Για να θερίσεις, πρέπει πρώτα να σπείρεις - Εξωστρέφεια, λοιπόν, και σωστή στρατηγική.

Σάββας Καλεντερίδης

Χρόνια τώρα, όταν αντιπαλεύουμε την «άποψη» εξεχόντων στελεχών του κυβερνώντος κόμματος, σύμφωνα με την οποία Πόντιοι, Μικρασιάτες και Θρακιώτες ξύπνησαν ένα πρωί και «σοφίστηκαν μια γενοκτονία που έγινε εις βάρος τους, έτσι, για να προβάλουν ένα ακόμα εμπόδιο στην ελληνοτουρκική προσέγγιση», πέραν του ότι παραθέτουμε ντοκουμέντα ακόμα και Τούρκων ιστορικών που τεκμηριώνουν τη Γενοκτονία, υπογραμμίζουμε σχεδόν πάντα τις γεωπολιτικές πτυχές του θέματος. Ότι, δηλαδή, η διεθνής κοινότητα πρέπει να ενημερωθεί και να ευαισθητοποιηθεί, να σχηματιστούν ομάδες πίεσης στα κοινοβούλια και στη συνέχεια να πετύχουμε τις αναγνωρίσεις.

Μάλιστα έχουμε τονίσει επανειλημμένα την ανάγκη της σύμπραξης με τους Αρμενίους, τους Ασσυρίους, του Εβραίους, τους Κούρδους της Χαλέμπτζε και άλλους λαούς που έχουν υποστεί γενοκτονία, για να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα.

Επίσης, έχουμε επισημάνει ότι το θέμα της αναγνώρισης της Γενοκτονίας εξαρτάται από τη γεωπολιτική συγκυρία, δηλαδή από το κατά πόσον η κάθε χώρα στην οποία απευθυνόμαστε, τη συγκεκριμένη περίοδο θέλει να δημιουργήσει πρόβλημα στις σχέσεις της με την Τουρκία ή να της ασκήσει πίεση με το θέμα της αναγνώρισης της Γενοκτονίας. 

Όμως για να γίνουν όλα αυτά υπάρχει μια μαγική λέξη που πρέπει να υιοθετήσουμε, και λέγεται εξωστρέφεια. Έχουμε αναφέρει από αυτήν εδώ τη στήλη ότι η υπόθεση της Γενοκτονίας αφορά το σύνολο του ελληνισμού και ότι οι εκδηλώσεις που γίνονται με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων από την αποβίβαση του Μουσταφά Κεμάλ στην Αμισό θα πρέπει να είναι εξαιρετικά εξωστρεφείς και να απευθύνονται σε όλους.

Σε όλους τους Έλληνες όταν γίνονται στην Ελλάδα, σε όλους τους πολίτες της Γερμανίας όταν γίνονται στη Γερμανία, σε όλους τους πολίτες των ΗΠΑ όταν γίνονται στις ΗΠΑ, κ.ο.κ.

Δυστυχώς αυτά που βλέπουμε να γίνονται –κυρίως στην Ελλάδα– έχουν χαρακτήρα καθαρά ποντιακό, και ως εκ τούτου είναι δύσκολο να προσελκύσουν μη ποντιακής καταγωγής πολίτες. Αυτό πρέπει να αλλάξει, να αλλάξει το δόγμα των εκδηλώσεων.

Στις εκδηλώσεις πρέπει να καλούνται και μη Πόντιοι καλλιτέχνες, διανοούμενοι, προσωπικότητες, για να «ανοίξει» το θέμα σε ολόκληρη την κοινωνία, γιατί την αφορά.

Όσον αφορά τις δραστηριότητες και τις εκδηλώσεις που γίνονται στο εξωτερικό, εκεί μάλλον ακολουθείται το δόγμα της εξωστρέφειας και ήδη έχουμε ορισμένα αποτελέσματα. Για του λόγου του αληθές παραθέτω απόσπασμα άρθρου του καθηγητή του Πανεπιστημίου Columbia Ντέιβιντ Φίλιπς, ο οποίος είναι ειδικός περί Τουρκίας, σύμβουλος αμερικανικών κυβερνήσεων και άνθρωπος με επιρροή στη γραφειοκρατία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Σε άρθρο του με τίτλο «Ριζική αναθεώρηση των σχέσεων με την Τουρκία» προτείνει ανοιχτά οι Ηνωμένες Πολιτείες να αναγνωρίσουν την γενοκτονία των Ποντίων και των άλλων χριστιανικών πληθυσμών στις 19 Μαΐου 2019! Συγκεκριμένα, γράφει:

«Η Τουρκία έμαθε στην ατιμωρησία μη παραδεχόμενη την τέλεση της Γενοκτονίας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να σταματήσουν να κλείνουν τα μάτια τους για το τι συνέβη κατά τη διάρκεια των χρόνων της πτώσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ θα πρέπει να αναγνωρίσει την 24η Απριλίου ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Το Κογκρέσο θα πρέπει να εγκρίνει την ημέρα μνήμης με μια συνοδευτική απόφαση που θα επιβεβαιώνει τη γενοκτονία 1,5 εκατομμυρίων Αρμενίων και θα υπενθυμίζει στην Τουρκία τις υποχρεώσεις της ως διάδοχο κράτος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας για την αποζημίωση των απογόνων των θυμάτων.

»Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει επίσης να αναγνωρίσουν τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, τη συστηματική δολοφονία των χριστιανών, στις 19 Μαΐου 2019, καθώς συμπληρώνονται 100 χρόνια από αυτήν.

»Οι τοπικές εκλογές στις 31 Μαρτίου ήταν μια απάτη. Πενήντα τρία άτομα με το φιλοκουρδικό κόμμα συνελήφθησαν την παραμονή των εκλογών. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης παρενοχλήθηκαν και δεν είχαν σχεδόν καθόλου προβολή από μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα περισσότερα από τα οποία ελέγχονται από την τουρκική κυβέρνηση. Παρ’ όλα αυτά ο Ερντογάν έχασε τον έλεγχο των μεγάλων πόλεων της Τουρκίας.

»Η Τουρκία έχει πεθάνει. Η κατάσταση για τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι τρομακτική. Ο στρατηγικός προσανατολισμός και η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας προκαλούν ανησυχία. Οι σχέσεις της Τουρκίας με τη Ρωσία, η συνεργασία με το Ιράν, η αλληλεγγύη με τη Βενεζουέλα, η πρόθεση για τη βελτίωση των σχέσεων με την Κίνα και οι απειλές εναντίον των συμμάχων των ΗΠΑ στη Συρία ταρακούνησαν την αμερικανική εξωτερική πολιτική και την άμυνα. Η στήριξη της Τουρκίας στον ισλαμισμό και η στενή συνεργασία με το Ιράν προκαλούν περισσότερες αφορμές για ανησυχία.

»Δεν είναι λίγοι όσοι ισχυρίζονται ότι η Τουρκία είναι ένας αβέβαιος σύμμαχος. Τώρα η κοινή αίσθηση λέει ότι η Τουρκία είναι ένας στρατηγικός αντίπαλος και δυνάμει επικίνδυνος. Η Τουρκία αξίζει μια σκληρή επίπληξη που χώνει τη μύτη της στο ΝΑΤΟ και στις Ηνωμένες Πολιτείες, παραλαμβάνοντας τους πυραύλους S-400».

Αυτά πρέπει να τα διαβάσουν και να τα αναλύσουν με προσοχή όλοι οι Έλληνες, ανεξαρτήτως καταγωγής. Χρόνια τώρα μιλάμε για τις γεωπολιτικές πτυχές της υπόθεσης της Γενοκτονίας, και τώρα πλέον αυτό γίνεται ξεκάθαρο. Τώρα που οι ΗΠΑ θέλουν να ασκήσουν πίεση και να τιμωρήσουν την Τουρκία, ίσως είναι ευκαιρία να πετύχουμε αυτό που μέχρι πριν από λίγα χρόνια φάνταζε αδύνατο. Και μπορεί να αναλογιστεί κανείς, αν εκτός του άνω καθηγητού είχαμε ανάλογα άρθρα από άλλους 50 ή 100 καθηγητές στις ΗΠΑ και άλλους τόσους στην Ευρώπη. Όμως, ποτέ δεν είναι αργά.

Εξωστρέφεια, λοιπόν, και σωστή στρατηγική.
http://www.pontos-news.gr/article/193015/gia-na-theriseis-prepei-prota-na-speireis

infognomonpolitics.blogspot.com