Κάτι ακόμα που πρέπει να μας προβληματίζει. Έχω προσωπικά πάνω από δέκα χρόνια που διαβάζω σε διάφορους ιστοτόπους καταστροφολογίες που αποδίδονται στον ένα ή άλλο γέροντα ή ακόμα και σε Αγίους, με αυθαίρετες ερμηνείες κατά το δοκούν του καθενός. Σήμερα, λέει, θα γίνει αυτό και αύριο το άλλο γεγονός! Λυπηθείτε μας! Έλεος… Γίναμε χειρότεροι από τους γιεχωβάδες. Ολότελα ρεζίλι της θριαμβεύουσας εκκλησίας.
Στώμεν Καλώς!
Αναδημοσίευση από την τρικλοποδιά
«Η Αποκάλυψη γράφτηκε για να μη γίνει (Άγιος Πορφύριος)»
Σε μια εποχή που όλο και περισσότερος κόσμος νιώθει την ανάγκη, εξαιτίας της βαθύτατης κρίσης που πλήττει την ανθρωπότητα να ασχοληθεί με εσχατολογικά γεγονότα, όπως αυτά που περιγράφονται στην «Αποκάλυψη» του Ιωάννη του Θεολόγου, αλλά και όπως με τη χάρη του Θεού αποκαλύπτεται στους προφήτες, στους πατέρες της εκκλησιάς, αλλά και σε συγχρόνους γέροντες, όπως ο Άγιος Παΐσιος, πρέπει να σταθούμε ιδιαίτερα στη στάση του Αγίου Πορφυρίου και να αποκωδικοποιήσουμε, γιατί ένας μεγάλος πατέρας της Ορθοδοξίας που έζησε στην εποχή μας, ενώ γνώριζε με ακρίβεια και λεπτομέρεια όλα όσα ζούμε και έρχονται, εν τούτοις απέφευγε να μιλεί γι αυτά.
Πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαιτέρως γιατί ο Άγιος, δεν μίλησε καθόλου για τα επερχόμενα, αλλά αποκάλυψε μόνο τα απολύτως απαραίτητα και σε συγκεκριμένους ανθρώπους.
Ο βασικός πυρήνας σκέψης του ήταν ότι ο κόσμος είναι ανάγκη να εμπεδώσει και να καλλιεργήσει την αγάπη προς το δημιουργό του, όχι μέσα από το φόβο των μελλούμενων, αλλά μέσα από μια ανιδιοτελή σχέση, όπως ο στοργικός πατέρας με το παιδί του.
Γιατί η ενότητα που ήταν η μεγάλη παρακαταθήκη του Χριστού προς τους αποστόλους μπορεί να εξασφαλιστεί όταν το παιδί ενωθεί με τον πάτερα δια της αγάπης πρωτίστως, όχι διά του φόβου.
Ο Άγιος Πορφύριος παρομοίασε εύστοχα την εποχή μας με εκείνη λίγο πριν έρθει ο Χριστός, όπου επικρατούσε μια ρωμαϊκή ειρήνη στην εξουσία, η ειδωλολατρία, ένα ιερατείο αλλοτριωμένο από τα πάθη της εξουσίας, υποκριτικό χωρίς να ωφελεί, αντιθέτως να απομακρύνει τον κόσμο από τον θεό. Ακόμα υπήρχε μια μικρή μερίδα αγνών και αγαθών ανθρώπων.
Όλα αυτά περιγράφουν το σήμερα με λεπτομέρεια και η επανάληψη της ιδίας εποχής προφανώς πρέπει να μας προβληματίσει έντονα.
Πριν από τον Χριστό υπήρξαν προφητείες για τον ερχομό του, αλλά και προειδοποιήσεις για μετάνοια.
Ωστόσο αυτές εστάλησαν από τον Θεό για εκείνους του λίγους αγνούς και αγαθούς ανθρώπους που είχαν την καλή προαίρεση να δεχθούν τα μηνύματα του ώστε να γνωρίζουν τι να πράξουν.
Με αυτό το σκεπτικό ενεργούσε ο Άγιος Πορφύριος καλώντας τους ανθρώπους να πλησιάσουν από αγάπη στον Χριστό και όχι από τον φόβο φοβερών γεγονότων. Γνώριζε, αλλά δεν έλεγε.
Μιλούσε λακωνικά και κωδικοποιημένα, γνωρίζοντας ότι υπάρχει στην εποχή του μεγάλο χάσμα στην πνευματικότητα του Αγίου Όρους με τον έξω κόσμο. Γι αυτό τον λόγο είχε στείλει άνθρωπο να ειδοποιήσει τον Άγιο Παΐσιο να πάψη πλέον να μιλεί για τον αντίχριστο, το χάραγμα, επικείμενους πόλεμους και αλλά.
Όχι γιατί ήταν λάθος αυτά που με Θεία φώτιση είχε πληροφορηθεί ο Άγιος Παΐσιος, αλλά γιατί τα πνευματικά μετρά του κόσμου είναι σε τέτοια επίπεδα που ο φόβος δεν θα είχε κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα και ήταν αναγκαία η προσέγγιση μόνο δια της αγάπης του Χριστού. Διότι αν ο άνθρωπος αγαπήσει τον Θεό και μετανοήσουν, τότε και ο Θεός μετανοεί, και αλλάζει την ιστορία. Το ίδιο έγινε και στην επικείμενη καταστροφή της Νινευή. (και μετενόησεν ο Θεός επί τη κακία, ή ελάλησε του ποιήσαι αυτοίς)
Ο ίδιος ο Άγιος Πορφύριος τις τελευταίες ημέρες του τόνιζε την ηθική κατάπτωση και εξαθλίωση που έχουμε περιέλθει σαν λαός και έλεγε στα πνευματικά του τεκνά να βρουν τον στίχο της διαθήκης που αναφέρει: «ιματίων έχεις αρχηγός ημών γίνου». Εκεί μας έλεγε ότι περιγράφεται η σημερινή κατάσταση ανάγλυφα.
Την ένωση με τον Χριστό επιζητούσε, αύτη ήταν και η μεγάλη λαχταρά του που υπηρέτησε κυριολεκτικώς μέχρι τελευταίας πνοής. Η αρχιερατική προσευχή του Χριστού «ἵνα ὦσιν ἕν», ήταν αύτη που υπηρέτησε ο γέροντας όσο ζούσε και με αυτήν κοιμήθηκε στα χείλη γιατί γνώριζε ότι η ανθρωπότητα, διασφαλίζοντας την ενότητα με τον Χριστό δεν θα είχε ποτέ να φοβηθεί, ούτε πόλεμους, ούτε αντίχριστο. Αντιθέτως σήμερα, προσεγγίζουμε το κακό και εξετάζουμε τα επερχόμενα ως αναπόφευκτη πορεία. Εκεί χάνουμε όλη την ουσία.
Οι πόλεμοι και οι επικείμενες σύμφορες είναι το ύστατο φάρμακο στην αποστασία του άνθρωπου και γι αυτό ο Άγιος Πορφύριος έλεγε ότι: «η Αποκάλυψη γράφτηκε για να μην γίνει», γιατί η αποκάλυψη έχει ως σκοπό την προειδοποίηση και ο τρόπος να αποφευχθεί είναι μόνο αν υπηρετήσουμε την ενότητα που μας άφησε ο Χριστός ως παρακαταθήκη.
Αύτη είναι η θεραπευτική αγωγή στον ασθενή γιατί αν η ασθένεια προχωρήσει τα γεγονότα της αποκάλυψης θα είναι ο ακρωτηριασμός που προκαλεί ο ιατρός όταν χτυπήσει η γάγγραινα.
Έλεγε ο γέροντας: «Η εποχή μας είναι σαν την εποχή του Χριστού, και τότε ο κόσμος είχε φθάσει σε μια αθλία κατάσταση. Ο θεός όμως μας λυπήθηκε και δεν πρέπει να απελπιζόμαστε. Βλέπω μέσα από τη σύμφορα να εμφανίζεται κάποιος πολύ σπουδαίος άνθρωπος του Θεού ο όποιος θα συνεγείρει και θα ενώσει τον κόσμο προς το κάλο».
Είναι από τις ελάχιστες φόρες που ο γέροντας μίλησε γι αυτά που έρχονται. Τόνιζε ότι αλλάζει η δικαιοσύνη του θεού και ότι η κατάσταση μας είναι αθλία. Έβλεπε όμως το έλεος του για μια ακόμα φορά να επισκέπτεται την ανθρωπότητα.
Το ίδιο έλεγε και ο Παΐσιος όταν επισκέπτες τον πλησίαζαν με έκδηλη αγωνιά για τα επερχόμενα και όταν τον ρωτούσαν: «Ποτέ θα έρθει η οργή του Θεού;», εκείνος απαντούσε ότι: «Θα πρέπει να ζητούμε το έλεος του και όχι την οργή του».
Αυτό έχει ανάγκη η ανθρωπότητα και έτσι πρέπει να προσεγγίζει αυτά που είπαν οι Άγιοι μας. Αυτά που προφητεύτηκαν για τις μέρες μας αφορούν εκείνους τους ολίγους που έχουν την προαίρεση να υπηρετήσουν την «εν Χριστώ» ενότητα.
Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός είπε: «Θα προσπαθούν να το λύσουν με την πέννα μα δεν θα μπορούν, 99 φόρες με τον πόλεμο και μια με την πέννα». Εμείς πρέπει να είμαστε με την πέννα, με την ειρήνη. Σε εμάς εναπόκειται πως θα διαχειριστούμε την παρακαταθήκη του Χριστού, αν ενεργούμε ο καθένας από μονός του και ξεκομμένοι από εκείνον, είναι σίγουρο ότι θα πούμε αυτό που ο Άγιος Πορφύριος ανέφερε: «Μπορεί όμως το σχέδιο του θεού να έρθει. Να έρθει ώστε οι άνθρωποι ν’ αποκτήσουν μια επίγνωση να δουν το χάος ολοζώντανο μπροστά τους, να πούνε: Ε! Πέφτουμε στο χάος χανόμαστε! Όλοι πίσω πλανηθήκαμε. Και να έρθουν πάλι στο δρόμο του θεού και να λάμψει η ορθόδοξη πιστή».
Οι τελευταίες ημέρες του γέροντα ήταν και οι πλέον αποκαλυπτικές για τα πνευματικά παιδιά του, αλλά και για όλη την ανθρωπότητα.
Μας μάζεψε στο κελί του στα Καυσοκαλύβια και μας είπε: «Δεν μου αρέσει να προφητεύω αλλά θα σας πω μια προφητεία». Μας μίλησε για το τι θα συμβεί στην Ελλάδα και πιο είναι το μέλλον. Ήταν αποκαλυπτικός για το μέλλον της Ελλάδας. Όλα αυτά άρχισαν να επαληθεύονται. Σήμερα ζούμε όλα όσα μας είπε, όπως ακριβώς τα προόρισε. Η μεγαλύτερη αποκάλυψη του Θεού ήταν το τελευταίο βράδυ της ζωής του όταν για μίση ώρα περίπου προσευχόταν με την αρχιερατική προσευχή του Ιησού: «ἵνα ὦσιν ἕν». Το ίδιο το Άγιο
Πνεύμα προσευχόταν μέσω του Αγίου για την «εν Χριστώ» ενότητα των χριστιανών, αλλά και όλων των ανθρώπων της γης για να μην έρθουν τα δείνα της αποκαλύψεως. Το να γίνει πράξη η ενότητα της ανθρωπότητας με τον θεό.
Αύτη η παρακαταθήκη σήμερα, τόσα χρονιά μετά την κοιμήση του παραμένει ζωντανή και αποτυπωμένη σε μια εικόνα. Την Παναγία ««ἵνα ὦσιν ἕν»» την πατριώτισσα μια εικόνα προφητική και εσχατολογική που πλέον γνωρίζει όλη η χριστιανοσύνη. Αυτήν την εικόνα υπηρετούμε μέχρι σήμερα εμείς τα παιδιά του και ελπίζουμε σε αυτήν!
Ιερομόναχος π. Γεώργιος Καυσοκαλύβια.
triklopodia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου