Αποτυπώνοντας την εκτίμησή του για την γεωπολιτική κοσμογονία πέριξ της Μεσογείου, ο βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς Κώστας Μπαργιώτας, εκτιμά πως η συμπεριφορά της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δείχνει ξεκάθαρα μία “τάση” προς τη Ρωσία, ισχυρότερη ακόμη κι από εκείνη της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή!
Ο Λαρισαίος πολιτικός σχολιάζει το πρόσφατο δυστύχημα που κόστισε τη ζωή σε έναν Έλληνα πιλότο, τις σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας και το ρόλο του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ για το ρόλο της Ρωσίας στην Ελληνική κρίση δε διστάζει να πει χαρακτηριστικά ότι “όσοι υποστηρίζουν ότι το ξανθό γένος θα μας βοηθήσει είναι απλώς ανόητοι”.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ Απόστολο Ράιδο
Έχουμε πολλούς νεκρούς τις τελευταίες δεκαετίες στο Αιγαίο από την Πολεμική Αεροπορία. Πως σχολιάζετε το τελευταίο συμβάν;
Θα αδικήσουμε την ετοιμότητα και την ποιότητα της Πολεμικής Αεροπορίας, καθώς οι απώλειες των μαχητικών και αυτού του είδους τα ατυχήματα είναι ελάχιστα, χαμηλότερα από τον παγκόσμιο μέσο όρο και χαμηλότερα από τους Αμερικάνους και αυτό λέει κάτι για την ετοιμότητα της Αεροπορίας. Είναι δυστυχώς ένα περιβάλλον με πολύ μεγάλες εντάσεις, είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη και δύσκολη δουλειά, τα συγκεκριμένα αεροπλάνα έχουν εξαιρετικές επιδόσεις και δυνατότητες οι οποίες όμως παρουσιάζουν και αστοχίες. Αυτή τη στιγμή στο Αιγαίο γίνεται ένας «πόλεμος». Είναι σε έξαρση αυτή τη στιγμή γιατί πάντα υπήρχαν εντάσεις. Ας ελπίσει κανείς ότι σύντομα θα μπούμε σε μια ύφεση, γιατί είναι πραγματικά κρίμα η απώλεια νέων ανθρώπων και μάλιστα σε αυτό το επίπεδο.
Το σύνθημα ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο δεν ισχύει. Η ΕΕ είναι κάτι διαφορετικό, έχει τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά και άλλα προβλήματα. Δεν έχει εξωτερική πολιτική
Η Τουρκία μπορεί να μετριάσει όσα συμβαίνουν τώρα τελευταία, από την προκλητικότητα μετά και από αυτό το εξαιρετικά δυσάρεστο γεγονός; Δεδομένου και ότι είχαμε και επικοινωνία του Γιλντιρίμ με τον Τσίπρα; Θα αλλάξει το κλίμα;
Ο βασικός λόγος που παράγεται και διατηρείται η ένταση είναι πολιτικός και έχει να κάνει με το εσωτερικό της Τουρκίας. Θεωρώ ότι όσον αφορά την πολιτική στο Δυτικό της μέτωπο η Τουρκία, ο στόχος επετεύχθη εν μέρει στην Κύπρο, με την αποπομπή του Ιταλικού γεωτρυπάνου. Σε αυτή τη φάση η συντήρηση των γκρίζων ζωνών και της παραφιλολογίας, οι παλικαρισμοί που ακούσαμε εκατέρωθεν δυστυχώς – δεν μπορώ να ξεχάσω τον κ.Καμένο και αυτά που λέει κατά καιρούς – ήταν για εσωτερική κατανάλωση και από τις δύο πλευρές. Και ο κ.Καμένος από τη μεριά του, απευθύνεται σε ένα συγκεκριμένο ακροατήριο στην Ελλάδα από το οποίο ελπίζει ότι θα μπορέσει να μπει στη Βουλή. Από την από εκεί μεριά, ο Ερντογάν και οι ακροδεξιοί του σύμμαχοι πλέον, παράγουν πολιτική στο εσωτερικό, αυτό που λέμε «ψευτοτσαμπουκά». Ελπίζω ότι θα επιδειχθεί ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση, έστω και σε αυτό το επίπεδο. Ο μεγάλος φόβος είναι να γίνει ένα ατύχημα, μια «στραβή» κατά το κοινώς λεγόμενο. Σαν αυτούς του πυροβολισμούς στη Ρω ή οτιδήποτε άλλο, το οποίο θα αυξήσει την ένταση και θα δημιουργήσει τετελεσμένα.
Τι έγινε στην Ρω;
Όταν λέμε να γίνει ατύχημα, υπάρχει και ο ανθρώπινος παράγοντας, υπάρχουν και θερμοκέφαλοι εκατέρωθεν, υπάρχουν και κακές στιγμές, υπάρχουν και παρανοήσεις και οριακές καταστάσεις οι οποίες ξεφεύγουν από τον έλεγχο, δεν είμαι σε θέση να ξέρω τι έγινε εκείνο το βράδυ. Αυτό που μάθαμε είναι ότι ένα ελικόπτερο με σβηστά φώτα πέρασε πάνω από τη Ρω και οι Έλληνες ως όφειλαν απάντησαν με πραγματικά πυρά. Μια άλλη σύγκρουση«Ίμια 2» όπως επικράτησε να λέγεται η προσπάθεια εμβολισμού της ελληνικής ακταιωρού, μπορεί να ανεβάσει την ένταση κατακόρυφα ή να κλιμακώσει την κατάσταση, σε μια θάλασσα που «βράζει» στο Αιγαίο, από σκάφη, αεροπλάνα και στρατιωτικούς.
Η συμμετοχή μας στις συμμαχίες είναι η δύναμή μας απέναντι στους Τούρκους και σε οποιονδήποτε εξωτερικό εχθρό
Το ΚΚΕ λέει ότι πρέπει να φύγουμε από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Είμαστε τελικά ισότιμα μέλη της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας; Μπορεί δύο μέλη του ΝΑΤΟ να έχουν τέτοια ζητήματα και να μην υπάρχει μια εσωτερική διευθέτηση;
Το σύνθημα ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο δεν ισχύει. Η ΕΕ είναι κάτι διαφορετικό, έχει τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά και άλλα προβλήματα. Δεν έχει εξωτερική πολιτική. Είναι ένα τεράστιο πρόβλημα που το αναγνωρίζουνε όλοι και η αδυναμία της να δράσει ως διεθνής παράγοντας στην Μέση Ανατολή για παράδειγμα είναι ένα τεράστιο έλλειμμα το οποίο δεν μπόρεσε να το καλύψει. Δεν έχει στρατιωτικό βραχίονα. Παρόλα αυτά η Ευρώπη μας κάλυψε πολιτικά. Και ο Γιούνκερ και το Κοινοβούλιο έβγαλε ένα ψήφισμα. Αυτό κάνει η Ευρώπη γενικώς. Ποτέ δεν έκανε κάτι παραπάνω, μακάρι να μπορέσει να κάνει κάτι παραπάνω και το μεγάλο της πρόβλημα είναι ότι δεν έχει εξωτερική πολιτική.
Το ΝΑΤΟ από τη μεριά του όφειλε να παρέμβει, αυτή είναι μια πάγια πολιτική της Ελλάδας στις διενέξεις με την Τουρκία από το 1974 που άρχισε η διαμάχη στο Αιγαίο με την Τουρκία. Το 1974 ξεκίνησαν οι διαμάχες στο Αιγαίο με τις γκρίζες ζώνες λόγω της Κύπρου. Δεν υπήρχε καμία διαμάχη πριν το 1974 όταν και συνέβη το Κυπριακό και μετά επεκτάθηκε και στο Αιγαίο. Από εκείνη την περίοδο μέχρι σήμερα η πολιτική μας είναι να πάμε τις διμερείς διαφωνίες μας στο ΝΑΤΟ. Αυτό έκαναν όλες οι κυβερνήσεις οι ελληνικές. Όποτε είχαμε μεγάλο πρόβλημα με τους Τούρκους πηγαίναμε στο ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ εντωμεταξύ έχει αλλάξει χαρακτήρα και μας αγνοεί στο συγκεκριμένο θέμα, με το Γραμματέα του να λέει να τα βρούμε μεταξύ μας, το οποίο είναι απαράδεκτο για το ΝΑΤΟ. Και μην ξεχνάτε ότι απέναντί μας έχουμε μια χώρα η οποία έχει τεράστια προβλήματα με τους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ έτσι κι αλλιώς. Είναι μια κατάσταση καινούρια, την οποία δεν μπορώ να την αξιολογήσω εντελώς.
Προσανατολισμός της κυβέρνησης
Αυτή η κυβέρνηση, περισσότερο ακόμα και από την κυβέρνηση Καραμανλή, γλυκοκοιτάζει τη Ρωσία. Είμαστε η μόνη χώρα της Δύσης και του ΝΑΤΟ που δεν διώξαμε κανέναν Ρώσο διπλωμάτη – και καλά κάναμε ενδεχομένως– αλλά αυτή είναι μια πολιτική που είναι διαφορετική. Όποιος παρακολουθεί τα τεκταινόμενα στην Ευρώπη, παρακολουθεί μια αντιρωσική ιστορία, η οποία δεν υπάρχει στην Ελλάδα, στα ΜΜΕ ή στην πολιτική. Δεν είμαστε ούτε τα καλά παιδιά, ούτε απολύτως ευθυγραμμισμένοι με τις πολιτικές του ΝΑΤΟ απέναντι στη Ρωσία.
Ακολουθούμε μια δικιά μας πολιτική που υπαγορεύεται και από τη θέση μας και από την ιστορία μας.Δεν είμαστε τα καλά παιδιά. Όπως είπε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, «ανήκομεν εις της Δύσην». Η έννοια είναι ότι είμαστε κομμάτι της Δύσης, εκ των πραγμάτων. Το επιδίωξε και το κατέκτησε η χώρα τα τελευταία 40 χρόνια, να είναι κομμάτι της Δυτικής Ευρώπης. Πράγμα που σημαίνει ότι η συμμετοχή μας στις συμμαχίες είναι η δύναμή μας απέναντι στους Τούρκους και σε οποιονδήποτε εξωτερικό εχθρό. Δεν είναι τόσο ο Στρατός μας ή το μέγεθός μας, αλλά οι συμμαχίες μας και το σημείο που καθόμαστε στη διεθνή σκακιέρα.
Το πώς το αξιοποιεί αυτό, η κυβέρνηση είναι μια άλλη κουβέντα, η θέση μας, όμως,είναι εκεί και καθορίζεται από τις συμμαχίες μας και οι συμμαχίες μας καθοριζότανε πάντα μα πάντα από τη γεωπολιτική μας θέση. Η Ελλάδα βρίσκεται πάντα εκ τω πραγμάτων στο πλευρό εκείνων που ελέγχουν τη θάλασσα στην ανατολική Μεσόγειο. Αλλιώς δεν έχουμε στον ήλιο μοίρα και δεν μπορούμε να ζήσουμε. Αυτός είναι ο ρεαλισμός. Αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο ένας πολιτικός μπορεί να κινηθεί.
Οι Ρώσοι θα μας βοηθήσουν στο βαθμό που τους συμφέρει, εμείς πρέπει να είμαστε με τους Ρώσους, τους Αμερικανούς, τους Γεωργιανούς, στο βαθμό που μας συμφέρει και εξυπηρετεί τα εθνικά μας συμφέροντα
Η κρίση δεν ήταν μια πρώτης τάξης ευκαιρία για να καταρριφθούν κάποιοι μύθοι όπως για παράδειγμα για το ομόδοξο τόξο και να φανούν οι πραγματικοί μας φίλοι;
Όσοι υποστηρίζουν ότι το ξανθό γένος θα μας βοηθήσει είναι απλώς ανόητοι. Όλοι έφαγαν πόρτα στο Κρεμλίνο, αρχής γενομένης από τον Γιώργο Παπανδρέου και στη συνέχεια με τον Τσίπρα το α΄ εξάμηνο του 2015. Είναι δεδομένο αυτό και όσοι έχουν ρεαλιστική προσέγγιση στην πολιτική γενικά, αναγνωρίζουν ότι η πολιτική είναι σύγκρουση συμφερόντων. Δεν είναι ούτε συναισθηματισμός, ούτε βοήθεια.
Οι Ρώσοι θα μας βοηθήσουν στο βαθμό που τους συμφέρει, εμείς πρέπει να είμαστε με τους Ρώσους, τους Αμερικανούς, τους Γεωργιανούς, στο βαθμό που μας συμφέρει και εξυπηρετεί τα εθνικά μας συμφέροντα. Αυτή είναι η λογική με την οποία όλα τα κράτη του πλανήτη ασκούν εξωτερική πολιτική και αλλάζουν θέση όταν τα συμφέροντα αλλάζουν ή οι ισορροπίες αλλάζουν. Θυμίζω κάναμε μια εξαιρετική κίνηση της προηγούμενη δεκαετία, συνάπτοντας μια συμφωνία κατανόησης με την Κύπρο και το Ισραήλ που δημιούργησε ένα μέτωπο στην περιοχή, το οποίο είναι καινούριο.
Ένα σύντομο σχόλιο: το ότι αυτή η κυβέρνηση έχει κάνει κολοτούμπες και στην εξωτερική πολιτική. Με ένα πολύ έξυπνο σκίτσο που είχα δει, η επόμενη πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία θα είναι στα γόνατα ως ικέτες, αντί για καταγγέλλοντες. Η εναλλακτική του να φύγουμε από το ΝΑΤΟ και την Ευρώπη, που λέει το ΚΚΕ τώρα και που λέγανε πολλοί παλιότερα όταν πιστεύαν σε αυτόν τον γενικό αντισυστημισμό και παλικαρισμό του «να φύγουμε και θα δούμε τι θα γίνει», είναι να γίνουμε η Κούβα της Μεσογείου. Η Κούβα ήταν το μοναδικό κράτος που πούλαγε τσαμπουκά στις ΗΠΑ κάποτε, αλλά είχε τη Ρωσία από πίσω. Εμείς δεν έχουμε κανέναν από πίσω. Αν αποχωρήσουμε από το ΝΑΤΟ και την Ευρώπη, απλώς θα βρεθούμε απροστάτευτοι σε μια περιοχή η οποία δυστυχώς και αυτό είναι το σημαντικό, αρχίζει να καπνίζει όλο και περισσότερο.
Τι θα γίνει με τους 2 στρατιωτικούς; Θεωρείτε ότι το περιστατικό με τον πιλότο που έχασε τη ζωή του θα μαλακώσει τη στάση των Τούρκων;
Ας το ευχηθούμε. Δυστυχώς δεν έχω πληροφόρηση για το τι σκέφτεται το βαθύ τούρκικο κράτος. Ελπίζω να υπάρξει μια εκτόνωση. Όμως, πολύ φοβάμαι ότι η Τουρκική πολιτική δεν είναι αποτέλεσμα ούτε συναισθηματισμού, ούτε επειδή εκνευρίστηκε ο Ερντογάν, ούτε για κάποιο άλλο λόγο. Είναι μια πολιτική που έχει σαφείς στόχους, πέτυχε τον πρώτο δυστυχώς, πριν από μερικές βδομάδες στην Κύπρο, απομένει να δούμε αν αυτή η ένταση θα συνεχιστεί μέχρι τις εκλογές. Τα δυο παιδιά μας εκεί, έχουν εμπλακεί -αθώα όντας- σε μια διένεξη και πληρώνουν κάτι για το οποίο δεν φταίνε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου