Σιγά σιγά όσα βγαίνουν στο φως για τις συνομιλίες εκεί στο Λευκό Οίκο
ενισχύουν την άποψή μου ότι έχει προ-αποφασιστεί από τους μεγάλους της
εποχής, να τα βρούμε με την Τουρκία και παραμένει φυσικά άγνωστος, ο
βαθμός αντίστασης του πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του.
Μέχρι στιγμής ο κος Μητσοτάκης δείχνει να αντιστέκεται ή τουλάχιστον να ελίσσεται με τέτοιο
τρόπο, ώστε να καθυστερεί τα πράγματα και να τα εισάγει σε ένα δρόμο πολύχρονης διαπραγμάτευσης. Θέλει να δείχνει προς τους Αμερικανούς και τους άλλους, θετικός, φιλειρηνικός και διαλλακτικός αλλά και ανυποχώρητος στα θέματα εθνικής κυριαρχίας. Απομένει να δούμε τα όρια αντοχής του κου Μητσοτάκη και της Αθήνας. Όσα βγαίνουν από το Λευκό Οίκο, όσα αποκαλύπτονται σε συνδυασμό με όσα είχε πει ο κος Πομπέο στην Αθήνα, δείχνουν ότι ο κ. Τραμπ και η αμερικανική διοίκηση επιθυμεί καλόπιστο διάλογο με την Τουρκία και μία λύση που να ικανοποιεί τον Ερντογάν και να μην αφήνει μεγάλη πίκρα στο στόμα των Ελλήνων. Αυτά τα πράγματα όμως είναι δύσκολα και εκτιμώ ότι τόσο το Βερολίνο, όσο και η Ουάσιγκτον επιθυμούν έναν εκσυγχρονισμό, ας το πω έτσι, της συμφωνίας της Λωζάνης. Όπως αποκάλυψε η εφημερίδα Εστία ο κος Μητσοτάκης στη διάρκεια της συνομιλίας του με τον κο Τραμπ, άφησε να εννοηθεί ότι υπάρχει ενδεχόμενο θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο.
Ο Αμερικανός Πρόεδρος γύρισε προς το μέρος του και του είπε: «και αν χάσετε;». Η απάντηση του πρωθυπουργού κρίνεται ως υπερήφανη και αξιοπρεπής. «Δεν θα χάσουμε» του είπε ο κος Μητσοτάκης.
Εξ αυτού του διαλόγου, μπορεί κάποιος να βγάλει το συμπέρασμα ότι ο αμερικανικός παράγοντας επιπλέον των άλλων τονίζει προς την Ελλάδα ότι υπάρχει ο κίνδυνος να χάσουμε έναν πόλεμο με την Τουρκία και να βρεθούμε σε δυσμενέστερη θέση από εκείνη μιας πρόθυμης αποδοχής διμερών συνομιλιών εφ’ όλης της ύλης. Με δύο λόγια, εκεί στο Λευκό Οίκο, εμμέσως πλην σαφώς, μας είπαν ότι ενδιαφερόμαστε για εσάς, ενδιαφερόμαστε για το σύμμαχο που λέγεται Ελλάδα, αλλά υπάρχει και ο σπουδαίος σύμμαχος που λέγεται Τουρκία και σε περίπτωση που δεν εμπλακούμε, μπορεί να χάσετε έναν πόλεμο. Για αυτό, σκεφτείτε καλά τα επόμενα βήματά σας, τις επόμενες κινήσεις σας.
Βέβαια, όσα διαρρέουν στις εφημερίδες, είτε από την ελληνική κυβέρνηση, είτε από τους Αμερικανούς, δημιουργούν ένα κλίμα, εύλογης ανησυχίας και αδημονίας για το τι θα γίνει. Εκτιμώ ότι η Αθήνα θα δεχτεί, για την ακρίβεια ήδη δέχεται, πολλών μορφών πιέσεις. Θα δοθεί στον κο Μητσοτάκη μια προσφορά ανακούφισης για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Μια βοήθεια. Θα του πουν, θα περνάτε καλύτερα, έστω και προσωρινά, αν δεχτείτε να σταθεροποιήσουμε την κατάσταση στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Να σταθεροποιήσουμε τα νότια σύνορα της Ευρώπης. Έχοντας καλές σχέσεις με την Τουρκία, που είναι μεγάλος πελάτης της Γερμανίας, της Ρωσίας αλλά και σπουδαίος σύμμαχος των Αμερικανών. Οι Αμερικανοί θέλουν την Τουρκία ως ενδιάμεσο για το παιχνίδι με το Ιράν. Θέλουν επίσης να αποτρέψουν μια κοινή γραμμή που ήδη άτυπα υπάρχει μεταξύ Μόσχας, Άγκυρας και Τεχεράνης. Ταυτόχρονα θέλουν να διατηρήσουν τη συμμαχία Ελλάδας – Κύπρου – Αιγύπτου και Ισραήλ. Οι ισορροπίες είναι εύθραυστες και το μέλλον άδηλο στο χώρο της Μέσης και της Εγγύς Ανατολής. Επιδιώκεται από πλήθος παραγόντων μια ανακατάταξη του χώρου και μια μοιρασιά που θα ικανοποιεί τους πάντες. Πράγμα πολύ δύσκολο, έως αδύνατο. Ο χώρος είναι μια μπαρουταποθήκη, για την ακρίβεια, ένα απέραντο καζάνι φυσικού αερίου που όλοι το πλησιάζουν, κρατώντας αναμμένους αναπτήρες.
Ομολογώ, ότι ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, δεν είναι απλά υπερκινητικός αλλά ενδεχομένως θα αποβεί ιδιαίτερα ωφέλιμος στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Οι νέες δηλώσεις του ήταν θετικές. Υπογράμμισε ότι οι ΗΠΑ, φυσικά και θα εμπλακούν σε περίπτωση θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο. Είπε ακόμη, κατά τη γνώμη μου την αλήθεια, ότι θα είναι μακρύς ο διάλογος για τα F-35, αλλά το πρώτο θέμα της στρατιωτικής συνεργασίας μας είναι η αναβάθμιση των F-16. Δηλαδή, ο άνθρωπος είπε ότι το θέμα των F-35 είναι μια μεγάλη ιστορία, γιατί 1ον χρειάζονται λεφτά και 2ον υπάρχει και στο στοπάρισμα της Τουρκίας που δεν μπορεί να αγοράσει τα F-35. Με δύο κουβέντες και χωρίς να τα πει όλα αυτά, άφησε να εννοηθεί ότι η κυβέρνησή του, επιθυμεί διατήρηση του συσχετισμού δυνάμεων και προκρίνει την απαραίτητη αναβάθμιση των F-16.
Οι σχέσεις μας με το Ιράν ήδη περνάνε σε φάση διαταραχής. Η ταύτιση του πρωθυπουργού μας με την εντολή του Τραμπ για εξουδετέρωση του στρατηγού Σουλεϊμανί, ήδη έφερε το πρώτο κύμα αντιδράσεων. Έτσι, θα έχουμε τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ του κου Δένδια και του Ιρανού υπουργού Εξωτερικών. Όπως και να έχει, ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν μπορούσε να έχει άλλη θέση, στη διάρκεια της επίσκεψής του στο Λευκό Οίκο. Ο Σουλεϊμανί υπήρξε υπεύθυνος για το θάνατο εκατοντάδων Αμερικανών και άλλων δυτικών. Επίσης, είναι απαραίτητο να λάβουμε υπόψη μας τις σχέσεις μεταξύ του Τελ Αβίβ και της Τεχεράνης. Ας μην ξεχνάμε ότι το θεοκρατικό καθεστώς ενισχύει οικονομικά και στρατιωτικά όλες τις τρομοκρατικές οργανώσεις που επιχειρούν στο έδαφος του Ισραήλ. Είναι απαραίτητο αυτή την εποχή να έχουμε στενές επαφές με τους αδελφούς Εβραίους και να κάνουμε πιο ισχυρή τη συμμαχία μεταξύ Ελλάδος- Κύπρου – Ισραήλ και Αιγύπτου. Κατά τα άλλα, πρέπει να είμεθα έτοιμοι για όλα. Η εποχή που είναι δηλητηριώδης, τοξική και ο διεθνής περίγυρος είναι κινούμενη άμμος. Το διάβημα του Ιράν είναι ένα διπλωματικό πρόβλημα το οποίο καλείται να επιλύσει ο κος Δένδιας και το υπουργείο των Εξωτερικών. Προέχει όμως η επιβίωσή μας και οι σχέσεις μας με τους συμμάχους μας. Στην πολιτική επιδιώκεις το εφικτό και εκεί στο Λευκό Οίκο τολμώ να πω, μέσα σε υψηλά επίπεδα έντασης, λόγω του Ιρανικού, ο κος Μητσοτάκης έκανε αυτό που ήταν εφικτό. Από εκεί και πέρα θα παρακολουθήσουμε όλο το παρασκήνιο και τα όρια αντοχής του απέναντι στις πιέσεις που ήδη ασκούνται με στόχο τη συρρίκνωση του Έθνους. Είναι μια ιστορία που ξεκίνησε με το μνημόνιο και θα καταλήξει με τους Δαναούς που προτείνουν τώρα οικονομική ανακούφιση, έναντι υποχωρήσεων προς την Τουρκία.
Μαθαίνω ότι ο Παναγιώτης Ραφαήλ στέκεται στα ποδαράκια του και στηρίζει το κορμί του. Πρέπει να νιώθετε όλοι περήφανοι που συμβάλλατε σε αυτό. Πρέπει να νιώθετε όλοι συγκίνηση που με την αγάπη σας γλιτώνετε από το αναπηρικό καρότσι και μια δυσμενή μοίρα ένα παιδάκι. Ο Ραφαήλ είναι το μήνυμα, είναι η απόδειξη ότι η ελληνική κοινωνία δεν είναι μια παθητικοποιημένη κοινωνία. Δεν είναι μια μεθυσμένη πολιτεία. Η ελληνική κοινωνία μπορεί να βρίσκεται σε μνημονιακή καταστολή αλλά κρύβει μέσα της τεράστιες δυνάμεις. Κρύβει πολύ αγάπη για την πατρίδα, για τον Έλληνα, για το παιδί που αποτελεί το αύριο και τη συνέχεια της φυλής. Είναι μακρύς ο δρόμος για τον μικρό Παναγιώτη – Ραφαήλ αλλά όλα τα μηνύματα που έρχονται από τη Βοστώνη είναι ενθαρρυντικά. Και όπως λένε οι γιατροί : « κανείς δεν γνωρίζει μέχρι που μπορούν να φτάσουν τα αποτελέσματα αυτής της θεραπείας». H αγάπη και ο οβολός των Ελλήνων έδωσαν και δίνουν ζωή και ελπίδα σε ένα παιδάκι. Ήταν ο ήρωας της χρονιάς που έφυγε. Εξακολουθεί να είναι ο ήρωας της χρονιάς που έρχεται. Οι γονείς του, που τους θεωρώ συγγενείς μου, είναι ήρωες. Είναι γίγαντες. Η σκέψη σας, η σκέψη μου είναι κοντά τους.
crashonline.gr
Μέχρι στιγμής ο κος Μητσοτάκης δείχνει να αντιστέκεται ή τουλάχιστον να ελίσσεται με τέτοιο
τρόπο, ώστε να καθυστερεί τα πράγματα και να τα εισάγει σε ένα δρόμο πολύχρονης διαπραγμάτευσης. Θέλει να δείχνει προς τους Αμερικανούς και τους άλλους, θετικός, φιλειρηνικός και διαλλακτικός αλλά και ανυποχώρητος στα θέματα εθνικής κυριαρχίας. Απομένει να δούμε τα όρια αντοχής του κου Μητσοτάκη και της Αθήνας. Όσα βγαίνουν από το Λευκό Οίκο, όσα αποκαλύπτονται σε συνδυασμό με όσα είχε πει ο κος Πομπέο στην Αθήνα, δείχνουν ότι ο κ. Τραμπ και η αμερικανική διοίκηση επιθυμεί καλόπιστο διάλογο με την Τουρκία και μία λύση που να ικανοποιεί τον Ερντογάν και να μην αφήνει μεγάλη πίκρα στο στόμα των Ελλήνων. Αυτά τα πράγματα όμως είναι δύσκολα και εκτιμώ ότι τόσο το Βερολίνο, όσο και η Ουάσιγκτον επιθυμούν έναν εκσυγχρονισμό, ας το πω έτσι, της συμφωνίας της Λωζάνης. Όπως αποκάλυψε η εφημερίδα Εστία ο κος Μητσοτάκης στη διάρκεια της συνομιλίας του με τον κο Τραμπ, άφησε να εννοηθεί ότι υπάρχει ενδεχόμενο θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο.
Ο Αμερικανός Πρόεδρος γύρισε προς το μέρος του και του είπε: «και αν χάσετε;». Η απάντηση του πρωθυπουργού κρίνεται ως υπερήφανη και αξιοπρεπής. «Δεν θα χάσουμε» του είπε ο κος Μητσοτάκης.
Εξ αυτού του διαλόγου, μπορεί κάποιος να βγάλει το συμπέρασμα ότι ο αμερικανικός παράγοντας επιπλέον των άλλων τονίζει προς την Ελλάδα ότι υπάρχει ο κίνδυνος να χάσουμε έναν πόλεμο με την Τουρκία και να βρεθούμε σε δυσμενέστερη θέση από εκείνη μιας πρόθυμης αποδοχής διμερών συνομιλιών εφ’ όλης της ύλης. Με δύο λόγια, εκεί στο Λευκό Οίκο, εμμέσως πλην σαφώς, μας είπαν ότι ενδιαφερόμαστε για εσάς, ενδιαφερόμαστε για το σύμμαχο που λέγεται Ελλάδα, αλλά υπάρχει και ο σπουδαίος σύμμαχος που λέγεται Τουρκία και σε περίπτωση που δεν εμπλακούμε, μπορεί να χάσετε έναν πόλεμο. Για αυτό, σκεφτείτε καλά τα επόμενα βήματά σας, τις επόμενες κινήσεις σας.
Βέβαια, όσα διαρρέουν στις εφημερίδες, είτε από την ελληνική κυβέρνηση, είτε από τους Αμερικανούς, δημιουργούν ένα κλίμα, εύλογης ανησυχίας και αδημονίας για το τι θα γίνει. Εκτιμώ ότι η Αθήνα θα δεχτεί, για την ακρίβεια ήδη δέχεται, πολλών μορφών πιέσεις. Θα δοθεί στον κο Μητσοτάκη μια προσφορά ανακούφισης για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Μια βοήθεια. Θα του πουν, θα περνάτε καλύτερα, έστω και προσωρινά, αν δεχτείτε να σταθεροποιήσουμε την κατάσταση στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Να σταθεροποιήσουμε τα νότια σύνορα της Ευρώπης. Έχοντας καλές σχέσεις με την Τουρκία, που είναι μεγάλος πελάτης της Γερμανίας, της Ρωσίας αλλά και σπουδαίος σύμμαχος των Αμερικανών. Οι Αμερικανοί θέλουν την Τουρκία ως ενδιάμεσο για το παιχνίδι με το Ιράν. Θέλουν επίσης να αποτρέψουν μια κοινή γραμμή που ήδη άτυπα υπάρχει μεταξύ Μόσχας, Άγκυρας και Τεχεράνης. Ταυτόχρονα θέλουν να διατηρήσουν τη συμμαχία Ελλάδας – Κύπρου – Αιγύπτου και Ισραήλ. Οι ισορροπίες είναι εύθραυστες και το μέλλον άδηλο στο χώρο της Μέσης και της Εγγύς Ανατολής. Επιδιώκεται από πλήθος παραγόντων μια ανακατάταξη του χώρου και μια μοιρασιά που θα ικανοποιεί τους πάντες. Πράγμα πολύ δύσκολο, έως αδύνατο. Ο χώρος είναι μια μπαρουταποθήκη, για την ακρίβεια, ένα απέραντο καζάνι φυσικού αερίου που όλοι το πλησιάζουν, κρατώντας αναμμένους αναπτήρες.
Ομολογώ, ότι ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, δεν είναι απλά υπερκινητικός αλλά ενδεχομένως θα αποβεί ιδιαίτερα ωφέλιμος στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Οι νέες δηλώσεις του ήταν θετικές. Υπογράμμισε ότι οι ΗΠΑ, φυσικά και θα εμπλακούν σε περίπτωση θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο. Είπε ακόμη, κατά τη γνώμη μου την αλήθεια, ότι θα είναι μακρύς ο διάλογος για τα F-35, αλλά το πρώτο θέμα της στρατιωτικής συνεργασίας μας είναι η αναβάθμιση των F-16. Δηλαδή, ο άνθρωπος είπε ότι το θέμα των F-35 είναι μια μεγάλη ιστορία, γιατί 1ον χρειάζονται λεφτά και 2ον υπάρχει και στο στοπάρισμα της Τουρκίας που δεν μπορεί να αγοράσει τα F-35. Με δύο κουβέντες και χωρίς να τα πει όλα αυτά, άφησε να εννοηθεί ότι η κυβέρνησή του, επιθυμεί διατήρηση του συσχετισμού δυνάμεων και προκρίνει την απαραίτητη αναβάθμιση των F-16.
Οι σχέσεις μας με το Ιράν ήδη περνάνε σε φάση διαταραχής. Η ταύτιση του πρωθυπουργού μας με την εντολή του Τραμπ για εξουδετέρωση του στρατηγού Σουλεϊμανί, ήδη έφερε το πρώτο κύμα αντιδράσεων. Έτσι, θα έχουμε τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ του κου Δένδια και του Ιρανού υπουργού Εξωτερικών. Όπως και να έχει, ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν μπορούσε να έχει άλλη θέση, στη διάρκεια της επίσκεψής του στο Λευκό Οίκο. Ο Σουλεϊμανί υπήρξε υπεύθυνος για το θάνατο εκατοντάδων Αμερικανών και άλλων δυτικών. Επίσης, είναι απαραίτητο να λάβουμε υπόψη μας τις σχέσεις μεταξύ του Τελ Αβίβ και της Τεχεράνης. Ας μην ξεχνάμε ότι το θεοκρατικό καθεστώς ενισχύει οικονομικά και στρατιωτικά όλες τις τρομοκρατικές οργανώσεις που επιχειρούν στο έδαφος του Ισραήλ. Είναι απαραίτητο αυτή την εποχή να έχουμε στενές επαφές με τους αδελφούς Εβραίους και να κάνουμε πιο ισχυρή τη συμμαχία μεταξύ Ελλάδος- Κύπρου – Ισραήλ και Αιγύπτου. Κατά τα άλλα, πρέπει να είμεθα έτοιμοι για όλα. Η εποχή που είναι δηλητηριώδης, τοξική και ο διεθνής περίγυρος είναι κινούμενη άμμος. Το διάβημα του Ιράν είναι ένα διπλωματικό πρόβλημα το οποίο καλείται να επιλύσει ο κος Δένδιας και το υπουργείο των Εξωτερικών. Προέχει όμως η επιβίωσή μας και οι σχέσεις μας με τους συμμάχους μας. Στην πολιτική επιδιώκεις το εφικτό και εκεί στο Λευκό Οίκο τολμώ να πω, μέσα σε υψηλά επίπεδα έντασης, λόγω του Ιρανικού, ο κος Μητσοτάκης έκανε αυτό που ήταν εφικτό. Από εκεί και πέρα θα παρακολουθήσουμε όλο το παρασκήνιο και τα όρια αντοχής του απέναντι στις πιέσεις που ήδη ασκούνται με στόχο τη συρρίκνωση του Έθνους. Είναι μια ιστορία που ξεκίνησε με το μνημόνιο και θα καταλήξει με τους Δαναούς που προτείνουν τώρα οικονομική ανακούφιση, έναντι υποχωρήσεων προς την Τουρκία.
Μαθαίνω ότι ο Παναγιώτης Ραφαήλ στέκεται στα ποδαράκια του και στηρίζει το κορμί του. Πρέπει να νιώθετε όλοι περήφανοι που συμβάλλατε σε αυτό. Πρέπει να νιώθετε όλοι συγκίνηση που με την αγάπη σας γλιτώνετε από το αναπηρικό καρότσι και μια δυσμενή μοίρα ένα παιδάκι. Ο Ραφαήλ είναι το μήνυμα, είναι η απόδειξη ότι η ελληνική κοινωνία δεν είναι μια παθητικοποιημένη κοινωνία. Δεν είναι μια μεθυσμένη πολιτεία. Η ελληνική κοινωνία μπορεί να βρίσκεται σε μνημονιακή καταστολή αλλά κρύβει μέσα της τεράστιες δυνάμεις. Κρύβει πολύ αγάπη για την πατρίδα, για τον Έλληνα, για το παιδί που αποτελεί το αύριο και τη συνέχεια της φυλής. Είναι μακρύς ο δρόμος για τον μικρό Παναγιώτη – Ραφαήλ αλλά όλα τα μηνύματα που έρχονται από τη Βοστώνη είναι ενθαρρυντικά. Και όπως λένε οι γιατροί : « κανείς δεν γνωρίζει μέχρι που μπορούν να φτάσουν τα αποτελέσματα αυτής της θεραπείας». H αγάπη και ο οβολός των Ελλήνων έδωσαν και δίνουν ζωή και ελπίδα σε ένα παιδάκι. Ήταν ο ήρωας της χρονιάς που έφυγε. Εξακολουθεί να είναι ο ήρωας της χρονιάς που έρχεται. Οι γονείς του, που τους θεωρώ συγγενείς μου, είναι ήρωες. Είναι γίγαντες. Η σκέψη σας, η σκέψη μου είναι κοντά τους.
crashonline.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου