Καλά δέν θ᾿ἀρχίσω νά σᾶς λέω τό πόσο προσχεδιασμένα ἦσαν ὅλα ὅσα λαμβάνουν χώρα στό ἀμέρικα,οὔτε βεβαίως καί τό ποιοί εἶναι πίσω ἀπό αὐτούς τούς σχεδιασμούς.Νομίζω,πλέον,πώς συντριπτικῶς οἱ περισσότεροι ἀπό ἐσᾶς,τά γνωρίζετε ἤδη. Ὅμως μία ἐπανάληψις ποτέ δέν ἔβλαψε,τοὐναντίον...Μόνον ἔνα πρᾶγμα ἔχω νά σημειώσω,ἀφοῦ ἀποτελεῖ πραγματικότητα ἀναμφισβήτητη : Ὅ,τι συμβαίνει στήν ἀμερική,σέ ὅποιον τομέα,ἀλλά πρωτίστως στόν κοινωνικο-πολιτιστικό,δυστυχῶς τό βλέπουμε νά συμβαίνει,στήν συνέχεια,καί στήν Εὐρώπη, κυρίως,ἀφοῦ αὐτή ἀποτελεῖ κομμάτι αὐτοῦ πού ὀνομάζουμε :δυτικός πολιτισμός.
Ἐννοεῖται πώς στά σύγχρονα χρόνια,ὅπου πλέον ὁ κόσμος,λόγῳ τεχνολογίας,ἔχει καταστῇ μία «γειτονιά»,ἡ ἐπιρροή αὐτή εἶναι θέμα πολύ συντόμου χρονικοῦ διαστήματος...!
Θυμᾶστε ποιοί ἔπεσαν σέ κατάθλιψιν,κυριολεκτικῶς,ὅταν ἡ «δημοκρατική» Χίλλαρυ ἔχασε τίς ἐκλογές ἀπό τόν Τράμπ;
Τήν ἔκλαψαν ὅλοι τήν Χίλλαρυ… Ὁμοφυλόφιλοι, λεσβίες, κίτρινοι, μαῦροι, Ἀσιᾶτες, φεμινίστριες, μουσουλμανοι….
Καί ποιοί προωθοῦν τήν ἀτζέντα ὅλων τῶν ἀνωτέρῳ ; Ναί,ἡ παγκόσμια ἐξουσιαστική «ἐλίτ»...Νά προσδιορίσουμε,λοιπόν,τό μῖσος κατά τοῦ Τράμπ καί τήν προέλευσίν του,ἀπό τούς συγκεκριμένους ; Ναί ! Διότι,ἕνας Τράμπ,τούς χαλάει τούς σχεδιασμούς τους,βρέ παιδί μου...
...Ο πολυπολιτισμός είναι μια ιδέα που επινόησε η Αμερική από την πληθώρα των πολιτιστικών ταυτοτήτων που επιλέγουν για τον εαυτό τους τα οριζόμενα από την κατανάλωση άτομα, χωρίς καμία κουλτούρα να υπερισχύει ή να είναι ανώτερη. Και η πολιτική ορθότητα είναι απλώς ο πολυπολιτισμός παντρεμένος με το κράτος, όπου οι κυβερνητικές πολιτικές δείχνουν εύνοια σε κάποιες εθνοτικές ομάδες εις βάρος άλλων. Εξ ου και ο Van Jones, τη νύχτα της νίκης του Τραμπ, πετάγονταν στο CNN και έλεγε ότι είναι «ρατσιστικό» και «εθνικιστικά μισαλλόδοξο» που οι Λευκοί ψηφίζουν σύμφωνα με τα συμφέροντά τους, ενώ το γεγονός ότι οι Μαύροι ψηφίζουν σύμφωνα με τα συμφέροντά τους είναι «απελευθέρωση» και «δικαιοσύνη».
Από πολλές πλευρές, αυτή η πολιτικά ορθή πολυπολιτισμική προοπτική της ζωής βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Από τη μια μεριά, μια σκληροπυρηνική αντιμεταναστευτική πρόταση πολιτικής, που κάποτε θεωρούνταν η προαναγγελία θανάτου για έναν ρεπουμπλικάνο υποψήφιο, νίκησε σαρωτικά στην κάλπη.
Από την άλλη μεριά, ο πολυπολιτισμός μεταμορφώνεται σε φυλετοποίηση και βαλκανοποίηση στην πολιτική αριστερά. Για παράδειγμα, το κίνημα «Οι Ζωές των Μαύρων Έχουν Σημασία» (Black Lives Matter ή BLM) δεν είναι τίποτα λιγότερο από ένα εθνοτικό, εθνικιστικό (και βίαιο) κίνημα, ένα είδος απολυταρχικής φυλετοποίησης που απορρίπτει τις κοσμικές ιδέες της ανοχής και της αποδοχής. Οι αξίες του κοσμικού πολυπολιτισμού και της ανοχής καταρρέουν ολόγυρα, όχι απλά λόγω του κύματος των εθνικιστικών λαϊκιστικών διαθέσεων της δεξιάς, αλλά επίσης και λόγω των διαιρέσεων στις συμμαχίες, που λαμβάνουν χώρα ως αποτέλεσμα του πολυπολιτισμού.
Επιπλέον, η μεταβολή αυτή προς τις εθνικιστικές διαθέσεις που παρατηρούμε σε όλη τη Γη στην πραγματικότητα προϋποθέτει μια αναζωπύρωση των ιστορικών θρησκευτικών ταυτοτήτων και των ηθικών δεσμεύσεων, κυρίως λόγω της αλληλοσχέτισης μεταξύ του εθνικισμού και των αναζωογονημένων παραδόσεων. Ενόψει των απειλών στην τοπική ή την εθνική ταυτότητα από τις κοσμικές διαδικασίες της παγκοσμιοποίησης, οι λαοί έχουν την τάση να ανακτούν τα σύμβολα της πολιτισμικής τους ταυτότητας όπως η γλώσσα, τα έθιμα, οι παραδόσεις και η θρησκεία ως μηχανισμούς αντίστασης... (Ὁ Τράμπ καί τό μετά-λίμπεραλ μέλλον τῆς Ἀμερικῆς)
Αὐτούς τούς «μηχανισμούς ἀντίστασης» λυσσομανᾶ ἡ ΝΤΠ νά καταστείλῃ ! Διότι βλέπει νά καταρρέῃ ὅ,τι μέ πολύ «κόπο καί μόχθο» ἔχτιζαν,πλέον τῆς ἑκατονταετίας...
Μπαίνουμε στην εποχή που οι λόγιοι ονομάζουν “μετακοσμική” (post-secular ή μετα-εκκοσμικευμένη). Όπως υπονοεί η λέξη, η μετακοσμική κοινωνία είναι αυτή που δεν προσυπογράφει πλέον τις δύο θεμελιώδεις δεσμεύσεις του κοσμικού φιλελευθερισμού: Τον επιστημονικό ορθολογισμό και τις προσωπικές αξίες της αυτονομίας και του τρόπου ζωής. Σε πολύ βασικό επίπεδο, η μετακοσμική κοινωνία αφορά την επιστροφή στη θρησκεία και τις θρησκευτικές αξίες στο δημόσιο βίο.
Ποιά ἦταν τά βασικά σημεῖα πού ὁ Τράμπ ἔθεσε ὡς προτεραιότητες;
Κατά τῆς μεταναστεύσεως,τέλος στήν πολιτική ὀρθότητα,πόλεμος κατά τῆς διαφθορᾶς,μείωσι τῶν στρατιωτικῶν ἐπιχειρήσεων,ὑπόσχεσιν γιά ἐσωτερική ἀνάπτυξιν μέ στόχο τήν δραματική μείωσιν τῆς ἀνεργίας.
Ἔ,δέν νομίζω πώς χρειάζεται νά μποῦμε σέ λεπτομέρειες ἐπ᾿αὐτῶν,ὅλοι σας ἀντιλαμβάνεσθε πώς αὐτά ἀποτελοῦν τήν ἀπ᾿εὐθειας ῥῆξιν μέ τήν ἀτζέντα τῆς ΝΤΠ.
Η αλήθεια είναι ότι τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική συντελείται μία «Αντεπανάσταση». Πρόκειται περί ενός φαινομένου μετασχηματισμού των αντιλήψεων της κοινωνίας απέναντι στην πολιτική ορθότητα, οι αιτίες του οποίου πρέπει να αναζητηθούν στην ανίερη συμμαχία των ελίτ με την Αριστερά και τον πολιτικό Φιλελευθερισμό. Η ιδεολογική τους κυριαρχία στα ΜΜΕ, στα πανεπιστήμια, στις πολυεθνικές εταιρείες, στο Hollywood, στις ΜΚΟ και στα think tanks είναι σφόδρα αναντίστοιχη με τις πραγματικές ανάγκες των δυτικών κοινωνιών οι οποίες δεν μοιράζονται τις αξίες τους.(Γιατί οἱ ἐλίτ σαμποτάρουν τόν Τράμπ;)
Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια του τελευταίου μισού του αιώνα, κάποιος έκλεψε τον πολιτισμό μας. Ακριβώς πριν από 50 χρόνια, στη δεκαετία του 1950, η Αμερική ήταν ένας σπουδαίος τόπος. Ήταν ασφαλής. Ήταν αξιοπρεπής. Τα παιδιά είχαν καλή εκπαίδευση στα δημόσια σχολεία. Ακόμη και οι πατέρες με τα ‘μπλε κολάρα’ (εργατική τάξη) έφερναν στο σπίτι εισοδήματα μεσαίας τάξης, ώστε οι μητέρες μπορούσαν να μείνουν σπίτι με τα παιδιά. Οι εκπομπές στην τηλεόραση αντανακλούσαν τις παραδοσιακές αξίες.
Πού πήγαν όλα αυτά; Πώς έγινε η Αμερική αυτός ο αδύνατος, παρακμιακός τόπος στον οποίο ζούμε σήμερα - τόσο διαφορετικός ώστε εκείνοι που μεγάλωσαν πριν από τη δεκαετία του '60 αισθάνονται σαν να είναι μια ξένη χώρα; Μήπως αυτή η αλλαγή απλά "συνέβη";
Δεν "συνέβη" απλά. Στην πραγματικότητα, ακολουθήθηκε μια σκόπιμη ατζέντα για να κλέψει τον πολιτισμό μας και να αφήσει ένα «νέο» και πολύ διαφορετικό στη θέση του. Είναι η ιστορία για το πώς και γιατί έγινε αυτό, είναι ένα από τα πιο σημαντικά τμήματα της ιστορίας του έθνους μας - και είναι μια ιστορία σχεδόν κανείς δεν ξέρει. Οι άνθρωποι πίσω από αυτό ήθελαν να γίνει έτσι...
(Ἡ ἱστορία τῆς «πολιτικῆς ὀρθότητος»)
«Θα κάνουμε την Δύση τόσο διεφθαρμένη που θα βρωμάει»...
Ο νούμερο 1 στόχος του πολιτιστικού μαρξισμού, από την ίδρυσή του, υπήρξε η καταστροφή του δυτικού πολιτισμού και της χριστιανικής θρησκείας.
...Έτσι, αυτό είναι το τελευταίο κομμάτι στο παζλ. Φαίνεται προφανές ότι η νομοθεσία για τα "Εγκλήματα Μίσους" είναι το όχημα με το οποίο η ελευθερία του λόγου θα σιγήσει μόνιμα στην Δύση.
 |
| Θεσσαλονίκη: Εντυπωσιακή διαμαρτυρία για τον Τζόρτζ Φλόιντ |
Καί μέσῳ αὐτῶν τῶν σχεδίων,σύν τῆς κοροϊδίας τῆς «πανδημίας» ἔρχεται μία νέα πραγματικότητα πού θά ἔχῃ ἀνθρώπους πειθαρχημένους ὡς στρατιώτες,χωρίς δυνατότητα ἀντιδράσεως,σ᾿ἕναν κόσμο τοῦ ὁποίου ἡ καταστροφή εἶναι προδιαγεγραμμένη ! Κυριολεκτικῶς προδιαγεγραμμένη ...
Ο Πάπας Φραγκίσκος γονατίζει, πλένει και φιλά τα πόδια προσφύγων
Τό πιάσατε τό μήνυμα ; Καλῶς...
Ἡ Πελασγική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου