F-35 στο Αιγαίο, αυτήν τη φορά με ελληνικό εθνόσημο.

Θα πρέπει να κάνουμε μια δημόσια ομολογία. Το θεωρούμε απαραίτητο για να γνωριζόμαστε καλύτερα με τους αναγνώστες μας. Έχουμε πολύ καλή μνήμη, και μάλιστα μπορούμε να θυμίζουμε πράγματα σε ελέφαντες… Καθώς μπορούμε και θυμόμαστε διάφορα από την δεκαετία του ’80 ή του ’90, όταν το περιοδικό είχε ακόμη διψήφιο αριθμό τευχών, φανταστείτε πόσο εύκολο είναι να θυμόμαστε πράγματα από το τέλος Νοέμβρη 2016, όταν ξεκινήσαμε αυτή την ιστοσελίδα.

Τότε περίπου, πριν 3 χρόνια και κάτι ψιλά, ξεκινήσαμε δειλά την ιστοσελίδα. Κάναμε αυτό που ξέραμε, γράφαμε την επικαιρότητα όπως περίπου ξέραμε να την γράφουμε. Χωρίς φόβο, και με πολύ πάθος. Καθώς όμως βρισκόμασταν εν έτει 2016, πολλά πολλά χρόνια μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, γράφαμε για οτιδήποτε νέο αφορούμε την Άμυνα, και φυσικά της Αεροναυπηγική (εχμμμ, ΠΤΗΣΗ μας λένε με την ευκαιρία).

Καθώς όμως, τότε, το μόνο αεροσκάφος που είχε να παρουσιάζει συχνά πυκνά “νέα” ήταν το F-35, θυμόμαστε το τι “μπινελίκι” τρώγαμε, κυρίως στο facebook, γιατί λέει ασχολούμασταν με τον αμερικανικό “κουβά” που δεν στρίβει ούτε με σταυροκατσάβιδο, και γιατί θέλαμε η πτωχή πλην όμως τίμια χώρα μας να ξαναπτωχεύσει δίνοντας τα λεφτά της στις “κακές” ΗΠΑ.
Και φυσικά πάρτε “υπάλληλοι της Lockheed Martin” να μην σας χρωστάμε. Τι διαβάσαμε, δεν περιγράφετε. Πολλά είναι ακόμη στις δημοσιεύσεις εκείνης της περιόδου, ιστορία πλέον για εμάς που προσπαθούμε μόνο από αγάπη και κάνουμε αυτό που κάνουμε, 365 μέρες τον χρόνο, 24 ώρες τη μέρα.
Θα θυμούνται οι φίλοι μας, πως εκείνη την περίοδο, για την Ελλάδα το απόλυτο “πετούμενο” ήταν το Su-35, που οι φίλοι, σύμμαχοι, κολλητοί, ομόδοξοι Ρώσοι μας είχαν προτείνει με ανταλλαγή αγροτικών προϊόντων. Ροδάκινα και τομάτες ήταν νο1 στις προτιμήσεις. Οι πιο “μερακλήδες” μίλαγαν και για αγγούρια. Τόσο μεγάλη η λαχτάρα των Ρώσων για ελληνικά ροδάκινα, μας έδιναν και το επόμενο αεροπλανοφόρο της κλάσης Κουζνέτσοφ να τα πετάμε από Ανατολική Μεσόγειο. Πέρα απο την πλάκα, κάποιοι προβάλαν ως σοβαρά αυτά τα σενάρια.
Τώρα, το Su35 ήταν κάτι σαν το Ιερό Δισκοπότηρο της Αεροπορίας, το Μαχητικό Πάρτα Όλα, ο πρόγονος του X-Wing. Καλά, για το Su57 δεν συζητάμε, τελείως σε άλλο Γαλαξία. Πέρα από την πλάκα, όλα τους καλά μαχητικά είναι, αλλά ας μην κάνουμε “κουβά” το F-35, τόσες αεροπορίες στον πλανήτη το έχουν παραγγείλει. Κάτι θα ξέρουν περισσότερο από εμάς. Αυτό λέγαμε τότε, αυτό λέμε και τώρα.
Τώρα, έτσι όμορφα προχωρούσε η ζωή μας, στη χώρα του πρώην “φραπόγαλου” (για όσους πιστούς διάβαζαν από παλιά ΠΤΗΣΗ και 4Τ), νυν “φρεντοεσπρέσο με μια μαύρη”. Κάποια στιγμή όμως κυκλοφόρησαν τα “νέα”. Η Τουρκία είχε παραγγείλει το Υπερμαχητικό F-35. Και έτσι, σε μια νύχτα, οι “κουβάδες” έγιναν game changers, αφού φυσικά κάπου στο ενδιάμεσο δημιουργήθηκαν (αμυδρές) αμφιβολίες για το αν τελικά τα Su ήταν η λύση. Αυτό λέγαμε τότε, πως τα Σου δεν είναι λύση, ούτε καν σαν ανέκδοτο, ας μην δουλευόμαστε και μεταξύ μας.
Κάποια στιγμή, καθώς η δεκαετής ένδεια στις εξοπλιστικές προμήθειες κόντευε να βγάλει εκτός προγραμματισμού τις Ένοπλες Δυνάμεις, και γιατί μάλλον δεν έπαιρνε να το ρισκάρουμε άλλο, η ΠΑ και το ΓΕΕΘΑ, σε μια εξαιρετική απόφαση, προώθησε τον εκσυγχρονισμό των F-16C/D σε F-16V. Τα άρθρα μας τότε ήταν διθυραμβικά για την απόφαση, ίσως η καλύτερη και πιο cost effective επιλογή της ΠΑ, αφού με σχεδόν 1 δις δολάρια θα πάρει 84 μαχητικά 4,5 γενιάς. Πρώτο σοκ για την Τουρκία, φυσικά και πάλι “πρωδώταις” εμείς (στην Π&Δ).
Τότε λοιπόν, αρχίσαμε να ζητάμε κι εμείς F-35, σαν τη μόνη απάντηση στα 100+16 τουρκικά F-35A/B. Ναι, οκ, άντε και ήταν απάντηση, που δεν ήταν, τι θα κάναμε για τα 250 τουρκικά μαχητικά; Καλή ερώτηση, και χαιρόμαστε πολύ που την κάνατε, αλλά μιας και πουλάμε φούμαρα, ας πάμε στην επόμενη.
Η ΠΑ δεν θέλει πυροτεχνήματα. Θέλει να έχει μια ικανή δύναμη, πολυάριθμη και προηγμένη, έτσι ώστε να κάνει τη δουλειά της. Τι ξέρει ρε παιδιά η ΠΑ, επειδή δηλαδή κάποιοι περίεργοι τύποι, άριστοι, έφαγαν τα καλύτερά τους χρόνια στις αναχαιτίσεις, σημαίνει ότι ξέρουν καλύτερα από τους Πτεράρχους των media; Έλεος δηλαδή, σε λίγο θα μας πείτε πως αν ο Πάττον δεν ρωτούσε ως όφειλε τον Τζακ τον μεταφορέα από την Αλαμπάμα για τις Αρδέννες, θα είχε καταφέρει να σταματήσει τους Γερμανούς;
Βέβαια, δεν θα θυμηθούμε τι μας έχουν πει, γράψει, υπογράψει, διάφοροι, όταν πρώτοι είπαμε πως δεν θα πάρουν S-400 ΚΑΙ F-35 οι Τούρκοι. Ακόμη κι όταν περνούσε ο Νόμος, ακόμη κι όταν το υπέγραφε η Βουλή, η Γερουσία, ο Τραμπ, η Διαγαλαξιακή Συμμαχία, ο εκπρόσωπος του Αλντεράαν, πάλι κάποιοι μας έγραφαν “να δείτε που στο τέλος θα τα πάρουν και τα δυο”. Καλά, δεν σχολιάζουμε τι θα γινόταν για τη φτωχή Ελλάδα, αν για πλάκα αποδεχόμασταν δωρεά… πχ 12 Σου τριανταπέντε… που δεν θα μας χάριζε ποτέ ο Πούτιν, αλλά λέμε τώρα…
Παρένθεση: Βέβαια, εδώ που τα λέμε, η Ρωσία δεν μας έχει χαρίσει ποτέ ούτε σφαίρα (σε αντίθεση με τους “φονιάδες των λαώνε”), ενώ υποσκάπτει συστηματικά τα ελληνικά συμφέροντα, παρόλα αυτά είναι αμέτρητοι οι συμπολίτες μας που πιστεύουν ότι θα μας χαρίσει την Πόλη, “και κρατήσει Επτάλοφον, οι Ρώσοι, το ξανθό γένος και φυτευθήσονται εν αυτή λάχανα“, δηλαδή οι Ρώσοι θα κρατήσουν την Πόλη, όσο κρατούν τα λάχανα (5-6 μήνες), και μετά μαντέψτε που θα την δώσουν… Θα πρέπει ωστόσο να είμαστε δίκαιοι απέναντι σε αυτές τις γνώμες. 250 χρόνια προφητειών (βλέπε Αγαθάγγελο κτλ) και άσκησης “μαλακής επιρροής” από τη Ρωσία, είναι κάτι που δεν ξεπερνιέται εύκολα… Στο θέμα θα επανέλθουμε αναλυτικά.

Πάμε πάλι. Αφού η Ελλάδα έμαθε για τα F-35, και κάποιοι άλλοι, φανατικοί θαυμαστές των Su-35 (μεταξύ μας, κι εμάς μας αρέσουν, αλλά μέχρι εκεί, όχι και να τα φορτώσουμε στην ΠΑ επειδή το είπαν “κάποιοι”), πως ίσως τελικά, το F-35 δεν είναι και τόσο κουβάς, τότε ξεκίνησε μια ανόητη πίεση ακύρωσης του εκσυγχρονισμού των F-16 και αγοράς μια φούχτας F-35. Έχουμε καταλάβει, πως χρειαζόμαστε περίπου 150-200 μαχητικά;
Mπορούν όλα αυτά να είναι F-35; Πόσα αγοράζει η Ιαπωνία; πόσα άλλες χώρες, με ΑΕΠ βδομάδας όσο το δικό μας έτους; Δηλαδή μπορούμε εμείς να αγοράσουμε 100 F-35; Ακόμη κι αν τελικά η Κρήτη και το Ιόνιο έχουν περισσότερο πετρέλαιο από φυσικές ομορφιές, αντέχει η τσέπη μας;

Προχωράμε, δεν καταλαβαίνουμε τίποτα. Το ΓΕΕΘΑ αντιλαμβάνεται όμως πως το F-35 μπορεί σε κάποιους αριθμούς να δράσει σαν πολλαπλασιαστής ισχύος, περισσότερο από όσο θα μπορούσε να είναι ένα Rafale ή ένα F-15EX. Έτσι λοιπόν, μυστικά, ενημερώνει την πολιτική ηγεσία πως η τουρκική αριθμητική υπεροχή μπορεί να αντιμετωπιστεί με συνδυασμό F-16V KAI κάποιον αριθμό F-35. Όχι τελείως μικρό, πχ 12, γιατί δεν θα κάνει διαφορά, αλλά ούτε και τεράστιο, πχ 50 ή 60 που θα “γονατίσουν” την ΠΑ και τον Π/Υ του ΓΕΕΘΑ.
Κάποια στιγμή γράψαμε ένα άρθρο για το ποια είναι η απάντηση της ΠΑ στους S-400, θα ήταν Rafale (SCALP EG) ή F-35; Περίεργο βέβαια, να ρωτάμε ποιο αεροσκάφος αγοράζει κάποιος για να αντιμετωπίσει ένα Α/Α σύστημα, καθώς συνήθως συμβαίνει το αντίθετο. Αλλά όσοι διάβασαν το άρθρο, θα θυμούνται ότι το πρόβλημα της ΤΑ ανέκαθεν ήταν η προστασία της τουρκικής ενδοχώρας από την ΠΑ μας.

Όχι, η ΠΑ δεν σκόπευε, ούτε σκοπεύει να ισοπεδώσει τουρκικές πόλεις ή εργοστάσια, αλλά σίγουρα τα τουρκικά αεροδρόμια θα ξαναγινόντουσαν οικόπεδα. Ειδικά αυτά που βρίσκονται πλησίον των τουρκικών ακτών του Αιγαίου. ‘Αντε και μερικές κρίσιμες υποδομές. Αν το κατάφερνε αυτό η ΠΑ, τότε ο αγώνας είχε κριθεί. Και ακόμη και σήμερα, μπορεί να το κάνει. Με την πλήρη ενεργοποίηση των S-400, που τους πρόσφεραν οι φίλοι και ομόδοξοι Ρώσοι, μπορεί;
Δεν θα χρειαστεί να το μάθουμε αν πάρουμε τα F-35. Τα τελευταία μπορούν να τελειώσουν την τουρκική αεράμυνα, να χτυπήσουν βάσεις βαλλιστικών πυραύλων, να καθοδηγήσουν τα ελληνικά F-16V, να παρέχουν εικόνα και στόχους στους πάντες, F-16V, Mirage 2000-5, MEKO200HN, Belh@rra, AB ή ότι άλλο έχει το ελληνικό οπλοστάσιο, και φυσικά να ξεδοντιάσουν τους S-400. Γιατί; διότι για αυτό κατασκευάστηκαν. Όπλα πρώτου και αποφασιστικού πλήγματος.

Οι Τούρκοι δεν έχουν το αντίστοιχο F-16V, αν και θεωρητικά τα δικά τους F-16C/D, σε συνδυασμό με τα Ε-7 θα προσπαθήσουν να σταματήσουν τα ελληνικά F-35. Εδώ βέβαια δεν φαίνεται να τα καταφέρνουν με τα ελληνικά F-16, θα το κάνουν αύριο με F-35; Πως, με Σου 35 ή με το T-FX; Οκ, μόλις κάναμε το άρθρο stand-up comedy…
Τι σκέφτεται το ΓΕΑ και το ΓΕΕΘΑ; Είμαστε πολύ λιγότεροι, έχουμε ολιγάριθμες Ένοπλες Δυνάμεις, αν όμως επικρατήσει η ΠΑ τότε θα επικρατήσουμε. Σε μια σύρραξη, ας στείλει η Τουρκία 10 μεραρχίες εναντίον των νησιών μας, αν η ΠΑ έχει την εναέρια κυριαρχία, μπορεί να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος. Μην ξεχνάμε, πως ναι μεν η Τουρκία έχει κάνει διάφορες επιτυχημένες στρατιωτικές επιχειρήσεις, αλλά σε περιβάλλοντα απόλυτης αεροπορικής υπεροχής από την Αεροπορία τους, και χωρίς τον φόβο αντιποίνων. Δεν θα τα καταφέρουν με την ΠΑ να τους βομβαρδίζει, ή έστω, χωρίς της ΤΗΚ να τους υποστηρίζει, ή στη χειρότερη χωρίς αεροδρόμια για να επιστρέψουν τα αεροσκάφη τους.

Βέβαια, η αγορά των F-35 θα στεγνώσει τα δημόσια ταμεία, ενώ από πολλούς θεωρείται άκαιρη. Ναι είναι, συμφωνούμε απόλυτα. Υπάρχουν πολλά προγράμματα που πρέπει να είχαν υλοποιηθεί χτες, οι Ε.Δ όπως έχουμε γράψει επανειλημμένως, έχουν σταματήσει να ανανεώνουν το υλικό τους εδώ και περίπου 12 με 14 χρόνια. Χρειαζόμαστε Νέες Ένοπλες Δυνάμεις.
Είναι λάθος να πιστεύουμε πως τα Μνημόνια ήταν αυτά που έφτασαν τις Ε.Δ στο σημείο να επιχειρούν με φρεγάτες ηλικίας 40 ετών και τεθωρακισμένα ή ελικόπτερα 50 ετών. Ανέκαθεν, ασχέτως Κόμματος ή Κυβέρνησης, πάντα κέρδιζε το βούτυρο τα κανόνια. Το σταμάτημα των εξοπλισμών προηγήθηκε των Μνημονίων. Έπρεπε να υποστούμε την κατάσταση με τα Ίμια, για να αγοραστούν όπλα (με μπόλικο ελαιόλαδο Καλαμάτας ομολογουμένως), τα οποία όμως σήμερα αποτελούν μεγάλο μέρος του εξοπλιστικού κορμού των ΕΔ.

Το θέμα όμως είναι πως αυτή την περίοδο, μέχρι τον Μάρτιο “παίζει” το ξαναμοίρασμα της τράπουλας του JSF. Αν φύγει η Τουρκία, μένει σημαντικό υποκατασκευαστικό έργο “ορφανό”. Αν το καλοσκεφτούμε, για ΗΠΑ και Ελλάδα είναι win-win η δέσμευση στην αγορά F-35 τώρα, πριν το 2025 ή το 2027. Και γιατί τότε; τότε θα έχουμε αποπληρώσει σχεδόν το πρόγραμμα των F-16V.
Αεροπλάνα F-35 θα πάρουμε, από ότι φαίνεται, ότι και να γίνει. Rafale ή Typhoon δεν υπάρχει τελικά περίπτωση, θα άξιζαν μόνο τα FCAS ή Tempest, αλλά αυτά αργούν απελπιστικά πολύ. Η ΠΑ χρειάζεται τα F-35 για να αυξήσει την επιχειρησιακή ευελιξία και να πετύχει την πλήρη αξιοποίηση των F-16V, προκειμένου να ανακτήσει, μια και καλή, την ποιοτική υπεροχή στο Αιγαίο. Αν αυτό, συνδυαστεί με σημαντικό υποκατασκευαστικό έργο για την ΕΑΒ και άλλες ελληνικές εταιρείες, τότε τα οφέλη για τη χώρα μας πολλαπλασιάζονται.

Τώρα, οι ΗΠΑ είναι αυτές που πρέπει να φροντίσουν για τη χρηματοδότηση. Ο πρωθυπουργός μίλησε πολλές φορές για τις “οικονομικές μας δυνατότητες” αλλά και την “συμμετοχή” στο πρόγραμμα. Θα φανεί περίεργο, αλλά η υπόθεση “F-35 στην Ελλάδα” δεν έχει αποκλειστική αφετηρία το ΥΠΕΘΑ αλλά ΚΑΙ το Υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης. Αν δηλαδή οι επιστροφές στην Οικονομία είναι ανάλογες του τιμήματος, τότε γιατί να διαφωνήσει το ΥΠΟΙΚ (Οικονομικών, όχι το Οικονομίας);
Το θέμα είναι πως δύσκολα θα μπορέσουμε να πάρουμε υποκατασκευαστικό έργο για το F-35, αν και εκεί στοχεύουμε. Προσπάθησε και η Πολωνία, που αγοράζει 32 αεροσκάφη, και απέτυχε. Το θέμα το δικό μας όμως πιο είναι, να εξασφαλίσουμε “δουλειά” για την ΕΑΒ και πολλές ακόμη ιδιωτικές ελληνικές εταιρείες, ή να συμπαράγουμε μικρά κομμάτια του F-35, απλά και μόνο για να λέμε πως μπήκαμε στο πρόγραμμα, 20 χρόνια μετά τους υπολοίπους;

Αν, όπως στους Πολωνούς, μας προσφερθεί ένα μεγάλο κομμάτι από τα F-16V και τα C-130J, μας χαλάει; ούτως ή άλλως η ΕΑΒ κατασκευάζει κομμάτια και των δυο, θα μπορούσε να διευρύνει την κατασκευή, αλλά και να μπει και στα ανταλλακτικά. Ας σκεφτούμε ότι πετάμε, και θα συνεχίσουμε να πετάμε 150+ F-16. Δεν θα άξιζε για παράδειγμα, μια πλήρη δυνατότητα υποστήριξης των F-16V (ειδικά αν σκεφτούμε πως τα τελευταία θα πετούν στην περιοχή μας για άλλα 30 με 40 χρόνια);
Μια μικρή βόλτα στο τουρκικό διαδίκτυο θα δείξει πως τους αγαπητούς φίλους και γείτονες έχει αρχίσει να λούζει κρύος ιδρώτας. Ναι μεν έχουν βαλλιστικούς πυραύλους, UCAVs, θα φτιάξουν το T-FX (το 2023, μετά το 2025 και τώρα το 2029 όπως ισχυρίζονται), θα πάρουν το Su-35 ή το Su-57 Erdoganski, αλλά το F-35 δεν μπορούν να το αντιμετωπίσουν έτσι εύκολα. Ούτε μια συνεκτική δύναμη 85 ή περισσοτέρων F-16V, που θα επικουρούνται από 24+ F-35, Mirage 2000-5Mk2 και EMB-145AEW. Αυτά είναι περισσότερο για εσωτερική τουρκική κατανάλωση, και φυσικά για διάφορα “πεφωτισμένα” ελληνικά sites.

Είμαστε οι πρώτοι που αναλύσαμε τις πιθανότητες για αγορά άλλων αεροσκαφών αντί του F-35 από την  ΠΑ. Είμαστε αυτοί που είπαμε πως καλύτερα και οικονομικότερα θα μας έρθουν περισσότερα F-16V νέας “κοπής”, για άμεση ενίσχυση της ΠΑ. Αλλά η ΠΑ και το ΓΕΕΘΑ έχουν προφανώς κάπως διαφορετική άποψη, και αυτή θα υπερασπιστούμε σήμερα.
Είναι ηλίου φαεινότερο πως το ΓΕΑ και το ΓΕΕΘΑ αποφάσισαν για πρώτη φορά να περάσουν μπροστά από τις εξελίξεις, και να σταματήσουν να ακολουθούν την Τουρκία σε ότι κάνει. Το “παραπάτημά” της με τους S-400 και το κατέβασμα από το τρένο του F-35, και θέλει να πάρει τη θέση της. Τα επιπλέον F-16V που προτείναμε, μάλλον θα προέλθουν από τον εκσυγχρονισμό των F-16C/D Block 50 σε F-16V. Έτσι καλύπτουμε τους αριθμούς. Και αποκτούμε τεχνολογική υπεροχή με τα F-35.

Ας είναι οι Τούρκοι επιτελείς αυτοί που θα ψάχνουν να αντιμετωπίσουν τα F-35, κι όχι εμείς. Αν είναι τα τουρκικά περιοδικά που θα πουλάνε σανό πως τα Su-35TR θα κατατροπώσουν τους γκιαούρηδες πιλότους, και ας γελάνε αυτοί με τους “κουβάδες” που παίρνουν οι Έλληνες. Γελάει καλύτερα αυτός που γελάει τελευταίος.
Όσον αφορά αυτούς που λένε πως δεν πρέπει να σπαταλάμε χρήματα στην Άμυνα, να θυμίσουμε πως οι -ομολογουμένως αιματηρές- δαπάνες πριν τους Βαλκανικούς Πολέμους, πέτυχαν να διπλασιάσουν την έκταση της Ελλάδας. Έχει σήμερα η Ελλάδα αναθεωρητικές βλέψεις. Σαφώς όχι και καλά κάνει. Αν θέλουμε σήμερα, ή στο προσεχές μέλλον να δρέψουμε τους καρπούς των υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο ή στο Αιγαίο, δεν θα το κάνουμε με φρεγάτες 40 ετών και υποβρύχια χωρίς τορπίλες. Αν θέλουμε να είμαστε ένας φάρος σταθερότητας στην περιοχή, χρειαζόμαστε αποτρεπτική ισχύ. Τέλος, αν θέλουμε μια χώρα φιλική προς τους ξένους που θα θέλουν να κάνουν μπίζνες, θα πρέπει να είμαστε μια χώρα που θα αποπνέει ασφάλεια (αφού βεβαίως καταπολεμήσουμε τη γραφειοκρατεία, τη διαφθορά και ένα σωρό άλλες στρεβλώσεις). Έχει καταντήσει κλισέ, αλλά δεν είμαστε Ελβετία για να συνορεύουμε με Λιχτενστάιν. Συνορεύουμε με Τουρκία, οι ηγήτορες της οποίας καλλιεργούν νεοοθωμανικές αντιλήψεις, για να κρύψουν κάτω από το χαλί τα εσωτερικά προβλήματα.
Απλά, πρέπει να καταλάβουμε στην Ελλάδα πως η Εθνική Ανεξαρτησία, η αξιοπρέπεια, απαιτούν θυσίες. Και να σταματήσουμε τη γκρίνια. Έχει ξεπεράσει κάθε όριο…
ptisidiastima.com