Πέμπτη 12 Μαΐου 2022

Τα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη κερδίζουν τον πόλεμο στην Ουκρανία.




















Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη TB2 της Τουρκίας έχουν χρησιμοποιηθεί με στρατηγικό αποτέλεσμα από τις
 ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας στον πόλεμό τους με τη Ρωσία. Εικόνα: Twitter
Λίγα σύγχρονα όπλα έχουν φτάσει στην εμβληματική θέση του τουρκικού μη επανδρωμένου αεροσκάφους 
Bayraktar TB2. Τα κοκκώδη πλάνα από τις κάμερες του μη επανδρωμένου αεροσκάφους που δείχνουν
 άτυχους στόχους στις εμπόλεμες ζώνες της Συρίας, του Ναγκόρνο-Καραμπάχ και της Ουκρανίας να
 ανατινάζονται από τις κατευθυνόμενες με λέιζερ βόμβες του έχουν εδραιώσει τη φήμη του ως ένα εξαιρετικά
 αποτελεσματικό, θανατηφόρο όπλο. 

Το μη επανδρωμένο αεροσκάφος κέρδισε για πρώτη φορά τη διεθνή προσοχή κατά τη διάρκεια της 
σύγκρουσης του Ναγκόρνο-Καραμπάχ το 2020, όπου ο στόλος TB2 του Αζερμπαϊτζάν ήταν καθοριστικός
 για την έκβαση του πολέμου.

Οι εκσυγχρονισμένες ένοπλες δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν χρησιμοποίησαν το TB2 με μεγάλη 
αποτελεσματικότητα εναντίον των Αρμενίων, οι οποίοι προσπάθησαν να επαναχρησιμοποιήσουν τις
 τακτικές, τις τεχνικές και τις διαδικασίες που τους είχαν κερδίσει σε προηγούμενες συγκρούσεις στην περιοχή το 1994.

Πιο πρόσφατα, το TB2 έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αντίσταση της Ουκρανίας κατά της ρωσικής εισβολής,
 προκαλώντας τεράστιες απώλειες στις ρωσικές δυνάμεις και πιθανώς διαδραματίζοντας καθοριστικό ρόλο
 σε ορισμένες από τις σημαντικότερες απώλειες του πολέμου, όπως η βύθιση του ρωσικού καταδρομικού 
Moskva και η σοβαρή ζημιά στη φρεγάτα Admiral Essen. 

Αυτές οι επιτυχίες έφεραν το TB2 και την αναπτυσσόμενη βιομηχανία μη επανδρωμένων αεροσκαφών της
 Τουρκίας στο διεθνές προσκήνιο, δημιουργώντας μια θέση για την Τουρκία στη σημερινή αναπτυσσόμενη
 αγορά μη επανδρωμένων αεροσκαφών μάχης και τοποθετώντας την ως ισχυρό παίκτη έναντι μεγαλύτερων
 κατασκευαστών μη επανδρωμένων αεροσκαφών, όπως οι ΗΠΑ και η Κίνα. 

Το TB2 ταξινομείται ως drone μεσαίου υψομέτρου μεγάλης αντοχής (MALE), αναφερόμενο σε συστήματα 
που συνήθως πετούν μεταξύ 10.000 και 30.000 ποδών με αντοχή 24 έως 48 ώρες.

Σύμφωνα με την Baykar, την κατασκευάστρια εταιρεία του drone, το TB2 έχει επιχειρησιακό ύψος 18.000
 ποδών, ανώτατο όριο υπηρεσίας 27.000 ποδών, αντοχή 27 ωρών και ταχύτητα πλεύσης 70-120 κόμβων.
 Μπορεί να μεταφέρει τέσσερα πυρομαχικά καθοδηγούμενα με λέιζερ και μπορεί να εκτελέσει ρόλους
 προσδιορισμού στόχου χρησιμοποιώντας τον ενσωματωμένο λέιζερ προσδιοριστή του. 
A Bayraktar TB2 drone at a victory parade in Baku, Azerbaijan. Photo: WikiCommons

Άλλα μη επανδρωμένα αεροσκάφη της ίδιας κατηγορίας περιλαμβάνουν το αμερικανικό MQ-9 Reaper και το κινεζικής κατασκευής CH-4B Cai Hong. Ενώ το TB2 μπορεί να μην είναι ούτε κατά διάνοια τόσο προηγμένο όσο αυτά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, συγκρίνεται αρκετά ευνοϊκά από άποψη κόστους, εμβέλειας, οπλισμού, ωφέλιμου φορτίου και διαθέσιμης υποστήριξης.


Το TB2 είναι οικονομικά αποδοτικό για τους δυνητικούς αγοραστές με 5 εκατομμύρια δολάρια ανά μονάδα, σε αντίθεση με την τιμή των 32 εκατομμυρίων δολαρίων του MQ-9 και την τιμή των 4 εκατομμυρίων δολαρίων ανά μονάδα του CH-4B. Το TB2 έχει επίσης αποδειχθεί αξιόπιστο στη μάχη, σε αντίθεση με το CH-4B, το οποίο φέρεται να μαστίζεται από προβλήματα συντήρησης και ατυχήματα. Η Ιορδανία επέλεξε να πουλήσει ολόκληρο το στόλο των CH-4B μετά από μόλις τρία χρόνια υπηρεσίας. 


Η εμβέλεια είναι μια άλλη βασική διαφορά. Το TB2 έχει εμβέλεια μόλις 300 χιλιόμετρα, σε αντίθεση με τα 1.850 χιλιόμετρα του MQ-9 και τα 2.750 χιλιόμετρα του CH-4B.


Σε αντίθεση με τα αμερικανικά και κινεζικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τα οποία χρησιμοποιούνται κυρίως σε ρόλους πληροφοριών, επιτήρησης και αναγνώρισης (ISR) στρατηγικού επιπέδου σε μεγάλες εκτάσεις, όπως στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, το Σιντζιάνγκ και τη Νότια Κινεζική Θάλασσα, το TB2 χρησιμοποιείται σε πιο τακτικούς ρόλους στο πεδίο της μάχης, όπως ο προσδιορισμός στόχων και τα πλήγματα ακριβείας.


Το μικρότερο βεληνεκές μειώνει επίσης το κόστος λειτουργίας και συντήρησης, το οποίο αποτελεί βασικό κριτήριο για τις ένοπλες δυνάμεις που αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας.


Το TB2 έχει επίσης μια μάλλον μικρή χωρητικότητα ωφέλιμου φορτίου 150 κιλών, συνήθως εξοπλισμένο με τέσσερις τουρκικής κατασκευής βόμβες MAM-L και MAM-C καθοδηγούμενες με λέιζερ. Η MAM-L είναι ένα μικροβόλο των 22 κιλών με βεληνεκές 15 χιλιομέτρων, ενώ η MAM-C είναι ένα μικρότερο πυρομαχικό των 6,5 κιλών με βεληνεκές 8 χιλιομέτρων.


Οι προηγούμενες εκδόσεις του TB2 χρησιμοποιούσαν βρετανικές βάσεις βομβών Hornet, επιτρέποντας τη συμβατότητα με δυτικά κατευθυνόμενα πυρομαχικά. Οι τουρκικής κατασκευής σχάρες βομβών διατηρούν τη συμβατότητα με τα δυτικά όπλα, όπως φαίνεται από το σχέδιο των ΗΠΑ να εξοπλίσουν τα TB2 της Ουκρανίας με ελαφρούς πυραύλους Advanced Precision Kill Weapon System (APKWS).

A US-made MQ-9 Reaper during a training mission on June 9, 2009. Photo: WikiCommons / US Air Force / Paul Ridgeway
Ωφέλιμα φορτία και στόχοι
Αυτό δίνει στα μη επανδρωμένα αεροσκάφη δυνατότητα χαμηλού κόστους απόστασης, αυξημένη αποτελεσματικότητα έναντι κινούμενων στόχων και τη δυνατότητα μεταφοράς έξι ρουκετών αντί για τέσσερις βόμβες καθοδηγούμενες με λέιζερ. 
Ωστόσο, το μικρό ωφέλιμο φορτίο του TB2 το περιορίζει στην επίθεση εναντίον μικρών στόχων, όπως άρματα μάχης, ελαφρά θωρακισμένα οχήματα, οχήματα με μαλακό δέρμα και απροστάτευτο προσωπικό. Η ικανότητά του εναντίον μεγαλύτερων, πιο σημαντικών στόχων, όπως μεγάλα πολεμικά πλοία επιφανείας και οχυρωμένα καταφύγια, δεν έχει αποδειχθεί μέχρι στιγμής. 
Συγκριτικά, τα MQ-9 και CH-4B μεταφέρουν μεγαλύτερα ωφέλιμα φορτία και έχουν μια πιο ποικίλη επιλογή πυρομαχικών. Το MQ-9 έχει ωφέλιμο φορτίο 1.701 κιλών και μπορεί να αναπτύξει οκτώ πυραύλους Hellfire αέρος-εδάφους ή σε συνδυασμό με βόμβες Paveway II κατευθυνόμενες με λέιζερ βάρους 227 κιλών.
Το CH-4B έχει μικρότερο ωφέλιμο φορτίο 250 έως 345 χιλιογράμμων και μπορεί να μεταφέρει μια ποικιλία κινεζικής κατασκευής πυραύλων αέρος-εδάφους και κατευθυνόμενων με λέιζερ βομβών. 
Το TB2 αποτελεί το επίκεντρο της χωρίς δεσμεύσεις "διπλωματίας των μη επανδρωμένων αεροσκαφών" της Τουρκίας, η οποία της επιτρέπει να ξεφύγει από τον εξοστρακισμό και την απομόνωση από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, ενώ ταυτόχρονα οικοδομεί νέες συνεργασίες με πελατειακά κράτη.
Η διπλωματία των μη επανδρωμένων αεροσκαφών δίνει επίσης στην Τουρκία κερδοφόρες μακροπρόθεσμες συνεργασίες για πωλήσεις ανταλλακτικών, πυρομαχικών, εκπαίδευσης, συντήρησης και άλλης τεχνικής βοήθειας.  
Ωστόσο, η βιομηχανία μη επανδρωμένων αεροσκαφών της Τουρκίας μπορεί να μην είναι τόσο ανεξάρτητη όσο φαίνεται, καθώς το TB2 χρησιμοποιεί εκτενώς εξαρτήματα ξένης κατασκευής από τον Καναδά, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Αυστρία και τις ΗΠΑ.
Η Τουρκία μπορεί να χρειαστεί άδεια από τις χώρες αυτές για να εξάγει το TB2, γεγονός που μπορεί να εμποδίσει τις προσπάθειες της διπλωματίας της για τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε ορισμένους τόπους, ιδίως με τις πωλήσεις σε χώρες που αντιμετωπίζουν διαμάχες για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ενώ η Τουρκία έχει προσπαθήσει να μειώσει την εξάρτησή της από την ξένη τεχνολογία, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει δυσκολίες στην εγχώρια κατασκευή κρίσιμων εξαρτημάτων, όπως κινητήρες, μικροτσίπ και αισθητήρες. 
Αντίθετα, οι ΗΠΑ διατηρούν παραδοσιακά μια περιοριστική πολιτική όσον αφορά τις εξαγωγές μη επανδρωμένων αεροσκαφών, εγκρίνοντας τις πωλήσεις της τεχνολογίας μόνο στους στενότερους συμμάχους τους, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Αυστραλία, η Ιαπωνία και η Γαλλία.
Υπό την κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα, οι πωλήσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών των ΗΠΑ εξετάζονταν κατά περίπτωση και οι πελάτες έπρεπε να συμφωνούν με τους όρους τελικού χρήστη, την παρακολούθηση της τελικής χρήσης και τις αρχές της ορθής χρήσης πριν από την έγκριση των πωλήσεων.
Αυτή η περιοριστική πολιτική επέτρεψε σε άλλους παίκτες, όπως το Ισραήλ και η Τουρκία, να κατακτήσουν σημαντικά μερίδια της δυνητικής αγοράς αμερικανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών. 
Η κυβέρνηση Τραμπ χαλάρωσε την πολιτική των ΗΠΑ για τις πωλήσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών, με την κυβέρνηση Μπάιντεν να συνεχίζει την πολιτική αυτή, γεγονός που μπορεί να αρχίσει να μειώνει τις πωλήσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών της Τουρκίας.











China has sold its CH-4 drones to Pakistan. Image: Twitter

Ενώ η Κίνα ακολουθεί μια παρόμοια πολιτική χωρίς δεσμεύσεις με την Τουρκία, οι αγοραστές των μη επανδρωμένων αεροσκαφών της έχουν παραπονεθεί για έλλειψη τεκμηρίωσης συντήρησης και συντήρησης, σπάνια ανταλλακτικά και ακόμη και συχνές συντριβές.

Έτσι, ορισμένοι αγοραστές έχουν στραφεί στη χρήση επανδρωμένων αεροσκαφών για τα καθήκοντα που προηγουμένως ανατίθεντο στο στόλο CH-4B, έχουν στραφεί στην αγορά TB2 από την Τουρκία ή εξακολουθούν να καταβάλλουν προσπάθειες για την αγορά αμερικανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών.

Παρά την κακή φήμη των κινεζικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών όσον αφορά την αξιοπιστία και την υποστήριξη μετά την πώληση, η Κίνα συνεχίζει να πωλεί τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη της με αόρατο στρατηγικό αποτέλεσμα σε χώρες που θεωρούν ότι ο αμερικανικός εξοπλισμός είναι απλησίαστος ή άλλως απρόσιτος. 

Το TB2 της Τουρκίας επιτυγχάνει έτσι μια ευνοϊκή ισορροπία μεταξύ τιμής και δυνατοτήτων, καθώς είναι πιο προσιτό και προσιτό σε σύγκριση με τα αμερικανικά drones, ενώ είναι πολύ πιο αξιόπιστο και αποτελεσματικό από τα κινεζικά μοντέλα.

asiatimes.com

ΑΠΟΔΟΣΗ : Corfiatiko.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου