Κέρδη και ζημιές της Τουρκίας από την επιχείρηση στη Συρία - Πού ηττήθηκε και πού κέρδισε ο Ερντογάν.

Του Σάββα Καλεντερίδη.

Τα κέρδη που αποκόμισε η Τουρκία από την επιχείρησης τη Συρία, είναι ένα θέμα το οποίο έχει καλυφθεί σε ένα βαθμό με διάφορα άρθρα στην Ελλάδα και θα αποτελέσει αντικείμενο του άρθρου μας της Κυριακής.

Όμως δεν είδαμε να γράφονται και πολλά για τις ζημιές που έχει η Τουρκία από αυτήν την επιχείρηση.

Επειδή τα ζητήματα αυτά έχουν τις ιδιαιτερότητές τους και για να έχουμε μια εικόνα για το πώς τα «βλέπει» ένας έγκριτος Τούρκος αρθρογράφος, αποφασίσαμε να μεταφράσουμε άρθρο του Ιλχάν Ταμίρ, ο οποίος για πάνω από δέκα χρόνια παρακολουθεί τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις με κέντρο την Ουάσιγκτον, με δημοσιεύσεις σε έγκριτα ΜΜΕ, όπως Christian Science Monitor, BBC Türkçe και η Δεξαμενή Σκέψης Carnegie, ενώ υπήρξε αντιπρόσωπος και αρθρογράφος της Hürriyet Daily News την περίοδο 2009-2014.
Τα παραπάνω αναφέρονται για να έχουμε και το κατάλληλο «φίλτρο» στην ανάλυσή μας ενώ μελετάμε το άρθρο του, που δημοσιεύθηκε στονιστοχώρο Ahval Türkçe, τις 28/10.

Την Κυριακή επανερχόμαστε στο θέμα, με τα κέρδη της Τουρκίας από την επιχείρηση «Πηγή Αίματος» και όχι ειρήνης, φυσικά.

Οι επτά μεγάλες ήττες του Ερντογάν λόγω της επιχείρησης στη Συρία

Του İlhan Tanır

Η κυβέρνηση Ερντογάν, έστω και αν ήθελε περισσότερα, κατάφερε να καταλάβει και να θέσει υπό τον έλεγχό της μια περιοχή 120τχλμ ανατολικά του Ευφράτη. Οι δυνάμεις που στηρίζονται από την Τουρκία, ύψωσαν τις σημαίες τους στην Τελ Αμπγιάντ/Γκίρε Σπι και την Ρας αλ Αΐν/Σερεκάνιγιε. Όμως παρόλα αυτά, δεν έχει ξεκαθαρίσει εάν η Τουρκία έχει κερδίσει κάτι σε διεθνές επίπεδο.

Μετά την επιχείρηση τα πακέτα των κυρώσεων ξεπέρασαν το προστατευτικό φράγμα που είχε στηθεί στην Ουάσιγκτον υπέρ της Τουρκίας. Όσον και αν ο Ερντογάν κατάφερε να δημιουργήσει ρήγμα στην αντιπολίτευση και να ξεπεράσει το εμπόδιο Κιλιτσντάρογλου, Ιμάμογλου στο εσωτερικό, τα πράγματα στο εξωτερικό πήραν ακριβώς την αντίθετη κατεύθυνση, αφού εκεί ο Ερντογάν μετράει επτά μεγάλες απώλειες:

1.      Halkbank: Όσο και αν η υπόθεση του κατηγορητηρίου της Halkbank, μετά από προσπάθειες του Τραμπ , κρατιούνταν στο ράφι, με βάση ορισμένους ειδικούς, η πίεση που ασκήθηκε μετά την επιχείρηση στη Συρία, κατέστησε αναπότρεπτη την δημοσίευσή του. Κατόπιν αυτού, υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για την εξέλιξη της υπόθεσης στην δίκη που θα αρχίσει τις 5 Νοεμβρίου στις ΗΠΑ. Έστω και αν δεν αποφασιστεί η εξέταση της υπόθεσης, είναι πολύ πιθανόν να επιβληθούν κυρώσεις (σ.τ.μ. σε φυσικά πρόσωπα και στο τραπεζικό σύστημα της Τουρκίας). Εκτός αυτού, υπάρχει και το θέμα της προβληματικής εμπλοκής του Τζουλιάνι στην υπόθεση, δικηγόρου του Τραμπ, που είναι κι αυτό ένα σοβαρό ζήτημα. Αν αποδειχτεί εμπλοκή του Τζουλιάνι στις σχέσεις του Τραμπ με την Άγκυρα, αν αποδειχτεί ότι ο Τζουλιάνι ήταν λομπίστας της τουρκικής κυβέρνησης, τότε θα μπουν στο μικροσκόπιο όλες οι αποφάσεις που έλαβε ο Τραμπ με την Τουρκία, μια κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει μέχρι και στην εκδίωξη του Τραμπ από την Προεδρεία.

2.      Πακέτα κυρώσεων: Μπορεί η Τουρκία να εισέβαλε στη Συρία, όμως αυτό πυροδότησε τις εξελίξεις στο Κογκρέσο, με αποτέλεσμα να προετοιμαστούν 3-4 νέα διαφορετικά πακέτα κυρώσεων εναντίον της Τουρκίας. Επίσης, πυροδότησε την έναρξη διαδικασίας ψήφισης του νομοσχεδίου που αναγνωρίζει τη γενοκτονία των Αρμενίων, ένα ψήφισμα που αν και δεν είναι δεσμευτικό, έχει τεράστια συμβολική σημασία. Ήδη είναι κοντά στην έγκριση το σχέδιο νόμου Engel-McCaul, ενώ δύο ακόμα πακέτα κυρώσεων είναι σε διαδικασία διαβούλευσης στη Γερουσία. (σ.τ.μ. Τις 29/10 εγκρίθηκε πακέτο κυρώσεων στη Βουλή των Αντιπροσώπων με 403 ψήφους υπέρ και 16 κατά, που προβλέπει έλεγχο της περιουσιακής κατάστασης του Ερντογάν και της οικογένειάς του)

3.      Νομοσχέδιο Αναγνώρισης Γενοκτονίας των Αρμενίων: Το νομοσχέδιο που έρχεται στο προσκήνιο σχεδόν κάθε χρόνο, χωρίς να μπαίνει σε διαδικασία ψηφοφορίας, φέτος θεωρείται εξαιρετικά πιθανόν να ψηφιστεί. Αν δεν προβεί σε κάποια σκληρή, δραματική και απειλητική ανακοίνωση ο Τραμπ την τελευταία στιγμή, το νομοσχέδιο θα τεθεί σε ψηφοφορία στη Γενική Συνέλευση της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ. Σε περίπτωση που το νομοσχέδιο αυτό ψηφιστεί, πάρα τον διπλωματικό πόλεμο που έχει αρχίσει η Τουρκία στην Ουάσιγκτον για να αποτρέψει κάτι τέτοιο, αυτό θα αποτελέσει μια ήττα της τουρκικής διπλωματίας, που οφείλεται στην επιχείρηση της Τουρκίας στη Συρία. (σ.τ.μ. Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε με διακομματική συναίνεση τις 29/10, με 405 υπέρ έναντι 11 κατά)

4.      Δημόσιες Σχέσεις στον στρατηγό των Κούρδων Μαζλούν Κομπάνε: Ένα άλλο αποτέλεσμα της επιχείρησης ανατολικά του Ευφράτη, είναι ευκαιρία προβολής στη διεθνή κοινή γνώμη του στρατηγού των Δημοκρατικών Δυνάμεων της Συρίας, Μαζλούμ Κομπάνε (Ferhat Abdi Şahin), ο οποίος καταζητείται από την Τουρκία με «ερυθρό δελτίο». Ενώ ο Μαζλούμ έχει προσκληθεί στις ΗΠΑ από τον ίδιο τον Τραμπ, το Κογκρέσο ζήτησε από  το Υπουργείο Εξωτερικών την επιτάχυνση της έκδοσης θεώρησης εισόδου στον στρατηγό Μαζλούμ. Και σαν να μην έφτανε αυτό, είδαμε βίντεο στο οποίο ο στρατηγός Μαζλούμ συμμετείχε σε τηλεδιάσκεψη με τον Υπουργό Άμυνας της Ρωσίας. Με την δημοσιοποίηση αυτής της συνομιλίας, η Ρωσία, που ούτως ή άλλως δεν αναγνωρίζει το ΡΚΚ ως τρομοκρατική οργάνωσης, αποδέχτηκε το διεθνή ρόλο του Μαζλούμ Κομπάνε. Η διεθνής προβολή και η πρόσκληση του στρατηγού Μαζλούμ στην Ουάσιγκτον, έχει δημιουργήσει σοβαρούς τριγμούς την Άγκυρα και δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς το θόρυβο που θα ξεσπάσει όταν επισκεφθεί την πρωτεύουσα των ΗΠΑ.

5.      Μεγάλη ήττα στα ΜΜΕ: Οι σχέσεις του ΑΚΡ και του Ερντογάν με τα ΜΜΕ των ΗΠΑ το τελευταίο διάστημα δεν ήταν καλές, όμως μετά την επιχείρηση η Τουρκία κατηγορείται για σφαγές, χρήση χημικών όπλων, και δολοφόνος των ηρωικών συμμάχων των ΗΠΑ, που νίκησαν τον ISIS και τους τζιχαντιστές.

6.      Έγινε δύσκολο το ταξίδι του Ερντογάν στις ΗΠΑ τις 13 Νοεμβρίου: Όλα τα παραπάνω αύξησαν το βαθμό δυσκολίας της επίσκεψης Ερντογάν στην Ουάσιγκτον, που ούτως ή άλλως θα γινόταν σε προβληματικό περιβάλλον.

7.      Αυξήθηκε η «ορατότητα» της Βουλής της Δημοκρατικής Συρίας: Η Συμπρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Βουλής της Δημοκρατικής Συρίας, δηλαδή η Συμπρωθυπουργός της Κυβέρνησης της Ροζάβα, Ιλχάμ Αχμέντ, με μια ξαφνική απόφαση προσκλήθηκε και πάλι και επισκέφθηκε τις ΗΠΑ, αντί του Μαζλούμ Κομπάνε, και συμμετείχε ως ομιλητής στο Κογκρέσο, ενώ έκανε και υψηλού επιπέδου συνομιλίες στην Ουάσιγκτον. Ήταν κι αυτό ένα από τα απότοκα της επιχείρησης στη Συρία.

Τέλος, πόσο και πώς θα επηρεάσει το πλέγμα των σχέσεων που προαναφέρθηκαν η εκτέλεση του αρχηγού του ISIS, Εμπού Μπεκίρ αλ Μπαγντάτι, είναι ακόμα νωρίς να το εκτιμήσουμε. Είναι πολύ νωρίς για να μάθουμε το βαθμό της συνεργασίας της τουρκικής κυβέρνησης με τις ΗΠΑ, στην επιχείρηση εξόντωσής του, που σημειωτέον έγινε μόλις 5 χλμ από τα σύνορα της Τουρκίας.

Σημείωση: Το γεγονός ότι οι δύο κρίσιμες ψηφοφορίες για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων και τις κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας και του Ερντογάν, ψηφίστηκαν με διακομματική συναίνεση τις 29 Οκτωβρίου, ημέρα ίδρυσης της Τουρκικής Δημοκρατίας, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως τυχαίο. Ειδικά η αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων, αν προχωρήσει μέχρι τέλους και ολοκληρωθεί, μπορεί να αμφισβητήσει ακόμα και την ίδια την Τουρκική Δημοκρατία.
Δημοσιεύεται στην εφημερίδα δημοκρατία και στο Pontos-news

infognomonpolitics.blogspot.com