Από τον Manlio Dinucci.
Η απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών να εξέλθουν από την Ιρανική πυρηνική συμφωνία - η οποία υπογράφηκε το 2015 από την Τεχεράνη με τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ συν τη Γερμανία - προκαλεί μια κατάσταση εξαιρετικού κινδύνου όχι μόνο στη Μέση Ανατολή.
Για να κατανοήσουμε τις συνέπειες μιας τέτοιας απόφασης, υπό την πίεση του Ισραήλ, που περιγράφει τη συμφωνία σαν "την παράδοση της Δύσης στον άξονα του κακού που οδηγείται από το Ιράν", πρέπει να ξεκινήσουμε από ένα ακριβές γεγονός: το Ισραήλ έχει τη βόμβα και όχι το Ιράν.
Πάνω από πενήντα χρόνια, το Ισραήλ παράγει πυρηνικά όπλα στο εργοστάσιο της Δημόνας, που χτίστηκε με τη βοήθεια κυρίως της Γαλλίας και των Ηνωμένων Πολιτειών. Δεν υπόκειται σε επιθεωρήσεις, διότι το Ισραήλ, η μόνη πυρηνική δύναμη στη Μέση Ανατολή, δεν συμμορφώνεται με τη Συνθήκη περί μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων, την οποία υπέγραψε το Ιράν πριν από πενήντα χρόνια.
Τα αποδεικτικά στοιχεία ότι το Ισραήλ παράγει πυρηνικά όπλα αποκαλύφθηκαν πριν από τριάντα χρόνια από τον Mordechai Vanunu, ο οποίος εργάστηκε στο εργοστάσιο της Dimona: δημοσιεύθηκε από τους The Sunday Times στις 5 Οκτωβρίου 1986, αφού προβλήθηκε από ειδικούς πυρηνικών όπλων. Ο Βανούνου, που απήχθη από τη Mossad στη Ρώμη και μεταφέρθηκε στο Ισραήλ, καταδικάστηκε σε 18 χρόνια σκληρής φυλακής και, αφού κυκλοφόρησε το 2004, υπόκειται σε αυστηρούς περιορισμούς.
Το Ισραήλ έχει σήμερα (αν και χωρίς να το παραδεχτεί) ένα οπλοστάσιο που εκτιμάται στα 100-400 πυρηνικά όπλα, συμπεριλαμβανομένων μίνι πυρηνικών όπλων νέας γενιάς και βομβών νετρονίων, και παράγει πλουτώνιο και τρίτιο σε ποσότητες ώστε να κατασκευάσουν εκατοντάδες ακόμη.
Οι πυρηνικές κεφαλές του Ισραήλ είναι έτοιμες να εκτοξευθούν σε βαλλιστικούς πυραύλους, όπως το Jericho 3, και στα βομβαρδιστικά μαχητικά F-15 και F-16 που προμηθεύουν οι ΗΠΑ, στα οποία προστίθενται τώρα τα F-35.
Όπως επιβεβαιώθηκε από τις πολυάριθμες επιθεωρήσεις του ΔΟΑΕ, το Ιράν δεν διαθέτει πυρηνικά όπλα και δεσμεύεται να μην τα παράγει, σύμφωνα με τη συμφωνία υπό αυστηρό διεθνή έλεγχο.
Ωστόσο - γράφει ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Κόλιν Πάουελ στις 3 Μαρτίου 2015 σε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που έχει βγει στο φως -
"Τα αγόρια στην Τεχεράνη γνωρίζουν ότι το Ισραήλ έχει 200 πυρηνικά όπλα, όλα στόχευαν στην Τεχεράνη και έχουμε χιλιάδες".
Οι ευρωπαίοι σύμμαχοι, οι οποίοι επίσημα εξακολουθούν να υποστηρίζουν τη συμφωνία με το Ιράν, είναι ουσιαστικά ευθυγραμμισμένοι με το Ισραήλ. Η Γερμανία έδωσε στο Ισραήλ έξι υποβρύχια Dolphin, τροποποιημένα έτσι ώστε να εκτοξεύουν πυραύλους πυρηνικών κρουζ, και ενέκριναν την προσφορά τριών ακόμα.
Η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ελλάδα και η Πολωνία συμμετείχαν, μαζί με τις ΗΠΑ, στη Γαλάζια Σημαία του 2017, τη μεγαλύτερη διεξαγωγή διεθνούς εναέριου πολέμου στην ιστορία του Ισραήλ. Η Ιταλία, που συνδέθηκε με το Ισραήλ με μια συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας (νόμος 94, 2005), συμμετείχε στην άσκηση με τα μαχηικά Tornado της 6ης Πτέρυγας του Γκέντι, που είχαν ανατεθεί να φέρουν πυρηνικές βόμβες Β-61 των ΗΠΑ (που σύντομα θα αντικατασταθούν από το B61 -12). Οι ΗΠΑ συμμετείχαν με τα F-16 της 31ης Fighter Wing of Aviano, που είχαν ανατεθεί στην ίδια λειτουργία.
Οι Ισραηλινές πυρηνικές δυνάμεις ενσωματώνονται στο ηλεκτρονικό σύστημα του ΝΑΤΟ, στο πλαίσιο του «Ατομικού Προγράμματος Συνεργασίας» με το Ισραήλ, μια χώρα η οποία, αν και δεν είναι μέλος της Συμμαχίας, έχει μόνιμη αποστολή στο κεντρικό γραφείο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες.
Σύμφωνα με το σχέδιο που δοκιμάστηκε στην άσκηση ΗΠΑ-Ισραήλ Juniper Cobra 2018, οι δυνάμεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ θα προέρχονταν από την Ευρώπη (ειδικά από τις βάσεις της Ιταλίας) για να στηρίξουν το Ισραήλ σε έναν πόλεμο εναντίον του Ιράν. Θα μπορούσε να ξεκινήσει με μια ισραηλινή επίθεση στις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις, όπως αυτή που διεξήχθη το 1981 στον πυρηνικό αντιδραστήρα Osiraq στο Ιράκ. Σε περίπτωση ιρανικών αντιποίνων, το Ισραήλ θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει πυρηνικό όπλο ξεκινώντας μια αλυσιδωτή αντίδραση με απρόβλεπτα αποτελέσματα.
ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΟ GLOBAL SEARCH : Corfiatiko.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου