…και όπως άκουγα ένα ταξιδιάρικο τραγούδι του Rob Stewart, επιτέλους με πήρε ο ύπνος, καθώς είχα παρακολουθήσει τα δελτία θανάτου κι είχα υπερένταση.
Ήμουν λέει σε μια χώρα που τη έλεγαν Burgerούπολη.
Ήταν μια χώρα που η ανεργία και η εξαθλίωση είχε σαρώσει τα πάντα.
Οι δημοσιογράφοι ήταν καρικατούρες και μιλούσαν για φτώχεια και λογοκρισία στην Τουρκία, ενώ η ίδια η Burgerούπολη ήταν σε χειρότερη κατάσταση.
Όλο αυτό ήταν συνέπεια της στήριξης που παρείχαν σε κάτι εξωθεσμικούς οικονομικούς δολοφόνους, που ήταν λέει από την Τροία..άκου πράγματα!
Οι γιατροί και οι επιστήμονες αυτής της φανταστικής χώρας είχαν παραδοθεί σε κάθε παρανοϊκότητα. Δεν ερευνούσαν πλέον, απλά έκαναν υπακοή σε οδηγίες από φυλλάδια του εξωτερικού.
Οι δάσκαλοι, οι καθηγητές , οι μαγαζάτορες, οι καλλιτέχνες, ο πνευματικός κόσμος και οι δημόσιοι υπάλληλοι είχαν μεταμορφωθεί σε ελεγκτές υγείας.
Όποιος έσπαγε το νόμο της σιωπής τον εξόντωναν ή και τον δολοφονούσαν… πολύ σχολαστικά, για παραδειγματισμό.
Ακόμα και εκείνοι οι επιστήμονες που τολμούσαν να ψελλίσουν κάτι, στρογγυλεύανε τα γεγονότα, γιατί γνώριζαν ότι το σύστημα κάνει εκκαθάριση και εξόντωση.
Ένας τυφλός ήταν που έβλεπε την αλήθεια και εκείνοι που έβλεπαν ήταν τυφλοί, αλλά τον έστειλαν στο ψυχιατρείο.
Επρόκειτο για ένα εκρηκτικό μίγμα νεοναζισμού,που ήθελε να ελέγξει το σώμα, και σταλινισμού, που ήθελε να ελέγξει το νου, κι όδευε και σε στρατιωτικοποίηση του ολοκληρωτισμού του… ήταν σίγουρα μια Νοητική Δικτατορία.
Το πιο τρελό όμως ήταν ότι η αστυνομία είχε καταργηθεί και αντικατασταθεί από του Μητροπολίτες.
Ο Αρχιεπίσκοπος τάχα ήταν Υπουργός δημόσιας τάξης και οι αστυνομικές στολές ήταν ράσα….χαχαχα πιο κουφό όνειρο δεν έχω ξαναδεί.
Ευτυχώς που κάποια στιγμή χτύπησε επίμονα το κινητό μου και ξύπνησα.
Όνειρο, ή μάλλον εφιάλτης ήτανε. Ξύπνησα κι ήμουν στην ηλιόλουστη και αγαπημένη μου Ελλάδα, με την ανεξάρτητη δικαιοσύνη, τους πάμπλουτους πολίτες, την αξιοκρατία και τους Ιεράρχες που δίνουν και τη ζωή τους για τον Χριστό. Δόξα Σοι ο Θεός ημών δόξα Σοι και απειράκις απείρως δόξα Σοι!!!
Καλές ποδηλατάδες με ένα αγαπημένο τραγούδι από τα Κίτρινα Ποδήλατα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου