Jeremy Farrar> Έρχονται οι νέες planδημίες που σας ετοιμάζουμε. Πρέπει να εμβολιάζεστε αενάως και απνευστί.

Ο άνθρωπος που μαζί τον Peter Daszak και τον Tony Fauci πρωταγωνίστησε στη συγκάλυψη της εργαστηριακής προέλευσης του ιού COVID-19 oνομάζεται Jeremy Farrar.

Αυτός ο τύπος έρχεται με νέα συνέντευξή του στο Der Spiegel να κάνει μαντεψιές για νέες planδημίες που μας ετοιμάζουν!

Μιλάει για τις δήθεν ανησυχίες του! Ανησυχεί ο μπαγάσας για τις ζωές των ανθρωπίνων κουνουπιών.

Πάμε να δούμε πως εκδηλώνει τις ανησυχίες του>

Σε συνέντευξη του, ο ειδικός στις μολυσματικές ασθένειες Sir Jeremy Farrar συζητά τις πρόσφατες μεταλλάξεις του κορωνοϊού και τις ανησυχίες του για μελλοντικές πανδημίες. Λέει ότι η COVID είναι εδώ για να μείνει και ότι δεν έχουμε φτάσει ακόμη σε μια «σταθερή φάση» που θα μας επέτρεπε να άρουμε την επιφυλακή μας.

DER SPIEGEL: Κύριε Farrar, πολλοί άνθρωποι δεν αντέχουν άλλο να ακούν τη λέξη COVID, γίνονται αρνητές της πανδημίας και προσποιούνται ότι έχει τελειώσει. Είναι λάθος;
Farrar: (γέλια) Όχι, νιώθω το ίδιο, θα ήθελα επίσης να προχωρήσω με τη ζωή μου. Αλλά η πανδημία δεν θα τελειώσει ποτέ, η COVID θα είναι μαζί μας για πάντα. Υπό αυτή την έννοια, η φράση «Θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτήν» είναι αληθινή. Απλά, δεν νομίζω ότι είμαστε ακόμα σε σταθερή φάση –το αντίθετο.

DER SPIEGEL: Πού βρισκόμαστε;
Farrar: Είδατε τι συνέβη εδώ στη Γερμανία μετά το Oktoberfest. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, επίσης, η μετάδοση στην κοινότητα αυξάνεται ραγδαία καθώς ένας στους 35 ανθρώπους στην Αγγλία είναι σήμερα μολυσμένος με COVID. Αυτό είναι ένα συγκλονιστικό ποσοστό.

DER SPIEGEL: Το βιβλίο σας για την πανδημία, «Spike: The Virus vs. the People», που εκδόθηκε την άνοιξη, μοιάζει με αστυνομική ιστορία σε κεφάλαια όπου περιγράφετε πώς φοβόσασταν για την προσωπική σας ασφάλεια όταν νομίζατε ότι ο νέος ιός μπορεί να είχε δραπέτευσε από κινεζικό εργαστήριο. Τότε, ενημερώσατε τη βρετανική υπηρεσία πληροφοριών, κάνατε προετοιμασίες σε περίπτωση που θα σας συνέβαινε κάτι και τηλεφωνήσατε κρυφά σε συναδέλφους σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιώντας ένα κινητό τηλέφωνο μίας χρήσης. Μία φορά πραγματοποιήσατε 17 κλήσεις σε μια μόνο νύχτα, γράφετε. Πώς τα πάτε σήμερα, μετά από σχεδόν τρία χρόνια από την «καταιγίδα» του κορωνοϊού;
Farrar: Νομίζω, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι: Τίποτα δεν έχει διαταράξει τη ζωή όλων μας όπως η COVID. Για μένα προσωπικά, αφενός, είναι συναρπαστικό να πρέπει να αντιμετωπίσω όλη την κατάσταση και από θέμα ιατρικό, να σκέφτομαι δηλαδή ποια είναι η σωστή συμβουλή που θα πρέπει να δώσω ή να μην δώσω. Από την άλλη πλευρά, δεν είχα εκτιμήσει αρχικά το πόσο αυτή η κρίση θα κυρίευε και την προσωπική μου ζωή. Πολλοί από τους συναδέλφους μου σε άλλες χώρες ένιωσαν το ίδιο. Όχι μόνο επειδή οι οικογένειές μας έπρεπε να αντιμετωπίσουν την COVID όπως όλοι οι άλλοι, αλλά και επειδή ήμασταν τόσο εκτεθειμένοι δημόσια. Λαμβάναμε απειλές για τη ζωή μας, έπαιρναν πράγματα από το γραμματοκιβώτιο μας και γίναμε στόχος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εμείς και τα μέλη της οικογένειάς μας. Αυτό ήταν δύσκολο να το αντιμετωπίσεις κάποιες φορές.

DER SPIEGEL: Βιώσατε το SARS-1 στο Βιετνάμ, αργότερα τη γρίπη των πτηνών και μετά ήρθε ο Έμπολα. Τα γεγονότα αυτά σας έκαναν καλύτερα προετοιμασμένους για την πανδημία κορωνοϊού;
Farrar: Το SARS-1 διήρκεσε εννέα μήνες και, στο τέλος, 800 άνθρωποι πέθαναν. Ο Έμπολα στη Δυτική Αφρική φαινόταν φοβερός εκείνη την εποχή, και ήταν απαίσιος. Αλλά τελικά, 11.000 άνθρωποι πέθαναν συνολικά. Με την COVID, από την άλλη πλευρά, πιθανότατα κάπου μεταξύ 15 και 20 εκατομμυρίων ανθρώπων έχουν χάσει τη ζωή τους. Επιπλέον, ο ιός αφήνει μια κοινωνία εντελώς διαταραγμένη, όχι μόνο όσον αφορά την υγεία, αλλά και τις διεθνείς οικονομίες και τα σχολεία και την εκπαίδευση και τις μεταξύ μας σχέσεις. Ο κόσμος θα εξακολουθεί να μιλάει για αυτήν την πανδημία σε εκατό χρόνια.

DER SPIEGEL: Τι σενάριο περιμένετε για το φθινόπωρο και το χειμώνα;
Farrar: Χμμμ. Υπήρξα καλός στα σενάρια για την COVID…
DER SPIEGEL: …σωστά, οι απαισιόδοξες προβλέψεις σας σε μια παλιά συνέντευξη στο DER SPIEGEL, στις αρχές του 2020, ήταν δυστυχώς αρκετά ακριβείς.
Farrar: Έχω λιγότερα καλά νέα τώρα όμως. Τότε, στα τέλη Ιανουαρίου, ήταν πιο εύκολο: Κυμάτιζε κάθε είδους κόκκινη σημαία για αυτόν τον ιό. Ήταν νέος, μία λοίμωξη του αναπνευστικού, μεταδίδονταν από άνθρωπο σε άνθρωπο και υπήρχε και ασυμπτωματική μετάδοση. Όλο αυτό έμοιαζε με μια εύκολη προπτυχιακή εργασία, που ωστόσο σε κρατά ξάγρυπνο τα βράδια. Δεν χρειαζόταν όμως να έχεις πολλές πληροφορίες για να ξέρεις ότι έπρεπε να το πάρεις στα σοβαρά και ότι έπρεπε να δράσεις γρήγορα.

DER SPIEGEL: Πρέπει να μας κρατάει ακόμα ξύπνιους τη νύχτα;
Farrar: Τώρα βρισκόμαστε σε έναν πολύ πιο περίπλοκο κόσμο. Ουσιαστικά μπαίνουμε σε μια νέα φάση της πανδημίας. Δύο πράγματα έχουν αλλάξει. Το ένα είναι: Αυτοί οι ιοί είναι πλέον τόσο μεταδοτικοί που κυκλοφορούν στην κοινότητα, ακόμη και σε πληθυσμούς, όπως αυτός του Ηνωμένου Βασιλείου, με πολύ υψηλά ποσοστά ανοσίας άνω του 90%, από φυσική μόλυνση, από εμβολιασμό ή και τα δύο. Δεύτερον, δεν έχουμε πλέον να κάνουμε με έναν κυρίαρχο τύπο ιού, αλλά με μια ολόκληρη ομάδα («σούπα») παραλλαγών.

DER SPIEGEL: Τι μας λέει αυτό;
Farrar: Ότι πρέπει απλά να προσπαθήσουμε να μειώσουμε τη μετάδοση όπου μπορούμε, τουλάχιστον κατά τη διάρκεια του χειμώνα στο Βόρειο Ημισφαίριο. Διαφορετικά, επιτρέπουμε σε αυτόν τον ιό να συνεχίσει να γεννά τρισεκατομμύρια και τρισεκατομμύρια αντίγραφα σε εκατομμύρια ανθρώπους. Ο καθένας ιός έχει τη δυνατότητα να αποκτήσει ανοσία έναντι των εμβολίων και της φυσικής μόλυνσης. Και έτσι, οτιδήποτε μπορούμε να κάνουμε για να μειώσουμε τη μετάδοση είναι καλό. Όπως η εντολή για μάσκα στα μέσα μαζικής μεταφοράς εδώ στη Γερμανία. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, είμαι ένας από τους λίγους ανθρώπους που φορούν ακόμη μάσκα στα μέσα μαζικής μεταφοράς.

DER SPIEGEL: Και τι σημαίνει η «σούπα» των παραλλαγών;
Farrar: Δεν ξέρω τι σημαίνει ακόμα, αλλά γνωρίζω ότι είναι μια κατάσταση εξελισσόμενη. Και όταν κάτι αλλάζει σε ένα μοτίβο που ήταν αρκετά σταθερό, αλλά μετά διαφοροποιείται ξανά, πρέπει να υπάρχει ένας λόγος για αυτό.
DER SPIEGEL: Πρέπει να έχετε κάποιες ιδέες για το τι συμβαίνει.
Farrar: Ο ιός εντοπίζει στόχους που μπορεί να εκμεταλλευτεί. Εν τω μεταξύ, δεν χτυπά πλέον έναν αφελή, παρθένο πληθυσμό χωρίς ανοσία, αλλά δισεκατομμύρια ανθρώπους, ο καθένας με ένα ελαφρώς διαφορετικό ανοσοποιητικό σύστημα. Οι άνθρωποι έχουν εμβολιαστεί με διαφορετικά εμβόλια σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, μερικοί έχουν μολυνθεί ενδιάμεσα, ο καθένας με διαφορετικές παραλλαγές. Και ο ιός προσαρμόζεται σε αυτή την ποικιλομορφία μεταξύ των ανθρώπων.

DER SPIEGEL: Είναι ακόμα δυνατό να βρεθεί ένα εμβόλιο για όλη αυτή τη «σούπα» διαφορετικών παραλλαγών;
Farrar: Πρέπει να βγούμε από αυτή την κατάσταση. Και νομίζω ότι ο μόνος τρόπος για να ξεφύγουμε από αυτό είναι η παραγωγή εμβολίων (!)

DER SPIEGEL: Ποια κατάσταση εννοείτε;
Farrar: Εάν δεν αναπτύξουμε εμβόλια που να εμποδίζουν τη μετάδοση και αποτρέπουν την ασθένεια, θα βρισκόμαστε συνεχώς σε αυτόν τον κύκλο φόβου και λογομαχιών. Είναι αλήθεια ότι δεν θα υπάρξει ποτέ ξανά lockdown, γιατί η κοινωνία δεν θα το ανεχόταν. Αλλά οι εντάσεις θα παραμείνουν: Πρέπει να επιτρέψουμε να πραγματοποιηθεί το Oktoberfest ή όχι; Μπορούμε να ανοίξουμε τα σχολεία με ασφάλεια μετά τις φθινοπωρινές διακοπές; Πρέπει να φοράμε μάσκες στα μέσα μαζικής μεταφοράς;
DER SPIEGEL: Σε τι είδους εμβόλιο ελπίζετε;
Farrar: (γέλια) Αν το ήξερα, θα ήμουν υποψήφιος για το Νόμπελ –ή πολυδισεκατομμυριούχος. Όχι, σοβαρά, αν με ρωτήσετε τι είδους εμβόλιο θα ήθελα να δω, θα ήταν ένα εμβόλιο που θα χρησιμοποιείται μια φορά στη ζωή όπως αυτό κατά της ιλαράς, θα κόστιζε ένα σεντ, θα εμπόδιζε τη μετάδοση και θα σας προστάτευε από όλους τους κοροναϊούς, συμπεριλαμβανομένων αυτών που εξακολουθούν να κυκλοφορούν στα ζώα. Και θα ήταν απολύτως ασφαλές.

DER SPIEGEL: Πόσο ρεαλιστικό είναι να υλοποιηθεί ένα τόσο τέλειο εμβόλιο;
Farrar: Είναι δυνατόν σήμερα; Όχι, σίγουρα όχι. Θα ήταν δυνατό αυτή τη δεκαετία; Ενδεχομένως, ούτε. Αλλά ένα εμβόλιο που να μειώνει ή να εμποδίζει τη μετάδοση είναι αυτό που πρέπει να στοχεύουμε. Αυτό με φέρνει πίσω στην πρώτη σας ερώτηση σχετικά με την καταστολή της πανδημίας: Ένα τέτοιο εμβόλιο τρίτης γενιάς πρέπει τελικά να αναπτυχθεί τόσο με δημόσια όσο και με ιδιωτικά χρήματα. Αλλά αν η πολιτική τάξη προχωρήσει και θέλει απλώς να ξεχάσει την πανδημία και να προσποιηθεί ότι έχει τελειώσει, φοβάμαι ότι αυτή η επένδυση δεν θα έρθει.

DER SPIEGEL: Τι γίνεται τότε;
Farrar: Φανταστείτε ότι κάθεστε εδώ στο Βερολίνο σε τρία ή πέντε χρόνια, τα νοσοκομεία γεμίζουν ξανά, ο ιός έχει εξελιχθεί σε κάποιο είδος μετα-Omicron παραλλαγής που παρακάμπτει εντελώς την ανοσοποιητική μας άμυνα. Τότε θα κινδυνεύαμε ξανά από σοβαρές μολύνσεις, σαν να ήμασταν ανεμβολίαστοι. Αυτό θα ήταν ασυγχώρητο. Θα ήταν απαίσιο.

DER SPIEGEL: Όταν κοιτάζετε πίσω, ποιο ήταν το πιο σημαντικό λάθος στην αντιμετώπιση της πανδημίας;
Farrar: Το μεγαλύτερο λάθος ήταν ότι δεν το πήραμε αρκετά σοβαρά τις πρώτες έξι εβδομάδες του 2020. Ήταν η εποχή που η πανδημία θα μπορούσε να είχε ακόμα και αποτραπεί. Από τις αρχές Ιανουαρίου, ήταν ξεκάθαρο τι συνέβαινε στη Γουχάν. Μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου, ήταν ξεκάθαρο το πόσο επικίνδυνη ήταν η κατάσταση. Και παρόλο που αυτές οι πληροφορίες ήταν διαθέσιμες, ο υπόλοιπος κόσμος δεν ενήργησε μέχρι τον Μάρτιο –πέρασαν δύο κρίσιμοι μήνες κατά τους οποίους ο ιός εξαπλώθηκε. Αντίθετα, είχαμε έναν Πρόεδρο των ΗΠΑ, τον Donald Trump, ο οποίος απέρριψε αυτό που συνέβαινε ως «κινέζικη γρίπη» και στην Ευρώπη, τουλάχιστον στο Ηνωμένο Βασίλειο, υπήρχε η αίσθηση ότι όλα αυτά συνέβαιναν στη μακρινή Κίνα και πως η βόρεια Ιταλία ήταν επίσης κατά κάποιο τρόπο διαφορετική και ότι δεν θα είναι τόσο άσχημη η κατάσταση εδώ. Ήταν ένα είδος εφησυχασμού, η αλαζονεία της εξαιρετικότητας.

DER SPIEGEL: Αλλά ακόμη και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δεν έλαβε σοβαρά υπόψη τη διάδοση μέσω αερολυμάτων (αεροζόλ) και δεν εξέδωσε προειδοποίηση σχετικά με αυτό μέχρι το φθινόπωρο του 2020…
Farrar: Ναι, έχεις δίκιο, ήταν πολύ μεγάλο λάθος. Θα μπορούσαμε να είχαμε προετοιμαστεί καλύτερα αν είχαν ληφθεί καλύτερες αποφάσεις σχετικά με τα αερολύματα, τις μάσκες προσώπου, τις καλύτερες επιλογές θεραπείας, τον εξοπλισμό ατομικής προστασίας για νοσηλευτές, γιατρούς, για τη χωρητικότητα των μονάδων εντατικής θεραπείας. Αυτά θα είχαν σώσει έναν τεράστιο αριθμό ζωών.

DER SPIEGEL: Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή για εσάς στην πανδημία;
Farrar: Ένιωσα ιδιαίτερα ανίσχυρος τον Σεπτέμβριο του 2020…
DER SPIEGEL: Τι έγινε τότε;
Farrar: Ο αριθμός των μολύνσεων ανέβηκε ξανά. Ξέραμε τι επρόκειτο να συμβεί, αλλά οι πολιτικοί δεν χρησιμοποίησαν το καλοκαίρι για να προετοιμάσουν τη χώρα (Ηνωμένο Βασίλειο) για το χειμώνα…

DER SPIEGEL:… Παρόμοια και στη Γερμανία…
Farrar: …Και όμως δεν λάβαμε δράση μέχρι τον Δεκέμβριο. Ήμασταν υπνοβάτες σε μια εξελισσόμενη τραγωδία. Στη συνέχεια, τον Δεκέμβριο του 2020 και τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2021, πολλοί άνθρωποι πέθαναν. Σχεδόν οι μισοί από όλους τους θανάτους από COVID στο Ηνωμένο Βασίλειο μέχρι εκείνο το σημείο ήταν σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα.
DER SPIEGEL: Σας εξόργισε αυτό;
Farrar: Θλίψη είναι η κατάλληλη λέξη. Μετά από όσα περάσαμε τον Μάρτιο, όλους τους θανάτους, ο Σεπτέμβρης ήταν απλώς μια πολύ σκοτεινή στιγμή για μένα. Ειδικά από τότε που ξέραμε ότι θα είχαμε ασφαλή και αποτελεσματικά εμβόλια και ότι θα έπρεπε απλώς να «αγοράσουμε» λίγο χρόνο όσον αφορά τους περιορισμούς στις επαφές. Θα έπρεπε να είχαμε «μαζευτεί» για μερικούς μήνες ακόμα. Τότε, οι σχεδόν 90.000 άνθρωποι δεν θα είχαν πεθάνει στο Ηνωμένο Βασίλειο μέχρι τις αρχές Μαρτίου 2021.

DER SPIEGEL: Συμβουλεύατε τη βρετανική κυβέρνηση εκείνη την εποχή. Κοιτάζοντας πίσω, τι θα μπορούσατε να είχατε κάνει καλύτερα;
Farrar: Εκείνη την εποχή, ένιωθα ότι προσπαθούσα όσο πιο σκληρά μπορούσα να τους πείσω να λάβουν πιο σκληρά μέτρα για τον κορωνοϊό. Ίσως έπρεπε να προσπαθήσω περισσότερο, να είμαι πιο ξεκάθαρος. Αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολο να μην υποκύψεις σε φόβους όσον αφορά το επικοινωνιακό κομμάτι και την πρόκληση πανικού και να συνεχίσεις να λες πολύ ξεκάθαρα αυτό που πιστεύεις ότι είναι η πικρή πραγματικότητα.

DER SPIEGEL: Θα μπορούσε να υπάρξει άλλη πανδημία του κορωνοϊού στο άμεσο μέλλον; Ή μήπως η ανθρωπότητα έχει τώρα επαρκή ανοσία σε αυτή την οικογένεια ιών;
Farrar: Δυστυχώς, δεν ξέρω την απάντηση σε αυτή την ερώτηση. Η εικασία μου είναι ότι μια νέα πανδημία κοροναϊού είναι λιγότερο πιθανή αυτή τη στιγμή από ό,τι ήταν το 2019. Αλλά υπάρχει ένα ευρύ φάσμα κοροναϊών που κυκλοφορεί στο ζωικό βασίλειο και η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε ιδέα πόσο καλή είναι η διασταυρούμενη ανοσία με τον SARS-CoV-2. Σε κάθε περίπτωση, οι κοροναϊοί θα πρέπει να παραμείνουν ψηλά στη λίστα των πιθανών παραγόντων πανδημίας.

DER SPIEGEL: Λοιπόν, ποιο παθογόνο βρίσκεται στην κορυφή της λίστας σας;
Farrar: Η γρίπη. Δείτε τον H5N1, τον ιό της γρίπης των πτηνών. Είναι εξαιρετικά θανατηφόρος, αλλά επηρεάζει κυρίως τα πουλιά. Οι άνθρωποι πολύ σπάνια μολύνονται. Το 1997, σημειώθηκε το πρώτο μεγάλο ξέσπασμα στο Χονγκ Κονγκ, αργότερα στο Βιετνάμ και την Ινδονησία. Στο μεταξύ, αυτός ο ιός έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο. Εάν, κατά τύχη, ένας χοίρος ή ένας άνθρωπος μολυνθεί από τον ιό της γρίπης των πτηνών και έναν φυσιολογικό ιό γρίπης ταυτόχρονα, τότε ο H5N1 θα μπορούσε να ανασυνδυαστεί –και θα είχαμε ένα νέο παθογόνο που θα μπορούσε να είναι τόσο μεταδοτικό όσο η φυσιολογική γρίπη και τόσο άσχημο όσο η γρίπη των πτηνών. Στην πραγματικότητα, είναι απίστευτο ότι αυτό δεν έχει συμβεί ακόμα.

DER SPIEGEL: Και αυτό θα μπορούσε πραγματικά να συμβεί ανά πάσα στιγμή;
Farrar: Σε κάθε περίπτωση, η επόμενη πανδημία είναι πιθανό να προέλθει από το ζωικό βασίλειο. Και αυτή τη στιγμή, δεν έχουμε μια συστηματική προσέγγιση για την κατανόηση και τον έλεγχο αυτής της τεράστιας δεξαμενής ιών που κυκλοφορούν στα ζώα. Σε ορισμένες χώρες, η πολιτική κατάσταση εμποδίζει την έρευνα. Επιπλέον, υπάρχει μια έξοχα οργανωμένη επιχείρηση εμπορίου άγριας ζωής, σε όλες τις ηπείρους, η οποία είναι μια επιχείρηση δισεκατομμυρίων δολαρίων –και η οποία αυξάνει μαζικά τον κίνδυνο να μεταπηδήσει ένας ιός από το ζωικό βασίλειο στους ανθρώπους.

DER SPIEGEL: Τι γίνεται με την ευλογιά των πιθήκων;
Farrar: Δεν νομίζω ότι ο ιός της ευλογιάς των πιθήκων θέτει επί του παρόντος τον κίνδυνο μιας πανδημίας όπως ο SARS-CoV-2. Ωστόσο, αυτός ο ιός δείχνει πόσο επικίνδυνο είναι να μην παρακολουθούμε στενά τι συμβαίνει στη διεπαφή μεταξύ ανθρώπων και ζώων. Πράγματι, τα τελευταία 15 χρόνια, υπήρξε μια ανεπαίσθητη αλλά τεκμηριωμένη αλλαγή σε αυτόν τον ιό στην Αφρική. Συνήθως, τα άτομα που είχαν μολυνθεί από την ευλογιά των πιθήκων προσβλήθηκαν από τρωκτικά. Όμως τα τελευταία 15 χρόνια, οι αλυσίδες μετάδοσης γίνονται όλο και μεγαλύτερες…

DER SPIEGEL: … ο ιός θα μπορούσε να μεταδίδεται από άτομο σε άτομο πιο συχνά…
Farrar: …και αυτό υποδηλώνει ότι ο ιός προσαρμόζεται στους ανθρώπους. Και μετά εξαπλώθηκε από τη Δυτική Αφρική στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, έχει μπει στην κοινότητα των ανδρών που κάνουν σεξ με άντρες, και πιθανότατα τώρα είναι ήδη σε όλες τις χώρες του κόσμου.
DER SPIEGEL: Και αυτό μπορεί να συμβεί με οποιονδήποτε άλλο ζωικό ιό;
Farrar: Αυτό που βλέπουμε αυτή τη στιγμή σίγουρα δεν είναι τυχαίο. Το 1999 ξεκίνησε με τον ιό Nipah στη Μαλαισία. Μετά ήρθε ο SARS-1, ο MERS, ο Έμπολα στη Δυτική Αφρική, ο Ζίκα στη Βραζιλία, ο SARS-CoV-2. Υπάρχουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο και η συμβίωση σε μικρούς χώρους στις μεγάλες πόλεις ευνοεί την εξάπλωση πολλών ιών. Και κάτι αλλάζει στη διεπαφή ανθρώπου-ζώου που διευκολύνει τους ιούς να μεταβούν σε εμάς. Τώρα είμαστε 8 δισεκατομμύρια άνθρωποι και επεκτείνουμε τον βιότοπό μας όλο και περισσότερο στη φύση, και τα ζώα μεταναστεύουν στις πόλεις. Φοβάμαι ότι βρισκόμαστε στην αρχή μιας εποχής πανδημιών.

DER SPIEGEL: Στις αρχές του 2020, ανησυχούσατε πολύ ότι ο SARS-CoV-2 μπορεί να είχε δραπετεύσει από το Ινστιτούτο Ιολογίας της Γουχάν. Εκείνη την εποχή, υπολογίσατε ότι η πιθανότητα μιας τέτοιας διαρροής από εργαστήριο ήταν περίπου 50%, αλλά τώρα θεωρείτε ότι η θεωρία της εργαστηριακής διαρροής είναι πολύ απίθανη. Γιατί;
Farrar: Όταν η ακολουθία του SARS-CoV-2 κυκλοφόρησε στις 10 Ιανουαρίου 2020, ξεχώρισαν ορισμένα χαρακτηριστικά που με την πρώτη ματιά έμοιαζαν ασυνήθιστα και επομένως ύποπτα. Ωστόσο, όπως το βλέπω σήμερα, αυτό οφειλόταν κυρίως στο επίπεδο των γνώσεών μας εκείνη την εποχή. Στη συνέχεια έγινε εμφανές πολύ γρήγορα ότι τα χαρακτηριστικά που αρχικά έμοιαζαν ανησυχητικά βρέθηκαν και σε άλλους φυσικούς κοροναϊούς. Επιπλέον, εκ των υστέρων, βλέπουμε ότι ο άγριος τύπος του ιού της Γουχάν δεν ήταν σε καμία περίπτωση βέλτιστα προσαρμοσμένος στους ανθρώπους. Η παραλλαγή Omicron είναι πολύ καλύτερα προσαρμοσμένη. Εκτός από την τοποθεσία της αρχικής εστίας, τη Γουχάν, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τίποτα που να δείχνει εργαστηριακή διαρροή. Για μένα, η πιθανότητα ο SARS-CoV-2 να προέρχεται από ζώα είναι πάνω από 90%.

DER SPIEGEL: Μπορείτε να αποκλείσετε εντελώς την εργαστηριακή προέλευση;
Farrar: Όχι, δεν μπορώ, και φοβάμαι ότι αυτή η ερώτηση μπορεί να είναι ακόμα αμφιλεγόμενη σε εκατό χρόνια από τώρα. Φυσικά, περισσότερη διαφάνεια από τους Κινέζους σχετικά με την έρευνα στο Ινστιτούτο Ιολογίας της Γουχάν θα ήταν απολύτως επιθυμητή. Χωρίς τη συνεργασία τους, δεν νομίζω ότι θα μπορέσουμε ποτέ να βρούμε την άκρη. Αλλά νομίζω ότι αυτό είναι μια ψευδαίσθηση στην τρέχουσα πολιτική κατάσταση. Επομένως, προκειμένου να αποτραπούν μελλοντικές πανδημίες ή τουλάχιστον να ανιχνευθούν έγκαιρα, νομίζω ότι είναι πολύ πιο σημαντικό να επενδύσουμε χρήματα στην έρευνα για τη διεπαφή μεταξύ του ζωικού βασιλείου και των ανθρώπων και να το κάνουμε τώρα.

DER SPIEGEL: Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, η συζήτηση για τα μέτρα εμβολιασμού και κορωνοϊού ήταν επίσης πολύ επιθετική. Όλο και λιγότεροι άνθρωποι είναι πλέον πρόθυμοι να δείξουν ενδιαφέρον για τα ευάλωτα άτομα. Η πανδημία έχει καταστρέψει την αλληλεγγύη μας;
Farrar: Φοβάμαι ότι ναι. Αλλά αυτό δεν ξεκίνησε μόνο με την COVID. Αυτό το ρήγμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών, υγιών και αρρώστων, προνομιούχων και εκείνων που δεν έχουν ευκαιρίες συνέβαινε στην κοινωνία πολύ πριν από αυτό. Η COVID απλώς το έκανε χειρότερο.

DER SPIEGEL: Πόσο επικίνδυνη πιστεύετε ότι είναι η μακροχρόνια COVID;
Farrar: Η μακροχρόνια COVID, με χρόνια κόπωση και νευρολογικά συμπτώματα, θα είναι μαζί μας για πολύ καιρό, φοβάμαι. Και θα έχει τεράστιο αντίκτυπο στις ζωές πολλών ανθρώπων, πολύ συχνά ακόμα και νέων, που δεν θα μπορούν να κοινωνικοποιηθούν, που δεν θα μπορούν να εργαστούν λόγω εξάντλησης. Και αντιμετωπίζουμε αυτή τη νέα μόλυνση μόνο για δυόμισι χρόνια. Δεν γνωρίζουμε ποιες είναι οι μακροπρόθεσμες συνέπειες της COVID για την ψυχική υγεία και επίσης για την καρδιά, τους πνεύμονες, τα νεφρά και τον εγκέφαλο. Πιθανώς να έχουν μολυνθεί 6 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο. Ακόμα κι αν η μόλυνση αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακής νόσου, διαβήτη ή ίσως άνοιας κατά ένα μικρό ποσοστό, δημιουργεί ένα τεράστιο πρόβλημα δημόσιας υγείας.

DER SPIEGEL: Είχατε προσωπικά COVID;
Farrar: Όχι. Και είμαι πολύ σίγουρος ότι δεν υπήρξα ούτε ασυμπτωματικός ασθενής. Παίρνω μέρος ως εθελοντής σε μια μελέτη που διεξάγεται από το Βρετανικό Γραφείο Εθνικής Στατιστικής. Κάθε μήνα, ελέγχομαι για οξεία και προηγούμενη μόλυνση από κορωνοϊό. Πραγματικά δεν είχα ποτέ covid-19.
DER SPIEGEL: Ούτε εμείς. Κύριε Farrar, σας ευχαριστούμε για αυτή τη συνέντευξη.

kourdistoportocali.com