Παρασκευή 26 Ιουνίου 2020

Ένα θαλάσσιο….. «μυστικό επιβίωσης»

Ήθελα καιρό να καταθέσω αυτή την εμπειρία γιατί νομίζω ότι σε κάποιες των περιπτώσεων και εφόσον στραβώσουν για τα καλά τα πράγματα θα είναι μία λύση επιβίωσης, πολυτελής λύσης μιας και το φρέσκο ψάρι στις ημέρες είναι είδος πολυτέλειας. 


Αυτές τις ημέρες τις δύσκολες θα είναι είδος επιβίωσης πρώτης τάξεως.

Δηλαδή δεν χρειάζεται να φυτέψεις, να θερίσεις, να αποθηκεύσεις όπως π.χ. στα κηπευτικά, ούτε φροντίδες και έξοδα όπως οι κότες και τα γουρούνια.

Η φύση εκτρέφει, φροντίζει και μεγαλώνει το ψάρι και εσύ απλα διεκδικείς τις πιθανότητες σου να το έχεις στο τραπέζι σου.

Αφορμή για αυτό το άρθρο είναι γιατί α) είμαστε πολύ κοντά στο αναπάντεχο αλλά χιλιοειπωμένο και αναπόφευκτο ραντεβού με την ιστορία. Και η ανθρώπινη ιστορία, ελληνική ή παγκόσμια, έχει συνηθίσει να γράφεται με μαύρα γράμματα, με σκηνές από λιμούς σεισμούς καταποντισμούς, επιδρομές αλλοφύλων, αιφνίδιων θανάτων αιφνίδιων πολέμων κλπ. και β) ήταν αφορμή γιατί είχαμε πρόσφατα κάτι που πέρασε στα ψιλά και που θα περάσει πάλι στα ψιλά… θυμάστε τι είχαμε πει τότε, πριν κλείσει το μαγαζί γωνία «η Ελλάδα» από την Πανδημία στις 13 Μαρτίου: «Δεν είναι ένας ο ιός, δεν είναι ένα το μέρος»....δηλαδή υπάροχυν οι προθεσεις να κατασκευαστεί και άλλο υιικό στέλεχος και να διοχετευθεί στον πολιτισμό μας.

Τέσσερα κράτη υποψήφια ως ξενιστές που από εκεί πιθανώς θα επιχειρήσουν να διαδώσουν τον επόμενο… «VIRUS Αgent».Τρία δυτικά κράτη και ένα ανατολικό, που δεν είναι η Κίνα.

Αυτή είναι μια εκτίμηση, όμως δεν αποκλείεται να ξεκινήσουν και από αλλά σημεία του πλανήτη. Είναι λοιπόν πολύ πιθανό σε έναν διάστημα από τώρα π.χ. του χρόνου τέτοια εποχή, να μιλάμε για την επόμενη υγειονομική πρόκληση βόμβα. Ποια θα είναι αυτή και θα είναι μία η πρόκληση; Με βεβαιότητα δεν είμαι σίγουρος αν θα ειναι μία αλλά εχω την εικόνα ότι μέσα στα υπόλοιπα θα προσπαθήσουν αυτό που κατάφεραν στην Κίνα, δηλαδή να το περάσουν στην αγορά τροφίμων. Οι δοκιμές έχουν γίνει στο παρελθόν, στον δυτικό πολιτισμό,  απλά θυμήσου την γρίπη των πτηνών, των χοίρων, τις παλαβές αγελάδες.

Με λίγα λόγια υπάρχουν οι κακές προθέσεις, εκδηλώθηκαν ήδη πριν φύγει ο covid-19 και κάποιοι θέλουν να επέμβουν στην διατροφική μας αλυσίδα, να σπάσουν ένα μέρος της και να το αντικαταστήσουν με.... το δικό τους.

Θα υπενθυμίσω ένα περσινό άρθρο και δεν εχω να πω να προσθέσω κάτι παραπάνω σε αυτό. (Για την ώρα) 

Μάικ, το τυρί από μόνο του είναι νοστιμότατο, "χάνει" όμως την γεύση του όταν είναι μέσα σε παγίδα


Προχωράμε σε κάτι διαφορετικό,  κάτι διασκεδαστικό και πιο ευχάριστο, το οποίο αν έχεις την δυνατότητα και είσαι κοντά στην θάλασσα, ξέρεις δεν ξέρεις να ψαρεύεις θα μπορείς δυο με τρεις φορές την εβδομάδα να έχεις στο τραπέζι σου ένα νοστιμότατο ψάρι.

Ποιο ψάρι;;

Το ψάρι στόχος είναι το .. Euscarus Cretensis ή αλλιώς….Σκάρος.




Εκπληκτικό ψάρι, τρώγεται με τα εντόσθια, δεν θέλει καθάρισμα…απλά θέλει λίγο αλάτι χοντρό, λίγο λάδι λίγο πιπέρι και ένα 20λεπτο ψήσιμο. 

Η περίοδος του είναι αυτή που πατάμε τώρα, δηλαδή το καλοκαίρι, όταν τα νερά είναι στις ελληνικές θάλασσες είναι ζεστά. 
Και πάμε κατευθείαν στο μυστικό..!!! 
Ένα μυστικό που το έμαθα από μικρός αλλά δεν το είχα δει στην πράξη μέχρι ένα όμορφο καλοκαίρι που γέμιζα κουβάδες!

Τέλη Μαΐου λοιπόν μέχρι αρχές Σεπτέμβριου και ανάλογα τον καιρό φυσικά ειναι η εποχή που μπορούμε να κυνηγήσουμε τον Σκάρο.

Τι χρειαζόμαστε; 
Ένα καλάμι,, ένα απλό απλό καλάμι που να είναι λίγο ψηλό δηλαδή 3 -4 μέτρα αλλά και αν δεν βρούμε τετοιο την δουλειά μας θα την κάνουμε και με πιο μικρο. 
Αφού έχουμε το καλάμι αγοράζουμε πετονιά, λεπτή αλλά αντοχής(γιατι τραβάει γερα αυτο το ψάρι) και την δένουμε στην μια άκρη του καλαμιού, στην πιο λεπτή πλευρά του, αυτή που θα ακουμπάει θάλασσα.

Αφού την δέσουμε την υπολογίζουμε να φτάνει περίπου μέχρι την άλλη άκρη του καλαμιού, αυτή που θα κρατάμε, την κόβουμε και εκεί δένουμε το αγκίστρι. Το πως δένουμε το αγκίστρι, αυτό με ένα απλό πάτημα στο ytube και θα μάθουμε. Δεν θέλει μεγάλο αγκίστρι, χρειάζεται ένα μέτριο αγκίστρι προς μικρό, όπως αυτό για τα το ψιλό παραγάδι. Οποιοδήποτε κατάστημα και αν ρωτήσετε θα σας πουν, οπότε πάρτε διάφορα μεγέθη να υπάρχουν και θα δείτε στην πράξη ποιο είναι το καλύτερο.

Έτοιμο το καλάμι μας λοιπόν….τώρα χρειάζεται δόλος.!!! 

Το επόμενο δύσκολο βήμα για έναν ψαρά νομίζω είναι ο καλός δόλος. Είναι το κλειδί στο ψάρεμα, όσο καλή αρματωσιά και να έχεις , ο δόλος θα καθορίσει ένα μεγάλο μέρος της επιτυχίας, ένα άλλο μέρος ο καιρός και το μεγαλύτερο ο… Θεός. Αν ο Θεός επέμβει και σε κόντρα μέρες και σε απουσία ψαριών ο κουβάς γεμίζει. Και μάλιστα εκείνες τις ημέρες τις δύσκολες, κάπου διάβασα από μια αγνή ψυχούλα, ότι θα γεμίσει ο Θεός τις θάλασσες μας με ψάρια…θα έχει για όλους μας και όλοι τότε θα είμαστε ενωμένοι μεταξύ μας (όχι αυτό το χάλι που βλέπουμε τώρα στις ειδήσεις) και όλοι με τον Χριστό ένα… με κοινό σκοπό, την αλληλοβοήθεια για την επιβίωση. Η ανάγκη για επιβίωση και μπροστά στις προκλήσεις μιας εποχής που θα ξεβάφεται όλα αυτά θα μας ενώσουν, Ολυμπιακούς Παναθηναϊκούς, αριστερούς δεξιούς κλπ. και αυτή η ένωση, όπως είπαμε κάποτε, δεν θα σπάει με τίποτα… τα κομμάτια θα κολλήσουν από τα δάκρυα μας μας και η πίστη μας στον Χριστό, στην Παναγία και στους Αγίους που μιλήσαν χρόνια πριν για αυτές τις ημέρες και που θα μας σταθούν πιο δίπλα από ποτέ για να περάσει όσο γίνεται πιο αθόρυβα ο καιρός της αλλαγής.

Κλείνει η παρένθεση!!!

Ο δόλος λοιπόν…!! Το Α και το Ω της προσπάθειας από δικής μας πλευράς είναι ο δόλος…ε Μάικ….;;;;;; ξέρεις από δόλους εσύ…δολώνεις κράτη, πρωθυπουργούς, υπουργούς, υποθέσεις…σου αρέσει το ψάρεμα γενικά και ειδικά στην νερά της Ανατολικής Μεσογείου αλλά τέλος πάντων μην πιαστούμε πάλι, αυτά ίσως θα τα πούμε 1η Ιουλίου.

Ο δόλος και είναι αυτό που θα σε κουφάνει, όπως κουφάνε και εμένα, μέχρι να το δοκιμάσω και να δω με τα μάτια μου ότι δουλεύει, εκεί είναι το μυστικό..!

Αυτός υπάρχει άφθονος, κοντά στο σπίτι μας και δεν κοστίζει τίποτα…! Ασυνήθιστο για ψάρεμα αυτό,  αλλά συμβαίνει.

Τι κάνουμε….;.
Κατά αρχάς περνούμε μια καλαμιά, την κόβουμε και κρατάμε περίπου τα 30 με 40 εκατοστά. Έτσι κατασκευάζουμε ας πούμε ένα στρογγυλό μακρόστενο δοχείο/φλογέρα. Προσπαθούμε να σφραγίσουμε το κάτω μέρος, συνήθως ένα καλάμι έχει χωρίσματα όπου αν το κόψουμε στο σωστό σημείο η μια του πλευρά είναι φυσικά κλεισμένη και η άλλη την κλείνουμε με έναν φελλό για να ανοιγοκλείνουμε. Και με μια πρόκα ή κάποιο αντικείμενο ανοίγουμε μικρές τρύπες γύρω από το καλάμι ώστε να μπαίνει αέρας. Δηλαδή κατασκευάζουμε κάτι σαν φλογέρα με την μια πλευρά της σφραγισμένη και την άλλη με έναν φελλό που να αφαιρείται. 




Αφού είναι έτοιμη η μικρή φορητή μας αποθήκη, ένα μεσημέρι πρωί ή απόγευμα πάμε μια βόλτα σε ένα χωράφι με ξερά χόρτα. Εκεί θα δούμε να πετάγονται οι πετάλαγες ή αλλιώς ακρίδες.!!!


Καλό είναι μαζί μας να έχουμε μια μικρή απόχη, ώστε να μαζεύουμε τον….. δόλο μας…!! 

Αυτός είναι ο μυστικός δόλος μας……;;;;; 
Δεν ξέρω γενικά αν είναι μυστικός, αλλά ναι αυτός είναι ο δόλος μας. Τον βάζουμε λοιπόν μέσα στο καλάμι φλογέρα που έχουμε φτιάξει, κλείνουμε με τον φελλό, και οι τρύπες σε μέγεθος πρόκας επιτρέπουν στις ακρίδες να μην «σβήσουν» μέχρι το επόμενο πρωί που θα πάμε για ψάρεμα.

Καλάμι έτοιμο…δόλος έτοιμος…!

Το επόμενο πρωί θα σηκωθούμε νωρίς, κατά της 4 ώστε να υπολογίσουμε να είμαστε στα βράχια 5.30..δηλαδη ίσα που ξημερώνει ή και λίγο πριν…… αυτή είναι η κατάλληλη ώρα…!

Να μην φυσάει…είναι προτιμότερο αλλά όχι κανόνας...ή το μέρος που θα πάμε να μην το πιάνει πολύ ο αέρας.

Το μέρος που πάμε κοιτάμε να είναι βραχώδες, απότομη κλίση τα βράχια και φυσικά να υπάρχουν φύκια..! Οι Σκάροι τρώνε τα φύκια που ξεφυτρώνουν στους βράχους.

Γνωρίζοντας κάτι τέτοιο, ξέρεις ότι το καλάμι σου με το αγκίστρι θα το ρίχνεις κοντά στο βράχο που πατάς.

Εφόσον βρεις ένα μερος που θα έχει φύκια και απότομη κλίση ο βράχος… ανοίγεις την φλογέρα βγάζεις μια από τις πολλές ακρίδες, και την δολώνεις στο αγκίστρι….αγκιστρώνεις το σώμα ώστε να μην πολύ φαίνεται το αγκίστρι και μαζί με τα πολύχρωμα φτερά που ανοίγουν…φίλε φτιάχνεις ατμόσφαιρα, είσαι έτοιμος να σερβίρεις ενα εκλεκτο πρωινό γεύμα του πεινασμένου Σκάρου.

Αφού είσαι έτοιμος, ήπιές λίγο καφέ, και ρίχνεις στο σημείο που έχεις επιλέξει. Αν τσιμπήσει μένεις εκεί που είσαι….αν δεν τσιμπήσει μετακινείσαι πιο πέρα, και μέτα παο κανα 15λεπτο λίγο πιο πέρα, προσεχτικά, γιατί έχεις να κάνεις με βράχια και όχι με γρασίδι… και μετακινειασαι μέχρι να πάρεις το πρώτο τσίμπημα!!!!
Στο πρώτο τσίμπημα είσαι στην πόρτα, στο δεύτερο τσίμπημα η πόρτα ανοίγει, στο τρίο τσίμπημα… έχεις βγάλει όλη την οικογένεια πάνω…μάνα πατέρα γιους κόρες πεθερές, ανίψια ερωμένες…τους έχεις σηκώσει όλους και αυτο γιατί μαζεύονται να φάνε …οικογενειακά.!!! (Οι Σκάροι έιναι μεγάλο σοι και λιγο παραπάνω "γυναικάδες"...!)

Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι με την πρώτη θα τα καταφέρεις, αλλά όσοι επιχειρήσετε με τον παραπάνω τρόπο θα δείτε ότι…δουλεύει.

Η παραπάνω μέθοδος την καταθέτω διότι είναι μια εύκολη μέθοδος ψαρέματος δίχως βάρκα και λοιπά έξοδα, οικονομική και με δόλωμα πανεύκολο να το βρεις.

Οποίος θέλει μπορεί να την δοκιμάσει ξεκινώντας από τώρα,  μιας και είμαστε στην εποχή του. Το μόνο που δεν ξέρω είναι αν έχει στηκεντρική και  βόρεια Ελλάδα ή αν υπάρχει αυτό το ψάρι μονο στην νότια Ελλάδα. Αυτό δεν το γνωρίζω.

Κάποια στιγμή θα επανέλθουμε και με έναν άλλον τρόπο ψαρέματος, με καλάμι και αυτός, οικονομικός και αυτός αλλά πιο δύσκολος,  με δυνατότητα όμως να βγάλεις παραπάνω ψάρια.

Αν χρειαστεί και το χόμπι αυτό μας γίνει επιβίωση , να προσέξουμε μαζί με μας να ταΐσουμε και όσους έχουν ανάγκη. 



 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου