Οπως είναι φυσικό, όλοι αισθανόμαστε αποτροπιασμό μπροστά στο έγκλημα
του γνωστού και μη εξαιρετέου Ηρώδη, να σφαγιάσει χιλιάδες νήπια, αφού
προηγουμένως βέβαια είχε σφάξει τη γυναίκα του, τον πεθερό του και τρία
από τα παιδιά του! (Μα τι καλός άνθρωπος!) Και αναρωτιόμαστε: «Καλά, πώς
είναι δυνατόν, να υπάρχουν άνθρωποι ικανοί για τόσο μεγάλα εγκλήματα;”
Και όμως! Υπάρχουν! Και μάλιστα άπειροι στις σημερινές υποτιθέμενες
«πολιτισμένες” κοινωνίες και δη στην Ελλαδίτσα μας,
που προσπαθεί εναγωνίως, να φθάσει και γιατί όχι; ακόμα και να ξεπεράσει τα μοδάτα εγκλήματα του νεοταξίτικου «πολιτισμού”!
Για του λόγου το αληθές, θα έφθανε, να αναφερθώ στις εκατοντάδες χιλιάδες εκτρώσεις, που γίνονται κάθε χρόνο στην πατρίδα μας με ηθικούς (;) αυτουργούς και συνενόχους γονείς, σόγια, γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό αλλά ακόμα και την ίδια την πολιτεία, που συνηγορεί υπέρ αυτής της γενοκτονίας. Η μία -τουλάχιστον- πόλη από Ελληνόπουλα, που χάνεται κάθε χρόνο, δε φαίνεται, να συγκινεί κανέναν, γιατί, «Πού να κάνεις παιδιά τώρα, εν μέσω κρίσης; Δε βαριέσαι, άλλωστε! Να ‘ναι καλά η πολιτεία, που μας κουβαλάει τις καραβιές των μεταναστών, για να μας λύσουν το δημογραφικό!”
Βέβαια, όλοι συγκινούμαστε από τα σποτάκια για τα δικαιώματα των ζώων, που κάποιοι άσπλαχνοι τα κακοποιούν! Αλλά για τα δικαιώματα του αγέννητου παιδιού, δε μας καίγεται καρφί! Δε θα επεκταθώ όμως άλλο στο θέμα αυτό, γιατί έχω ασχοληθεί ήδη σε τουλάχιστον δύο προηγούμενα άρθρα:
και
ΜΕ 80.000 ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ ΤΟ ΧΡΟΝΟ, ΔΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΑ ΚΥΑΛΙΑ
Δυστυχώς, οι εκτρώσεις δεν είναι ο μόνος τρόπος φυσικής εξόντωσης των παιδιών μας! Ζούμε σε μια εποχή, που κάθε τόσο ακούμε για γονείς, που σκοτώνουν τα παιδιά τους και στη συνέχεια, υπό το βάρος των Ερινύων ή ίσως και λόγω του φόβου της τιμωρίας αυτοκτονούν!
Ζούμε σε μια εποχή, που έχουν καταγραφεί εγκλήματα, στα οποία θύτες και θύματα ήταν παιδιά, όπως η γνωστή περίπτωση του ΄Αλεξ!
Ζούμε σε μια εποχή, που το μπούλινγκ στα σχολεία έχει ξεφύγει κατά πολύ από τα όρια της αθώας πλάκας μεταξύ συμμαθητών, που ανέκαθεν υπήρχε και έχει φθάσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις με άγρια κακοποίηση εις βάρος κάποιων πιο συνεσταλμένων παιδιών, που μπορεί, να οδηγήσει ακόμα και στο φόνο! (βλ. περίπτωση Βαγγέλη Γιακουμάκη).
Ζούμε σε μια εποχή, που τα παιδιά μας φθάνουν στο σημείο, να σκοτώνουν τα δικά τους παιδιά είτε οδηγούμενα από τους ίδιους τους γονείς και με τις ευλογίες τους στο κρεβάτι του γυναικολόγου είτε καταφεύγοντας στο να πνίξουν τα νεογέννητά τους, ώστε, να ξεφορτωθούν το βάρος και τις ευθύνες! (δύο γνωστές περιπτώσεις πρόσφατα!)
Ζούμε σε μια εποχή, που κάθε τόσο ακούμε για αυτοκτονίες εφήβων και νέων, που φθάνουν στην απόγνωση οπωσδήποτε και με δική μας υπαιτιότητα!
Ζούμε σε μια εποχή, που νέα παιδιά οδηγούνται σε αργό θάνατο μέσω των ναρκωτικών, στα οποία καταφεύγουν αναζητώντας ψεύτικους παραδείσους εφόσον τους έχουμε κάνει τη ζωή κόλαση και εφόσον δεν έχουν ιδέα για τον αληθινό παράδεισο!
Τέλος, ζούμε σε μια εποχή, που παιδιά από τις λεγόμενες πολιτισμένες χώρες φεύγουν από την πατρίδα τους προφανώς αηδιασμένα από τις επικρατούσες αξίες και καταφεύγουν σε εμπόλεμες χώρες, όπου κατατάσσονται σε τάξεις τζιχαντιστών και μαθαίνουν, πώς να σφάζουν και να σκοτώνουν με απόλυτο κυνισμό και χωρίς τύψεις!
Και, αν αναρωτιόμαστε, τι φταίει και φθάσαμε σε αυτό το έσχατο σημείο, οπωσδήποτε η απάντηση δεν είναι τόσο απλή:
Εννοείται, ότι ευθύνεται καταρχήν η πλήρης έλλειψη ανθρωπιστικής παιδείας, από το κατ’ ευφημισμόν «εκπαιδευτικό σύστημα”, που πλέον ενδιαφέρεται, να βγάζει στην κοινωνία ανώμαλους κρετίνους, άθεους ανθρώπους ζόμπι, που εκπαιδεύονται για να γίνουν δούλοι, αφού εύκολα θα χειραγωγούνται! (Και οι οποίοι φυσικά θα δεχθούν το εμφυτευμένο τσιπάκι στη δεξιά τους παλάμη, χωρίς καμιά αντίσταση!)
Εννοείται, ότι ευθύνονται τα λανθασμένα πρότυπα, που προβάλλονται, όπως γελοίοι καραγκιόζηδες καλλιτέχνες τύπου MADONA, LADY GAGA, KATIE PERRY ή οι IRON MAIDEN, που ατιμάζουν δημοσίως τον Τίμο Σταυρό και οι ηλίθιοι ακόλουθοι τους επευφημούν!
Μα πάνω από όλους και όλα ευθυνόμαστε εμείς οι γονείς, που δεν έχουμε πάρει πρέφα το έγκλημα, που διενεργείται εις βάρος της γενιάς των παιδιών και των εγγονιών μας ή που ακολουθούμε κι εμείς τις νεοταξίτικες πα@@ριές, για να είμαστε προοδευτικοί και όχι οπισθοδρομικοί και δεν κάνουμε τίποτε, για να θωρακίσουμε τους νεότερους απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση, που δέχονται πανταχόθεν!!
Με αυτόν τον τρόπο, οδηγούμε τους νέους στην ανωμαλία και στην αποβλάκωση, στο χαμηλό IQ και EQ, βιαζόμαστε, να καταστρέψουμε την παιδική αθωότητα, απαξιούμε να μιλήσουμε για αρχές, αξίες, ιδανικά θεωρώντας τα ίσως και εμείς οι ίδιοι παρωχημένα!
Δημιουργούμε μια γενιά ανίκανη, να αγαπήσει και να ερωτευτεί, ανίκανη, να επικοινωνήσει, να δημιουργήσει υγιείς σχέσεις και οικογένειες με ισχυρούς δεσμούς. Μια γενιά, που αρνείται, να ωριμάσει και να αναλάβει ευθύνες ακόμα και μετά τα τριάντα!
Με αποτέλεσμα, εφόσον εμείς δεν τους καθοδηγούμε σωστά, ώστε, να γνωρίζουν προς τα πού, να διοχετεύσουν τη δύναμη και την ενέργειά τους, να αναζητούν στόχους, τους οποίους βρίσκουν συνήθως σε λανθασμένες ιδεολογίες και ενασχολήσεις!
Δυστυχώς, μόνο ένα θαύμα θα σώσει τη νέα γενιά από τον κατήφορο! Γιατί εμείς οι πολύ προχώ γονείς δεν τολμάμε, να τους μιλήσουμε για Χριστό και για Ορθοδοξία , για να μη θεωρηθούμε οπισθοδρομικοί και ξενέρωτοι!
Αλήθεια:
Περίπτωση 1η:΄Ενα κορίτσι 15 ετών έπαιρνε ναρκωτικά. Ο μητροπολίτης Σιατίστης τη ρώτησε: «Δεν καταλαβαίνεις, ότι με αυτό, που κάνεις, θα πεθάνεις;” Κι εκείνη απάντησε, ότι ήθελε, να πεθάνει, για να εκδικηθεί τους γονείς της, που είχαν χωρίσει και κοιτούσε ο καθένας τη ζωή του αδιαφορώντας για εκείνην. Ο μητροπολίτης τότε της είπε: «Πιστεύεις, ότι οι γονείς σου σε αγαπάνε;” Κι εκείνη απάντησε : «΄Οχι.” Τότε εκείνος της είπε, ότι αν πεθάνει, το πολύ πολύ, να νιώσουν ανακουφισμένοι, που την ξεφορτώθηκαν. Ο καλύτερος τρόπος για να τους εκδικηθεί ήταν, να πετύχει στη ζωή της βάζοντας στόχους και υλοποιώντας τους, ώστε κάποια στιγμή, να γυρίσει και να τους πει: «Εσείς μπορεί, να αδιαφορήσατε για μένα, αλλά εγώ τα κατάφερα και χωρίς εσάς!” Το αποτέλεσμα ήταν το κορίτσι, να επανέλθει!
Περίπτωση 2η: ΄Ενα αγόρι, που μέχρι τότε ήταν πρότυπο συμπεριφοράς ξαφνικά άλλαξε και έγινε επιθετικό και αντικοινωνικό. ΄Οταν ο μητροπολίτης το πλησίασε, εκείνο του εξήγησε το λόγο αυτής της ξαφνικής αλλαγής: ΄Ακουσε τη μητέρα του, να μιλά στο τηλέφωνο με μια φίλη της και να της εξομολογείται, ότι έκανε έκτρωση, γιατί δεν ήθελε τρίτο παιδί. Το αγόρι τότε σκέφτηκε:” Αν δεν ήμουν το δεύτερο παιδί της οικογένειας αλλά το τρίτο, τότε εγώ θα ήμουν αυτός, που θα σκότωνε η μάνα μου!”
Περίπτωση 3η: ΄Ενα αγόρι στην εφηβεία υποστήριζε, ότι ήταν άθεο. Τότε ο μητροπολίτης του είπε: «Γνωρίζεις βέβαια, ότι κάποια στιγμή θα πεθάνεις!” «Φυσικά:”, απάντησε εκείνο. «Και βέβαια, αφού δεν πιστεύεις στο Θεό, πιστεύεις, ότι, όταν πεθάνεις, θα γίνεις ένα σκουπίδι. Επομένως, γιατί, να ασχοληθώ με αυτά, που λέει ένα σκουπίδι;” Το αγόρι απάντησε: «Γιατί; Εσείς τι θα γίνετε, όταν πεθάνετε;” «΄Ενας μικρός Θεός.”, του απάντησε. Και το αγόρι έθεσε υπό αμφισβήτηση τις απόψεις του περί αθεϊας και άρχισε, να ενδιαφέρεται, να μάθει για το Θεό!
Περίπτωση 4η: Για να δούμε, πώς ένας Χριστιανός αντιμετωπίζει ακόμα και μια μεγάλη απώλεια:
΄Ενα αγόρι 17 ετών πέθανε! Μετά την κηδεία η μητέρα ζήτησε, να μείνει για λίγο μόνη με το παιδί της! Ο μητροπολίτης ήταν εκεί κοντά και την άκουσε, που του έλεγε: «Παιδί μου, πριν από 17 χρόνια ο Θεός σε έστειλε κοντά μας. Τώρα ήρθε η στιγμή, να σε επιστρέψουμε πίσω στο Δημιουργό σου. Καλό σου ταξίδι!”
Εν κατακλείδι, ας αντιληφθούμε, ότι η λύση για τη σωτηρία των παιδιών μας βρίσκεταιι στη μετάνοια, στην επιστροφή στο Χριστό και στις χριστιανικές αξίες. Και είναι ευθύνη των γονιών, να κινητοποιηθούμε, για να φέρουμε τα παιδιά μας στο δρόμο του Θεού, γιατί πλέον το εκπαιδευτικό σύστημα έχει άλλους ύπουλους στόχους! Αν περιμένουμε από τη νεοταξίτικη παιδεία, να διαμορφώσει την προσωπικότητα και τα πιστεύω των παιδιών μας, τότε «ζήτω που καήκαμε!” ΄Οσο σπέρνουμε ανέμους όμως, ας γνωρίζουμε, ότι θα θερίζουμε θύελλες!
ΥΓ1: Μερικές σκέψεις τόλμησα, να καταγράψω ορμώμενη από μια συνέντευξη του μητροπολίτη Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Αντώνιου, που έτυχε, να παρακολουθήσω σε τοπικό κανάλι. Δεν παριστάνω τον ειδικό και στόχος μου είναι, να προβληματίσω και να ωθήσω τον καθένα μας, να κάνει την αυτοκριτική του! Κατά τα άλλα όμως θα έπρεπε, να αναρωτηθούμε γατί υπάρχουν οι λεγόμενοι ειδικοί επί του θέματος, οι παιδοψυχολόγοι, που στην εποχή μας κάνουν χρυσές δουλειές ενώ μερικές δεκαετίες νωρίτερα η συγκεκριμένη ειδικότητα ήταν άγνωστη και αχρείαστη. Μήπως φταίει, ότι εμείς οι γονείς δεν κάνουμε σωστά τη δουλειά μας;
ΥΓ2: Μήπως η φράση του Λένιν (αν θυμάμαι καλά): «Οι διανοούμενοι κάθε λαού δεν είναι η αφρόκρεμα αλλά τα περιττώματά του” αντικατοπτρίζει πλήρως την κατάσταση, που επικρατεί στην εποχή μας;
ΥΓ3: Μήπως επίσης η φράση του Μενέλαου Λουντέμη: ” ΄Οταν γνώρισα τους ανθρώπους αγάπησα τα ζώα” βρίσκει πλήρη επαλήθευση στις μέρες μας;
ΛΕΩ ΜΗΠΩΣ;
ΜΙΑ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ.
triklopodia.gr
Για του λόγου το αληθές, θα έφθανε, να αναφερθώ στις εκατοντάδες χιλιάδες εκτρώσεις, που γίνονται κάθε χρόνο στην πατρίδα μας με ηθικούς (;) αυτουργούς και συνενόχους γονείς, σόγια, γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό αλλά ακόμα και την ίδια την πολιτεία, που συνηγορεί υπέρ αυτής της γενοκτονίας. Η μία -τουλάχιστον- πόλη από Ελληνόπουλα, που χάνεται κάθε χρόνο, δε φαίνεται, να συγκινεί κανέναν, γιατί, «Πού να κάνεις παιδιά τώρα, εν μέσω κρίσης; Δε βαριέσαι, άλλωστε! Να ‘ναι καλά η πολιτεία, που μας κουβαλάει τις καραβιές των μεταναστών, για να μας λύσουν το δημογραφικό!”
Βέβαια, όλοι συγκινούμαστε από τα σποτάκια για τα δικαιώματα των ζώων, που κάποιοι άσπλαχνοι τα κακοποιούν! Αλλά για τα δικαιώματα του αγέννητου παιδιού, δε μας καίγεται καρφί! Δε θα επεκταθώ όμως άλλο στο θέμα αυτό, γιατί έχω ασχοληθεί ήδη σε τουλάχιστον δύο προηγούμενα άρθρα:
και
ΜΕ 80.000 ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ ΤΟ ΧΡΟΝΟ, ΔΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΑ ΚΥΑΛΙΑ
Δυστυχώς, οι εκτρώσεις δεν είναι ο μόνος τρόπος φυσικής εξόντωσης των παιδιών μας! Ζούμε σε μια εποχή, που κάθε τόσο ακούμε για γονείς, που σκοτώνουν τα παιδιά τους και στη συνέχεια, υπό το βάρος των Ερινύων ή ίσως και λόγω του φόβου της τιμωρίας αυτοκτονούν!
Ζούμε σε μια εποχή, που έχουν καταγραφεί εγκλήματα, στα οποία θύτες και θύματα ήταν παιδιά, όπως η γνωστή περίπτωση του ΄Αλεξ!
Ζούμε σε μια εποχή, που το μπούλινγκ στα σχολεία έχει ξεφύγει κατά πολύ από τα όρια της αθώας πλάκας μεταξύ συμμαθητών, που ανέκαθεν υπήρχε και έχει φθάσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις με άγρια κακοποίηση εις βάρος κάποιων πιο συνεσταλμένων παιδιών, που μπορεί, να οδηγήσει ακόμα και στο φόνο! (βλ. περίπτωση Βαγγέλη Γιακουμάκη).
Ζούμε σε μια εποχή, που τα παιδιά μας φθάνουν στο σημείο, να σκοτώνουν τα δικά τους παιδιά είτε οδηγούμενα από τους ίδιους τους γονείς και με τις ευλογίες τους στο κρεβάτι του γυναικολόγου είτε καταφεύγοντας στο να πνίξουν τα νεογέννητά τους, ώστε, να ξεφορτωθούν το βάρος και τις ευθύνες! (δύο γνωστές περιπτώσεις πρόσφατα!)
Ζούμε σε μια εποχή, που κάθε τόσο ακούμε για αυτοκτονίες εφήβων και νέων, που φθάνουν στην απόγνωση οπωσδήποτε και με δική μας υπαιτιότητα!
Ζούμε σε μια εποχή, που νέα παιδιά οδηγούνται σε αργό θάνατο μέσω των ναρκωτικών, στα οποία καταφεύγουν αναζητώντας ψεύτικους παραδείσους εφόσον τους έχουμε κάνει τη ζωή κόλαση και εφόσον δεν έχουν ιδέα για τον αληθινό παράδεισο!
Τέλος, ζούμε σε μια εποχή, που παιδιά από τις λεγόμενες πολιτισμένες χώρες φεύγουν από την πατρίδα τους προφανώς αηδιασμένα από τις επικρατούσες αξίες και καταφεύγουν σε εμπόλεμες χώρες, όπου κατατάσσονται σε τάξεις τζιχαντιστών και μαθαίνουν, πώς να σφάζουν και να σκοτώνουν με απόλυτο κυνισμό και χωρίς τύψεις!
Και, αν αναρωτιόμαστε, τι φταίει και φθάσαμε σε αυτό το έσχατο σημείο, οπωσδήποτε η απάντηση δεν είναι τόσο απλή:
Εννοείται, ότι ευθύνεται καταρχήν η πλήρης έλλειψη ανθρωπιστικής παιδείας, από το κατ’ ευφημισμόν «εκπαιδευτικό σύστημα”, που πλέον ενδιαφέρεται, να βγάζει στην κοινωνία ανώμαλους κρετίνους, άθεους ανθρώπους ζόμπι, που εκπαιδεύονται για να γίνουν δούλοι, αφού εύκολα θα χειραγωγούνται! (Και οι οποίοι φυσικά θα δεχθούν το εμφυτευμένο τσιπάκι στη δεξιά τους παλάμη, χωρίς καμιά αντίσταση!)
Εννοείται, ότι ευθύνονται τα λανθασμένα πρότυπα, που προβάλλονται, όπως γελοίοι καραγκιόζηδες καλλιτέχνες τύπου MADONA, LADY GAGA, KATIE PERRY ή οι IRON MAIDEN, που ατιμάζουν δημοσίως τον Τίμο Σταυρό και οι ηλίθιοι ακόλουθοι τους επευφημούν!
Μα πάνω από όλους και όλα ευθυνόμαστε εμείς οι γονείς, που δεν έχουμε πάρει πρέφα το έγκλημα, που διενεργείται εις βάρος της γενιάς των παιδιών και των εγγονιών μας ή που ακολουθούμε κι εμείς τις νεοταξίτικες πα@@ριές, για να είμαστε προοδευτικοί και όχι οπισθοδρομικοί και δεν κάνουμε τίποτε, για να θωρακίσουμε τους νεότερους απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση, που δέχονται πανταχόθεν!!
Με αυτόν τον τρόπο, οδηγούμε τους νέους στην ανωμαλία και στην αποβλάκωση, στο χαμηλό IQ και EQ, βιαζόμαστε, να καταστρέψουμε την παιδική αθωότητα, απαξιούμε να μιλήσουμε για αρχές, αξίες, ιδανικά θεωρώντας τα ίσως και εμείς οι ίδιοι παρωχημένα!
Δημιουργούμε μια γενιά ανίκανη, να αγαπήσει και να ερωτευτεί, ανίκανη, να επικοινωνήσει, να δημιουργήσει υγιείς σχέσεις και οικογένειες με ισχυρούς δεσμούς. Μια γενιά, που αρνείται, να ωριμάσει και να αναλάβει ευθύνες ακόμα και μετά τα τριάντα!
Με αποτέλεσμα, εφόσον εμείς δεν τους καθοδηγούμε σωστά, ώστε, να γνωρίζουν προς τα πού, να διοχετεύσουν τη δύναμη και την ενέργειά τους, να αναζητούν στόχους, τους οποίους βρίσκουν συνήθως σε λανθασμένες ιδεολογίες και ενασχολήσεις!
Δυστυχώς, μόνο ένα θαύμα θα σώσει τη νέα γενιά από τον κατήφορο! Γιατί εμείς οι πολύ προχώ γονείς δεν τολμάμε, να τους μιλήσουμε για Χριστό και για Ορθοδοξία , για να μη θεωρηθούμε οπισθοδρομικοί και ξενέρωτοι!
Αλήθεια:
Ποιος από εμάς διαβάζει στα παιδιά του βίους Αγίων;Και, αν όλα αυτά μας φαίνονται δύσκολα, ας ακούσουμε κάποιες περιπτώσεις, που αναφέρει ο Μητροπολίτης Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Αντώνιος, για να αντιληφθούμε πόσο πολύ διψάνε τα παιδιά μας για το λόγο του Θεού και πώς τα λόγια ενός ανθρώπου του Θεού, μπορούν, να τα κινητοποιήσουν, ώστε, να κάνουν στροφή 180 μοιρών στη ζωή τους:
Ποιος από εμάς παίρνει τα παιδιά του κάθε Κυριακή στην Εκκλησία και φροντίζει, να κοινωνούν τακτικά σώμα και αίμα Χριστού;
Ποιος από εμάς έστω διαβάζει στα παιδιά του διδακτικά παραμυθάκια, όπως π.χ. «Οι
Μύθοι του Αισώπου” και όχι νεοταξίτικα του τύπου «΄Οταν ο Κάρολος ήταν Καρολίνα”;
Ποιος από εμάς προσπαθεί έστω, να εμφυσήσει στα παιδιά του αρχές και αξίες και να τους μιλήσει για πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια;
Περίπτωση 1η:΄Ενα κορίτσι 15 ετών έπαιρνε ναρκωτικά. Ο μητροπολίτης Σιατίστης τη ρώτησε: «Δεν καταλαβαίνεις, ότι με αυτό, που κάνεις, θα πεθάνεις;” Κι εκείνη απάντησε, ότι ήθελε, να πεθάνει, για να εκδικηθεί τους γονείς της, που είχαν χωρίσει και κοιτούσε ο καθένας τη ζωή του αδιαφορώντας για εκείνην. Ο μητροπολίτης τότε της είπε: «Πιστεύεις, ότι οι γονείς σου σε αγαπάνε;” Κι εκείνη απάντησε : «΄Οχι.” Τότε εκείνος της είπε, ότι αν πεθάνει, το πολύ πολύ, να νιώσουν ανακουφισμένοι, που την ξεφορτώθηκαν. Ο καλύτερος τρόπος για να τους εκδικηθεί ήταν, να πετύχει στη ζωή της βάζοντας στόχους και υλοποιώντας τους, ώστε κάποια στιγμή, να γυρίσει και να τους πει: «Εσείς μπορεί, να αδιαφορήσατε για μένα, αλλά εγώ τα κατάφερα και χωρίς εσάς!” Το αποτέλεσμα ήταν το κορίτσι, να επανέλθει!
Περίπτωση 2η: ΄Ενα αγόρι, που μέχρι τότε ήταν πρότυπο συμπεριφοράς ξαφνικά άλλαξε και έγινε επιθετικό και αντικοινωνικό. ΄Οταν ο μητροπολίτης το πλησίασε, εκείνο του εξήγησε το λόγο αυτής της ξαφνικής αλλαγής: ΄Ακουσε τη μητέρα του, να μιλά στο τηλέφωνο με μια φίλη της και να της εξομολογείται, ότι έκανε έκτρωση, γιατί δεν ήθελε τρίτο παιδί. Το αγόρι τότε σκέφτηκε:” Αν δεν ήμουν το δεύτερο παιδί της οικογένειας αλλά το τρίτο, τότε εγώ θα ήμουν αυτός, που θα σκότωνε η μάνα μου!”
Περίπτωση 3η: ΄Ενα αγόρι στην εφηβεία υποστήριζε, ότι ήταν άθεο. Τότε ο μητροπολίτης του είπε: «Γνωρίζεις βέβαια, ότι κάποια στιγμή θα πεθάνεις!” «Φυσικά:”, απάντησε εκείνο. «Και βέβαια, αφού δεν πιστεύεις στο Θεό, πιστεύεις, ότι, όταν πεθάνεις, θα γίνεις ένα σκουπίδι. Επομένως, γιατί, να ασχοληθώ με αυτά, που λέει ένα σκουπίδι;” Το αγόρι απάντησε: «Γιατί; Εσείς τι θα γίνετε, όταν πεθάνετε;” «΄Ενας μικρός Θεός.”, του απάντησε. Και το αγόρι έθεσε υπό αμφισβήτηση τις απόψεις του περί αθεϊας και άρχισε, να ενδιαφέρεται, να μάθει για το Θεό!
Περίπτωση 4η: Για να δούμε, πώς ένας Χριστιανός αντιμετωπίζει ακόμα και μια μεγάλη απώλεια:
΄Ενα αγόρι 17 ετών πέθανε! Μετά την κηδεία η μητέρα ζήτησε, να μείνει για λίγο μόνη με το παιδί της! Ο μητροπολίτης ήταν εκεί κοντά και την άκουσε, που του έλεγε: «Παιδί μου, πριν από 17 χρόνια ο Θεός σε έστειλε κοντά μας. Τώρα ήρθε η στιγμή, να σε επιστρέψουμε πίσω στο Δημιουργό σου. Καλό σου ταξίδι!”
Εν κατακλείδι, ας αντιληφθούμε, ότι η λύση για τη σωτηρία των παιδιών μας βρίσκεταιι στη μετάνοια, στην επιστροφή στο Χριστό και στις χριστιανικές αξίες. Και είναι ευθύνη των γονιών, να κινητοποιηθούμε, για να φέρουμε τα παιδιά μας στο δρόμο του Θεού, γιατί πλέον το εκπαιδευτικό σύστημα έχει άλλους ύπουλους στόχους! Αν περιμένουμε από τη νεοταξίτικη παιδεία, να διαμορφώσει την προσωπικότητα και τα πιστεύω των παιδιών μας, τότε «ζήτω που καήκαμε!” ΄Οσο σπέρνουμε ανέμους όμως, ας γνωρίζουμε, ότι θα θερίζουμε θύελλες!
ΥΓ1: Μερικές σκέψεις τόλμησα, να καταγράψω ορμώμενη από μια συνέντευξη του μητροπολίτη Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Αντώνιου, που έτυχε, να παρακολουθήσω σε τοπικό κανάλι. Δεν παριστάνω τον ειδικό και στόχος μου είναι, να προβληματίσω και να ωθήσω τον καθένα μας, να κάνει την αυτοκριτική του! Κατά τα άλλα όμως θα έπρεπε, να αναρωτηθούμε γατί υπάρχουν οι λεγόμενοι ειδικοί επί του θέματος, οι παιδοψυχολόγοι, που στην εποχή μας κάνουν χρυσές δουλειές ενώ μερικές δεκαετίες νωρίτερα η συγκεκριμένη ειδικότητα ήταν άγνωστη και αχρείαστη. Μήπως φταίει, ότι εμείς οι γονείς δεν κάνουμε σωστά τη δουλειά μας;
ΥΓ2: Μήπως η φράση του Λένιν (αν θυμάμαι καλά): «Οι διανοούμενοι κάθε λαού δεν είναι η αφρόκρεμα αλλά τα περιττώματά του” αντικατοπτρίζει πλήρως την κατάσταση, που επικρατεί στην εποχή μας;
ΥΓ3: Μήπως επίσης η φράση του Μενέλαου Λουντέμη: ” ΄Οταν γνώρισα τους ανθρώπους αγάπησα τα ζώα” βρίσκει πλήρη επαλήθευση στις μέρες μας;
ΛΕΩ ΜΗΠΩΣ;
ΜΙΑ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ.
triklopodia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου