zerohedge.com: Για μία και μοναδική ημέρα, ένας χρυσός κύβος αξίας 11,7 εκατομμυρίων δολαρίων βρισκόταν στη μέση του Central Park της Νέας Υόρκης, φρουρούμενος από τη δική του ασφάλεια.
Σύμφωνα με το Artnet, ο κύβος, που ονομάζεται Castello Cube, ήταν το πνευματικό παιδί του Γερμανού καλλιτέχνη Nicholas Castello. Ήταν κατασκευασμένο από χρυσό 999,9 και ζύγιζε 410 κιλά. Ο Castello "είναι κυρίως γνωστός για τα γλυπτά και τους πίνακές του, εν μέρει εμπνευσμένους από καλλιτέχνες όπως ο Jean-Michel Basquiat και ο Andy Warhol", γράφει το Artnet.
Φεύγοντας από το Central Park, ο κύβος πήγε σε "ιδιωτικό δείπνο στη Wall Street", σύμφωνα με την έκθεση.
Το μεγάλο σχόλιο του συντάκτη: Η τέχνη των αρχών του 20ού αιώνα ήταν, όπως υποπτεύονται ορισμένοι ανθρωπολόγοι, ένα είδος δοκιμής της ηλιθιότητας των ανθρώπων ως είδος. Έτσι, αν στους ανθρώπους έδειχναν έναν πίνακα με ένα μαύρο τετράγωνο, έναν γυμνό πισινό καρδιάς ή κάτι τέτοιο και τους έλεγαν ότι "είναι πολύ ωραίος και αξίζει ένα εκατομμύριο δολάρια" - τότε, ανάλογα με την αντίδραση των μαζών, θα μπορούσε κανείς να προσδιορίσει το μέσο IQ της φυλής.
Όπως διαπιστώθηκε κατά τη διάρκεια του πειράματος, όταν οι άνθρωποι κοίταζαν το εκθεσιακό έργο τέχνης, έγνεφαν χαρούμενα και άρχισαν να επαναλαμβάνουν ότι πρόκειται για ένα πραγματικό αριστούργημα του επιπέδου του Μιχαήλ Άγγελου. Αυτή η αντίδραση υποδήλωνε ότι οι άνθρωποι ήταν μια εξαιρετικά ηλίθια φυλή ή ότι υπήρχαν εξαιρετικά πολλοί ηλίθιοι άνθρωποι σε αυτήν, και τότε μπορούσες να κάνεις ό,τι ήθελες με αυτούς. Πράγμα που, στην πραγματικότητα, έγινε και πάλι τον Μάρτιο του 2020.
Με βάση αυτή την ιστορική εμπειρία, θα πίστευε κανείς ότι το πείραμα συνεχίζεται και ότι ο Χρυσός Κύβος είναι κάτι τέτοιο, αλλά μια σειρά από περιστάσεις υποδηλώνουν ότι το πείραμα έχει προ πολλού ολοκληρωθεί και το ερώτημα δεν αφορά την τέχνη.
Και αυτό δεν είναι δημόσιες σχέσεις για ένα νέο κρυπτονόμισμα, καθώς οι δημόσιες σχέσεις αποδείχθηκαν αξιολύπητες. Θα ήταν λογικό να φτιάξετε έναν κούφιο κύβο με πλευρά μεγέθους αρκετών μέτρων, να τον τοποθετήσετε σε ένα βάθρο, να καλέσετε δημοσιογράφους και να τον κρατήσετε έτσι για αρκετές εβδομάδες, προσελκύοντας ηλίθιους από όλη την πόλη στο θέαμα. Και εδώ είναι ένας μικρός κύβος στο μέγεθος μιας χρυσής λεκάνης τουαλέτας. Ποιο είναι το νόημα;
Δεν υπάρχει καμία διαφημιστική αξία, αν και το δημιουργικό είναι εξαιρετικά δαπανηρό. Επομένως, σύμφωνα με την κοινότητα των συνωμοσιολόγων, αυτό είναι ένα σημάδι κάποιου είδους, ένα σημάδι, φυσικά, για τις αγορές. Δηλαδή, είτε η τιμή του χρυσού πρόκειται να εκτοξευθεί στα ύψη, είτε όλα τα κρυπτονόμισμα θα καταρρεύσουν, είτε όλα μαζί. Είναι πιθανόν η ημερομηνία έναρξης της παράστασης να κωδικοποιείται με κάποιο τρόπο στο όνομα του "καλλιτέχνη", ή στο μήκος των πλευρών του "γλυπτού", ή οτιδήποτε άλλο. Μέχρι στιγμής οι υπολογισμοί των συνωμοσιολόγων βρίσκονται μόνο σε προκαταρκτικό στάδιο, αλλά παρακολουθούμε τις εξελίξεις.
ΑΠΟΔΟΣΗ : Corfiatiko.blogspot.com
Date: 09/04/2021 Time: 10:41
ΑπάντησηΔιαγραφήΒόμβες μεγατόνων έριξε ο συνταξιούχος -πλέον- πρώην διευθυντής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), Πολ Τόμσεν. Προβλέπει επιστροφή στην ένταση μεταξύ του Ευρωπαϊκού Βορρά και του Νότου και δύσκολες, πολιτικά και κοινωνικά, μέρες, για τους Ευρωπαϊκούς λαούς που θα θέσουν τα σχέδια για το Great Reset στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.
Επίσης, εμμέσως πλην σαφώς, χαρακτήρισε τον Κώστα Σημίτη, πολιτικό απατεώνα, διότι έβαλε την Ελλάδα στο Ευρώ χωρίς να πληροί τις οικονομικές προϋποθέσεις, με αποτέλεσμα μέχρι σήμερα, η οικονομία της να μην μπορεί να επιβιώσει. Πελατειακό δηλαδή, σάπιο και διεφθαρμένο, χαρακτήρισε και το Ελληνικό πολιτικό σύστημα ο Πολ Τόμσεν, ανοίγοντας την συζήτηση για έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, ως την ενδεδειγμένη λύση για τη χώρα.
Διαβάστε τι δήλωσε:
«Είμαι αρκετά απαισιόδοξος αναφορικά με την ικανότητα της Ελλάδας να ευημερήσει μέσα στην Ευρωζώνη, κατά βάση λόγω των παθογενειών που γεννά το πελατειακό της σύστημα» δήλωσε, χαρακτηριστικά, από το βήμα του συνεδρίου του Economist με θέμα «Ελλάδα: 200 χρόνια οικονομικής επιβίωσης».
Αφού προειδοποίησε ότι υπάρχει ο κίνδυνος να επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος, ο συνταξιούχος -πλέον- οικονομολόγος υπογράμμισε ότι η απόφαση ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωζώνη ήταν «καθαρά πολιτική» και «δεν είχε οικονομική υπόσταση».
«Και κάπως έτσι η Ελλάδα εξαναγκάστηκε από τους θεσμούς να εφαρμόσει σκληρές πολιτικές» συνέχισε, μεταξύ άλλων, αναγνωρίζοντας ότι «δεν μπορείς να επιβάλεις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις αν δεν τις θέλει το ίδιο το σύστημα». Μάλιστα, επικαλέστηκε το παράδειγμα της Ιρλανδίας, όπου «τους είπαμε τι έπρεπε να γίνει και το έκαναν». «Αυτή ήταν και η διαφορά» σχολίασε με νόημα.
Ειδική αναφορά έκανε και στο συνταξιοδοτικό σύστημα, επαναλαμβάνοντας ότι είναι μη ρεαλιστικό, καθώς παρέχει συντάξεις βόρειας Ευρώπης, τις οποίες δεν μπορεί να «σηκώσει» η οικονομία.
«Έρχεται κι άλλη λιτότητα στην Ευρώπη»
Όσον αφορά την πορεία της Γηραιάς Ηπείρου, ο κ. Τόμσεν προεξόφλησε την εφαρμογή κι άλλης λιτότητας στην Ευρωζώνη, κάτι το οποίο είναι «πολιτικά μη βιώσιμο». Στο πλαίσιο αυτό, επανέλαβε την ανάγκη γενναίας αναδιάρθρωσης των χρεών στις υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης, παρότι εξέφρασε κατανόηση στο γιατί οι πολιτικοί ιθύνοντες δυσκολεύονται να αποφασίσουν κάτι τέτοιο.
Εκτίμησε δε, ότι όταν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) θα σταματήσει να παρεμβαίνει, τότε «θα έρθει με βεβαιότητα ξανά στο προσκήνιο το χάσμα Βορρά και Νότου». Αυτό, όπως συμπλήρωσε, «θα προκαλέσει δραματικές εντάσεις». «Κι αυτό διότι η Ευρωζώνη δεν έχει μετασχηματιστεί ακόμη σε πολιτική ένωση».
«Η Ελλάδα δεν κλείνει τα κενά»
Επανερχόμενος στην περίπτωση της Ελλάδας, ο κ. Τόμσεν επεσήμανε ότι κάθε πρόβλημα αφερεγγυότητας είναι πρόβλημα ρευστότητας και «όταν ως Ευρωζώνη επιτρέπεις την προβολή εκτιμήσεων για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους σε ορίζοντα τόσο πολλών δεκαετιών, τότε δεν μπορείς να είσαι αξιόπιστος».
Πάντως, το πρώην στέλεχος του ΔΝΤ αναγνώρισε ότι «η τωρινή κυβέρνηση έχει προβεί πράγματι σε ορισμένες παρεμβάσεις, οι οποίες ωστόσο δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με αυτά που πρέπει να γίνουν».
«Δεν βλέπω την Ελλάδα να κλείνει κενά, αλλά αντιθέτως νομίζω ότι οι νέοι της θα συνεχίζουν να την εγκαταλείπουν για να ευημερήσουν, κυρίως λόγω του πελατειακού συστήματος στη χώρα» κατέληξε, σε απαισιόδοξο τόνο.