Οι στρατηγοί της Τουρκίας και του Ιράν συμφώνησαν για τη συνεργασία. Ο
αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων του Ιράν, Μοχάμαντ
Χοσέιν Μπαγέρι, όταν πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Τουρκία,
υπέγραψε συμφωνία με τον Τούρκο ομόλογό του, στρατηγό Χούλουζι Ακάρ, για
την επέκταση της στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών. Η
Τουρκία και το Ιράν έχουν διαφορετικές θέσεις όσον αφορά τον πρόεδρο
της Συρίας Μπασάρ Ασάντ, αλλά τα συμφέροντά τους στο Ιράκ συμπίπτουν:
ούτε η Άγκυρα ούτε η Τεχεράνη θέλουν το ιρακινό Κουρδιστάν να διεξαγάγει
δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία.
Για αιώνες, η Περσία και η Οθωμανική Αυτοκρατορία διεξήγαγαν σκληρούς πολέμους για το δικαίωμα να κατακτήσουν ένα τεράστιο γεωπολιτικό χώρο - από τον Καύκασο μέχρι το Ιράκ. Οι ιρανοί σάχες και οι Τούρκοι σουλτάνοι ήθελαν να ελέγξουν τις στρατηγικές και εμπορικές διαδρομές της Μεσοποταμίας και της Υπερκαυκασίας. Τον 21ο αιώνα, η Άγκυρα και η Τεχεράνη αποφάσισαν να μην πολεμήσουν μεταξύ τους, αλλά να συμφωνήσουν ειρηνικά για τη συνεργασία στους τομείς όπου τα συμφέροντά τους συμπίπτουν.
Στις 15 Αυγούστου 2017, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων του Ιράν, ο Ταξίαρχος Μοχάμαντ Χοσέιν Μπαγκέρι έφτασε σε τριήμερη επίσκεψη στην Άγκυρα. Η επίσκεψη ήταν σημαντική διότι οι ιρανοί στρατηγοί σχεδόν ποτέ δεν έκαναν επίσημες επισκέψεις στην Άγκυρα τα τελευταία 25 χρόνια.
Oι λεπτομέρειες σχετικά με την επίσκεψη συντονίστηκαν την 1η Μαρτίου 2017 σε συνάντηση μεταξύ των Προέδρων της Τουρκίας και του Ιράν, του Ρετζέπ Ερντογάν και του Χασάν Ρουχάνι. Συναντήθηκαν στο Ισλαμαμπάντ στο περιθώριο της 13ης συνόδου κορυφής του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας (ECO). Η συνάντηση Tετ-α-τετ στο ξενοδοχείο Serena, με τον Ερντογάν, κράτησε περίπου μία ώρα. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε πίσω από κλειστές πόρτες, αλλά λέγεται ότι οι πρόεδροι συζήτησαν τις δυνατότητες κοινών προσπαθειών των δύο χωρών στον πολιτικό, στρατιωτικό και ενεργειακό τομέα.
Με αποτέλεσμα, στις 17 Αυγούστου κορυφαίοι στρατιωτικοί αξιωματούχοι της Τουρκίας και του Ιράν, υπέγραψαν συμφωνία στην Άγκυρα για επέκταση της στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ των χωρών. Το περιεχόμενο αυτού του εγγράφου δεν έχει δημοσιοποιηθεί, αλλά μπορεί κανείς να υποθέσει ότι πρόκειται για στενή συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών για την αντιμετώπιση κοινών κινδύνων.
Πρώτα απ 'όλα, το Ιράν, η Τουρκία, καθώς και η Ρωσία, δρουν σαν εγγυητές της ανακωχής στη Συρία. Οι τρεις χώρες δημιούργησαν ζώνες μείωσης της κλιμάκωσης στη Συρία, ενώ οι Τούρκοι και οι Ιρανοί στρατηγοί, κατά τη διάρκεια των συνομιλιών στην Άγκυρα, δημιούργησαν έναν "χάρτη πορείας" για κοινές ενέργειες και ενδεχομένως για στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία.
Με την πρώτη ματιά, η Τουρκία και το Ιράν έχουν διαφορετικούς στόχους στη Συρία. Ο Ρετζέπ Ερντογάν έχει επανειλημμένα ανακοινώσει την ανάγκη να απομακρυνθεί αμέσως από την εξουσία το "αιματηρό καθεστώς του Μπασάρ Ασάντ". Το Ιράν έχει μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση στο καθεστώς στη Δαμασκό. Το Ιράν, όπως και η Ρωσία, θεωρεί τον Aσαντ σαν τον νόμιμο πρόεδρο της Συρίας και υποστηρίζει σθεναρά τον στρατό του.
Την ίδια στιγμή, ο Ερντογάν συνειδητοποίησε ότι ήταν δυνατόν να διαπραγματευτεί με το Ιράν, δηλαδή - σχετικά με το οδυνηρό ζήτημα των Κούρδων ανταρτών στη Συρία. Η Άγκυρα εξακολουθεί να είναι συγκλονισμένη από τη δυσλειτουργία, όπως πιστεύει η Τουρκία, απόφαση του Ντόναλντ Tραμπ να ξεκινήσει τις παραδόσεις βαρέων όπλων σε σύριους Κούρδους. Οι ΗΠΑ δεν είναι πλέον σύμμαχος του Ερντογάν για το κουρδικό ζήτημα. Ο Τούρκος ηγέτης θα πρέπει να έχει μια σύνθετη συνομιλία με τον επικεφαλής του Πενταγώνου, τον James Mattis, ο οποίος σύντομα θα επισκεφθεί την Τουρκία.
Η Τεχεράνη και η Άγκυρα μοιράζονται παρόμοια συμφέροντα όταν πρόκειται για το κουρδικό ζήτημα. Το Ιράν και η Τουρκία φιλοξενούν μια μεγάλη κουρδική κοινότητα, η οποία μακροπρόθεσμα θα ήθελε να δημιουργήσει το Μεγάλο Κουρδιστάν με τη βοήθεια περιοχών του Ιράν, της Τουρκίας, της Συρίας και του Ιράκ. Αυτό δεν μπορεί ποτέ να ανεχθούν η Τουρκία και το Ιράν.
Επιπλέον, οι δύο χώρες ενδιαφέρονται για συνεργασία στην εξόρυξη και μεταφορά πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ένα από τα σημαντικότερα αποτελέσματα της συνάντησης μεταξύ των Προέδρων της Τουρκίας και του Ιράν, στο Ισλαμαμπάντ, ήταν η συμφωνία για τη συμμετοχή της Άγκυρας στην ανάπτυξη πλούσιων πετρελαίων και φυσικού αερίου στο Ιράν.
Στις 15 Αυγούστου 2017, οι ρωσικές, τουρκικές και ιρανικές εταιρείες υπέγραψαν σύμβαση για την από κοινού ανάπτυξη πεδίων πετρελαίου και φυσικού αερίου του Ιράν. Το κόστος της σύμβασης εκτιμάται σε επτά δισεκατομμύρια δολάρια. Δημιουργείται κοινοπραξία για την ανάπτυξη τεσσάρων καταθέσεων στο Ιράν, η ημερήσια παραγωγή των οποίων είναι 100.000 βαρέλια. Οι ειδικοί εκτιμούν τα αποθέματα αυτών των καταθέσεων σε 10 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου και 75 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου.
Η κοινοπραξία σκοπεύει επίσης να αρχίσει να αναπτύσσει πεδία πετρελαίου και φυσικού αερίου σε άλλες περιοχές του Ιράν. Οι ειδικοί σημειώνουν ότι η ανάπτυξη και η εξόρυξη φυσικού αερίου από ιρανικούς τομείς μπορεί να ανεφοδιάσει την Τουρκία με φυσικό αέριο για περισσότερα από 150 χρόνια, γεγονός που θέτει υπό αμφισβήτηση μελλοντικές προμήθειες ρωσικού φυσικού αερίου στην Τουρκία. Ακριβώς έτσι συμβαίνει ότι το Ιράν ενεργεί σαν ανταγωνιστής της Gazprom στην τουρκική αγορά.
Για να το ολοκληρώσει, η Τουρκία είναι αποφασισμένη να καταστεί κεντρικός εξαγωγέας πετρελαίου και φυσικού αερίου από την Κασπία, την Κεντρική Ασία και τη Μέση Ανατολή στην ευρωπαϊκή αγορά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Ερντογάν ελπίζει να πείσει το Ιράν να κατασκευάσει έναν αγωγό φυσικού αερίου στην επικράτειά του που θα επιτρέψει στο Τουρκμενιστάν, το Ουζμπεκιστάν και το Καζακστάν να εξάγουν το φυσικό τους αέριο στην Ευρώπη μέσω της Τουρκίας παρακάμπτοντας τη Ρωσία.
Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ερντογάν παίζει σύνθετο γεωπολιτικό παιχνίδι. Η Τουρκία χρειάζεται το Ιράν για να αντιμετωπίσει την απειλή του κουρδικού αποσχιστισμού και, δεύτερον, για τη σταδιακή μετάβαση από τη Ρωσία στο Ιράν όσον αφορά τις εισαγωγές φυσικού αερίου. Ο λόγος για τον οποίο η Μόσχα, πιθανότατα, δεν θα συμφωνήσει με τα σχέδια του Ερντογάν, να μετατοπίσει σταδιακά τη Gazprom από την ευρωπαϊκή αγορά.
Aydin Mehdiyev
Pravda.Ru
http://www.pravdareport.com/world/asia/18-08-2017/138454-turkey_iran-0/
ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΩΣΙΚΗ ΠΡΑΒΔΑ : Corfiatiko.blogspot.com
Για αιώνες, η Περσία και η Οθωμανική Αυτοκρατορία διεξήγαγαν σκληρούς πολέμους για το δικαίωμα να κατακτήσουν ένα τεράστιο γεωπολιτικό χώρο - από τον Καύκασο μέχρι το Ιράκ. Οι ιρανοί σάχες και οι Τούρκοι σουλτάνοι ήθελαν να ελέγξουν τις στρατηγικές και εμπορικές διαδρομές της Μεσοποταμίας και της Υπερκαυκασίας. Τον 21ο αιώνα, η Άγκυρα και η Τεχεράνη αποφάσισαν να μην πολεμήσουν μεταξύ τους, αλλά να συμφωνήσουν ειρηνικά για τη συνεργασία στους τομείς όπου τα συμφέροντά τους συμπίπτουν.
Στις 15 Αυγούστου 2017, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων του Ιράν, ο Ταξίαρχος Μοχάμαντ Χοσέιν Μπαγκέρι έφτασε σε τριήμερη επίσκεψη στην Άγκυρα. Η επίσκεψη ήταν σημαντική διότι οι ιρανοί στρατηγοί σχεδόν ποτέ δεν έκαναν επίσημες επισκέψεις στην Άγκυρα τα τελευταία 25 χρόνια.
Oι λεπτομέρειες σχετικά με την επίσκεψη συντονίστηκαν την 1η Μαρτίου 2017 σε συνάντηση μεταξύ των Προέδρων της Τουρκίας και του Ιράν, του Ρετζέπ Ερντογάν και του Χασάν Ρουχάνι. Συναντήθηκαν στο Ισλαμαμπάντ στο περιθώριο της 13ης συνόδου κορυφής του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας (ECO). Η συνάντηση Tετ-α-τετ στο ξενοδοχείο Serena, με τον Ερντογάν, κράτησε περίπου μία ώρα. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε πίσω από κλειστές πόρτες, αλλά λέγεται ότι οι πρόεδροι συζήτησαν τις δυνατότητες κοινών προσπαθειών των δύο χωρών στον πολιτικό, στρατιωτικό και ενεργειακό τομέα.
Με αποτέλεσμα, στις 17 Αυγούστου κορυφαίοι στρατιωτικοί αξιωματούχοι της Τουρκίας και του Ιράν, υπέγραψαν συμφωνία στην Άγκυρα για επέκταση της στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ των χωρών. Το περιεχόμενο αυτού του εγγράφου δεν έχει δημοσιοποιηθεί, αλλά μπορεί κανείς να υποθέσει ότι πρόκειται για στενή συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών για την αντιμετώπιση κοινών κινδύνων.
Πρώτα απ 'όλα, το Ιράν, η Τουρκία, καθώς και η Ρωσία, δρουν σαν εγγυητές της ανακωχής στη Συρία. Οι τρεις χώρες δημιούργησαν ζώνες μείωσης της κλιμάκωσης στη Συρία, ενώ οι Τούρκοι και οι Ιρανοί στρατηγοί, κατά τη διάρκεια των συνομιλιών στην Άγκυρα, δημιούργησαν έναν "χάρτη πορείας" για κοινές ενέργειες και ενδεχομένως για στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία.
Με την πρώτη ματιά, η Τουρκία και το Ιράν έχουν διαφορετικούς στόχους στη Συρία. Ο Ρετζέπ Ερντογάν έχει επανειλημμένα ανακοινώσει την ανάγκη να απομακρυνθεί αμέσως από την εξουσία το "αιματηρό καθεστώς του Μπασάρ Ασάντ". Το Ιράν έχει μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση στο καθεστώς στη Δαμασκό. Το Ιράν, όπως και η Ρωσία, θεωρεί τον Aσαντ σαν τον νόμιμο πρόεδρο της Συρίας και υποστηρίζει σθεναρά τον στρατό του.
Την ίδια στιγμή, ο Ερντογάν συνειδητοποίησε ότι ήταν δυνατόν να διαπραγματευτεί με το Ιράν, δηλαδή - σχετικά με το οδυνηρό ζήτημα των Κούρδων ανταρτών στη Συρία. Η Άγκυρα εξακολουθεί να είναι συγκλονισμένη από τη δυσλειτουργία, όπως πιστεύει η Τουρκία, απόφαση του Ντόναλντ Tραμπ να ξεκινήσει τις παραδόσεις βαρέων όπλων σε σύριους Κούρδους. Οι ΗΠΑ δεν είναι πλέον σύμμαχος του Ερντογάν για το κουρδικό ζήτημα. Ο Τούρκος ηγέτης θα πρέπει να έχει μια σύνθετη συνομιλία με τον επικεφαλής του Πενταγώνου, τον James Mattis, ο οποίος σύντομα θα επισκεφθεί την Τουρκία.
Η Τεχεράνη και η Άγκυρα μοιράζονται παρόμοια συμφέροντα όταν πρόκειται για το κουρδικό ζήτημα. Το Ιράν και η Τουρκία φιλοξενούν μια μεγάλη κουρδική κοινότητα, η οποία μακροπρόθεσμα θα ήθελε να δημιουργήσει το Μεγάλο Κουρδιστάν με τη βοήθεια περιοχών του Ιράν, της Τουρκίας, της Συρίας και του Ιράκ. Αυτό δεν μπορεί ποτέ να ανεχθούν η Τουρκία και το Ιράν.
Επιπλέον, οι δύο χώρες ενδιαφέρονται για συνεργασία στην εξόρυξη και μεταφορά πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ένα από τα σημαντικότερα αποτελέσματα της συνάντησης μεταξύ των Προέδρων της Τουρκίας και του Ιράν, στο Ισλαμαμπάντ, ήταν η συμφωνία για τη συμμετοχή της Άγκυρας στην ανάπτυξη πλούσιων πετρελαίων και φυσικού αερίου στο Ιράν.
Στις 15 Αυγούστου 2017, οι ρωσικές, τουρκικές και ιρανικές εταιρείες υπέγραψαν σύμβαση για την από κοινού ανάπτυξη πεδίων πετρελαίου και φυσικού αερίου του Ιράν. Το κόστος της σύμβασης εκτιμάται σε επτά δισεκατομμύρια δολάρια. Δημιουργείται κοινοπραξία για την ανάπτυξη τεσσάρων καταθέσεων στο Ιράν, η ημερήσια παραγωγή των οποίων είναι 100.000 βαρέλια. Οι ειδικοί εκτιμούν τα αποθέματα αυτών των καταθέσεων σε 10 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου και 75 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου.
Η κοινοπραξία σκοπεύει επίσης να αρχίσει να αναπτύσσει πεδία πετρελαίου και φυσικού αερίου σε άλλες περιοχές του Ιράν. Οι ειδικοί σημειώνουν ότι η ανάπτυξη και η εξόρυξη φυσικού αερίου από ιρανικούς τομείς μπορεί να ανεφοδιάσει την Τουρκία με φυσικό αέριο για περισσότερα από 150 χρόνια, γεγονός που θέτει υπό αμφισβήτηση μελλοντικές προμήθειες ρωσικού φυσικού αερίου στην Τουρκία. Ακριβώς έτσι συμβαίνει ότι το Ιράν ενεργεί σαν ανταγωνιστής της Gazprom στην τουρκική αγορά.
Για να το ολοκληρώσει, η Τουρκία είναι αποφασισμένη να καταστεί κεντρικός εξαγωγέας πετρελαίου και φυσικού αερίου από την Κασπία, την Κεντρική Ασία και τη Μέση Ανατολή στην ευρωπαϊκή αγορά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Ερντογάν ελπίζει να πείσει το Ιράν να κατασκευάσει έναν αγωγό φυσικού αερίου στην επικράτειά του που θα επιτρέψει στο Τουρκμενιστάν, το Ουζμπεκιστάν και το Καζακστάν να εξάγουν το φυσικό τους αέριο στην Ευρώπη μέσω της Τουρκίας παρακάμπτοντας τη Ρωσία.
Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ερντογάν παίζει σύνθετο γεωπολιτικό παιχνίδι. Η Τουρκία χρειάζεται το Ιράν για να αντιμετωπίσει την απειλή του κουρδικού αποσχιστισμού και, δεύτερον, για τη σταδιακή μετάβαση από τη Ρωσία στο Ιράν όσον αφορά τις εισαγωγές φυσικού αερίου. Ο λόγος για τον οποίο η Μόσχα, πιθανότατα, δεν θα συμφωνήσει με τα σχέδια του Ερντογάν, να μετατοπίσει σταδιακά τη Gazprom από την ευρωπαϊκή αγορά.
Aydin Mehdiyev
Pravda.Ru
http://www.pravdareport.com/world/asia/18-08-2017/138454-turkey_iran-0/
ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΩΣΙΚΗ ΠΡΑΒΔΑ : Corfiatiko.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου