Ανησυχητικές ομοιότητες! Δηλώσεις και ενέργειες Πούτιν-Ερντογάν δημιουργούν προβληματικούς συνειρμούς για την Ελλάδα.

Ειδική Ανάλυση.

Στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο λαμβάνει χώρα αυτή τη στιγμή η μεγαλύτερη στρατιωτική αναμέτρηση από τον Β Παγκόσμιο πόλεμο και εντεύθεν, με τα Ρωσικά τεθωρακισμένα να ξεχύνονται στις τεράστιες Ουκρανικές πεδιάδες και τις πόλεις και τα χωριά  της Ουκρανίας να σφυροκοπούνται ανελέητα από τα ρωσικά πυρά. 

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αποτελεί σταθμό στην νεότερη Ευρωπαϊκή ιστορία και θα διαμορφώσει για πολλά χρόνια τις σχέσεις ΕΕ-Ρωσίας, οι οποίες περνούν σε νέα φάση πλέον , αυτή της ψυχροπολεμικής περιόδου, εάν και εφόσον  φυσικά περιοριστούν μόνο στην Ουκρανία οι στρατιωτικές εχθροπραξίες και δεν επεκταθούν περαιτέρω στην Ευρώπη, κάτι όμως το οποίο δεν φαντάζει πιθανό. 

Ουσιαστικά μιλάμε για κατάφωρη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου από την πλευρά της Ρωσίας, εγκαινιάζοντας μια νέα περίοδο αναθεωρητισμού στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο. 

Αυτό είναι εύλογο ότι προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία στις χώρες της ΕΕ και ιδίως σε Ελλάδα και Κύπρο, οι οποίες αντιμετωπίζουν εδώ και χρόνια προσπάθειες του τουρκικού αναθεωρητισμού και επιθετικότητας

Ελλάδα και Τουρκία το καλοκαίρι του 2020 έφτασαν αρκετά κοντά σε θερμό επεισόδιο με άγνωστη κατάληξη, η οποία ευτυχώς απετράπη με παρέμβαση ΕΕ αλλά και ΗΠΑ

Πούτιν και Ερντογάν- Βίοι παράλληλοι.

Γνωρίζοντας ότι Πούτιν και Ερντογάν με δηλώσεις και πράξεις έχουν αποδείξει όπως θα δούμε στη συνέχεια ότι "βρίσκονται πολύ κοντά", προκαλεί προβληματισμό σε Ελλάδα και Κύπρο μήπως ο Τούρκος Πρόεδρος θελήσει να μιμηθεί στο Αιγαίο-ΝΑ Μεσόγειο-Κύπρο το μεγαλύτερο σε ειδικό βάρος είδωλό του, αυτό του Ρώσου Προέδρου. 

Δηλαδή κοινώς μήπως ο Ερντογάν θεωρήσει, ότι είναι ευκαιρία λαμβάνοντας υπόψιν την αποστασιοποιημένη  από το πεδίο των μαχών στάση της ΕΕ και των ΗΠΑ έναντι της Ρωσίας στην Ουκρανία, προβεί στο απονενωημένο και επιτεθεί αιφνιδιαστικά κατά της Ελλάδας. 

Τι κοινά χαρακτηριστικά έχουν όμως Πούτιν και Ερντογάν;

Η επανασύσταση των Αυτοκρατοριών.

Ο Πούτιν στο διάγγελμά του πριν την εισβολή στην Ουκρανία αναφέρθηκε στο γεγονός ότι η Ουκρανία είναι ιστορικά επαρχία της Τσαρικής Ρωσίας και πως κακώς έγινε κράτος από ένα λάθος του Λένιν.

Ουσιαστικά κάνει λόγο σε ιστορικό επίπεδο για προσπάθεια επανασύστασης της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. 

Βέβαια στο μυαλό του έχει να ανακτήσει τον έλεγχο των χωρών της τέως Σοβιετικής ένωσης τα οποία τώρα έχουν προσχωρήσει σε ΕΕ και ΝΑΤΟ. 

Ο Ερντογάν από την άλλη επιθυμεί την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και δεν το κρύβει προβαίνοντας σε ανάλογες ενέργειες , όπως στην μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί , στην συνεχή προσπάθεια επέκτασης σε θάλασσα και ξηρά με το "Δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας" και του "Μυστικού όρκου" , προκειμένου να καταστήσει την ΜΑ Μεσόγειο τουρκική λίμνη, να πάρει το μισό Αιγαίο και να προβεί στην ανακατάληψη των εδαφών που απώλεσε η Οθωμανική Αυτοκρατορία σε Βαλκάνια-Ελλάδα-Αιγαίο-Κύπρο -Μ. Ανατολή. 

Σε τουρκικούς χάρτες εμφανίζεται όλη η Θράκη μας, η Ανατολική Μακεδονία μέχρι και η Θεσσαλονίκη να είναι μέρος της τουρκικής επικράτειας , όπως το σύνολο των νησιών του Αιγαίου, των Δωδεκανήσων και η Κύπρος. 

Η περιφρόνηση του Διεθνούς Δικαίου.

Ένα άλλο κοινό χαρακτηριστικό Πούτιν-Ερντογάν είναι η τέλεια περιφρόνηση του Διεθνούς Δικαίου και η κατάφορη παραβίασή του. 

Αυτό έκανε ο Πούτιν με την τελείως παράνομη εισβολή του στην Ουκρανία, αυτό κάνει και ο Ερντογάν με την εισβολή του στην Κυπριακή ΑΟΖ, με το παράνομο Τουρκολιβυκό μνημόνιο με τη Λιβύη επιχειρώντας να κλέψει μεγάλο μέρος της ελληνικής ΑΟΖ και με το άνοιγμα των Βαρωσίων.

Επισημαίνουμε εδώ ότι αναφορικά με τις κινήσεις της Τουρκίας στα Βαρώσια υπάρχουν καταδικαστικές αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών αλλά και της ΕΕ. 

Η κατοχή με στρατεύματα περιοχών τρίτων χωρών.

Ο Πούτιν το έχει κάνει ήδη σε Κριμαία από το 2014 όταν την κατέλαβε με στρατιωτικές δυνάμεις από την Ουκρανία και το κάνει και τώρα με  τους Ρωσόφωνους του Ντονέτσκ-Λουγκάνσκ αρχικά και στη συνέχεια με την διεξαγωγή γενικευμένης κλίμακας στρατιτωικών επιχειρήσεων σε όλο σχεδόν το έδαφος της Ουκρανίας. 

Αυτό έκανε η Τουρκία το 1974 με την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο, με την δημιουργία και αναγνώριση του ψευδοκράτους το 1983 και με την στάση της για αναγνώριση δύο κρατών με ίσα μάλιστα δικαιώματα στην Κύπρο, ως επίλυση του Κυπριακού. 

Η Τουρκία συνεχίζει την προκλητική της στάση στη Θράκη μας όπου βαφτίζει την μουσουλμανική μειονότητα ως τουρκική κατά παράβαση τόσο των Συνθηκών, όσο και της τρέχουσας πραγνμτικότητας, αφού οι Πομάκοι και οι Αθίγγανοι  που διαβιούν στη Θράκη μας είναι μεν μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα αλλά δεν έχουν τουρκική καταγωγή και συνείδηση.

Η αποστρατικοποίηση χώρας-νησιών.

Ο Πούτιν ζήτησε την αποστρατικοποίηση της Ουκρανίας και την μη ένταξη της στο ΝΑΤΟ για πάντα, προκειμένου να μην της επιτεθεί, την ώρα που είχε έτοιμο έναν στρατό 150.000 ανδρών απέναντί της και ο οποίος τελικά της επιτέθηκε. 

Ο Ερντογάν ζητάει την αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου , έχοντας στις μικρασιατικές ακτές την 4η Στρατιά Αιγαίου και άλλες σημαντικές δυνάμεις, τον μεγαλύτερο αποβατικό στόλο των κρατών της περιοχής και πληθώρα ελικοπτέρων, ειδικών δυνάμεων, πυροβολικού, drones και μαχητικών αεροσκαφών και πολεμικών πλοίων. 

Μάλιστα ο Τούρκος Πρόεδρος το πηγαίνει ακόμη ποιο μακριά προσπαθώντας να πείσει ότι η Ελλάδα παραβιάζει τις συνθήκες εξοπλίζοντας τα νησιά της και για αυτό το καθεστώς των νησιών της τίθεται εν αμφιβόλω αναφορικά με την Ελληνική κυριαρχία σε αυτά. 

Παράλληλα συντηρεί την απειλή του πολέμου σε βάρος μας , casus belli, σε περίπτωση που η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 νμ, βάσει του Δικαίου της θάλασσας. 

Για αυτό η Τουρκία επικαλείται το γεγονός ότι δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας του Μοτέγκο Μπέί, το οποίο έχει υπογράψει η Ελλάδα. 

Το ωραίο βέβαιο είναι  ότι η Τουρκία στη Μαύρη θάλασσα έχει χωρικά ύδατα 12 νμ, όταν εκβιάζει εμάς με πόλεμο να μην έχουμε 12 νμ στο Αιγαίο. Αυτό είναι η a la turka ερμηνεία του Δικαίου της θάλασσας. 

Επίλογος.

Από τα παραπάνω αντιλαμβανόμαστε ότι Πούτιν και Ερντογάν είναι δύο  αυταρχικοί ηγέτες με πολλές ομοιότητες

Ελλάδα και Κύπρος ορθά τάσσονται ενάντια στην κίνηση του Πούτιν για αναγνώριση της ανεξαρτησίας των δύο επαρχιών της Ουκρανίας και εισβολή στην Ουκρανία , κίνηση που παραβιάζει κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο το οποίο αποτελεί το κύριο όπλο μας απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα και αναθεωρητισμό

Το θέμα είναι μήπως  η κακή οικονομία, πληθωρισμός και δυστυχία των Τούρκων πολιτών οπλίσουν το χέρι του Ερντογάν, προκειμένου να μιμηθεί τον Πούτιν στην Ουκρανία,  σε Αιγαίο και Θράκη εις βάρος του Ελληνισμού.

pentapostagma.gr