Αποφράδα ημέρα για τον Ελληνισμό. Ένα είναι γεγονός εκείνες τις ιστορικές στιγμές.
Δεν αγωνιζόταν ένα Έθνος ή ένα Κράτος των Βυζαντινών και των Ρωμαίων, αλλά μια πόλη.
Αυτή την Πόλη την<< Κωνσταντινούπολη>> κληρονόμησε ο Βασιλέας Κωνσταντίνος.
ΙΑ΄από την άλλοτε κραταιά βασιλεύουσα Αυτοκρατορία. Ήταν η συνέχεια του Αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού και της Ρωμαϊκής εποχής που πέρασε το Αρχαίο αθάνατο πνεύμα στους Βυζαντινούς που δέσποζε στον πλανήτη και ήταν κέντρον των τεσσάρων του κόσμου μερών,για χίλια και πλέον χρόνια, για να περάσει στο Μεσαίωνα και τους νεώτερους χρόνους με τον διαφωτισμό στις καινοτομίες των νέων επιστημών. Υπήρξε των χριστιανών το καύχημα, η πηγή των τεχνών και των γραμμάτων στην Ευρώπη και των βαρβάρων ο αφανισμός. Αυτό το Βυζάντιο και η Βυζαντινή αυτοκρατορία κατά τον Φ. Κόντογλου: <<Υπήρξε το μάλαμα και ένα μεγάλο χωνευτήρι, που μέσα σ΄αυτό πέσανε και λυώσανε χιλιάδες ψυχές, σαν λογής-λογής μεταλλεύματα, λογής-λογής έθνη, κι από κει βγήκε χρυσάφι λαμπερό…Αυτό το μάλαμα είναι πιο καθαρό από κάθε χρυσάφι που βγήκε από το χωνευτήρι. Κι από αυτό γίνηκε η επτάφωτος λυχνία που θα φωτίζει τον κόσμο στον αιώνα του αιώνος…>>.
Ο Κωνσταντίνος ο ΙΑ΄ υπήρξε και ήρωας αλλά και θύμα μιας Αυτοκρατορίας που ήταν ήδη στη δύση της και μιας πόλης απομεινάρι μιας Πόλης των πόλεων. Ο ακατάλυτος Πύργος της Βασιλείας και της Ορθοδοξίας. Η Θεοφρούρητος χιλιετής επτάλοφος πέφτει στα χέρια ενός αιμοδιψούς δυνάστη. Των Τούρκων. Και ήταν ήρωας σε μια πρωτοφανή και ενέλπιστη αντίσταση, παρά τις πενιχρές δυνάμεις του. Πολεμούσε στα τείχη και στην άμυνα της πόλεως με το πολύ 10.000 οπλίτες, έναντι 150.000 ή και 200.000 χιλιάδων αιμοδιψούντων νεοφώτιστων, φανατικών και επίλεκτων Τούρκων και συνάμα θύμα, γιατί ήταν άξιος να κυβερνήσει μια Αυτοκρατορία, από την οποία πήρε μόνο μια Πόλη.
Αναμφισβήτητα η άμυνα της Κωνσταντινούπολης και η θυσία του βασιλέα της, αποτέλεσαν ένα παγκόσμιο ιστορικό γεγονός πρώτου μεγέθους που συγκλόνισε και συγκλονίζει ακόμη τον κόσμο τότε και σήμερα. Όταν από τον εχθρό του προτάθηκε να παραδώσει την πόλη και να σωθεί, απάντησε με γενναιότητα: << την πόλιν σοι δούναι ούτ΄εμού εστί ούτε άλλου τινός των κατοικούντων εν αυτή.Όλοι γαρ αυτοπροαιρέτως αποφασίσαμεν αποθανούμεν,μη φειδόμενοι της ζωής ημών>>. Έτσι ο βασιλιάς, ο μαχητής, ο στρατιώτης με την θυσία του στις επάλξεις της Πόλης γίνεται στους αιώνες της σκλαβιάς, ένα σύμβολο και ένα σύνθημα ψυχής μέσα από τα τραγούδια του λαού: <<Σώπασε κυρά Δέσποινα και μη πολύ δακρύζεις, πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα΄ναι>>. Οι σκληροί απελευθερωτικοί αγώνες εναντίον του κατακτητή που ξεσπούσαν ενίοτε σε πολλά σημεία της πάλαι ποτέ Βυζαντινής Αυτοκρατορίας είχαν ως φάρο και ίνδαλμα το ηρωικό θάνατο αυτού του μαρμαρωμένου βασιλιά. Μάλιστα ο λαός δεν πίστεψε πως πέθανε, αλλά μαρμάρωσε και μια μέρα θα ξυπνήσει για να ηγηθεί του στρατεύματος κατάληψης της Πόλης από τους Έλληνες χριστιανούς…Γένοιτο. Όλες οι αφηγήσεις τόσο των ξένων όσο και των τουρκικών πηγών συμφωνούν σε ένα σημείο: <<ότι ο αυτοκράτορας κατά την Άλωση της Πόλης έλαβε μέρος στις σκληρές οδομαχίες, πολεμώντας σαν λιοντάρι και χωρίς να παραδώσει το ένδοξο ξίφος του στον πανίσχυρο εχθρό του, έπεσε ένδοξα σαν ήρωας. Η τουρκική ιστορία θεωρεί ιερή υποχρέωσή της να αναφέρεται με σεβασμό στην μνήμη της προσωπικότητας του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου…>>.
Για να γίνει η Βασιλεύουσα Πόλη των πόλεων, από τους εκάστοτε Βυζαντινούς Αυτοκράτορες λαμπρύνθηκε με πολλά ιστορικά μνημεία. Όπως δημόσια λουτρά,υδραγωγεία, κρήνες, έργα τέχνης, περικαλλής ναοί, με την κορυφαία όλων την Αγία Σοφία.
Ο μεγάλης ιστορικής και αρχιτεκτονικής αξίας Ι.Ν. της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη που χτίστηκε το 537 από τον Ιουστινιανό και δούλεψαν για την αποπεράτωση του κολοσσιαίου αυτού έργου 10.000 τεχνίτες για έξι χρόνια και ξοδεύτηκαν με σημερινές τιμές 320.000 λίρες ή 120 εκατομ. ευρώ και για 1000 χρόνια παρέμεινε το λίκνο του
Χριστιανισμού, έγινε τζαμί και αργότερα μουσείο, στο οποίο η υποψήφια προς ένταξη στην Ε.Ε. Τουρκία το χρησιμοποιεί για την επίδειξη μόδας, εκθέσεων εσωρούχων και ειδών υγιεινής. Τώρα τελευταία με νέα απόφαση των Τούρκων, έγινε και πάλι τζαμί και ακούμε τον Μουεζίνη να αναφωνεί τις ευχαριστήριες προσευχές στον πολυχρονεμένο Αλλάχ! και να μιλάει για νέες κατακτήσεις!
Όσες αποφάσεις κι αν παρθούν για την Αγιά Σοφιά, όσες χρήσεις κι αν αλλάξουν, η Μεγάλη του Θεού Σοφία που άντεξε 64 σεισμούς ως 7,4 ρίχτερ, θα συνεχίσει να υπάρχει στους αιώνες ως το σύμβολο της Χριστιανοσύνης. Το κτίριο, οι εικόνες, ο τρούλος, οι τοιχογραφίες και πιο πολύ η ιστορία και η αύρα της θα μιλάνε για πάντα στις καρδιές όλων των Χριστιανών σε όλη τη γη! Και το μυστήριο,οι θρύλοι, οι δοξασίες και ο θαυμαστός κόσμος της θα μας γεμίζει έκσταση, θαυμασμό και υπερηφάνεια! Γενικά ήταν τέτοια η ομορφιά και η αίγλη της πρωτεύουσας Κωνσταντινούπολης, που όμοιά της δεν ξανά είδε ποτέ ο κόσμος της Ανατολής!
Μεγάλη σημασία έχει το γεγονός, ότι αφού οι κυβερνήσεις μας ζητούν την άρον άρον είσοδο του κράτους εγκληματία της Τουρκίας(μη χάσει ο Μάρτης τη Σαρακοστή) στην Ε.Ε. δεν απαιτούν εδώ και τώρα την απόδοση του αιωνίου αυτού συμβόλου στους
Χριστιανούς και να γίνει και πάλι τόπος λατρείας και θυσίας στον Χριστό μας και Θεό μας και να ηχήσουν πάλι τα τετρακόσια σήμαντρα και οι εξήντα δυο καμπάνες.
Αθάνατε Έλληνα, το ότι πολέμησες και για ότι πολέμησες, σήμερα είναι ταμπού. Οι Τούρκοι 600 χρόνια μετά ξαναβρίσκουν και πάλι την κερκόπορτα ανοικτή. Βολτάρουν στο Αιγαίο όποτε γουστάρουν και όσο γουστάρουν. Όπως τότε το 1453 κατά τον ιστορικό Γ. Μαυρογιάννη: <<που οι ανθενωτικοί σκοταδιστές ρασοφόροι, οι μεγαλύτεροι εχθροί της Ελευθερίας των Ελλήνων, που δεν είναι οι Τούρκοι, ειδικά εκείνες τις κρίσιμες στιγμές. Αλλά οι Έλληνες λαϊκοί και κληρικοί του Φαναρίου>>.Αξέχαστοι είναι οι <<πρώτοι σάτυροι>> του Αλ. Σούτσου: Βλέπεις αυτόν που ακουμβά εις μαύρο δικανίκι και στον Λαόν ως δωρεάς μοιράζει ευλογίας! Είναι χονδρός Αρχιερεύς πάσης Ξηροκαμπίας. Ως περικεφαλαίαν του το καλυμμαύχι έχει, φορεί αυτό και κακουργών ατιμωρήτως τρέχει. Ήταν εκείνη η εποχή που 500.000 ρασοφόροι αντί να συνδράμουν στον αυτοκράτορα και να εξοπλισθούν για να αντιμετωπίσουν τους πολιορκητές Τούρκους κοπροσκύλιαζαν και λιαζόντουσαν μέσα στη Πόλη και στηλίτευαν τους μαχητές, ότι είναι θέλημα Θεού <<η πόλη να τουρκέψει…>> Μήπως κάποιος από αυτούς άνοιξε την κερκόπορτα; Ο πατριάρχης Γ. Σχολάριος ο ανθενωτικός, που πριν την άλωση ζούσε στο κελί του σαν μοναχός και οργάνωνε συνομωσίες παράδοσης της Πόλης στους Τούρκους κάτι θα ήξερε….ίσως για αυτό οι Τούρκοι τον τίμησαν το 1952 σε γραμματόσημο και τον περιέβαλαν τότε το 1453 στον
Πατριαρχικό θρόνο με τιμές αυτοκράτορα εν ενεργεία, εκδίδοντας μάλιστα και
Βεράτι(αυτοκρατορικό διάταγμα) παραχωρώντας θρησκευτικά και πολιτικά προνόμια. Σε μια τελευταία απεγνωσμένη προσπάθεια ο γενναίος αυτοκράτορας Παλαιολόγος ζήτησε από τον κλήρο το χρυσάφι και το ασήμι από τις ιερές εικόνες για να χρηματοδοτήσει ικανό στράτευμα για την άμυνα της πόλης, χωρίς ποτέ και αυτό το τελευταίο πατριωτικό αίτημα να γίνει δεκτό από την ανθενωτική εκκλησιαστική ιεραρχία που άφησε την πόλη να τουρκέψει…
Nάτος και πάλι τώρα ο ανώτερος ειδικά κλήρος ύστερα από 600 χρόνια δεν παίρνει ανοιχτή θέση κατά των λαθροεισβολέων μεταναστών που κατακλύζουν την χώρα από κάθε σημείο της επικράτειας. Σαν ο άλλοτε Πόντιος Πιλάτος νίπτει τας χείρας του και σαν καλός Σαμαρείτης δίνει γη και ύδωρ με την σιωπή του και τις ενέργειές του στην σύγχρονη κατάληψη της χώρας από τις ορδές των λαθρομεταναστών μουσουλμάνων. Αφού στο θέμα της λαθρομετανάστευσης και της εκκλησιαστικής περιουσίας που ανέρχεται σε 200 δις δρχ. με τιμές του 1982 τα βρήκε με την προηγούμενη αριστερή κυβέρνηση, συμβιβάστηκε και με την τωρινή και χέρι- χέρι με την σιωπή τους, όπως και τότε στα 400 χρόνια σκλαβιάς το μεγαλύτερο μέρος του ανώτερου κλήρου τα βρήκε με τον Σουλτάνο, τα βρίσκει σε όλα και σε αυτό το θέμα τώρα σε βάρος πάντα του ανυποψίαστου λαού. Όλο αυτό τον καιρό, όλα αυτά τα χρόνια κιχ δεν ακούστηκε από τον άμβωνα για την σιωπηρή κατάληψη της χώρας από τις ορδές των μουσουλμάνων και σαν τους θεατές του Κολοσσαίου της Ρώμης απολαμβάνουν τα τεκταινόμενα στα νησιά μας και στο εσωτερικό της χώρας με την κάθετη αύξηση της εγκληματικότητας και της ανασφάλειας που ήδη νιώθουν οι Έλληνες στο πετσί τους. Ίσως γι΄αυτό η πλειονότης των νέων σήμερα πήρε οριστικό διαβατήριο από τον κλήρο και από τις δήθεν νουθεσίες, γεμάτες υποκρισία και μεγάλα λόγια μέσα και έξω από τις εκκλησίες. Άγιοι πατέρες έστω και στο συν ένα, πάρτε θέση και νοθετήστε πρώτα τους εαυτούς σας και μετά αυτούς που παίρνουν αποφάσεις για την σιωπηρή κατάληψη της χώρας μας από τις ξένες ορδές που δεν πρόκειται ποτέ να ενσωματωθούν στον ιστό της χώρας. Όπως και οι Ρομά που 200 χρόνια από της απελευθέρωση της χώρας, η μεγάλη τους πλειοψηφία αυτονομείται ακόμη από την πολιτεία και τους νόμους της και κάνουν ότι θέλουν,ζημιώνοντας συχνά τους νομοταγείς πολίτες αυτής της χώρας με τις κλοπές και τις παρανομίες τους.
Άγιοι πατέρες ήδη δημιουργείται μια μεγάλη πλειοψηφία μουσουλμάνων στο εσωτερικό της χώρας και τις παραμεθόριες περιοχές και πολύ σύντομα οι φίλοι μας Τούρκοι θα ποδηγετήσουν αυτά τα πλήθη σε βάρος μας, καθότι η πλειοψηφία τους αποτελούνται από νέους 18 ως 30 ετών που <<μπορούν να φέρουν όπλα>> και που μεταξύ αυτών σύμφωνα με πληροφορίες από ξένα έντυπα υπάρχουν και πολλοί φανατισμένοι Τζιχαντιστές που για τις 72 παρθένες και το μέλι με πιλάφι που τους υπόσχονται οι μεγάλοι δάσκαλοι Τούρκοι, είναι ικανοί και την μάνα τους να σφάξουν.
Αξιότιμοι δεσποτάδες του Ανώτερου κλήρου, οι καιροί ου μενετοί. Όταν ένας λαός ξεχνάει την ιστορία του, είναι πολύ πιθανόν να την ξαναζήσει. Ο λαός, η πατρίδα μας δεν αντέχει άλλη Μ.Ασία και Κύπρο, εξευτελισμούς, σφαγές και εξανδραποδισμούς. Αφουγκραστείτε τα σημεία των καιρών. Τους Άγιους και Σεβάσμιους Πατέρες προκατόχους σας, που χρόνια τώρα με την πίστη και το αίμα τους δώσανε για αυτή την αιματοβαμμένη γη τη ζωή τους και προορητικά είχαν αναφέρει με ακρίβεια τα σημερινά τεκταινόμενα. Αναλάβετε πρωτοβουλία από τον άμβωνα και νοθετήστε έστω και στο συν ένα αυτούς που παίρνουν αποφάσεις για τη χώρα μας. Ως πνευματικοί ηγέτες η ευθύνη σας είναι πολύ μεγάλη και πιστεύω το ανέσπερο φως της Ανάστασης του Κυρίου μας Ιησού Χριστού να σας φωτίσει και να ποδηγετήσετε αυτόν τον λαό, την πατρίδα μας, από τους κινδύνους που ελλοχεύουν, από φίλους και εχθρούς.
Αγαπητέ πατριώτη, φαίνεται από τα πεπραγμένα ειδικά των πρώην πολιτικών μας, ότι δεν χορτάσαμε από τις καρπαζιές και τις κλωτσιές το 1922 στην Σμύρνη, το 1955 στην Πόλη, το 1974 στην Κύπρο, το 1996 στα Ίμια! Έτσι συνεχίζουμε να στέλνουμε στην Πόλη γιουσουφάκια να τραγουδάνε, υπουργούς Εξωτερικών να χορεύουν και να κάνουμε ακόμη και κουμπαριές προς δόξα του Αλλάχ! αλλά και να συνάπτουμε σύμφωνα εμπιστοσύνης, για να εξευμενίσουμε δήθεν το θηρίο. Τώρα τελευταία μάλιστα και Τούρκους πολιτικούς να σουλατσάρουν προκλητικά ανεξέλεγκτοι στη Β. Ελλάδα με τις σωβινιστικές τους ιδέες, σκέψεις και διεκδικήσεις, ειδικά με την Δ. Θράκη.
Αλήθεια αυτή η <<πόρνη>> η ιστορία που τόσα έχει δει μέσα στους αιώνες και που πολλές φορές σου χάιδευε το πονεμένο μέτωπο ανταλλάσσοντας τον πόνο σου με ρυτίδες. Ποιός έπραξε το σωστό; Εσύ που μέχρι το 1950 δεν γεύτηκες τις χαρές της νιότης σου για να ανδρωθεί η Ελλάδα, πηγαίνοντας από πόλεμο σε πόλεμο, ή αυτοί που ακολουθούν την δική τους ιστορία με τα καφενεία. Που έγιναν lounge cafe, με τις ταβέρνες. Που έγιναν club, με τα τσιγάρα. Που έγιναν κοκαΪνη, με τον ελλην. καφέ.Που έγινε φραπέ, το πρόσωπο σπαθί.Που έγινε face control, τα θούρια. Που έγιναν hits το φρόνημα. Που έγινε, ωχ αδελφέ, την πατρίδα. Που έγινε πολυπολιτισμική, το αίμα των προγόνων σου. Που έγινε εθνικισμός,
Για τα ιερά, την σημαία και τα όσια δεν συζητάμε, θεωρούνται εδώ και χρόνια: παλιομοδίτικα. Πάντα με το προαναφερόμενο σκεπτικό χάσαμε: Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Κυρήνεια, Αμμόχωστο. Μας παζαρεύει ο ξένος δάκτυλος τη Θεσσαλονίκη. Έχουμε ήδη χάσει την Β. Ήπειρο. Οι Αλβανοί διεκδικούν την Τσαμουριά. Το Αιγαίο αμφισβητείται και γίνεται αντικείμενο σουλάτσου των Τούρκων. Οι ξυπόλητοι Σκοπιανοί μας πήραν(τους δώσαμε) το όνομα της Μακεδονίας μας. Άντε παιδιά, λίγο ακόμη βαριεδισμό. Άντε και λίγο ακόμη κυβερνητικό παχυδερμισμό και αμοραλισμό και θα φέρουμε τα σύνορά μας πάλι στην Μελούνα. Δηλαδή πριν το 1912-13.
Μαζί με τον αναστημένο Χριστό μας, αναστήσου και συ πεθαμένε νεαρέ Έλληνα του 1821 του1912-13, του 1940. Ξύπνα, αρκετά ξαπόστασες στο μνήμα σου. Ξύπνα σε νέο προσκλητήριο, γιατί κάποιοι απόγονοί σου είναι διατεθειμένοι να πουλήσουν και το μνήμα σου. Για την Ελλάδα εσύ στερήθηκες νιάτα και ομορφιά πολεμώντας με το σπαθί το καριοφίλι και την ξιφολόγχη στα χέρια και την εικόνα της Παναγίας μας στο στήθος. Ξύπνα φόρεσε τα καλά σου να σώσεις την φαμίλια σου και την πατρίδα σου από τις μυστικές συμφωνίες, τα σύμφωνα εμπιστοσύνης, τους λαθροεισβολείς κατατρεγμένους, τους εγκληματίες, τους ανεξέλεγκτους ξένους που πλημμυρίζουν την πατρίδα σου,τα άγια και αιματοβαμμένα χώματα, για τα οποία τόσο αγωνίστικες και έδωσες ότι πολυτιμότερο είχες, την ζωή σου! Τώρα ξανά σαν πρώτα.<< Η Ελλάδα είναι ήδη εάλω>> όπως τότε η Πόλη!
Ο Αρχαίος παππούς μας Πλάτων έλεγε κάποτε: <<Κάθε λαός είναι άξιος των ανθρώπων που τον κυβερνούν>>Για να συμπληρώσει ο Ν. Καζαντζάκης: <<Όποιος δέχεται από ξένα χέρια τη λευτεριά του είναι σκλάβος>>. Αγαπητοί πατριώτες και φίλοι, καλό είναι να επαγρυπνούμε, γιατί κάποια πράγματα είναι αδιαπραγμάτευτα και πρέπει να είναι και να μείνουν έτσι με όποιο κόστος σε ζωές και υλικά. Για να μην ξαναζήσουμε καμμία νέα άλωση, συμφορά, σφαγή και εξανδραποδισμό, που έζησαν οι πρόγονοί μας στο παρελθόν τόσο στις αξέχαστες πατρίδες της Μ. Ασίας, του Πόντου, της Πόλης και της Καππαδοκίας όσο και της Β. Κύπρου και να σβηστούμε από τον γεωγραφικό χάρτη. Εξάλλου όποιος λαός ξεχνά την ιστορία του, είναι άξιος και καταδικασμένος να την ξαναζήσει….
Μάιος 2021.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου