Απόγονοι των Πεσόντων Αγγέλων από τη Χαναάν.

 

Grianán του Aileach. Πηγή: Bruno Biancardi  /  Adobe Stock

Επαναστατικοί, έκπτωτοι άγγελοι, που εκδιώχθηκαν από τον ουρανό στη γη κατοικούν στις μυθολογίες και τα θρησκευτικά κείμενα των τριών κύριων Αβρααμικών

θρησκειών. Ωστόσο, ο όρος «έκπτωτος άγγελος» δεν εμφανίζεται ούτε στις Αβρααμικές γραφές ούτε στη Βίβλο, παρόλο που χρησιμοποιείται συνήθως για να περιγράψει αγγέλους που αμάρτησαν στον ουρανό και στη συνέχεια ρίχτηκαν στη Γη για να ασκήσουν την κακόβουλη μαγεία τους. 

Καζάνι Gundestrup που απεικονίζει την Dagda του Tuatha Dé Danann (150 π.Χ.) Τέχνη των Κελτών, Ιστορικό Μουσείο της Βέρνης. ( Δημόσιος τομέας ) 

Για τους περισσότερους Χριστιανούς, ο Διάβολος ήταν κάποτε ο άγγελος Εωσφόρος που αψήφησε τον Θεό και έπεσε από τη χάρη και γι' αυτό τον θυμούνται ως «έκπτωτος άγγελος». Σύμφωνα με το βιβλίο του ιστορικού Lester L. Grabbe,  A History of the Jews and Judaism in the Second Temple Period,  στην εβραϊκή θρησκευτική μυθολογία κατά την ύστερη περίοδο του Δεύτερου Ναού (516 π.Χ. - 70 μ.Χ.), οι Υιοί του Θεού, γνωστοί ως Νεφελίμ, ήταν οι βιβλικοί γίγαντες που θεωρούνταν οι τερατώδεις απόγονοι των έκπτωτων αγγέλων που αναπαράγονταν με ανθρώπινες γυναίκες.

Επιπλέον,  το Βιβλίο του Δανιήλ 4  αναφέρεται σε ουράνια όντα που ονομάζονται «φύλακες» που ερωτεύτηκαν ανθρώπινες γυναίκες. 

Για να απαλλάξει τον κόσμο από τους ενοχλητικούς Νεφελίμ, ο Θεός προκάλεσε τη μεγάλη πλημμύρα, αλλά ενώ πνίγηκαν σωματικά, το δέκα τοις εκατό των ασώματων πνευμάτων των Νεφελίμ παρέμειναν μετά τον κατακλυσμό, με τις ψυχές τους να βασανίζουν τη ζωή στη Γη ως δαίμονες. Η μεταγενέστερη χριστιανική θεολογία υποστήριξε ότι οι αμαρτίες των πεσόντων αγγέλων συνέβησαν πριν από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας και ότι οι έκπτωτοι άγγελοι συνδέθηκαν με τις στρατιές του Σατανά σε εξέγερση εναντίον του Θεού, αλλά όλα τα θρησκευτικά συστήματα τελικά πολέμησαν τους πεσμένους αγγέλους ως δαιμονικές οντότητες. 

Ενώ οι λεγόμενοι έκπτωτοι άγγελοι στη χριστιανική και ειδωλολατρική μυθολογία περιελάμβαναν τον Belial, τον Beelzebub Moloch, τον Chemosh και τον ίδιο τον Σατανά, το βιβλίο του 1984  The Qur'an and Its Interpreters, τόμος 1  εξηγεί ότι ήταν πάντα ένα σημείο μεγάλης συζήτησης μεταξύ των ιστορικών. για το αν τα κορανικά τζίνι  των ισλαμικών παραδόσεων είναι  ή όχι  οι ίδιες οντότητες με τους Βιβλικούς έκπτωτους αγγέλους.

The Sidhe - Οι πεσμένοι άγγελοι της Αρχαίας Ιρλανδίας 

Κυρίως όλοι, ανεξάρτητα από το πού γεννήθηκαν, και γενικά από πολύ μικρή ηλικία, έχουν ακούσει για δαίμονες και οι περισσότεροι θρησκευόμενοι έχουν συναντήσει τον όρο «έκπτωτος άγγελος». Ωστόσο, στην προχριστιανική Ιρλανδία και τη Σκωτία οι όροι «έκπτωτοι άγγελοι» και «δαίμονες» δεν χρησιμοποιήθηκαν τόσο όσο οι όροι «fae-folk» και «faeries /fairies». 

Ομοίως, με τους πεσμένους αγγέλους και τους δαίμονες, το ίδιο και οι νεράιδες καραδοκούσαν σε σταυροδρόμια, σε πόρτες φρουράς και σε γέφυρες, κρύβονταν σε δέντρα και στέγες - και όλες έκαναν τον όλεθρο όταν οι άνθρωποι κοιμόντουσαν. Ευλογούσαν ή έβριζαν τους γάμους, βοηθούσαν ή έβλαψαν τους τοκετούς και καθόριζαν την επιτυχία των σοδειών. 

Ουσιαστικά, ο έκπτωτος άγγελος και η νεράιδα ήταν μεσολαβητής ανάμεσα σε αυτό το υλικό βασίλειο και στον Άλλο Κόσμο.

Όλες αυτές οι οντότητες που αλλάζουν σχήμα ταξίδευαν ελεύθερα μεταξύ κόσμων και στη μυθολογία και τη θρησκεία ενδυνάμωσαν τους ανθρώπους με δαιμονικές, υπεράνθρωπες δυνάμεις και ενέπνευσαν και εκπλήρωσαν τα πεπρωμένα ανθρώπων με καταστροφικές θέληση. 

Το Tuatha Dé Danann όπως απεικονίζεται στο "Riders of the Sidhe" (1911) του John Duncan ( Public Domain ) 

Στο βιβλίο της «Irish Fairy Stories» το 1927, η Sinéad De Valera εξηγεί ότι «Aos Sídhe» είναι ο παλιός ιρλανδικός όρος για μια υπερφυσική φυλή στην κελτική μυθολογία, παρόμοια με το σκωτσέζικο «sìth». Και οι δύο όροι αναφέρονται πλέον συνήθως ως «νεράιδες». 

ancientoriginsunleashed.com

ΑΠΟΔΟΣΗ : Corfiatiko.blogspot.com