Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης.
Είναι γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα έχει αρχίσει να αλλάζει το κλίμα σε μερικές ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες απέναντι στην Τουρκία.
Και το θέμα αυτό θα πρέπει να μας προβληματίσει, γιατί το κλίμα δεν άλλαξε λόγω της πειρατικής εισβολής της Τουρκίας στην Αμμόχωστο και στην ΑΟΖ της Κύπρου και της Ελλάδας, ούτε λόγω των υπερπτήσεων τουρκικών αεροσκαφών πάνω από ελληνικά νησιά, αλλά κυρίως λόγω της αποκάλυψης του σχεδίου της Τουρκίας για τον εξισλαμισμό και εκτουρκισμό της Ευρώπης, μέσω των τουρκικών και μουσουλμανικών κοινοτήτων μεταναστών που ζουν κατά εκατομμύρια σε διάφορες χώρες της Ευρώπης.
Η σφαγή στη Γαλλία και την Αυστρία, αλλά και η στάση που τήρησε η Τουρκία στο θέμα αυτό, αφύπνισε τις χώρες της Ευρώπης που φιλοξενούν στο έδαφός τους πολυάριθμες τουρκικές και μουσουλμανικές κοινότητες.
Και επειδή, πέραν των τουρκικών τζαμιών, το βασικό «εργαλείο» με το οποίο η Τουρκία ελέγχει και κινητοποιεί κυρίως τις τουρκικές κοινότητες είναι οι «Εστίες των Ιδεαλιστών» (Ülkü Ocakları), που δεν είναι άλλοι από τους Γκρίζους Λύκους και αποτελούν βραχίονα του τουρκικού βαθέος κράτους, η Γαλλία πρώτη αποφάσισε να απαγορεύσει τη λειτουργία τους στη γαλλική επικράτεια.
Ακολούθησε αντίστοιχο ψήφισμα από την γερμανική Βουλή, η οποία ενέκρινε πρόταση ψηφίσματος των ΚΟ των δύο χριστιανικών κομμάτων CDU / CSU, των Σοσιαλδημοκρατών, των Φιλελευθέρων και των Πράσινων, με το οποίο καλείται η κυβέρνηση να εξετάσει την απαγόρευση οργανώσεων που πρόσκεινται στους Γκρίζους Λύκους.
Στο ψήφισμα αναφέρονται εξαιρετικά ενδιαφέροντα στοιχεία, όπως ότι το κίνημα των «Ιδεαλιστών» είναι ρατσιστικό, αντισημιτικό, αντιδημοκρατικό και συνιστά απειλή για την εσωτερική ασφάλεια της Γερμανίας.
Το ψήφισμα, που ψήφισε και το κόμμα της Αριστεράς, αναφέρει ότι τα μέλη του κινήματος των Γκρίζων Λύκων μόνο στη Γερμανία ανέρχονται στις έντεκα χιλιάδες και προπαγανδίζουν την ιδεολογία τους με έναν μαχητικό και βίαιο τρόπο, εκφοβίζοντας και απειλώντας τους πολιτικούς τους αντιπάλους. «Κατά αυτό τον τρόπο», επισημαίνεται στο ψήφισμα της Βουλής, «το κίνημα Ülkücϋ στρέφεται ενάντια στην ένταξη πολιτών τουρκικής καταγωγής στη Γερμανία και στοχεύει στον διχασμό της κοινωνίας».
Οι μητρικές οργανώσεις που κατευθύνουν τους συλλόγους των Γκρίζων Λύκων είναι η «Ομοσπονδία των Τουρκικών Δημοκρατικών Ιδεαλιστικών Συλλόγων στη Γερμανία» (ADUTDF) και η «Ένωση των Τουρκικών Ισλαμικών Πολιτιστικών Συλλόγων στην Ευρώπη» (ATIB).
Επίσης, το ψήφισμα αναφέρει ότι αποτελεί «επιτακτικό καθήκον» η αντιμετώπιση του ζητήματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ενώ επικροτείται η απαγόρευση της οργάνωσης των Γκρίζων Λύκων στη Γαλλία και εκφράζεται «η ελπίδα ότι και άλλα κράτη θα ακολουθήσουν αυτό το παράδειγμα.»
Επίσης, με το ψήφισμα καλείται η γερμανική κυβέρνηση να λάβει με τους «ευρωπαίους και διεθνείς εταίρους όλα τα απαραίτητα μέτρα για τον περιορισμό της επιρροής του κινήματος των «Ιδεαλιστών» στην Ευρώπη», να παρακολουθεί συνεχώς τη δραστηριότητά του και να το αντιμετωπίζει αποφασιστικά.
Τις ίδιες ώρες που η γερμανική Βουλή ενέκρινε σχεδόν ομόφωνα αυτό το ψήφισμα, μια άλλη Βουλή, η ολλανδική των 150 βουλευτών παρακαλώ, με κοινή πρόταση των κομμάτων της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης, ενέκρινε ένα ομοειδές ψήφισμα, με το οποίο ζητούσε από την κυβέρνηση να πράξει τα δέοντα, ούτως ώστε να εξασφαλιστεί η απαγόρευση της δράσης των Γκρίζων Λύκων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η ίδια Βουλή, λίγες ώρες πριν, ενέκρινε σχεδόν ομόφωνα και πάλι, ψήφισμα με το οποίο διαπιστώνεται ότι η κυβέρνηση αναγνωρίζει πως:
- η Τουρκία ενεπλάκη στρατιωτικά στη σύγκρουση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ
- η Τουρκία μετέφερε (Σύριους) τζιχαντιστές μαχητές για να πολεμήσουν στη σύγκρουση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ
- η Τουρκία έχει επίσης εμπλακεί στρατιωτικά στις συγκρούσεις στη Συρία και τη Λιβύη και ότι
- η Τουρκία θέλει εκ νέου προβεί σε γεωτρήσεις σε περιοχές οι οποίες σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο ανήκουν στην Ελλάδα.
Κατόπιν αυτών των διαπιστώσεων το oλλανδικό Κοινοβούλιο κάλεσε την ολλανδική κυβέρνηση να αναζητήσει ενεργό υποστήριξη εντός της ΕΕ για ένα μορατόριουμ στην παροχή όπλων στην Τουρκία τα οποία (δύνανται) να χρησιμοποιηθούν στην ένοπλη σύγκρουση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, τη Λιβύη ή τη Συρία.
Τις ίδιες ώρες που στα κοινοβούλια της Γερμανίας και της Ολλανδίας, τα κόμματα και οι βουλευτές αναλάμβαναν τις ευθύνες τους και ενέκριναν ψηφίσματα με τα οποία καλούσαν τις κυβερνήσεις τους να αναλάβουν δράσεις εναντίον της Τουρκίας και μάλιστα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στην Ελλάδα τα κόμματα ήταν στην κυριολεξία στον… κόσμο τους.
Ενώ Κύπρος και Ελλάδα υφιστάμεθα την τουρκική επιθετικότητα,
ενώ
ο Ερντογάν εισβάλλει στην Αμμόχωστο και σχεδιάζει να λεληλατήσει τις
ελληνικές περιουσίες, δωρίζοντάς της σε φίλους του μαφιόζους
κατασκευαστές,
ενώ το Μπαρμπαρός, το Γιαβούζ και το Ορούτς Ρέις παραβιάζουν τις ελληνικές θάλασσες,
ενώ τουρκικά αεροσκάφη κάνουν υπερπτήσεις πάνω από κατοικημένα ελληνικά νησιά,
ενώ η Τουρκία μεταφέρει ισλαμιστές τρομοκράτες στο Αζερμπαϊτζάν, συνεχίζοντας στην ουσία τη γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων,
ενώ
το τουρκικό κράτος ασκεί κρατική τρομοκρατία τους Κούρδους πολιτικούς,
κρατάει στη φυλακή επί χρόνια τους ηγέτες του και συλλαμβάνει και
φυλακίζει χιλιάδες πολιτικούς και στελέχη των κομματικών και μαζικών του
οργανώσεων,
ενώ η χώρα αντιμετωπίζει τη θανατηφόρα πανδημία,
το
ελληνικά κόμματα των 300 βουλευτών παρακαλώ, είναι απασχολημένα με την…
ανυπακοή απέναντι σε μια συνταγματική όπως αποδείχτηκε απόφαση του
Αρχηγού της ΕΛΑΣ, δίνοντας χείριστο παράδειγμα στους Έλληνες πολίτες και
μια κάκιστη εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό.
Αντί αυτών, η Ελλάδα, η Βουλή των Ελλήνων, θα έπρεπε να πρωταγωνιστεί σε ψηφίσματα καταδίκης της τουρκικής επιθετικότητας και να ζητούν τα κόμματα ομόφωνα από την ελληνική κυβέρνηση να πράξει τα δέοντα, ούτως ώστε να επιβληθούν κυρώσεις και εμπάργκο όπλων στην Τουρκία από την ΕΕ.
Έτσι η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών θα είχαν πιο δυνατή φωνή και θα ήταν πιο πειστικοί το Δεκέμβριο, που θα κριθεί το θέμα στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ.
Αν δεν ξέρουμε να κάνουμε πολιτική, τουλάχιστον ας διδασκόμεθα από τις χώρες της Ευρώπης, που όπως φαίνεται ξέρουν λίγο καλύτερα από μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου