Κοιτάζω ξανά και ξανά αυτό που οι αγώνες που δίνουμε τόσους μήνες ενάντια στον παραλογισμό του κινεζικού ιού. Του ιού που κατασκευάστηκε στα εργαστήρια της Γουχάν, προκειμένου να φέρουν ένα «εμβόλιο» δολοφόνο. Γιατί εξ αρχής, αυτό ήταν το σχέδιό τους! Το σχέδιο δεν ήταν ο ιός, αλλά το «εμβόλιο». Αυτό που βλέπω είναι ότι αποτύχαμε!
Αποτύχαμε να δείξουμε στον κόσμο την αλήθεια. Αποτύχαμε να κρατήσουμε τα ποσοστά του εμβολιασμού στο 10%. Αποτύχαμε να δώσουμε στον κόσμο να καταλάβει την απάτη που παίζεται στις πλάτες τους. Μα κυρίως, αποτύχαμε να σώσουμε ανθρώπους από το θάνατο και από τις παρενέργειες του εμβολίου του θανάτου. Κι αυτό πονάει πολύ περισσότερο. Διότι ο θάνατος δεν είναι σωματικός. Είναι ψυχικός κυρίως!
Ας πούνε κάποιοι ότι παραλογίζομαι. Δε μ’ ενδιαφέρει καθόλου! Εγώ ξέρω τι νοιώθω και πώς το νοιώθω. Κανένας άλλος! Αυτό που βλέπω είναι εκατομμύρια ψυχών που οδηγήθηκαν αδιαμαρτύρητα στον πνευματικό τους θάνατο. Βλέπω ανθρώπους που αρνήθηκαν τους Πατρώους θεούς και ανθρώπους που αρνήθηκαν τον Ιησού! Βλέπω ανθρώπους που γύρισαν την πλάτη στον Ασκληπιό, τον Απόλλωνα, την Αθηνά και την Αρτέμιδα! Βλέπω ανθρώπους που γύρισαν την πλάτη στο Χριστό και τους Αγίους.
Βλέπω ανθρώπους που εμπιστεύτηκαν το Ψέμμα και απέρριψαν την Αλήθεια. Βλέπω ανθρώπους που δέχθηκαν με λαχτάρα μέσα τους τον Διάβολο. Βλέπω ανθρώπους που έλεγαν ότι δήθεν πίστευαν στην Πατρώα Πίστη, να προσκυνούν την Απώλεια. Βλέπω ανθρώπους που έλεγαν ότι δήθεν πίστευαν στον Αναστάντα Ιησού, να προσκυνούν χαρούμενοι τον Πρίγκηπα του Σκότους.
Είδα ανθρώπους ν’ απαρνούνται τους θεούς και τον Ιησού και να προσκυνούν ανθρώπους που μέχρι πριν λίγο καιρό έβριζαν. Ακόμα χειρότερα, βλέπω ανθρώπους να προσφέρουν τα παιδιά τους ως αμνική θυσία στο βωμό της Απώλειας.
Και τώρα ήρθε η ώρα να δούμε και μία ακόμα πιο απάνθρωπη πλευρά…
Ήρθε η ώρα να δούμε επιχειρηματίες να εκβιάζουν υπαλλήλους να λάβουν το εμβόλιο του θανάτου.
Ανθρωπόμορφα κτήνη, αμετανόητοι βιαστές ανθρωπίνων ψυχών, χαμερπή βρωμερά σκουλήκια, ψυχοπαθείς δολοφόνοι, σάπια ανθρωποειδή κουφάρια, άψυχα υβρίδια που ακόμα και τη μάνα τους θα δολοφονούσαν με τεράστια ευχαρίστηση με στομωμένο μαχαίρι για 1€. Ανθυποκτήνη που ΜΟΝΟ θεό έχουν το χρήμα! Στυγνοί εγκληματίες!
Δεν έχω κάποιο ήπιο χαρακτηρισμό γι’ αυτούς τους επιχειρηματίες – φονιάδες που στο βωμό του χρήματος θυσιάζουν απάνθρωπα αθώες ψυχές! Δεν έχω ούτε έναν ήπιο χαρακτηρισμό γι’ αυτά τ’ ανθυποκτήνη, που εκβιάζουν γονείς με παιδιά για ένα κομμάτι ψωμί. Αυτούς που εκβιάζουν απάνθρωπα τους υπαλλήλους τους να εμβολιαστούν για να μη γίνουν άνεργοι από τη μια στιγμή στην άλλη. Αυτά τα βρωμερά σιχάματα που πατούν στην ανάγκη του φτωχού εργαζόμενου… Ανάθεμα την ώρα που γεννήθηκαν!
Ναι! Μιλάω με οργή! Ναι! Γράφω με βαρείς χαρακτηρισμούς. Όχι όμως τόσο βαρείς όσο τους έχω στο μυαλό μου. Μα το Θεό που με βλέπει και με κρίνει, χρησιμοποιώ πολύ ήπια λόγια σ’ αυτό το κείμενο. Αν μπορούσε κάποιος να είναι στο μυαλό μου, να δει τις σκέψεις μου, είμαι σίγουρος ότι θα τρόμαζε! Μέσα εκεί, θα βρει μόνο δύο λέξεις: οργή κι εκδίκηση.
Το ότι ο καθ’ ένας θα λάβει αυτό που του αξίζει, δε μου αρκεί. Μέσα μου θέλω να βλέπω αυτά τ’ ανθρωπόμορφα ανθυποκτήνη να υποφέρουν! Με το χειρότερο τρόπο που μπορείτε να φανταστείτε. Τρόπο που δεν τολμώ να γράψω, για να μην αηδιάσετε από τη φρίκη. Κι αυτή η τιμωρία που ονειρεύομαι, δεν είναι αποτέλεσμα ανθρώπινης παρέμβασης. Κάθε άλλο. Απαιτείται θεϊκή παρέμβαση γι’ αυτήν. Και την παρακαλάω κάθε στιγμή…
Αποτύχαμε να προστατεύσουμε τους αδελφούς μας και τις αδελφές μας! Αποτύχαμε να προστατεύσουμε αθώα παιδιά. Τουλάχιστον, ας μην αποτύχουμε να κρατήσουμε το Έθνος που έχει απομείνει. Ας μην αποτύχουμε να σώσουμε τις ψυχές που έχουν απομείνει. Με κάθε τρόπο! Με κάθε μέσο! Με κάθε κόστος!
Κάθε ψυχή που σώζεται, είναι μία νίκη απέναντι στον Εχθρό της ανθρωπότητας! Κάθε νίκη από ‘δω και πέρα, είναι πολύ σημαντική. Κάθε νίκη, είναι ένα βήμα προς την Ελευθερία!
Χάσαμε μία κρίσιμη μάχη. Όχι όμως τον πόλεμο…
Απεργια Παντου! Δεν ειμαστε πειραματοζωα!
ΑπάντησηΔιαγραφή