
Το ιερό της Εκάτης στη Λάγινα, βρίσκεται στην επαρχία των Μούγλων στην Τουρκία και είναι ένας από τους πιο σημαντικούς θρησκευτικούς χώρους που συνδέεται με τη θεά Εκάτη.
Είναι το ένα από τα δύο θρησκευτικά κέντρα της αρχαίας πόλης Στρατονίκειας της Καρίας, η οποία βρίσκεται σε απόσταση 8,5 χιλιομέτρων. Η Εκάτη, ήταν θεότητα της αρχαιοελληνικής θρησκείας και μυθολογίας που συνδεόταν με την μαγεία, τα σταυροδρόμια και τον κάτω κόσμο.
Στο κέντρο του αρχαιολογικού χώρου, στέκει το Ιερό της Εκάτης, ένα αριστούργημα της ελληνιστικής αρχιτεκτονικής και μία συμβολική αφήγηση που ρίχνει φως στις πολιτικές και πολιτιστικές δυναμικές της περιόδου.
Ο ναός της Εκάτης.
Χτισμένος πάνω σε αναβαθμίδα πέντε κλιμάκων, ο ναός ακολουθεί το σχέδιο του ψευδοπερίπτερου (ο ναός που έχει προσκολλημένους στον τοίχο του σηκού τους κίονες του πτερού οι οποίοι έχουν τη μορφή ημικιόνων), και είναι προσανατολισμένος στον άξονα βορειοδυτικά-νοτιοανατολικά.
Διαθέτει 8 κίονες στη στενή του πλευρά και 11 στη μακρύτερη.
Οι κίονες αποπνέουν έναν εκλεπτυσμένο συνδυασμό ιωνικού και κορινθιακού ρυθμού, αναδεικνύοντας τον πλούτο της αρχιτεκτονικής παράδοσης της Ελληνιστικής εποχής. Διακοσμητικά μοτίβα ανθεμίου κοσμούν τους επιστύλιους, αν και ορισμένα έχουν παραμείνει ημιτελή, υποδηλώνοντας τη σύνθετη και μακρόχρονη διαδικασία κατασκευής.

Αετώματα με σκηνές που απεικονίζουν την ειρήνη και τη φιλία.
Τα εξωτερικά αετώματα του ναού, απεικονίζουν τέσσερις κομβικές σκηνές:
- Η ανατολική ζωοφόρος, απεικονίζει τη γέννηση και τη ζωή του Διός.
- Η βόρεια ζωοφόρος, αναπαριστά την ειρήνη και τη φιλία ανάμεσα στις Αμαζόνες και τους Έλληνες, απεικονίζοντας την Εκάτη να χύνει ιερή σπονδή προς τιμή της συμμαχίας.
- Η ανατολική ζωοφόρος, απεικονίζει την επική μάχη ανάμεσα στους θεούς και τους γίγαντες, τη Γιγαντομαχία, με την Εκάτη να κραδαίνει τη δάδα της – χαρακτηριστικό της σύμβολο, σαν να κρατά όπλο.
- Η νότια ζωοφόρος, πιθανόν να αναπαριστά θεότητες της Καρίας και των πόλεών της, αν και, η ακριβή τους αναγνώριση, παραμένει ασαφής.
Ο μοναδικός συνδυασμός θεμάτων, αντανακλά το πολιτικό μήνυμα της Ελληνιστικής Περιόδου, τονίζοντας την ειρήνη μετά από παρατεταμένες φάσεις πολέμων και συρράξεων.

Αετώματα Θεών και Ηρώων.
Πρόσφατες ανασκαφές, έφεραν στο φως τμήματα από ζωοφόρους στους τοίχους του ναού, αναδεικνύοντας σκηνές που διαφέρουν από εκείνες των κιόνων.
Τα αετώματα αυτά, ενδέχεται να απεικονίζουν ήρωες του Τρωικού Πολέμου και συνελεύσεις θεών, όπως του Ερμή, της Δήμητρας, του Άδη και της Περσεφόνης. Σε αντιδιαστολή με τις δυναμικές σκηνές των μαχών, οι συγκεκριμένες, αναπαριστούν ήρεμες και αρμονικές στιγμές που συμβολίζουν την τάξη και τη σταθερότητα.
Μοναδικές τελετουργικές πρακτικές προς τιμήν της Εκάτης.
Ένας βυθισμένος αναθηματικός λάκκος (βόθρος) που βρέθηκε στο δάπεδο του ναού υποδηλώνει τελετουργίες που παραπέμπουν στον ρόλο της Εκάτης ως θεάς του κάτω κόσμου.
Παρόμοιες σκηνές θυσιών απεικονίζονται στη βόρεια ζωφόρο, γεγονός που υποδηλώνει ότι, στο άδυτο του ναού, πραγματοποιούνταν σημαντικές τελετές.
Αδιάλειπτες έρευνες και εργασίες συντήρησης.
Από το 1993, οι αρχαιολογικές ομάδες έχουν καταλογραφήσει και χαρτογραφήσει με επιμέλεια τα αρχιτεκτονικά στοιχεία ώστε να καθοδηγούν κατάλληλα τις επιχειρήσεις συντήρησης.
Οι σταθερές βάσεις των κιόνων και τα κιονόκρανα, έχουν μεταφερθεί προσωρινά προκειμένου οι επισκέπτες να έχουν ξεκάθαρη εικόνα της αρχικής διάταξης του ναού.
Κάποιες διακοσμήσεις ανάγονται στην Πρώιμη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορική Περίοδο, μαρτυρώντας πως, ο ναός εξακολουθούσε να κατασκευάζεται και να διακοσμείται για αιώνες.
Χρονολογώντας τον Ναό: Το Χρονοδιάγραμμα της Αρχαίας Ελληνικής Κληρονομιάς της Μικράς Ασίας.
Μία επιγραφή της ρωμαϊκής γερουσίας, χαραγμένη στον τοίχο του ναού, επαληθεύσει την ύπαρξή του ήδη το 81 π.Χ.
Ωστόσο, οι αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες, υποδηλώνουν πως οι κατασκευαστικές του φάσεις χρονολογούνται από τα τέλη του 2ου αιώνα π.Χ. έως τις αρχές του 1ου αιώνα π.Χ.
Ο συνδυασμός των κιονόκρανων Κορινθιακού ρυθμού και άλλων στοιχείων, υποδηλώνει την περίπλοκη ιστορία της κατασκευής του και την εκτεταμένη καλλιτεχνική δραστηριότητα στη διάρκειά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου