Λογιστικές αλχημείες.

Με τον τρόπο που λειτουργεί η κυβέρνηση η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει, έχοντας υποθηκεύσει και χάσει προηγουμένως ότι έχει και δεν έχει – πόσο μάλλον όταν ακόμη και στην άκρη του γκρεμού, ο κεντρικός τραπεζίτης και το υπουργείο οικονομικών δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους στο θέμα των τραπεζών.

.

Επικαιρότητα   

Με τον ακαθάριστο σχηματισμό παγίου κεφαλαίου (πρόκειται για ένα στοιχείο δαπάνης κατά τον υπολογισμό του ΑΕΠ, όπου για κάθε λογιστική περίοδο μας δείχνει πόσο από την αξία που προστίθεται στην οικονομία επενδύεται αντί να καταναλώνεται) σε ελεύθερη πτώση μετά το 2007, από 26% του τότε ΑΕΠ στο 12% του σημερινού πολύ χαμηλότερου, η κυβέρνηση επιμένει στη δημιουργία υπέρ-πλεονάσματος εις βάρος κυρίως των δημοσίων επενδύσεων – χωρίς τις οποίες είναι αδύνατη η επιστροφή της χώρας σε πορεία βιώσιμης ανάπτυξης, ενώ χωρίς ανάπτυξη δεν πρόκειται να λυθεί απολύτως κανένα πρόβλημα. Ούτε το συνταξιοδοτικό, ούτε το ασφαλιστικό, ούτε το τραπεζικό, ούτε ο δανεισμός της χώρας από τις χρηματαγορές, με επιτόκια χαμηλότερα από το ρυθμό ανάπτυξης – οπότε θα χρειαστεί μία τέταρτη δανειακή σύμβαση που όμως κανένα κράτος-μέλος της Ευρωζώνης δεν πρόκειται να εγκρίνει.

Λογικά λοιπόν η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει, έχοντας υποθηκεύσει και χάσει προηγουμένως ότι έχει και δεν έχει – επειδή η κυβέρνηση θέλει να παραμείνει πάση θυσία στην εξουσία, οπότε χρειάζεται τη στήριξη των σημερινών 2.550.000 συνταξιούχων που ενδιαφέρονται μόνο για τον εαυτό τους. Για να εξασφαλίσει δε αυτή τη στήριξη, εκτός από το μηδενισμό των δημοσίων επενδύσεων, τη μη επιστροφή φόρων κλπ., ληστεύει καθημερινά τους πάντες με την υπερβολική φορολόγηση – επιτυγχάνοντας πρωτογενές πλεόνασμα 6,46 δις € στο δεκάμηνο, υψηλότερο κατά 2,8 δις € από το στόχο του προϋπολογισμού για το ίδιο διάστημα.

Ενώ η Ιταλία λοιπόν συγκρούεται με την Κομισιόν για το έλλειμμα 2,4% που έχει προβλέψει στον προϋπολογισμό της, έτσι ώστε να μπορέσει να κινηθεί η οικονομία της, η Ελλάδα κάνει ακριβώς το αντίθετο – παρά το ότι γνωρίζει πως με τον τρόπο αυτό καταστρέφει τη χώρα και αναγκάζει τα παιδιά μας να μεταναστεύουν, δίνοντας τη χαριστική βολή στο Έθνος και στην οικονομία μας (πηγή).

Από την άλλη πλευρά συμβαίνει το ακατανόητο: ακόμη και στην άκρη του γκρεμού, ενώ έχουν πέσει ήδη οι τίτλοι τέλους, ο κεντρικός τραπεζίτης της χώρας συνεχίζει να συγκρούεται με την κυβέρνηση – καταθέτοντας ένα διαφορετικό σχέδιο διάσωσης των χρεοκοπημένων τραπεζών, από αυτό του ΤΧΣ. Υπενθυμίζουμε εδώ πως η προηγούμενη αντίθεση των δύο «παρατάξεων» είχε σχέση με την πιστοληπτική γραμμή στήριξης – την οποία τότε υποστήριξε ο κ. Στουρνάρας, αλλά απέρριψε ανεύθυνα η κυβέρνηση, με καταστροφικά επακόλουθα για τις τράπεζες και την Ελλάδα (ανάλυση).

Σήμερα όμως ο κ. Στουρνάρας έχει προτείνει ένα σχέδιο διάσωσης των τραπεζών με τη χρησιμοποίηση ενός λογιστικού τεχνάσματος άνευ προηγουμένου – χωρίς δυστυχώς να ντρέπεται. Ειδικότερα, πρόκειται για τη δημιουργία ενός οχήματος ειδικού σκοπού (SPV), για τη μεταφορά κόκκινων δανείων των τραπεζών – με εγγύηση μέρους των αναβαλλόμενων φόρων (17 δις €) που έχουν προστεθεί στα κεφάλαια των τραπεζών. Με απλά λόγια, θέλει να χρησιμοποιήσει τον αέρα των τραπεζών για να φουσκώσει το ταμείο του ειδικού οχήματος με αέρα – έχοντας την ψευδαίσθηση πως με τον τρόπο αυτό θα κοροϊδέψει τους επενδυτές.

Ξεκινώντας από το γεγονός πως ο όρος «όχημα ειδικού σκοπού» είναι ωραιοποίηση της «κακής τράπεζας» (bad bank) που δεν έχει πια το δικαίωμα να ιδρύσει η Ελλάδα, αφού δεν επιτρέπεται μετά την 1.1.2016 να διασώζει το κράτος τις τράπεζες, ο κεντρικός τραπεζίτης θέλει να μεταφέρει στο «όχημα» κόκκινα δάνεια ονομαστικής αξίας 40 δις € – έτσι ώστε το «όχημα» να εκδώσει ομόλογα και να τα μεταφέρει στις τράπεζες, ίσα με την λογιστική αξία των δανείων που θα μεταφερθούν.

Δηλαδή, με δεδομένες τις προβλέψεις 52% των τραπεζών, όπου τα 100 € έχουν λογιστική αξία 48 €, τα κόκκινα δάνεια 40 δις € που θα μεταφερθούν θα έχουν αξία 19,2 δις € χωρίς να μειωθούν τα κεφάλαια των τραπεζών – ενώ ως εγγύηση για την έκδοση των ομολόγων θα χρησιμοποιήσει το «όχημα»  αναβαλλόμενους φόρους 7,5 δις € που θα λάβει από τα 17 δις € που έχουν εγκριθεί στις τράπεζες. Τα ομόλογα δε αυτά που θα εκδοθούν (mezzanine, junior – το δημόσιο λέγεται πως θα κρατήσει τα junior), θα πουληθούν σε ιδιώτες επενδυτές.

Πρακτικά, από τους Ισολογισμούς των τραπεζών θα φύγουν κόκκινα δάνεια ονομαστικής αξίας 40 δις € (λογιστικής 19,2 δις €) και κεφάλαια από αναβαλλόμενους φόρους 7,5 δις € – ενώ στη θέση τους οι τράπεζες θα βάλλουν ομόλογα ή μετρητά του οχήματος, αξίας 19,2 δις €. Η διαχείριση δε αυτών των κόκκινων δανείων θα γίνει από το όχημα, μέσω κάποιων εξειδικευμένων εταιρειών – ενώ η αποτίμηση των δανείων που θα μεταφερθούν θα γίνει από ορκωτούς λογιστές.

Με τον τρόπο αυτό θα φύγουν μεν κόκκινα δάνεια από τις τράπεζες χωρίς να μειωθούν τα κεφάλαια τους αλλά, επί πλέον, κεφάλαια αναβαλλομένων φόρων ύψους 7,5 δις € – οπότε θα πρέπει να αναζητήσουν νέα, το αργότερο όταν λειτουργήσει το σχήμα που προτείνει ο κ. Στουρνάρας (πιθανότατα μετά τις εκλογές), καθώς επίσης εάν εγκριθεί από το υπουργείο οικονομικών, από την επιτροπή ανταγωνισμού της ΕΕ και από την ΕΚΤ. Αντίθετα, με το σχήμα που πρότεινε το ΤΧΣ (ιταλικό μοντέλο, ανάληψη κόκκινων δανείων ύψους 20 δις € από τις τράπεζες και τιτλοποίηση τους με έκδοση ομολόγων αξίας 6-7 δις €, εγγυημένων από το κράτος), οι τράπεζες θα χρειαζόταν λιγότερα νέα κεφάλαια – αλλά το δημόσιο θα πρέπει να παρέχει εγγυήσεις.

Χωρίς να επεκταθούμε σε περισσότερες λεπτομέρειες, τόσο η μία πρόταση, όσο και η άλλη, δεν λύνουν το βασικό πρόβλημα των τραπεζών – την ανάγκη τους για νέα κεφάλαια, τα οποία όμως δεν είναι καθόλου εύκολο να βρουν με την έκδοση ομολόγων, όσο το κράτος δεν είναι σε θέση να δανειστεί από τις αγορές ή/και με τα επιτόκια που τους ζητούν. Η μοναδική καθαρή λύση τους λοιπόν είναι η αύξηση κεφαλαίου από τους σημερινούς μετόχους τους – πριν καταρρεύσουν ολοσχερώς, δίνοντας τη χαριστική βολή στην Ελλάδα.

analyst.gr