Αν και το κρατά μυστικό, ο
Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τα σχέδιά
του περί αγωγού ο οποίος μέσω Τουρκίας θα μετάφερε το ισραηλινό φυσικό
αέριο στις ευρωπαϊκές αγορές. Αυτό συνέβη διότι αντέδρασαν Γαλλία και
Γερμανία, υποστηρίζει η γνωστή ισραηλινή ιστοσελίδα DEBKA.
Τα σχέδια επέκτασης του πεδίου άντλησης στο κοίτασμα «Λεβιάθαν» επίσης πάγωσαν. Αν και αναζητήθηκαν εναλλακτικές αγορές πέραν των μικρών αγορών της Αιγύπτου, της Ιορδανίας και της Παλαιστινιακής Αρχής, δεν βρέθηκαν, υποστηρίζει η ιστοσελίδα.
Η γαλλογερμανική αντίδραση είχε να κάνει με την μεταστροφή των Ευρωπαίων κατά της Τουρκίας και του προέδρου της Ερντογάν. Οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν πολλές σχέσεις μαζί του, πόσο δε μάλλον να εξαρτώνται ενεργειακά από αυτόν, ειδικά μετά τα γεγονότα του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα, οι Ευρωπαίοι καταλογίζουν στον Ερντογάν την «απελευθέρωση» των μεταναστευτικών-προσφυγικών ροών προς την Ευρώπη, τις διώξεις κατά των Κούρδων και τέλος την προσέγγισή του με τη Ρωσία και την παράλληλη αποστασιοποίησή του από το ΝΑΤΟ. Γαλλία και Γερμανία ξεκαθάρισαν στο Ισραήλ πως δεν πρόκειται να αγοράσουν ισραηλινό αέριο εάν αυτό περάσει από την Τουρκία.
Επίσης ο αγωγός Ισραήλ- Τουρκίας θα έπρεπε να περάσει από την κυπριακή ΑΟΖ κάτι που η Λευκωσία δεν επιτρέπει αν δεν επιλυθεί το Κυπριακό, ενώ υπάρχουν και σοβαρά τεχνικά ζητήματα η υπερκέραση των οποίων θα κοστίσει πολύ περισσότερο από ότι είχε αρχικά υπολογισθεί και ούτε το Ισραήλ, ούτε η Τουρκία φαίνονται πρόθυμοι να αναλάβουν το κόστος.
Στα τέλη Σεπτεμβρίου η Ιορδανική NEPCO υπέγραψε συμβόλαιο ύψους 10 δισ. δολαρίων για την αγορά 45 δισ. κυβικά αέρια ισραηλινού φυσικού αερίου για τα επόμενα 15 χρόνια. Όλα αυτά οδηγούν στον συμπέρασμα ότι το Ισραήλ θα αποφασίσει τον Δεκέμβριο, τελικά, σχετικά με την χρηματοδότηση και την επέκταση του «Λεβιάθαν» και για τον αγωγό μέσω Τουρκίας.
Αντίθετα δεν υπάρχουν φυσικά εμπόδια για την δημιουργία ενός αγωγού μέσω θαλάσσης, αλλά υπάρχει η πολιτική. Το Κάιρο ενημέρωσε πρόσφατα την Ιερουσαλήμ ότι δεν επιθυμεί τον αγωγό μέσω Τουρκίας και θέλει το αέριο να μεταφερθεί μέσω Κύπρου ώστε να μην ενισχυθεί η Μουσουλμανική Αδελφότητα της Αιγύπτου, γράφει η DEBKA.
Με όλες αυτές οι εξελίξεις η περιπέτεια του ισραηλινού φυσικού αερίου βρίσκεται στον αέρα. Χρειάζονται επιπλέον 6 δισ. δολάρια για την αξιοποίηση του «Λεβιάθαν». Οι επενδυτές όμως τηρούν αποστάσεις όσο το Ισραήλ δεν καταφέρνει να κερδίσει κάποιο σημαντικό συμβόλαιο πώλησης.
Αν και τα συναλλαγματικά αποθέματα του Ισραήλ εκτιμώνται στα 90 δισ. δολάρια η κυβέρνηση Νετανιάχου δεν θέλει να χρησιμοποιήσει χρήματα από αυτή την πηγή για επενδύσεις στο «Λεβιάθαν» χωρίς να έχει εγγυήσεις ότι θα πάρει τα χρήματα της πίσω.
ΠΗΓΗ: http://mignatiou.com/
ΣΧΟΛΙΟ DEFENCE-POINT.GR: Το διαβάζουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όμως κρατάμε αποστάσεις «ασφαλείας» και μόνο λόγω των ειδικών σχέσεων που έχει με την κοινότητα πληροφοριών του Ισραήλ η αρχική πηγή. Αυτό λέει η κοινή πολιτική λογική, την οποία όμως δε συμμερίζονται απαραίτητα όλοι, όταν έχουν άλλη γεωστρατηγική θεώρηση – οπτική γωνία μιας περιοχής, σε συνδυασμό με το ότι άρθρα με κάποιο εύσχημο «σενάριο», είναι εξ ορισμού πιο πειστικά, σε πολλά επίπεδα, ενώ μπορεί να μη φαίνεται ο τελικός στόχος της δημοσίευσή τους, αν υποτεθεί ότι δεν απηχούν πραγματικό ρεπορτάζ, αλλά το να στείλουν μήνυμα… στον οποιονδήποτε από τον οποιονδήποτε.
http://www.defence-point.gr/news/?p=163134
Τα σχέδια επέκτασης του πεδίου άντλησης στο κοίτασμα «Λεβιάθαν» επίσης πάγωσαν. Αν και αναζητήθηκαν εναλλακτικές αγορές πέραν των μικρών αγορών της Αιγύπτου, της Ιορδανίας και της Παλαιστινιακής Αρχής, δεν βρέθηκαν, υποστηρίζει η ιστοσελίδα.
Η γαλλογερμανική αντίδραση είχε να κάνει με την μεταστροφή των Ευρωπαίων κατά της Τουρκίας και του προέδρου της Ερντογάν. Οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν πολλές σχέσεις μαζί του, πόσο δε μάλλον να εξαρτώνται ενεργειακά από αυτόν, ειδικά μετά τα γεγονότα του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα, οι Ευρωπαίοι καταλογίζουν στον Ερντογάν την «απελευθέρωση» των μεταναστευτικών-προσφυγικών ροών προς την Ευρώπη, τις διώξεις κατά των Κούρδων και τέλος την προσέγγισή του με τη Ρωσία και την παράλληλη αποστασιοποίησή του από το ΝΑΤΟ. Γαλλία και Γερμανία ξεκαθάρισαν στο Ισραήλ πως δεν πρόκειται να αγοράσουν ισραηλινό αέριο εάν αυτό περάσει από την Τουρκία.
Επίσης ο αγωγός Ισραήλ- Τουρκίας θα έπρεπε να περάσει από την κυπριακή ΑΟΖ κάτι που η Λευκωσία δεν επιτρέπει αν δεν επιλυθεί το Κυπριακό, ενώ υπάρχουν και σοβαρά τεχνικά ζητήματα η υπερκέραση των οποίων θα κοστίσει πολύ περισσότερο από ότι είχε αρχικά υπολογισθεί και ούτε το Ισραήλ, ούτε η Τουρκία φαίνονται πρόθυμοι να αναλάβουν το κόστος.
Στα τέλη Σεπτεμβρίου η Ιορδανική NEPCO υπέγραψε συμβόλαιο ύψους 10 δισ. δολαρίων για την αγορά 45 δισ. κυβικά αέρια ισραηλινού φυσικού αερίου για τα επόμενα 15 χρόνια. Όλα αυτά οδηγούν στον συμπέρασμα ότι το Ισραήλ θα αποφασίσει τον Δεκέμβριο, τελικά, σχετικά με την χρηματοδότηση και την επέκταση του «Λεβιάθαν» και για τον αγωγό μέσω Τουρκίας.
Αντίθετα δεν υπάρχουν φυσικά εμπόδια για την δημιουργία ενός αγωγού μέσω θαλάσσης, αλλά υπάρχει η πολιτική. Το Κάιρο ενημέρωσε πρόσφατα την Ιερουσαλήμ ότι δεν επιθυμεί τον αγωγό μέσω Τουρκίας και θέλει το αέριο να μεταφερθεί μέσω Κύπρου ώστε να μην ενισχυθεί η Μουσουλμανική Αδελφότητα της Αιγύπτου, γράφει η DEBKA.
Με όλες αυτές οι εξελίξεις η περιπέτεια του ισραηλινού φυσικού αερίου βρίσκεται στον αέρα. Χρειάζονται επιπλέον 6 δισ. δολάρια για την αξιοποίηση του «Λεβιάθαν». Οι επενδυτές όμως τηρούν αποστάσεις όσο το Ισραήλ δεν καταφέρνει να κερδίσει κάποιο σημαντικό συμβόλαιο πώλησης.
Αν και τα συναλλαγματικά αποθέματα του Ισραήλ εκτιμώνται στα 90 δισ. δολάρια η κυβέρνηση Νετανιάχου δεν θέλει να χρησιμοποιήσει χρήματα από αυτή την πηγή για επενδύσεις στο «Λεβιάθαν» χωρίς να έχει εγγυήσεις ότι θα πάρει τα χρήματα της πίσω.
ΠΗΓΗ: http://mignatiou.com/
ΣΧΟΛΙΟ DEFENCE-POINT.GR: Το διαβάζουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όμως κρατάμε αποστάσεις «ασφαλείας» και μόνο λόγω των ειδικών σχέσεων που έχει με την κοινότητα πληροφοριών του Ισραήλ η αρχική πηγή. Αυτό λέει η κοινή πολιτική λογική, την οποία όμως δε συμμερίζονται απαραίτητα όλοι, όταν έχουν άλλη γεωστρατηγική θεώρηση – οπτική γωνία μιας περιοχής, σε συνδυασμό με το ότι άρθρα με κάποιο εύσχημο «σενάριο», είναι εξ ορισμού πιο πειστικά, σε πολλά επίπεδα, ενώ μπορεί να μη φαίνεται ο τελικός στόχος της δημοσίευσή τους, αν υποτεθεί ότι δεν απηχούν πραγματικό ρεπορτάζ, αλλά το να στείλουν μήνυμα… στον οποιονδήποτε από τον οποιονδήποτε.
http://www.defence-point.gr/news/?p=163134
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου