πυραύλους από την Ουκρανική πλευρά να σπείρουν τρόμο και θάνατο στα δικά της «λιμέρια». Η απάντηση από το Κρεμλίνο ήταν και πάλι η ρητορική του πυρηνικού ολέθρου, αλλά αυτό δεν θα πρέπει να ξενίζει τη Δύση, αυτό είναι το μόνιμο αφήγημα της Ρωσίας μετά τους πρώτους μήνες της εισβολής και τις πρώτες μεγάλες ήττες από τις ουκρανικές δυνάμεις.

Θα πρέπει να ξεκαθαριστεί επίσης πως το Κίεβο δεν έχει παραλάβει σήμερα διαφορετικά όπλα από τους συμμάχους του. Οι πύραυλοι που ήδη χρησιμοποιεί εδώ και μήνες για να πλήξει στόχους στην κατεχόμενη από το 2014 Κριμαία ή και στόχους στις κατεχόμενες περιοχές του Ντονέτσκ και την κοιλάδα του Ντονμπάς θα ξεκινήσουν να βάζουν στο στόχαστρό τους θέσεις εντός Ρωσίας… Αλήθεια το τελευταίο τρίμηνο πόσα σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων και αποθήκες οπλισμού των Ρώσων έχουν χτυπηθεί από ουκρανικά drones;

Το ζήτημα δεν είναι σήμερα εάν οδηγούμαστε σε τρίτο παγκόσμιο πόλεμο από την δυτική αδειοδότηση για χτυπήματα εντός της Ρωσίας, ή για να είμαστε ακριβείς δεν είναι τα χτυπήματα η αιτία της γενίκευσης του πολέμου. Το μείζον για την Ρωσία είναι το μήνυμα ειδικά από την πλευρά των ΗΠΑ πως ο πόλεμος σταματά να είναι αμιγώς ουκρανικό πρόβλημα. Ο Πούτιν αν κάτι δεν θέλει σε καμία περίπτωση είναι να μεταφερθεί μέρος του τρόμου που βιώνουν οι άμαχοι της Ουκρανίας στην δική του πλευρά. Ο Ρώσος Πρόεδρος έχει καταφέρει να υπερκεράσει και τις οικονομικές κυρώσεις και τις ελλείψεις σε οπλισμό, τον φόβο δεν έχει καταφέρει κανένας ηγέτης μέχρι σήμερα να τον τιθασεύσει και να τον νικήσει.

Σε αμιγώς «πρακτικά» - επιχειρησιακά ζητήματα η άδεια των ΗΠΑ και της Γερμανίας σε συνδυασμό με την Γαλλική πρόθεση να σταλούν άμεσα εκπαιδευτές του Γαλλικού στρατού στην Ουκρανία προκειμένου να μην χάνεται κρίσιμος χρόνος για τους στρατιώτες του Κιέβου δεν είναι απίθανο μέσα στο καλοκαίρι να οδηγήσουν και στην αποστολή δυτικών μαχητικών στην περιοχή. Εάν αυτό γίνει τότε θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο πως η Ρωσία θα προχωρήσει δυναμικότερα ή ακραία στη μαινόμενη πολεμική σύρραξη. Ο κίνδυνος του Γ Παγκοσμίου πολέμου σήμερα είναι το ίδιο κοντά όσο και μακριά, αυτό που δείχνει να αλλάζει ταχύτατα και δυναμικά είναι οι συσχετισμοί.

cnn.gr