Προς Θεού, αδέρφια Έλληνες, όχι πάλι “μισοδουλειές” που παντού και πάντα είναι καταδικασμένες να αποτύχουν.
Φουντώνουν σε όλη την Ελλάδα οι αντιδράσεις των Ελλήνων ενάντια στην αντισυνταγματική νομοθέτηση, δήθεν για την προστασία της δημόσιας υγείας, που καταργεί θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα κατοχυρωμένα από το Σύνταγμα μας, Διεθνείς Συμβάσεις και Κώδικες.
Την πολιτική του αυτοδιάθεση ποτέ δεν την είχε ο Έλληνας πολίτης, του την είχαν υφαρπάξει ταυτόχρονα με τη δολοφονία του Καποδίστρια. Τώρα του παίρνουν και το αντιδωράκι που του έδωσαν έναντι αυτής της αρπαγής, μερικά θεμελιώδη δικαιώματα που έχει ως ανθρώπινη οντότητα. Το δικαίωμα να ορίζει εξ’ ολοκλήρου το σώμα του, το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα στην ελεύθερη μετακίνηση, το δικαίωμα στο συνέρχεσθαι, το δικαίωμα σε έναν τρόπο ζωής που διασφαλίζει την ψυχική και σωματική του υγεία (χωρίς μάσκες, βλαβερά τεστ, εγκλεισμούς κ.α.) αλλά και την κοινωνικό-οικονομική σταθερότητα όλου του κοινωνικού συνόλου, όλου του Έθνους.
Όλα αυτά, όπως γνωρίζουμε όλοι, οι κυβερνώντες τα κονιορτοποιούν μέχρις ενός. Καλώς λοιπόν φουντώνουν οι αντιδράσεις των Ελλήνων και δεν πρέπει να υπάρξει ούτε ένας γνήσιος Έλληνας που να μη βγει στις πλατείες, αντιεμβολιαστές ή και εμβολιασμένοι. Η καμπάνα του ναζιστο-φασισμού χτυπάει τώρα πένθιμα για τους ανεμβολίαστους, με ασύστολα ψευδείς αιτιολογήσεις. Αύριο, θα χτυπήσει και για τους εμβολιασμένους, διότι από την δουλοποίηση των ανθρώπων δεν εξαιρεί κανέναν.
Απλά το ναζιστο-φασιστικό σύστημα της Νέας Τάξης έχει τώρα στόχο να διχάσει το ελληνικό Έθνος, επειδή αυτό εξυπηρετεί την πρόοδο της ατζέντας του. Κι ενώ οι εμβολιασμένοι μοιάζουν σήμερα να είναι οι ευνοούμενοι του καθεστώτος, σύντομα θα διαπιστώσουν ότι εξαπατήθηκαν οικτρά. Ήδη αυτό άρχισαν να το διαβλέπουν.
Συνεπώς αποτελεί έσχατη ανάγκη να βρεθούμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ στον αγώνα κατά του ναζιστο-φασισμού με σύμπνοια, με αλληλεγγύη, με κοινούς στόχους. Δεν έχουμε εχθρούς οι μεν τους δε. Κοινός μας εχθρός είναι η Νέα τάξη και οι εκπρόσωποι της. Αυτοί είναι απέναντι σε όλους τους αληθινούς Έλληνες. Και θα μας πολεμήσουν με το ψέμα και με το χρήμα, που μπορεί και εξαγοράζει τις ήδη διαλυμένες συνειδήσεις, με τη μονοκρατορική εξουσία τους, νομοθετική και εκτελεστική, με ακλόνητα στηρίγματα έναντι κάθε εναντίωσης μας, την αρχιερατική Εξουσία (όχι πια Εκκλησία, αυτό τελείωσε!) και τη δικαστική Εξουσία. Αλλά και με τη βία των πραιτοριανών της, που στην εκτέλεση των εντολών της δε μοιάζουν να έχουν κανέναν ηθικό φραγμό, ή έστω φραγμό νομίμων πλαισίων.
Όλους αυτούς και με αυτές τις εξουσιαστικές δυνάμεις έχει απέναντι του ο λαός που βγήκε στον αγώνα για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια του, που η μία προϋποθέτει την άλλη. Διότι δεν υπάρχει αξιοπρέπεια χωρίς ελευθερία. Ο δούλος, αυτός που ηθελημένα έσκυψε το κεφάλι και υπέκυψε στις θελήσεις του εξουσιαστή του, πώς είναι δυνατόν να διαφυλάττει ίχνος αξιοπρέπειας;
Τολμά ο λαός και βγαίνει σε αγώνες για το αυτεξούσιο του, απέναντι σε θηριώδης δυνάμεις. Και είναι πάρα πολλοί που θα παλέψουν μέχρις εσχάτων. Ωστόσο τα θηρία της Νέας Τάξης δε θα κάνουν εύκολα πίσω. Και δε θα κάνουν πίσω, επειδή δεν φοβούνται το κίνημα που γεννιέται, όσο αυτό είναι ακριβές αντίγραφο παλαιοτέρων προσπαθειών να αποτραπούν οδυνηρές για το λαό πολιτικές αποφάσεις, μνημόνια και “Πρέσπες”.
Ας αναρωτηθούμε, λοιπόν, ποιες είναι οι λάθος τακτικές του τώρα αναπτυσσόμενου κινήματος και τι πρέπει να αλλάξει, ώστε να μην κάνουμε συνεχώς “τρύπες στο νερό” με τους, κατά τα άλλα, γενναίους και ειλικρινείς αγώνες μας. Και αν αναρωτηθούμε, θα διαπιστώσουμε ότι:
Πρώτον. Είναι “ανώνυμο”. Δεν του έχει δοθεί ένα όνομα που, όταν είναι σωστό, είναι φορέας θετικών κραδασμών και ισχυρός πόλος έλξης και ενότητας. Επί πλέον, το όνομα θα προστατεύσει το κίνημα από όσους τυχόν πονηρούς με κομματο-αρχηγικές βλέψεις επιχειρήσουν να καπελώσουν το κίνημα και να το χρησιμοποιήσουν ψηφοθηρικά, εκτρέποντας το εντελώς από το σωστό στόχο του. Ασφαλώς, πολλών πολιτικά φιλόδοξων συστημικών ανοίγει τέτοια όρεξη, όταν κινητοποιείται ο λαός. Το όνομα θα δηλώνει την “προσωπικότητα” αυτού του αυθόρμητου κινήματος του λαού. Και έτσι θα το διαφοροποιεί από κάθε άλλο, υπάρχον ή επερχόμενο, με χαρακτήρα “έμμεσου” ή άμεσου κομματικού φορέα και με άδηλο στόχο να ελκύσει ψηφοφόρους και να τους “σύρει” στο σύστημα.
Δεύτερον. Το κίνημα λειτουργεί εξατομικευμένα, άντε και κατά συλλογικότητες, υγειονομικών, εκπαιδευτικών, γονέων, ιδιωτικών υπαλλήλων και όποιων άλλων βλέπουν ότι έρχεται η σειρά τους προς υποχρεωτικό εμβολιασμό. Ίσως υπάρχει μια κάποια αλληλεγγύη μεταξύ των διαφορετικών συλλογικοτήτων, αλλά δεν έχουν τεθεί οι βάσεις ώστε όλες να λειτουργήσουν ως ενιαίο, συμπαγές σύνολο.
Τρίτον. Δεν έχει ένα στόχο που να σημαδεύει κατευθείαν στην καρδιά του συστήματος! Ο στόχος τού να πετύχουμε να αρθεί η υποχρεωτικότητα (το σωστό είναι “η καταναγκαστικότητα”, γιατί με καταναγκασμούς τα επιβάλλουν) του εμβολιασμού και ό,τι αυτή συνεπάγεται όπως άδειες άνευ αποδοχών, απολύσεις κ.α. είναι ένας “άκαρπος” στόχος. Δεν πρόκειται να δώσει καρπούς, διότι δεν στοχεύει στην καρδιά του συστήματος.
Με άλλα λόγια, δεν οδηγεί το σύστημα σε κατάρρευση. Και, όπως έχουν τα πράγματα, είναι πιο εύκολο το δεύτερο, παρά η κυβέρνηση να κάνει πίσω στους καταναγκασμούς προς εμβολιασμό και όποιους άλλους. Ποιος είναι λοιπόν ο κύριος στόχος του αγώνα μας; Πρέπει τώρα να αναρωτηθούμε και να τοποθετηθούμε.
Επιδιώκουμε μόνον το να αρθεί η καταναγκαστικότητα των εμβολιασμών; Άντε και το “κάτω η χούντα του Μητσοτάκη”, ίσως με μια απεργία διαρκείας, όπως ήδη προτείνεται από πολλούς; Και μετά, τι θα γίνει μετά; Το παγκόσμιο νεοταξικό σύστημα θα προκηρύξει εκλογές και θα μας φέρει μια νέα, ίσως ακόμα χειρότερη, χούντα ενός άλλου Μητσοτάκη/δων. Αυτό θέλουμε τελικά;
Η επικέντρωση μας σε παράπλευρους στόχους και όχι στην καρδιά του συστήματος, δηλαδή οι “μισοδουλειές”, δεν πέτυχαν ποτέ, ούτε ποτέ θα πετύχουν την ολική πολιτική ανατροπή, αλλά ίσως ούτε τους παράπλευρους στόχους, όπως συνέβη με τα μνημόνια και τις “Πρέσπες”. Μας έχει σταλεί στις παρούσες συνθήκες μια θεόσταλτη ευκαιρία να γκρεμίσουμε συθέμελα όλο το σάπιο σύστημα εντελώς ειρηνικά, χωρίς να ανοίξει μύτη. Πρέπει όμως να έχουμε την ικανότητα αφ’ ενός να διακρίνουμε αυτήν την ευκαιρία και αφ’ ετέρου να την εκμεταλλευτούμε σωστά. Με στρατηγική “βάθους και πλάτους”!
Τέταρτον. Τη λανθασμένη τακτική και την πλήρη απουσία στρατηγικής τις εκφράζει το κυρίαρχο σύνθημα “κάτω η χούντα του Μητσοτάκη”. Πότε επί τέλους θα κατανοήσουμε ότι η χούντα δεν είναι του Μητσοτάκη; Η χούντα επιβάλλεται από τους αόρατους, πλην όμως πια γνωστούς , εντολείς του Μητσοτάκη και όλων των Μητσοτάκηδων της Βουλής των “Ελλήνων”; Και όσων, όντας μυστικά άνθρωποι του παγκόσμιου Συστήματος, περιμένουν εναγωνίως απέξω να τους δοθεί σειρά να “μπουκάρουν” μέσα. Και να γίνουν τα νέα αφεντικά των υπό κατοχή Ελλήνων.
Άραγε, όμως, πόσο ακόμα θα αντέξουμε, ζώντας σε ένα εχθρικό πολιτικό καθεστώς, που συνεχίζεται επί 190 χρόνια; Απλά τώρα έβγαλε κάθε μάσκα, γι’ αυτό είδαμε το πρόσωπο αυτής της αποτρόπαιας Μέδουσας, της δήθεν αντιπροσωπευτικής “δημοκρατίας”, που δεν δίνει στον πολίτη κανένα θεσμικό ρόλο, ώστε αυτός να εμποδίσει την κατρακύλα της σε τυραννία χωρίς όριο και φραγμό.
Μια τυραννία, που σκοτώνει αργά και σταθερά την Πατρίδα μας και κάθε τι ελληνικό. Πρέπει, λοιπόν, σαν τον Περσέα, εδώ και τώρα, να πάρουμε σπαθί και να κόψουμε το κεφάλι αυτής της Μέδουσας. Η ευκαιρία είναι μπροστά μας, εύχομαι ο Θεός να μας φωτίσει να τη δούμε!
Πέμπτον. Το κίνημα δεν έχει Όραμα, που να αποτελεί και τον τελικό του στόχο. Τον ολοκληρωμένο στόχο! Και αυτό το Όραμα δεν μπορεί να είναι άλλο από το τρίπτυχο Ελευθερία, Δημοκρατία, Ελληνικός Πολιτισμός.
Οι έννοιες Ελευθερία και Δημοκρατία (που είναι το θεσμοθετημένο πολιτικό αυτεξούσιο του πολίτη) φαίνονται ταυτόσημες, αλλά δεν είναι. Η Ελευθερία είναι πολύ ευρύτερη έννοια από τη Δημοκρατία, η οποία είναι μια έκφανση της πρώτης στον πολιτικό χώρο. Αλλά υπάρχει και ο θρησκευτικός χώρος και ο πολιτισμικός και ο κοινωνικός, ακόμα και ο ατομικός χώρος, στους οποίους ασκείται η ελευθερία μας. Το θέμα είναι πώς ασκείται, ώστε πραγματικά να προάγει ολόκληρη την κοινωνία προς συνειδησιακή άνοδο. Αλλά αυτό είναι άλλης τάξεως ζήτημα που εκφεύγει του παρόντος θέματος.
Δεν ονομάζω τον επιδιωκόμενο πολιτισμό Ελληνορθόδοξο, πρώτον επειδή η Ορθοδοξία έχει θεμέλιο έκφρασης τον ελληνικό Λόγο, ως γλώσσα και εννοιολογικό βάθος. Και δεύτερον γιατί μέσα στην καρδιά του λαού Ελλάδα και αληθής Ορθοδοξία (όχι η ψεύτικη των σημερινών Παπο-δεσποτάδων) είναι ταυτισμένες. Αν τον ονόμαζα Ελληνορθόδοξο Πολιτισμό, θα ήταν σαν να ξεχωρίζω τα αξεχώριστα.
Με τις δύο αυτές λέξεις, Ελληνικός Πολιτισμός, ας εκφράζουμε από εδώ και μπρος τον Ελληνικό-Λόγο και τον Χριστό-Λόγο, εκδηλωμένους ως Πολιτισμό, μαζί και ταυτόχρονα. Και διευκρινίζω: τον Χριστό-Λόγο ως την πρωταίτια εμΠρόσωπη Θεία Ενέργεια/Αρχή, κατά το “Εν αρχή ην ο Λόγος. Και Θεός ην ο Λόγος” του ευαγγελιστή Ιωάννη.
Μερικοί Έλληνες αγαπούν τον ένα Λόγο και μισούν τον άλλο. Μεγάλο λάθος και η μία θέση και η άλλη. Μόνον επάνω στα δύο αυτά θεμέλια μαζί η Ελλάδα μπορεί να αναδείξει, βέβαια μετά από πάροδο πολλών ετών, έναν Πολιτισμό κατάλληλο για όλη την ανθρωπότητα, δηλαδή έναν Οικουμενικό Πολιτισμό. Άλλη φορά ελπίζω να αναλύσω γιατί είναι απαραίτητο να συλλειτουργούν ο ελληνικός-Λόγος και ο Χριστός-Λόγος για να αναπτυχθεί ένας Παγκόσμιος, διαχρονικός Πολιτισμός.
Έκτον. Δεν έχει μπει κάθε αγωνιστής και κάθε επαγγελματική ομάδα αγωνιστών κάτω από μία κοινή νομική ομπρέλα. Οι μαχητές δικηγόροι που έχουν βγει μπροστά και πια τους γνωρίζουμε μπορούν να μας πουν αν και με ποια νομική μορφή θα το επιτύχουμε αυτό. Θα πρότεινα ακόμα και τη νομική μορφή μιας ΜΚΟ, αν αυτό είναι νομικά εφικτό.
Όμως, μια ΜΚΟ για την υπεράσπιση “της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και του Ελληνικού Πολιτισμού” σίγουρα δεν θα την εγκρίνουν με το πρόσχημα ότι τα καθήκοντα της είναι αόριστα. Μπορεί όμως η ΜΚΟ μας να δηλωθεί ότι έχει έργο την υπεράσπιση των ατομικών δικαιωμάτων των Ελλήνων. Αυτή την ΜΚΟ δεν μπορούν να μας την αρνηθούν, τη στιγμή που έχουν εγκρίνει ΜΚΟ για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των “προσφύγων”!
Είναι πολλά τα πλεονεκτήματα τού να είμαστε όλοι κάτω από μια κοινή νομική ομπρέλα, στην οποία φυσικά δεν είναι ανάγκη να μετέχουν όλα τα μέλη του κινήματος παρά μόνον ολίγα εξ αυτών κι ωστόσο αυτή θα λειτουργεί προς προστασία όλων. Η ΜΚΟ μας, για παράδειγμα, θα μπορούσε να μηνύσει και να εγείρει απαίτηση αποζημιώσεων μέσω αγωγών σε Πρόσωπα Δημοσίου και Ιδιωτικού Δικαίου. Με κατηγορητήριο πιέσεις, με την απειλή της απόλυσης, προς πράξη (εμβολιασμό) που έχει αποδειχτεί με χιλιάδες ανά τον κόσμο παραδείγματα ότι είναι δυνατόν να επιφέρει σωματική βλάβη, ακόμα και θάνατο. Είναι πολλά αυτά τα ως άνω Πρόσωπα που έχουν το θράσος να απειλούν ή και να απολύουν εργαζόμενους, επειδή δεν απεμπολούν το αναφαίρετο δικαίωμα τους να ορίζουν το σώμα τους κατά τη δική τους βούληση. Και μάλιστα με ψευδείς αιτιολογήσεις.
Ας αφήσουν, λοιπόν, όλοι αυτοί τα “ψόφια” ότι το κοινωνικό σύνολο κινδυνεύει από τους ανεμβολίαστους, γιατί εκ των πραγμάτων “απεβίωσαν” οι αιτιολογήσεις αυτές στην Αγγλία και στο Ισραήλ. Εκεί όπου αποδείχτηκε, χωρίς να χωράει ο παραμικρός ψευτο-αντίλογος, ότι το κοινωνικό σύνολο κινδυνεύει περισσότερο από τους εμβολιασμένους, επειδή τους προσβάλλει η μετάλλαξη Δέλτα σε μεγαλύτερα ποσοστά και πιο βαριά!
Θαρρείς η “Φύση” έχει βαλθεί να γελοιοποιήσει όλους τους ψεύτες των κυβερνητικών , “επιστημονικών” και “εκκλησιαστικών” κύκλων. Α, ξέχασα και τους δημοσιογραφικούς, αλλά αυτών ο “ξερολισμός”, το ψέμα και το θράσος είναι εκτός συναγωνισμού!
Επίσης μια κοινή νομική ομπρέλα νομίζω ότι δίνει τη δυνατότητα να έχουμε κοινά νομικά έγγραφα, με μικρές διαφορές για κάθε επαγγελματικό κλάδο. Έχουμε όμως ανάγκη επειγόντως για μια καλά οργανωμένη ιστοσελίδα, μόνον για ανακοινώσεις δράσεις και κατευθύνσεις που αφορούν το κίνημα. Και η Πάτρα πρέπει τάχιστα να τη δημιουργήσει, αν πράγματι φιλοδοξεί να γίνει πιλοτικός οδηγός για όλη την Ελλάδα. Αλλά εύχομαι να μας ξεπεράσουν άλλες πολλές πόλεις, γιατί αυτό είναι ευγενής, θεϊκή θα την έλεγα, άμιλλα με στόχο το κοινό καλό.
Τέλος προσθέτω, αν και είναι περίπου περιττό ως απολύτως αυτονόητο, ότι σε επιχειρήσεις και Εταιρείες, που απειλούν ή και απολύουν εργαζόμενους λόγω μη εμβολιασμού, δεν περνάμε ούτε απ’ έξω ούτε τους δίνουμε κανένα από τα λιγοστά ευρώ μας.
Έβδομον. Δεν έχει ηγεσία. Το θέμα αυτό είναι πολύ μεγάλο και θα επανέλθω σε αυτό, αλλά εδώ θα αναφέρω μερικές προκαταρκτικές σκέψεις.
Ακούω πολίτες στις συγκεντρώσεις να λένε ότι δε θέλουμε ηγέτες, δε θέλουμε κόμματα, κανένα κόμμα. Και πολύ καλά σκέπτονται. Όποιος έχει καεί στο χυλό, φυσάει και το γιαούρτι.
Βιώνουμε όλοι, μέσα από πoλύ επώδυνες εμπειρίες, πού μας κατάντησαν οι πολιτικοί “ηγέτες” και τα κόμματα, μετά τη δολοφονία του αγαπημένου όλων των Ελλήνων, του Ιωάννη Καποδίστρια. Αν τον είχαν αφήσει να ζήσει, η Ελλάδα θα είχε μια εντελώς άλλη ιστορική πορεία. Θα ήταν σήμερα ένα παγκόσμιο αστέρι Ελευθερίας, Δημοκρατίας και Ελληνικού Πολιτισμού.
Αλλά ήρθε η ώρα να ξαναπιάσουμε το νήμα εκεί που το άφησε εκείνος. Και μάλιστα σε ένα “σημαδιακό” έτος, το 200ό από την Ελληνική επανάσταση. Το οφείλουμε σε όσους διαχρονικά έχυσαν το αίμα τους για την Ελευθερία, δηλαδή την ίδια την πνευματική υπόσταση της Ελλάδος. Το οφείλουμε στον “Άγιο μας της πολιτικής”. Το οφείλουμε στον ίδιο τον Κύριο της Ελευθερίας, για την αγάπη με την οποία μας περιβάλλει και ζούμε ακόμα, ανάμεσα σε τόσα θηρία που χρόνια και χρόνια επιδιώκουν την εξόντωση μας. Και όχι μόνον ζούμε αλλά και θα τα νικήσουμε όλα, μέχρις ενός.
Ο Κύριος της Ελευθερίας και της Αλήθειας θα στέψει με νίκη τον αγώνα μας, αν δοθεί εν τω Αγίω αυτού Ονόματι. Αλλά και αν ακόμα τον δώσουμε “εν ονόματι της Ελευθερίας” αυτό Του αρκεί. Διότι ο Χριστός ΕΙΝΑΙ η ίδια η Ελευθερία, η Θεία αυτή ποιότητα/ιδιότητα, που τη χάρισε και σε μας, εφ’ όσον μας δημιούργησε “κατ’ Εικόνα Του”. Και Εκείνος τη σέβεται και ποτέ μα ποτέ δεν την αφαιρεί από μας. Διαχρονικά και στους αιώνες θα μας λέει “όστις θέλει…”, όποιος θέλει… Η επιβολή είναι ταυτόσημη του σκότους!
Απορρίπτουν πάμπολλοι πολίτες την ιδέα της ηγεσίας στο κίνημα, γιατί έχουν στο μυαλό τους την ηγεσία με όρους Νέας Τάξης και όχι με όρους Χριστού, που είπε: “αυτός που θέλει να είναι πρώτος, οφείλει να είναι πάντων δούλος -με άλλα λόγια “να υπηρετεί το κοινό καλό”! Την έχουν στο μυαλό τους με όρους Μητσοτάκειας (και λοιπών) βαρβαρότητας και όχι με όρους Ελληνικού Πολιτισμού, όπως τον οραματίστηκε ο Καποδίστριας. Ατόφια Ελληνικό!
Είναι γνωστό ότι δεν ήθελε να ιδρύσει άμεσα Πανεπιστήμιο, γιατί θα δίδασκαν οι στην Εσπερία “διαφωτισθέντες” -δεν υπήρχαν άλλοι με ανώτατη εκπαίδευση! Και θα νόθευαν το ελληνικότατο τότε φρόνημα του λαού, με ευρωπαϊκά “ιδεολογήματα”/μπουρδολογήματα, αντί των γνήσιων ελληνικών Αρετών και Ιδανικών, που είναι βιώματα και όχι νοητικά κατασκευάσματα. Μετά μας έφεραν τον Όθωνα που διέλυσε, όσο μπόρεσε, τις ελληνικές πολιτισμικές ποιότητες. Και μετά συνέχισαν άλλοι!
Προς θεού, λοιπόν, όταν αναφέρομαι σε ηγεσία, δεν εννοώ να τοποθετήσουμε ηγέτες στο κίνημα μας τους “εκτελεστές” της ψυχής και του σώματος των Ελλήνων, αλλά εκείνους που μπορούν και θέλουν να πασχίσουν να σώσουν και τα δύο, προτάσσοντας το “εμείς¨ του κινήματος έναντι κάθε προσωπικού εγώ προς ο,τιδήποτε. Θα πρέπει να κινήσουμε Γη και Ουρανό ώστε να βρούμε νέους Καποδίστριες, γιατί ένας δεν αρκεί. Θα τον δολοφονήσουν και πάλι.
Πρέπει να βρούμε τουλάχιστον τρεις ΕΛΛΗΝΕΣ με τη φιλοπατρία και την ανιδιοτέλεια του Καποδίστρια και τρεις αναπληρωματικούς, ισοδύναμους προς τους πρώτους, που ποτέ δε θα συνεδριάζουν μαζί. Αυτή η ηγεσία θα είναι κατ’ ουσίαν μία εφαρμογή του αρχαίου θεσμού της αισυμνητείας.
Το νεογέννητο, αυθόρμητο κίνημα του ελληνικού λαού, δεν έχει ακόμα αναγνωρίσει τι δύναμη έχει, αν εκφραστεί πολιτικά ως ενιαία πολιτική οντότητα. Πάνω από το 60% των Ελλήνων δεν έχει και δεν επιθυμεί να εμβολιαστεί. Και υφίσταται αυτά που υφίσταται, τα γνωρίζουμε όλοι. Σε όποιον κλάδο δραστηριότητας αν ανήκουν, θα έρθει η σειρά τους να υποστούν τα ίδια.
Αυτό το 60% περιέχει, για να μην πω είναι, το καλύτερο κομμάτι των Ελλήνων. Αυτό που σκέπτεται, μελετά, κρίνει, συγκρίνει, σχηματίζει ολοκληρωμένη άποψη και με σταθερότητα αποφασίζει. Και ουδόλως άγεται και φέρεται από το κάθε τυχάρπαστο σούργελο που εμφανίζεται στο γυαλί της Τ.V. των μεγαλοκαρχαριών της διαπλοκής και του “πέθανε Έλληνα, να ζήσουμε εμείς”.
Οι υπόλοιποι του 60% είναι σχεδόν υποχρεωμένοι εκ των καταστάσεων να ακολουθήσουν το πιο συνειδητοποιημένο κομμάτι του κινήματος. Αν δε πολλοί από τους εμβολιασμένους αρχίσουν να κατανοούν (και πρέπει όλοι να ωθήσουμε προς αυτήν την κατεύθυνση) το άσχημο παιχνίδι που έπαιξαν εναντίον τους άπαντες οι Νεοταξίτες της Ελλάδος, κλονίζοντας πιθανότατα μόνιμα την υγεία τους με μηδενικό γι’ αυτούς όφελος ως προς την Covid-19, σίγουρα θα προσχωρήσουν και αυτοί στο κίνημα.
Με δεδομένο ότι περίπου το 62% των Ελλήνων είπαν “ΟΧΙ” στο δημοψήφισμα του 2015, τότε πόσοι νομίζετε ότι θα πουν “ΟΧΙ” στον πνευματικό και σωματικό τους θάνατο, μπροστά στην βουλευτική κάλπη; Τους υποθέτω στο περίπου 70% του ελληνικού λαού.
Αρκεί να κατανοηθεί ο μέγας κίνδυνος που διατρέχουμε όλοι και να περαμεριστούν συμπεριφορές του τύπου: “εγώ ανήκω στο τάδε… -ανθελληνικό συνονθύλευμα”(!) “ένας εξάδελφος μου βάζει υποψηφιότητα…”, “μια κολλητή μου με παρακάλεσε…”, “περιμένω να διορίσει ο τάδε το παιδί μου…”. Όσοι αυτά δεν τα ξεχάσετε, σας καθιστούμε υπεύθυνους, ενώπιον Θεού και ανθρώπων, για το θάνατο όλων των Ελλήνων αργά ή γρήγορα.
Η τεράστια δυναμική που μπορεί να πάρει αυτό το κίνημα, αν ενωθούν όλοι οι επαγγελματικοί κλάδοι με ενιαία αντίσταση, είναι ο λόγος για τον οποίο πιστεύω ότι μπορεί να σώσει την Ελλάδα όχι μόνον από τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, αλλά και από τη διαρκή χούντα, την όλο και βαρύτερη, της Νέας Τάξης. Και μια νέα μέρα να ξημερώσει για την Ελλάδα.
Απαιτείται όμως μία στρατηγική σοβαρή , η οποία θα ακολουθηθεί με συνέπεια. Απαιτείται να επιλεγεί μία ηγεσία η οποία και τον αγώνα θα συντονίσει και θα εκπροσωπήσει πολιτικά το κίνημα όταν “έρθει η ώρα”. Και εκείνη “την ιερή ώρα” το κίνημα πρέπει να εκφραστεί σύσσωμο και “en bloc”, κοινώς μονοκούκι!
Και είμαι βέβαιη πως όταν καταλάβει το εγχώριο απολυταρχικό καθεστώς ότι το κίνημα απέκτησε αξιόλογη ηγεσία και ότι θα εκφραστεί πολιτικά “en bloc”, την άλλη μέρα θα έχει πάρει πίσω τα πάντα και θα αρχίσει τις “γλύκες” και τις υποσχέσεις.
Και τότε βέβαια η σωστή στρατηγική και ο γνήσιος πατριωτισμός μας , θα μας διαφυλάξουν από την παγίδα αυτή. Το κίνημα πρέπει να μείνει ενωμένο και αποφασισμένο μέχρι την τελική νίκη. Αν όχι, τότε θα βρεθούμε ενώπιον μιας πολύ χειρότερης κατάστασης. Πάντα υπάρχει το χειρότερο, όσο και αν δε θέλουμε να το παραδεχτούμε.
Κλείνοντας το θέμα της ηγεσίας, έχω να προσθέσω ότι αν περί τα μέσα Αυγούστου (περίπου εκεί το υπολογίζω, εκτός αν εν τω μεταξύ συμβεί ένα μεγάλο, παγκόσμιας σημασίας “αναμενόμενο απρόοπτο”!) απαγορεύσουν τις συναθροίσεις, ανοικτές και κλειστές, το κίνημα δεν πρέπει να διαλυθεί ούτε να ατονήσει. Δε θα τους κάνουμε τη χάρη, γιατί πιθανότατα πίσω έχει η αχλάδα την ουρά. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα διαδικτυακά. Και κυρίως η ηγετική ομάδα πρέπει να εργάζεται διαρκώς για τον μέγιστο στόχο του κινήματος , μέχρι την τελική νίκη. Όσο για το “αναμενόμενο απροόπτο!” καλό είναι να συμβεί και να επιρρεάσει θετικά και την Πατρίδα μας. Αλλά ακόμα καλύτερο να βασιζόμαστε πάντα στον δικό μας αγώνα προς απελευθέρωση της.
Σκεφθείτε ακόμα τι έχει να γίνει, αν δουν τα σκούρα με τις μηνύσεις και τις αγωγές και απαγορεύσουν την είσοδο στα δικαστήρια των ανεμβολίαστων. Ποιον μαχητή δικηγόρο θα προτρέπαμε να εμβολιστεί; Κανέναν! Συνεπώς τα πάντα θα παγώσουν και το μόνο που θα απομένει θα είναι η εργώδης προσπάθεια όλων μας, ηγεσίας και μελών, να δώσουμε πολιτική υπόσταση στο κίνημα αυτό των συνειδητοποιημένων Ελλήνων.
Αποτελούμε μια τεράστια πολιτική δύναμη όσοι κατανοήσαμε σε βάθος τον ναζιστο-φασιστικό κομμουνισμό. Την πηγή, τις μεθόδους και τους στόχους του. Ο,τι πιο μαύρο έχει επινοήσει ο σατανο-ανθρώπινος νους. Αλλά προς το παρόν, η δύναμη μας είναι σαν την κοιμωμένη του Χαλεπά. Και για να ξυπνήσει, πρέπει να την ασκήσουμε.
Και πάση θυσία δεν πρέπει να αφήσουμε το σύστημα να την κομματιάσει, γιατί άρχισε ήδη μια τέτοια προσπάθεια, αφαιρώντας την απειλή “εμβόλιο ή απόλυση” από τους εκπαιδευτικούς. Ώστε, ει δυνατόν να μας διασπάσει και να μας αποκοιμίσει μέχρι να φτάσει απότομα στον πολυπληθέστερο και σημαντικότερο “target” (στόχο βολής) της Νέας Τάξης, που είναι τα παιδιά την Ελλήνων! Η συνέχεια της Ελλάδος στον γήινο χωρόχρονο!
Τώρα είναι η κατάλληλη ώρα, (που η ευνοϊκή συνθήκη της συγκεντρωμένης πολιτικής λαϊκής δύναμης είναι παρούσα και ενάντια στο σύστημα) να κόψουμε το κεφάλι της φοβερής Μέδουσας, που εκφοβίζει τους πάντες να επιλέξουν το θάνατο τους, είτε με το εμβόλιο, είτε χωρίς αυτό από πείνα, κοινωνικό αποκλεισμό, κατάθλιψη ή αυτοκτονία!
Κι όταν στο 70% του πληθυσμού, όπως ελπίζει η ΝΤ, έχει εγχυθεί το εμβόλιο, θα μας επιβάλλει το τσιπάκι στην παλάμη ή στο μέτωπο. Η αντιμετώπιση του θηρίου εδώ και τώρα με πολιτικούς όρους και όχι απλώς με όρους διαμαρτυρίας ή νομικούς, είναι ο σωτήριος μονόδρομος προς την οριστική απελευθέρωση μας από αυτό.
Κι αν κοπεί σύρριζα το κεφάλι αυτού του νεοταξικού τέρατος που κυβερνά βάναυσα την Ελλάδα, θα απομένει πλέον να εργαστούμε βαθιά και σκληρά για να αναστήσουμε, να “στήσουμε όρθια” και πάλι, την αγαπημένη μας Πατρίδα.
Κατερίνα Χατζηθεοδώρου, 26 και 27 Ιουλίου 2021
Υ.Γ.-1 . Αν συμφωνείτε με όσα εκτέθηκαν στο κείμενο αυτό και κυρίως όσοι μετέχετε στο κίνημα των αφυπνισμένων Ελλήνων διαδώστε, αναρτήστε , μιλήστε σε άλλους (για) το κείμενο αυτό.
Υ.Γ.-2 Είχα ολοκληρώσει το γράψιμο, όταν είδα την εισαγωγή της μήνυσης του κ. Νίκου Αντωνιάδη. Τεράστιος και σεβαστός ο αγώνας του και τον τιμούμε ιδιαίτερα γι’ αυτόν τον αγώνα. Επειδή, όμως, δε γνωρίζουμε αν και πότε θα ενεργήσει η ελληνική δικαιοσύνη και με ποιο βαθμό συνειδησιακής ακεραιότητας, ο λαός δεν πρέπει να εγκαταλείψει το δικό του αγώνα.
Ακόμα και με την πιο ευοίωνη πρόβλεψη ότι όσους μηνύει ο κ. Αντωνιάδης θα μπουν όλοι φυλακή και υποθέτοντας ότι αυτό θα συμβεί τάχιστα (αν είναι δυνατόν!) πρέπει, όπως κάναμε και με το δικό μας λαϊκό κίνημα, να σκεφτούμε το “μετά”. Τι θα γίνει μετά;
Μετά, όμορφα και ωραία, το σύστημα της Νέας Τάξης θα προκηρύξει εκλογές, προβάλλοντας άλλα άτομα “αθώα του αίματος” των καταγγελομένων δολοφονιών, “άσπιλα και αμόλυντα”. Και τούτος ο ως τώρα πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος λαός, θα πάει να ψηφίσει τους νέους σωτήρες του, δηλαδή τους νέους δολοφόνους του.
Γι αυτό επιμένω: μόνον ένα απολύτως πολιτικοποιημένο κίνημα, το κίνημα των “αφυπνισμένων” Ελλήνων, μπορεί να γίνει το αίτιο της αυτοσωτηρίας μας! Τίποτ’ άλλο. Αν έχουμε φθάσει οι αφυπνισμένοι σε μια κρίσιμη μάζα, θα πετύχουμε τη σωτηρία ημών και όλου του Έθνους. Αν όχι, ο Θεός ας βάλει το Χέρι Του!
Βλέπετε είμαστε και ενώπιον μιας τραγικής κατάστασης ότι η κυβέρνηση μπορεί να αποφασίσει τον εμβολιασμό των παιδιών και μάλιστα με όρο το να γίνουν δεκτά στο σχολείο, αλλιώς όχι. Οπότε η συλλογική δράση και ο συλλογικός πολιτικός Λόγος είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ. Μόνον τότε η “κυβέρνηση του Μητσοτάκη” θα καταρρεύσει όταν συναντήσει απέναντι της ένα αδιαπέραστο, συμπαγές ΠΟΛΙΤΙΚΑ τείχος του 60 % του ελληνικού λαού που βροντοφωνάζει “ΟΧΙ” στα με πιθανότητα θανάτου εμβόλια στα παιδιά και σε κανέναν που δεν τα θέλει.
Αλλά και βροντοφωναζει ΌΧΙ” σε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της ΝΤ, που το εκπροσωπούν και οι 300 της Βουλής και σχεδόν “μανιακά” ο ένας και η μία του γνωστού ζεύγους. Και λέει “ΝΑΙ” -και αυτό κάνει όλη τη διαφορά!- στη δική του εκπροσώπηση στις κάλπες με ένα φορέα καθαρά λαϊκής βάσης αντι-νεοταξικό, αντι-ναζιστικό, αντι-φασιστικό, αντι- κομμουνιστικό… βάλτε όλα τα αντί μαζί και θα έχετε την τέλεια πολιτική εκπροσώπηση του λαϊκού αυτού κινήματος .
Το πρόβλημα είναι ότι οι Έλληνες δεν ομονοούν εύκολα και αυτήν την τάση τη ξέρει και την ενισχύει το σύστημα. Ίσως όμως δώσει ο Θεός, (αλλά και με συνεχή και μεγάλη προσπάθεια των αφυπνισμένων), προ των κοινών μέγιστων κινδύνων, που έχουν φθάσει στο όριο “Ζωής ή Θανάτου” μας, να κατανοήσουμε ότι δεν μπορούμε να διασωθούμε παρά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ και με τη σωστή, ελληνική έως μυελού οστών, πολιτική μας εκπροσώπηση ώστε να γίνουμε η κυρίαρχη πολιτική, αντινεοταξική Δύναμη που θα αποφασίζει με γνώμονα το “κοινό καλό” και το Εθνικό συμφέρον, που σχεδόν ταυτίζονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου