Ένα καθεστώς στο χείλος της καταστροφής: Γιατί το εσωτερικό χάος του Ιράν θέτει το Ισραήλ σε υψηλό συναγερμό.

 Καθώς οι μαζικές διαμαρτυρίες και οι οικονομικές απεργίες παραλύουν μεγάλες ιρανικές πόλεις, Ισραηλινοί αξιωματούχοι ασφαλείας προειδοποιούν ότι ένα περιορισμένο καθεστώς μπορεί να επιχειρήσει να πυροδοτήσει έναν πόλεμο με το Ισραήλ για να σωθεί από την κατάρρευση.

Το αμυντικό κατεστημένο στο Ισραήλ έχει εισέλθει σε κατάσταση υψηλής επαγρύπνησης, καθώς οι αναφορές των μυστικών υπηρεσιών δείχνουν ότι η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν αντιμετωπίζει τη σημαντικότερη κρίση εσωτερικής σταθερότητας εδώ και δεκαετίες. Για εβδομάδες, ένα ασταθές κύμα αναταραχής έχει ξεσπάσει σε όλη τη χώρα, ξεπερνώντας κατά πολύ τα μεμονωμένα περιστατικά στην Τεχεράνη και κατακλύζοντας τους δύο τομείς που το καθεστώς φοβάται περισσότερο: τα πανεπιστήμια και την εμπορική τάξη του παζαριού. Αναφορές από το Πανεπιστήμιο της Τεχεράνης περιγράφουν επαναλαμβανόμενες και βίαιες αντιπαραθέσεις μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας και των φοιτητών, ενώ οι καταστηματάρχες στο ιστορικό Μεγάλο Παζάρι έχουν ξεκινήσει απεργίες που έχουν φέρει το καθημερινό εμπόριο σε αδιέξοδο. Αυτές οι διπλές πιέσεις αντιπροσωπεύουν μια ευρεία οικονομική και κοινωνική εξέγερση που έχει αφήσει την ηγεσία στην Τεχεράνη να αγωνίζεται για μια απάντηση,αναφέρει το jfeed.com

Η αντίδραση του καθεστώτος σε αυτή την εξέγερση ήταν ασυνήθιστα μετρημένη, με τον Πρόεδρο Μασούντ Πεζεσκιάν και άλλους ανώτερους αξιωματούχους να υπονοούν δημόσια ότι είναι ανοιχτοί στον διάλογο. Έχουν φτάσει μάλιστα στο σημείο να χαρακτηρίσουν ορισμένα από τα παράπονα των διαδηλωτών ως νόμιμα αιτήματα. Αυτή η πιο ήπια ρητορική αποτελεί απόκλιση από την παραδοσιακή σιδερένια γροθιά που χρησιμοποιείται συνήθως εναντίον όσων συνθηματολογούν κατά της ανώτατης ηγεσίας. Ενώ ορισμένοι αναλυτές πιστεύουν ότι αυτό αντανακλά μια υπολογισμένη προσπάθεια διαχείρισης της εμπιστοσύνης, άλλοι το βλέπουν ως ένδειξη ακραίας πίεσης εντός μιας ηγεσίας που προσπαθεί να αποτρέψει μια πανεθνική πυρκαγιά από το να καταστρέψει ολόκληρη την κυβερνητική δομή.

Οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες παρακολουθούν αυτήν την κατάσταση με έναν εξειδικευμένο δείκτη σταθερότητας και ανώτερες πηγές ασφαλείας αναφέρουν ότι η τρέχουσα ένδειξη είναι η χειρότερη από τότε που καθορίστηκαν αυτές οι μετρήσεις για πρώτη φορά. Είναι κρίσιμο ότι αυτές οι εκτιμήσεις για την αυξανόμενη αστάθεια σημειώθηκαν ακόμη και πριν το πιο πρόσφατο κύμα διαδηλώσεων κατακλύσει τους δρόμους. Αυτό έχει οδηγήσει σε μεγάλο κόκκινο συναγερμό τους ισραηλινούς αξιωματούχους άμυνας, οι οποίοι φοβούνται ότι ένα στριμωγμένο καθεστώς μπορεί να αναζητήσει έναν εξωτερικό αντιπερισπασμό για να αλλάξει την εθνική συζήτηση. Υπάρχει σοβαρή ανησυχία ότι η Τεχεράνη μπορεί να επιλέξει να κλιμακώσει έναν πόλεμο με το Ισραήλ για να εκτρέψει την οργή του κοινού από την κατάρρευση του ριάλ, την περικοπή των επιδοτήσεων και τη γενική ελεύθερη οικονομική πτώση.

Η λογική πίσω από μια τέτοια κίνηση είναι πολιτική και όχι στρατιωτική. Μια κλιμάκωση που φαίνεται παράλογη από στρατηγική άποψη μπορεί να είναι χρήσιμη για ένα καθεστώς που απεγνωσμένα προσπαθεί να συσπειρώσει τους εναπομείναντες υποστηρικτές του, να δικαιολογήσει πιο βάναυσες καταστολές και να απομακρύνει τα διεθνή πρωτοσέλιδα από τις εγχώριες διαμαρτυρίες. Με την ιρανική οικονομία να λειτουργεί ως συνεχής επιταχυντής των αναταραχών, η ικανότητα της κυβέρνησης να διατηρεί τον έλεγχο μέσω ανακατατάξεων και υποσχέσεων εξασθενεί. Όσο οι δρόμοι παραμένουν καυτοί, ο στρατηγικός υπολογισμός της ιρανικής ηγεσίας γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να προβλεφθεί, αυξάνοντας τον κίνδυνο ενός λανθασμένου υπολογισμού που θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν εκτεταμένο περιφερειακό πόλεμο.