Δυστυχώς, οι αυθαίρετες εκτιμήσεις μου, οι ψευδοπροφητείες μου και οι
αναλύσεις μου επιβεβαιώνονται. Πολύ σύντομα, θα μπορούμε όλοι να δούμε,
ότι υπήρχαν και υπάρχουν προαποφασισμένα για το Αιγαίο και την
Ανατολική Μεσόγειο. Υπήρχαν και υπάρχουν σχέδια για τη διανομή, που
προωθούνται από όλους τους μεγάλους της εποχής, σε βάρος της εθνικής
ανεξαρτησίας.
Και αυτές οι παρασκηνιακές αποφάσεις που αφορούν το μέλλον
των παιδιών μας και το αν θα
υπάρχει ή πως θα υπάρχει η πατρίδα μας, αντιμετωπίζονται γενικά από τις μνημονιακές κυβερνήσεις με ηττοπάθεια και μοιρολατρία. Φαίνεται να επιλέγουμε το λιγότερο κακό ή τουλάχιστον να προτιμάμε σταδιακές υποχωρήσεις και ήττες, θέτοντας πάντα το επιχείρημα : «καλύτερα να πάθουμε αυτό και ας κρατήσουμε ότι απέμεινε». Έτσι όμως, τα πέτρινα χρόνια του μνημονίου, οδηγούν σε μία εθνική τραγωδία που ήδη σοβεί. Θα χάσουμε μεγάλα τμήματα εδαφών, εάν συνεχίσουμε αυτή την παθητική στάση και την πλήρη υποταγή σε όλα τα αφεντικά που επέβαλαν 10 ολόκληρα χρόνια αυτό το ραγιαδισμό. Είναι ασύλληπτο αυτό που συμβαίνει με την υπόθεση της Λιβύης. Όπου συζητείται η διαμάχη στη Λιβύη και μια διπλωματική λύση για κατάπαυση του πυρός εκεί, η Ελλάδα είναι απούσα. Έχει εκχωρήσει τη φωνή της σε άλλους. Απούσα στη Μόσχα, απούσα και στο Βερολίνο. Η κατάπαυση του πυρός στη Λιβύη, διατηρεί τον κο Σάρατζ κυρίαρχο στην Τρίπολη και αποτρέπει ανατροπή του και εκδίωξή του από τις δυνάμεις του Χαφτάρ. Οι αξιωματικοί του Χαφτάρ είναι απόφοιτοι των ελληνικών στρατιωτικών σχολών. Έχουν μιλήσει ανοικτά στα ελληνικά κανάλια για την παράνομη σύμβαση Τουρκίας – Λιβύης. Έχουν τονίσει ότι θα ακυρωθεί μόλις καταληφθεί η Τρίπολη. Έρχεται λοιπόν ο ρωσικός παράγοντας που ενίσχυε στρατιωτικά τις δυνάμεις του Χαφτάρ και του επιβάλλει να κηρύξει ανακοπή των εχθροπραξιών, προκειμένου να διευκολύνει τον Ερντογάν.
Ο Πούτιν βάζει στο παιχνίδι και τους ευρωπαίους, ουσιαστικά τους Γερμανούς, οι οποίοι κλείνουν συνεχώς πονηρά το μάτι στην Άγκυρα και προωθούν τα σχέδιά της. Οι Αμερικανοί συνεχίζουν την πολιτική του Πόντιου Πιλάτου, όπως ουσιαστικά έκαναν, γνωρίζοντας ότι ο Ερντογάν τα βρήκε με τον Σάρατζ αλλά και μετά την ανακοίνωση της παράνομης συμβάσεως. Δηλαδή όλοι στηρίζουν, θα έλεγα με τα μπούνια, με όλες τους τις δυνάμεις, την ΑΟΖ Τουρκίας – Λιβύης, αφήνοντας την Ελλάδα στο έλεος των απειλών και των εκβιασμών. Ο στρατηγός Χαφτάρ αποτελούσε κλειδί για την κατάργηση της ΑΟΖ Τουρκίας – Λιβύης, αλλά μετά από την παρέμβαση της Μόσχας αδρανοποιείται προς το παρόν. Παγώνουν όλες οι δραστηριότητές του και ο Σάρατζ μένει στη θέση του.
Εύκολα μπορεί να πει κανείς ότι η στάση του Υπουργείου των Εξωτερικών μας θυμίζει το «εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν». Είναι λυπηρό, είναι θλιβερό, να βλέπεις τη χώρα σου, να βλέπεις την πατρίδα σου, να βλέπεις την εθνική κυριαρχία σου να ποδοπατείται έτσι, από τους μεγάλους της εποχής. Θα πει κάποιος από εσάς : «αυτό συνέβαινε πάντα». Ίσως έχει δίκιο αλλά εγώ πρέπει να προσθέσω ότι υπήρχαν περίοδοι μεγάλης εθνικής υπερηφάνειας, ηρωισμού και ψυχής. Καμία μάχη δεν χάνεται πριν τη δώσεις. Σήμερα, χάνουμε μάχες, χωρίς να τις δώσουμε. Κάποια στιγμή πρέπει να απαντήσει η κυβέρνηση, γιατί δεν κηρύξαμε ΑΟΖ με την Κύπρο εγκαίρως, και πριν ανακηρύξει τη δική του ΑΟΖ ο Ερντογάν με τη Λιβύη. Κάποια στιγμή πρέπει να μας πουν, γιατί έθαψαν την πληροφόρηση που είχαν εκεί στη Νέα Υόρκη, απευθείας από τον Ερντογάν αλλά και από άλλους παράγοντες. Κάποια στιγμή, ο ελληνικός λαός θα μάθει, γιατί τα τελευταία χρόνια, υπήρξε μια πολιτική και διπλωματική προετοιμασία αποδοχής τετελεσμένων γεγονότων και μοιρασιάς του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου με την Τουρκία. Δεν ήταν μόνο ο φόβος αλλά και οι εθνοτερμίτες που ροκάνισαν τους αρμούς του κράτους. Ροκάνισαν την άμυνά του και τη διπλωματική ισχύ του. Μετά το ΟΧΙ του Βουκουρεστίου, σίγουρα υπήρξε μία τιμωρητική διάθεση από την πλευρά φίλων και συμμάχων. Αμέσως μετά πατήθηκε το κουμπί για να έρθει το μνημόνιο, το δόγμα του σοκ, η παθητικοποίηση των Ελλήνων και οι υποχωρήσεις στα εθνικά θέματα.
Τελευταίο τρανταχτό παράδειγμα της ελληνικής αφωνίας, η μη συμμετοχή μας στις συσκέψεις για τη Λιβύη. Όλες οι κρίσιμες αποφάσεις της εποχής, τόσο στις Βρυξέλλες, όσο και στις πρωτεύουσες των περίφημων εταίρων, λαμβάνονται χωρίς την παρουσία μας, χωρίς τη συμμετοχή μας. Για εμάς, όπως λέει και το τραγούδι για το καλό μας, αποφασίζουν άλλοι. Ολόκληρο το Αιγαίο είναι καζάνι που βράζει. Σε όλα τα νησιά μας επικρατεί όχι μόνο δυσφορία αλλά και το σύνθημα ότι και αυτή η κυβέρνηση, χλευάζει και εμπαίζει τους νησιώτες. Έχω προβλέψει, εδώ και πολύ καιρό, μετά από πολλές συνεντεύξεις με τους νησιώτες, ότι θα υπάρξουν εκρήξεις σε όλα τα νησιά, που βρίσκονται απέναντι από την Τουρκία και δέχονται το βάρος του μεταναστευτικού.
Δυστυχώς πρέπει να το καταλάβει και η σημερινή κυβέρνηση, δεν είναι λύση να μιξάρεις τους νησιωτικούς πληθυσμούς με ορδές μουσουλμάνων. Δεν είναι λύση να φτιάχνεις κλειστές ή ανοικτές δομές στοιβάζοντας ως θηρία χιλιάδες ανθρώπους. Ούτε είναι λύση να τους μεταφέρεις, δίπλα σε χωριά, κωμοπόλεις και πόλεις, στην ηπειρωτική χώρα. Εδώ υπάρχει ένα σχέδιο εκτεταμένης πληθυσμιακής αλλοίωσης. Δεν χρειαζόμαστε επίσημη ή ανεπίσημη επιβεβαίωση. Είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού. Έχουμε αναλάβει την υποχρέωση από χώρα να γίνουμε χώρος. Μια αποθήκη στην οποία στοιβάζονται, όσοι δεν θέλουν οι ευρωπαίοι να φτάσουν στις χώρες τους. Έχει αποφασιστεί να είναι η Ελλάδα η ανθρωποαποθήκη. Έχει αποφασιστεί να είμαστε εμείς το χριστιανικό τμήμα της Ευρώπης, που θα υποδεχθεί και θα μιξαριστεί με χιλιάδες μουσουλμάνους. Η κα Μέρκελ δεν θέλει ούτε έναν μετανάστη. Και οι υπόλοιποι βόρειοι φίλοι της δεν θέλουν ούτε έναν που να μην είναι ξανθός, καθολικός ή προτεστάντης με μπλε μάτια και αριανή κορμοστασιά. Φαίνεται ότι η Αθήνα έχει αποδεχθεί τον ρόλο του στρατοπέδου φύλαξης ή – αν θέλετε – της χώρας στην οποία θα ριζώσουν όλοι αυτοί οι ξένοι. Άλλωστε είμαστε η μοναδική χώρα που δεν έχει φυλαγμένα σύνορα. Δεν υπάρχει κανένας έλεγχος και αυτό που συμβαίνει στον Έβρο δεν γίνεται ούτε σε υποσαχάριες ζώνες. Δηλαδή, καθημερινά να περνάνε ανέλεγκτοι εκατοντάδες ασιάτες, αφρικανοί και άλλοι, άνευ ταυτοποίησης και δακτυλοσκόπησης. Να περνάνε εκατοντάδες μπροστά από στρατιωτικά φυλάκια, να ξεπηδούν μέσα από τις φυλλωσιές του Έβρου, χωρίς ουδείς να τους σταματάει και να τους ελέγχει. Διαβάζω στο διαδίκτυο ότι πολλοί νησιώτες που αντιδρούν οδηγούνται πλέον κατηγορούμενοι στα δικαστήρια. Διαβάζω ότι ήδη σχηματίζονται δικογραφίες για δεκάδες ανθρώπους που διαμαρτύρονται για αυτό που συμβαίνει στην περιοχή που έζησαν, που πρόκοψαν, που έφτιαξαν οικογένειες και παραμένουν ως ακρίτες, φρουρώντας Θερμοπύλες. Αν αυτοί οι νησιωτικοί πληθυσμοί κουραστούνε και αναδιπλωθούν προς την ηπειρωτική χώρα ή το εξωτερικό, δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση για το τι θα συμβεί στα ακριτικά νησιά του Αιγαίου. Θα καταληφθούν εντός δευτερολέπτων από τους Τούρκους και τους ήδη εποίκους μουσουλμάνους. Πρέπει να γνωρίζει η κυβέρνηση ότι οι συλλήψεις στα νησιά, θα οδηγήσουν πολύ σύντομα σε έκρηξη.
Μεταξύ φιλανθρωπίας, ουμανισμού και ενστίκτου αυτοσυντήρησης και επιβίωσης, σίγουρα υπερισχύει το δεύτερο. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και της επιβίωσης. Δεν μπορούμε να παριστάνουμε τους φιλανθρώπους και τους αντιρατσιστές εξυπηρετώντας τους Γερμανούς και την κα Μέρκελ, γεννώντας έτσι ένα φοβερό και απάνθρωπο ρατσισμό εναντίον των Ελλήνων που κατοικούν στα νησιά του Αιγαίου. Αν θέλουμε να είμεθα λογικοί, αν δεν θέλουμε να είμεθα κοντόφθαλμοι, όλοι αυτοί οι περίφημοι βόρειοι εταίροι μας που παριστάνουν τους ουμανιστές και τους υποστηρικτές της διαφορετικότητας, έχουν εξαπολύσει το μεγαλύτερο ρατσιστικό πόλεμο εναντίον των Ελλήνων. Εδώ και δέκα χρόνια μας θεωρούν τεμπέληδες, διεφθαρμένους, άχρηστους, έτοιμους να αποδεχτούμε τα πάντα, ακόμη και να πουλήσουμε το έδαφός μας και την ύπαρξή μας. Θέλω να σας θυμίσω, ότι τις πρώτες ημέρες του μνημονίου, πάντα βάσει ενός δόλιου σχεδίου, οι Γερμανοί έγραφαν με πηχυαίους τίτλους στις εφημερίδες τους, ότι προκειμένου να ξεπληρώσουμε το χρέος, είμαστε έτοιμοι να πουλήσουμε και τα νησιά μας.
Τώρα, πιέζουν να δεχτούμε μοιρασιά στο Αιγαίο και ταυτόχρονα έχουν στο μυαλό τους, ιδίως οι Γερμανοί, να ξεπληρώσουμε το αέναο αστρονομικό χρέος, με τα έσοδα από τους φυσικούς πόρους που θα πάρουμε στη διανομή. Δηλαδή να χάσουμε και κυριαρχικά δικαιώματα, αλλά ουσιαστικά, οποιοδήποτε κέρδος προκύψει για την κατεχόμενη Ελλάδα από την αξιοποίηση των φυσικών πόρων, Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου. Το ερώτημα είναι: «έως πότε οι ελληνικές κυβερνήσεις θα ανέχονται να είναι η χώρα και ο λαός κλοτσοσκούφι του Βερολίνου». Έως πότε αυτοί θα μιλάνε και εμείς θα ακούμε και θα υπακούμε.
crashonline.gr
υπάρχει ή πως θα υπάρχει η πατρίδα μας, αντιμετωπίζονται γενικά από τις μνημονιακές κυβερνήσεις με ηττοπάθεια και μοιρολατρία. Φαίνεται να επιλέγουμε το λιγότερο κακό ή τουλάχιστον να προτιμάμε σταδιακές υποχωρήσεις και ήττες, θέτοντας πάντα το επιχείρημα : «καλύτερα να πάθουμε αυτό και ας κρατήσουμε ότι απέμεινε». Έτσι όμως, τα πέτρινα χρόνια του μνημονίου, οδηγούν σε μία εθνική τραγωδία που ήδη σοβεί. Θα χάσουμε μεγάλα τμήματα εδαφών, εάν συνεχίσουμε αυτή την παθητική στάση και την πλήρη υποταγή σε όλα τα αφεντικά που επέβαλαν 10 ολόκληρα χρόνια αυτό το ραγιαδισμό. Είναι ασύλληπτο αυτό που συμβαίνει με την υπόθεση της Λιβύης. Όπου συζητείται η διαμάχη στη Λιβύη και μια διπλωματική λύση για κατάπαυση του πυρός εκεί, η Ελλάδα είναι απούσα. Έχει εκχωρήσει τη φωνή της σε άλλους. Απούσα στη Μόσχα, απούσα και στο Βερολίνο. Η κατάπαυση του πυρός στη Λιβύη, διατηρεί τον κο Σάρατζ κυρίαρχο στην Τρίπολη και αποτρέπει ανατροπή του και εκδίωξή του από τις δυνάμεις του Χαφτάρ. Οι αξιωματικοί του Χαφτάρ είναι απόφοιτοι των ελληνικών στρατιωτικών σχολών. Έχουν μιλήσει ανοικτά στα ελληνικά κανάλια για την παράνομη σύμβαση Τουρκίας – Λιβύης. Έχουν τονίσει ότι θα ακυρωθεί μόλις καταληφθεί η Τρίπολη. Έρχεται λοιπόν ο ρωσικός παράγοντας που ενίσχυε στρατιωτικά τις δυνάμεις του Χαφτάρ και του επιβάλλει να κηρύξει ανακοπή των εχθροπραξιών, προκειμένου να διευκολύνει τον Ερντογάν.
Ο Πούτιν βάζει στο παιχνίδι και τους ευρωπαίους, ουσιαστικά τους Γερμανούς, οι οποίοι κλείνουν συνεχώς πονηρά το μάτι στην Άγκυρα και προωθούν τα σχέδιά της. Οι Αμερικανοί συνεχίζουν την πολιτική του Πόντιου Πιλάτου, όπως ουσιαστικά έκαναν, γνωρίζοντας ότι ο Ερντογάν τα βρήκε με τον Σάρατζ αλλά και μετά την ανακοίνωση της παράνομης συμβάσεως. Δηλαδή όλοι στηρίζουν, θα έλεγα με τα μπούνια, με όλες τους τις δυνάμεις, την ΑΟΖ Τουρκίας – Λιβύης, αφήνοντας την Ελλάδα στο έλεος των απειλών και των εκβιασμών. Ο στρατηγός Χαφτάρ αποτελούσε κλειδί για την κατάργηση της ΑΟΖ Τουρκίας – Λιβύης, αλλά μετά από την παρέμβαση της Μόσχας αδρανοποιείται προς το παρόν. Παγώνουν όλες οι δραστηριότητές του και ο Σάρατζ μένει στη θέση του.
Εύκολα μπορεί να πει κανείς ότι η στάση του Υπουργείου των Εξωτερικών μας θυμίζει το «εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν». Είναι λυπηρό, είναι θλιβερό, να βλέπεις τη χώρα σου, να βλέπεις την πατρίδα σου, να βλέπεις την εθνική κυριαρχία σου να ποδοπατείται έτσι, από τους μεγάλους της εποχής. Θα πει κάποιος από εσάς : «αυτό συνέβαινε πάντα». Ίσως έχει δίκιο αλλά εγώ πρέπει να προσθέσω ότι υπήρχαν περίοδοι μεγάλης εθνικής υπερηφάνειας, ηρωισμού και ψυχής. Καμία μάχη δεν χάνεται πριν τη δώσεις. Σήμερα, χάνουμε μάχες, χωρίς να τις δώσουμε. Κάποια στιγμή πρέπει να απαντήσει η κυβέρνηση, γιατί δεν κηρύξαμε ΑΟΖ με την Κύπρο εγκαίρως, και πριν ανακηρύξει τη δική του ΑΟΖ ο Ερντογάν με τη Λιβύη. Κάποια στιγμή πρέπει να μας πουν, γιατί έθαψαν την πληροφόρηση που είχαν εκεί στη Νέα Υόρκη, απευθείας από τον Ερντογάν αλλά και από άλλους παράγοντες. Κάποια στιγμή, ο ελληνικός λαός θα μάθει, γιατί τα τελευταία χρόνια, υπήρξε μια πολιτική και διπλωματική προετοιμασία αποδοχής τετελεσμένων γεγονότων και μοιρασιάς του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου με την Τουρκία. Δεν ήταν μόνο ο φόβος αλλά και οι εθνοτερμίτες που ροκάνισαν τους αρμούς του κράτους. Ροκάνισαν την άμυνά του και τη διπλωματική ισχύ του. Μετά το ΟΧΙ του Βουκουρεστίου, σίγουρα υπήρξε μία τιμωρητική διάθεση από την πλευρά φίλων και συμμάχων. Αμέσως μετά πατήθηκε το κουμπί για να έρθει το μνημόνιο, το δόγμα του σοκ, η παθητικοποίηση των Ελλήνων και οι υποχωρήσεις στα εθνικά θέματα.
Τελευταίο τρανταχτό παράδειγμα της ελληνικής αφωνίας, η μη συμμετοχή μας στις συσκέψεις για τη Λιβύη. Όλες οι κρίσιμες αποφάσεις της εποχής, τόσο στις Βρυξέλλες, όσο και στις πρωτεύουσες των περίφημων εταίρων, λαμβάνονται χωρίς την παρουσία μας, χωρίς τη συμμετοχή μας. Για εμάς, όπως λέει και το τραγούδι για το καλό μας, αποφασίζουν άλλοι. Ολόκληρο το Αιγαίο είναι καζάνι που βράζει. Σε όλα τα νησιά μας επικρατεί όχι μόνο δυσφορία αλλά και το σύνθημα ότι και αυτή η κυβέρνηση, χλευάζει και εμπαίζει τους νησιώτες. Έχω προβλέψει, εδώ και πολύ καιρό, μετά από πολλές συνεντεύξεις με τους νησιώτες, ότι θα υπάρξουν εκρήξεις σε όλα τα νησιά, που βρίσκονται απέναντι από την Τουρκία και δέχονται το βάρος του μεταναστευτικού.
Δυστυχώς πρέπει να το καταλάβει και η σημερινή κυβέρνηση, δεν είναι λύση να μιξάρεις τους νησιωτικούς πληθυσμούς με ορδές μουσουλμάνων. Δεν είναι λύση να φτιάχνεις κλειστές ή ανοικτές δομές στοιβάζοντας ως θηρία χιλιάδες ανθρώπους. Ούτε είναι λύση να τους μεταφέρεις, δίπλα σε χωριά, κωμοπόλεις και πόλεις, στην ηπειρωτική χώρα. Εδώ υπάρχει ένα σχέδιο εκτεταμένης πληθυσμιακής αλλοίωσης. Δεν χρειαζόμαστε επίσημη ή ανεπίσημη επιβεβαίωση. Είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού. Έχουμε αναλάβει την υποχρέωση από χώρα να γίνουμε χώρος. Μια αποθήκη στην οποία στοιβάζονται, όσοι δεν θέλουν οι ευρωπαίοι να φτάσουν στις χώρες τους. Έχει αποφασιστεί να είναι η Ελλάδα η ανθρωποαποθήκη. Έχει αποφασιστεί να είμαστε εμείς το χριστιανικό τμήμα της Ευρώπης, που θα υποδεχθεί και θα μιξαριστεί με χιλιάδες μουσουλμάνους. Η κα Μέρκελ δεν θέλει ούτε έναν μετανάστη. Και οι υπόλοιποι βόρειοι φίλοι της δεν θέλουν ούτε έναν που να μην είναι ξανθός, καθολικός ή προτεστάντης με μπλε μάτια και αριανή κορμοστασιά. Φαίνεται ότι η Αθήνα έχει αποδεχθεί τον ρόλο του στρατοπέδου φύλαξης ή – αν θέλετε – της χώρας στην οποία θα ριζώσουν όλοι αυτοί οι ξένοι. Άλλωστε είμαστε η μοναδική χώρα που δεν έχει φυλαγμένα σύνορα. Δεν υπάρχει κανένας έλεγχος και αυτό που συμβαίνει στον Έβρο δεν γίνεται ούτε σε υποσαχάριες ζώνες. Δηλαδή, καθημερινά να περνάνε ανέλεγκτοι εκατοντάδες ασιάτες, αφρικανοί και άλλοι, άνευ ταυτοποίησης και δακτυλοσκόπησης. Να περνάνε εκατοντάδες μπροστά από στρατιωτικά φυλάκια, να ξεπηδούν μέσα από τις φυλλωσιές του Έβρου, χωρίς ουδείς να τους σταματάει και να τους ελέγχει. Διαβάζω στο διαδίκτυο ότι πολλοί νησιώτες που αντιδρούν οδηγούνται πλέον κατηγορούμενοι στα δικαστήρια. Διαβάζω ότι ήδη σχηματίζονται δικογραφίες για δεκάδες ανθρώπους που διαμαρτύρονται για αυτό που συμβαίνει στην περιοχή που έζησαν, που πρόκοψαν, που έφτιαξαν οικογένειες και παραμένουν ως ακρίτες, φρουρώντας Θερμοπύλες. Αν αυτοί οι νησιωτικοί πληθυσμοί κουραστούνε και αναδιπλωθούν προς την ηπειρωτική χώρα ή το εξωτερικό, δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση για το τι θα συμβεί στα ακριτικά νησιά του Αιγαίου. Θα καταληφθούν εντός δευτερολέπτων από τους Τούρκους και τους ήδη εποίκους μουσουλμάνους. Πρέπει να γνωρίζει η κυβέρνηση ότι οι συλλήψεις στα νησιά, θα οδηγήσουν πολύ σύντομα σε έκρηξη.
Μεταξύ φιλανθρωπίας, ουμανισμού και ενστίκτου αυτοσυντήρησης και επιβίωσης, σίγουρα υπερισχύει το δεύτερο. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και της επιβίωσης. Δεν μπορούμε να παριστάνουμε τους φιλανθρώπους και τους αντιρατσιστές εξυπηρετώντας τους Γερμανούς και την κα Μέρκελ, γεννώντας έτσι ένα φοβερό και απάνθρωπο ρατσισμό εναντίον των Ελλήνων που κατοικούν στα νησιά του Αιγαίου. Αν θέλουμε να είμεθα λογικοί, αν δεν θέλουμε να είμεθα κοντόφθαλμοι, όλοι αυτοί οι περίφημοι βόρειοι εταίροι μας που παριστάνουν τους ουμανιστές και τους υποστηρικτές της διαφορετικότητας, έχουν εξαπολύσει το μεγαλύτερο ρατσιστικό πόλεμο εναντίον των Ελλήνων. Εδώ και δέκα χρόνια μας θεωρούν τεμπέληδες, διεφθαρμένους, άχρηστους, έτοιμους να αποδεχτούμε τα πάντα, ακόμη και να πουλήσουμε το έδαφός μας και την ύπαρξή μας. Θέλω να σας θυμίσω, ότι τις πρώτες ημέρες του μνημονίου, πάντα βάσει ενός δόλιου σχεδίου, οι Γερμανοί έγραφαν με πηχυαίους τίτλους στις εφημερίδες τους, ότι προκειμένου να ξεπληρώσουμε το χρέος, είμαστε έτοιμοι να πουλήσουμε και τα νησιά μας.
Τώρα, πιέζουν να δεχτούμε μοιρασιά στο Αιγαίο και ταυτόχρονα έχουν στο μυαλό τους, ιδίως οι Γερμανοί, να ξεπληρώσουμε το αέναο αστρονομικό χρέος, με τα έσοδα από τους φυσικούς πόρους που θα πάρουμε στη διανομή. Δηλαδή να χάσουμε και κυριαρχικά δικαιώματα, αλλά ουσιαστικά, οποιοδήποτε κέρδος προκύψει για την κατεχόμενη Ελλάδα από την αξιοποίηση των φυσικών πόρων, Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου. Το ερώτημα είναι: «έως πότε οι ελληνικές κυβερνήσεις θα ανέχονται να είναι η χώρα και ο λαός κλοτσοσκούφι του Βερολίνου». Έως πότε αυτοί θα μιλάνε και εμείς θα ακούμε και θα υπακούμε.
crashonline.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου