Σε πόσες ημέρες αποχώρησε, ντροπιασμένη, η πανίσχυρη ελληνική μεραρχία από την Κύπρο, το 1967; Σε διάστημα ολίγων ημερών! Γιατί, λοιπόν, ο πρόεδρος Αναστασιάδης, και το ΔΗΣΑΚΕΛ προτείνουν μακρές μεταβατικές περιόδους για την αποχώρηση του τουρκικού κατοχικού στρατού; Διότι εμφανώς πάσχουν ανίατα από το πολιτικό σύνδρομο της Στοκχόλμης. Τα τρία συνεργαζόμενα κόμματα, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και το Κίνημα Αλληλεγγύη, πρότειναν αυτό που η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων της Κύπρου απαιτεί: «Το συμφωνημένο χρονοδιάγραμμα αποχώρησης πρέπει να προνοεί την έναρξη αποχώρησης των ξένων στρατευμάτων ΠΡΙΝ από το δημοψήφισμα. Η δε διαδικασία αποχώρησης πρέπει να ολοκληρωθεί ΠΡΙΝ από την ημέρα εφαρμογής της λύσης» (τα κεφαλαία, δικά μας).
ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ εξεμάνησαν! Με ανακοινώσεις και δηλώσεις των Εκπροσώπων Τύπου, επιτέθηκαν κατά των τριών κομμάτων, πρώτον, διότι – άκουσον! άκουσον! – θέτουν όρους και θα οδηγήσουν τις συνομιλίες σε κατάρρευση. Ως εάν να είναι έγκλημα καθοσιώσεως να απαιτείς τα αυτονόητα. Δεύτερον, δίνουν κατά τρόπο εθνικά και πολιτικά αναξιοπρεπή και οργιστικό, άλλοθι και διευκολύνουν την κατοχική Τουρκία. Τρίτον, ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, με ύφος απεγνωσμένης παλλακίδας, πλειστάκις δήλωσε δημόσια ότι, δεν είναι δυνατόν, τάχα, τα κατοχικά στρατεύματα να αποχωρήσουν σε λίγες ημέρες. Τέταρτον, ο πρόεδρος Αναστασιάδης πρότεινε, όπως ήδη από καιρό γράφτηκε και δεν διαψεύστηκε όπως, σε πρώτη φάση αποχωρήσει το 75% του Αττίλα και το υπόλοιπο 25% (10.000 στρατιώτες) να αποχωρήσουν σε χρονικό διάστημα που θα συμφωνηθεί.
Απορία τετράγωνης λογικής κάθε σκεπτόμενου Έλληνα που ακόμα επιμένει να διατηρεί σώας τα φρένας ενώπιον τόσων ανοησιών που καθημερινά ακούει: Αν η Τουρκία δεν αποσύρει το υπόλοιπο 25% του Αττίλα; Ποιος θα την υποχρεώσει να το πράξει; Οι διεθνείς οργανισμοί; Η ΕΕ; Οι Αγγλοαμερικανοί; Να θέσουμε το ερώτημα ανάποδα αλλά και πάλι τετράγωνα: Ποιος σκεπτόμενος Έλληνας της Κύπρου εμπιστεύεται την Τουρκία και δη τον αδίστακτο, αλλοπρόσαλλο, απρόβλεπτο, αιμοσταγή και εθνοκτόνο, δηλαδή επικίνδυνο Ερντογάν ότι θα σεβαστεί όσα θα συμφωνηθούν; Κανείς!
Νιχάτ Ερίμ και Νταβούτογλου
Προφανώς ούτε οι ηγεσίες του ΔΗΣΥ ούτε του ΑΚΕΛ μελέτησαν Νιχάτ Ερίμ και Νταβούτογλου. Από το 1956 ο Ερίμ κωδικοποίησε την τουρκική στρατηγική επανάκτησης της Κύπρου. Αυτήν την στρατηγική υιοθέτησαν και ακολουθούν όλες οι τουρκικές κυβερνήσεις, ανεξαρτήτως πολιτικού ή ιδεολογικού χρώματος, μέχρι σήμερα. Ο Νταβούτογλου, πρώην υπουργός Εξωτερικών του σουλτάνου, στο βιβλίο του: «Στρατηγικό βάθος. Η διεθνής θέση της Τουρκίας» (εκδόσεις «Ποιότητα», Αθήνα 2010), βροντοφωνάζει στους αφελείς, αμελέτητους και αχάμπαρους ηγέτες της Κύπρου τους διαχρονικά ξεκάθαρους και αταλάντευτους τουρκικούς στόχους κατά της Κύπρου:
«Ακόμη κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί (στην Κύπρο), η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα κυπριακό ζήτημα. Καμία χώρα δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη σε ένα τέτοιο νησί που βρίσκεται στην καρδιά του ζωτικού της χώρου» (σελ. 279). Ποιος μιλούσε για «ζωτικό χώρο». Ο Χίτλερ! Και στην επόμενη σελίδα, ο Νταβούτογλου υπογραμμίζει: «Καμία παγκόσμια και περιφερειακή δύναμη που κάνει στρατηγικούς υπολογισμούς στη Μέση Ανατολή, στην Ανατολική Μεσόγειο, στο Αιγαίο, στη διώρυγα του Σουέζ, στην Ερυθρά Θάλασσα και στον Περσικό Κόλπο δεν μπορεί να παραμελήσει την Κύπρο».
Ο Νταβούτογλου επισημαίνει το «στρατηγικό πλεονέκτημα που (η Τουρκία) απέκτησε τη δεκαετία του 1970 όχι ως στοιχείο μίας αμυντικής κυπριακής πολιτικής που προσανατολίζεται στη φύλαξη του ισχύοντος καθεστώτος αλλά ως ένα από τα διπλωματικού χαρακτήρα βασικά στηρίγματα μιας επιθετικής στρατηγικής θάλασσας. Στο πλαίσιο αυτό η Κύπρος έχει μία ιδιαίτερη σημασία ως στοιχείο-κλειδί μίας γενικής στρατηγική θάλασσας, που σχετίζεται με τη θαλάσσια περιοχή που περικλείεται από τον άξονα Κασπία-Εύξεινος Πόντος-Στενά-Αιγαίο πέλαγος-ανατολική Μεσόγειος-Σουέζ-Περσικός Κόλπος». Τα πιο πάνω εξηγούν γιατί η Τουρκία το 1974 εισέβαλε στην Κύπρο.
Κωφοί και αχάμπαροι
Πόσο πιο ξεκάθαροι να γίνουν οι τουρκικοί στόχοι ώστε ο πρόεδρος Αναστασιάδης και οι Αβέρωφ-Άντρος να τους κατανοήσουν; Κάθε σκεπτόμενος Έλληνας της Κύπρου, ανεξάρτητα από κομματική, πολιτική ή ιδεολογική τοποθέτηση, απορεί και ερωτά: Γιατί πηγαίνουμε στις νέες συνομιλίες; Να διεκδικήσουμε όλα όσα οι ηγέτες μας διατυμπανίζουν σε μνημόσυνα, κηδείες, εκδηλώσεις, συνάξεις, κτλ ή για να υποκύψουμε ξανά στις τουρκικές αξιώσεις;
Γιατί Αναστασιάδης, Αβέρωφ και Άντρος εξανίστανται επειδή η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων της Κύπρου δεν εμπιστεύονται την Τουρκία και τον Ερντογάν και απαιτούν τερματισμό των εγγυητικών, επεμβατικών δικαιωμάτων ΠΡΙΝ από την έναρξη εφαρμογής μιας πιθανής λύσης; Γιατί Αναστασιάδης, Αβέρωφ και Άντρος δίνουν άλλοθι και δεκανίκι στην κατοχική και αναξιόπιστη Τουρκία όταν όλοι οι πολίτες αξιώνουν πλήρη αποχώρηση του Αττίλα ΠΡΙΝ από την έναρξη εφαρμογής πιθανής λύσης; Πώς εμπεδώνεται το αίσθημα ασφάλειας των νόμιμων κατοίκων της νήσου; Διά της παραμονής στο διηνεκές χιλιάδων Αττίλων;
Μα, δεν είναι οι Ν. Αναστασιάδης, Αβέρωφ και Άντρος που διαβεβαιώνουν ότι οι καλύτερες εγγυήσεις ασφάλειας είναι αυτές της ΕΕ; Γιατί, λοιπόν, πρότειναν παραμονή του 25% του Αττίλα για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα ΜΕΤΑ την έναρξη εφαρμογής της λύσης; Γιατί εμπιστεύονται τον εν παντί αναξιόπιστο και επικίνδυνο Ερντογάν; Και γιατί αναμένουν ακόμα, αφελέστατα και βλακωδώς ότι, η Τουρκία θα μεταποιήσει τη… ρητορική της περί λύσεως, σε πράξη; Επιτέλους, πόση κώφωση, πόση τύφλωση και πόση αχαμπαροσύνη περί την τουρκική πολιτική, μαστίζει τους κακή τη μοίρα ηγήτορες αυτού του τόπου;
Τουρκοποίηση-εξανδραποδισμός
Οι όποιες μεταβατικές διατάξεις για την κατάργηση των εγγυητικών, επεμβατικών δικαιωμάτων και ιδιαίτερα για την πλήρη αποχώρηση του Αττίλα ΠΡΙΝ από την έναρξη εφαρμογής πιθανής λύσης, θα είναι καθαρή συνταγή ακαριαίας και άφευκτης τουρκοποίησης της Κύπρου και εξανδραποδισμού του Ελληνισμού. Δεν το υποστηρίζουμε μόνον εμείς, το τεκμηριώνουν δύο ειδικοί.
Ο γνωστός Έλληνας Κύπριος καθηγητής του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς, Παναγιώτης Ήφαιστος, σε πρόσφατη ανάλυσή του υπογραμμίζει πως μια μεταβατική περίοδος στην αποχώρηση του Αττίλα θα οδηγήσει:
1.- Σε εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων.
2.- Σε παγίδευση της Ελλάδας, στρατηγικά, με προεκτάσεις ιστορικών διαστάσεων καθότι θα αλλάξουν συλλήβδην οι γεωπολιτικοί συσχετισμοί υπέρ της σημερινής ή μιας διαφορετικής αυριανής Τουρκίας.
3.- Σε ακύρωση κάθε δυνατότητας της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας να καταστούν, όπως κάλλιστα έχουν την δυνατότητα, άξονες ενός ενεργειακού και γεωστρατηγικού σχηματισμού με το Ισραήλ και την Αίγυπτο.
4-. Σε ακύρωση κάθε δυνατότητας της Ελλάδας να εκμεταλλευτεί τους υποθαλάσσιους θησαυρούς της στην ζώνη που αρχίζει από την Κύπρο και φθάνει στο Αιγαίο.
5.- Στην δημιουργία τουρκικού στρατηγικού πλεονεκτήματος που αλλάζει τους συσχετισμούς σε όλο το φάσμα του κεντρικού μετώπου, της διπλωματίας και των γεωπολιτικών εκτιμήσεων των άλλων κρατών.
Θα προσθέταμε ένα έκτο σημείο: Μεταβατικές περίοδοι μετά από πιθανή λύση, σημαίνουν ότι η Τουρκία θα ενθυλάκωνε την κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και θα ομηροποιούσε τον κυπριακό Ελληνισμό στα κέφια του σουλτάνου.
Να φύγουν σε 40 ημέρες
Από την άλλη, ο Φοίβος Κλόκκαρης, αντιστράτηγος ε.α. και πρώην υπουργός Άμυνας (επί μ. Τάσσου), σε ανάλυσή του υπογραμμίζει:
«Θα είναι θανάσιμο λάθος να αποδεχθούμε μεταβατική περίοδο παραμονής τουρκικών στρατευμάτων, μετά την έναρξη εφαρμογής της λύσης, όταν μάλιστα η Κυπριακή Δημοκρατία και η Εθνική Φρουρά θα έχουν διαλυθεί και η λήψη αποφάσεων από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα απαιτεί συναπόφαση των δύο κρατιδίων (π.χ. προσφυγές στο ΣΑ/ΟΗΕ για παραβιάσεις κ.α.). Επισημαίνεται ότι στο σχέδιο Ανάν, με εμμονή της Τουρκίας, θα παρέμενε αρχικά δύναμη 6.000 Τούρκων στρατιωτών».
Απορεί και ερωτά, ο Φ. Κλόκκαρης: «Πώς δικαιολογείται, η πρόταση (του προέδρου Αναστασιάδη) για παραμονή του 25% των Τουρκικών Δυνάμεων Κατοχής (10.000), να προέρχεται από την δική μας πλευρά;». Και υπογραμμίζει: «Αμετακίνητη θέση μας, για το κεφάλαιο της ασφάλειας πρέπει να είναι:
- Η διατήρηση του δικαιώματος της Κύπρου να έχει Ένοπλες Δυνάμεις, που αποτελούν βασικό συστατικό της κρατικής υπόστασης και της δυνατότητας αυτοάμυνας και
- Η κατάργηση των συνθηκών Εγγυήσεως/Συμμαχίας και η απομάκρυνση όλων των ξένων στρατευμάτων ΠΡΙΝ από την έναρξη εφαρμογής της λύσης. Οι ΤΔΚ μπορούν να απομακρυνθούν όλες σε χρόνο μικρότερο των 40 ημερών, την περίοδο μεταξύ των δημοψηφισμάτων και της ημέρας έναρξης εφαρμογής της λύσης. Η απομάκρυνση να αποτελεί προϋπόθεση για την έναρξη εφαρμογής της λύσης».
Λοιπόν, ξεκάθαρη ερώτηση: Γιατί ο πρόεδρος Αναστασιάδης μεταβαίνει ξανά στην Ελβετία; Για να διεκδικήσει απαλλαγή της Κύπρου και των νόμιμων κατοίκων της από τον Αττίλα ή για να θεμελιώσει την τουρκοποίησή μας; Δεν έχει τέτοια εξουσιοδότηση και ο λαός δεν τον ανέδειξε στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας για να την καταλύσει και να την παραδώσει αύτανδρη προς τουρκοποίηση.
Σάββας Ιακωβίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου