Πέμπτη 27 Ιουνίου 2019

Δεν θα περίμεναν να μεγαλώσει...




Ο λόγος που δεν λέμε πλέον πολλά είναι διότι πιάσαμε θέματα που ενόχλησαν.

Αγγίξαμε πράγματα που για ορισμένους ίσως..ίσως...να ήταν «ευάισθητα» Φέραμε πολλές φορές την δράση όσων υπηρετούν την νέα εποχή στην οθόνη και αυτό όπως φαίνεται έπεσε στην αντίληψη (δι)ορισμένων , θα τους έλεγα ύαινες, που συνεργάζονται απόλυτα με το σκοτάδι.

Και στην ελεύθερη και δημοκρατική Ελλάδα,  όπως και σε άλλες χώρες, υπάρχουν πολλοί πρόθυμοι για τέτοιες σκοτεινές συνεργασίες.

Θα μου πεις ότι δεν ήταν μεγάλο το κοινό που διάβαζε,  όποτε γιατί να ενοχλείς;

Όντως δεν ήταν μεγάλο και δεν πάλεψα να μεγαλώσει αλλά... αυτοί δεν θα περίμεναν να μεγαλώσει. 
Για αυτό πήρα την απόφαση να μπούμε στον πάγο και δεν ήταν και τόσο δική μου απόφαση όπως είπαμε πρόσφατα και δεν έχει σημασία τι έγινε σε προσωπικό επίπεδο, σημασία έχει ότι πολεμάνε την αλήθεια,  οποίος και αν την πει.

Όχι οποιαδήποτε αλήθεια, όχι οποιαδήποτε αφύπνιση, (αφού ελέγχουν ακόμη και την αφύπνιση..ναι ναι.... και περνάνε τα δικά τους αντιχριστιανικά σχέδια μέσα από αυτή) αλλά αυτή που αποδεικνύει την δράση του δαιμονιακού συνεχούς, που αυταπόδεικτα παρουσιάζει την ύπαρξη του κακου αλλα και του Θεού.


Πολεμούν με μοναδική λύσσα τη ορθόδοξη εκκλησία και τους Χριστιανούς και αυτό γίνεται με ποικίλους τρόπους.

Αυτό όμως, όπως βλέπουμε, φτάνει στο τέλος του.

Έφτασε στο τέλος της.. η κυριαρχία τους σε αυτή την εποχή.

Και σε αυτή την περιοχή.........που λέγεται Ελλάδα. 

Και εκεί έξω προκαλούν κάθε λογής κακό κάθε μέρα, παίρνουν ότι μπορούν γιατί ξέρουν ότι ο χρόνος δράσης τους μειώνεται.

Έχουμε πέσει επάνω στις προφητείες, αυτό έγινε φανερό σε όλους μας, σαν σημάδι μεσα στα υπόλοιπα εκεινο.....  το πρωί που πήγαν να χτυπήσουν το Ιράν και μετά έκαναν πίσω.

Εκείνη η ημέρα..έχω την εικόνα ότι για εμάς έγινε, για όλους εμάς φώναξε..... για να προετοιμαστούμε!

Αυτό ήταν το σινιάλο, ήταν ο κερδισμένος χρόνος προετοιμασίας για όσους το κατάλαβαν.

Πριν λίγο καιρό είπαμε ότι ο δύσκολος Ιούνιος θα μας πάει στον ακόμη πιο δύσκολο Ιούλιο.

Είπαμε επίσης ,τον Μάιο νομίζω, ότι θα χτυπήσουν μέσα στο 2019 το Ιράν.

Ότι Ιράν και Ελλάδα, αυτά τα δυο γρανάζια πάνε πολύ κοντά χρονικά.

Φαίνεται τώρα η όχι;

Νομίζω αρκετά είπαμε και έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα είναι πολλά που δεν λέμε και τα λίγα που είπαμε πιο πάνω,  είναι για να μην υπάρχουν παρερμηνείες και αμφιβολίες για τη απόφαση να μπούμε στον πάγο.

Είναι πολύ σημαντικό να ερμηνεύουμε σωστά αυτά που γίνονται γύρω μας, αυτή η προσπάθεια έγινε από αυτή τη στήλη, ούτε κάτι παρακάτω, ούτε κάτι παραπάνω και αυτή η προσπάθεια έγινε γιατί εκεί έξω, οι υποχρεώσεις, δεν αφήνουν ελεύθερο χρόνο σε πολύ κόσμο να σχηματίσει μια εικόνα του τι είναι αυτά που βλέπει στις ειδήσεις και επηρεάζουν την ζωή του και φυσικά τις εξελίξεις γύρω του.

Υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που δεν έχουν κατανοήσει ούτε που πάμε.... ούτε από που ερχόμαστε…..ακόμη και τώρα, που βαράνε πιο δυνατά από ποτέ τα πολεμικά τύμπανα.

Αυτή όμως η προσπάθεια, όπως και άλλες προσπάθειες, άλλων αρθρογράφων, έγιναν για να μην φθάσουμε ως εδώ.

Όμως φθάσαμε και άρα αποτύχαμε στο να πείσουμε τους πολλούς , δεν έφτασαν καν στα αυτιά των πολλών, όποτε αυτή η πικρή γεύση της αποτυχίας κάνει πιο εύκολο το...mute, άλλωστε, όπως είπαμε, λίγη σημασία έχει από εδώ και πέρα η δράση όλων αυτών που έχουν σκοπό να εξαθλιώσουν την χώρα μας αλλά σημασία έχει η δική μας εσωτερική προετοιμασία σε αφιλόξενες μέρες και "τοξικό" περιβάλλον επιβίωσης,  πνευματικής και υλικής.

Απλώς, κάποιες φορές ίσως χρειαστεί, λόγω των στιγμών και των εξελίξεων, να κάνουμε κάποιες αιφνίδιες παρεμβάσεις….. επιφανειακές... εκτός τόπου και χρόνου!

Ευχή μου προσωπικά είναι περάσουμε αβλαβώς τον Ιούλιο, όχι μόνο σαν Ελλάδα, όχι μόνο σαν Κύπρος αλλά γενικά, να περάσει δίχως να τον γράψει η ιστορία , μακάρι να πηδάγαμε μήνα και τα ραντεβού που έχουν κλείσει μέσα σε αυτόν να ακυρωθούν.

Και με αυτή την ευχή κλείνω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου