Ιρανική επίθεση σε… αμερικανικό φράγμα και τα αντίποινα!

Μια πολύ περίεργη υπόθεση έχει ανακύψει τις δυο-τρεις τελευταίες ημέρες η οποία «δηλητηριάζει» τις σχέσεις ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και την Τεχεράνη, εγείροντας σοβαρά ερωτηματικά για τη σκοπιμότητα που υποκρύπτει, καθώς ΗΠΑ και Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν διανύουν μια «εποικοδομητική» φάση των διμερών σχέσεων, εξαιτίας της υπογραφής της συμφωνίας για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα…

Ιρανοί «χάκερς» κατηγορούνται από τους Αμερικανούς ότι εξαπέλυσαν διαδικτυακή επίθεση εναντίον «κρίσιμης υποδομής» (critical infrastructure) των Ηνωμένων Πολιτειών, εν προκειμένω ένα μικρό φράγμα 25 μίλια βόρεια της Νέας Υόρκης, καθώς επίσης δεκάδες τράπεζες, το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης (Wall Street) και την εταιρία τηλεπικοινωνιών AT&T.
Μέθοδος της επίθεσης η συνήθης, με τη μαζική αποστολή ηλεκτρονικών μηνυμάτων που έχει στόχο είτε να δυσχεράνει τη λειτουργία των δικτύων επιβραδύνοντάς τα, είτε ακόμα μια να τα θέσει εκτός λειτουργίας. Τις σχετικές ανακοινώσεις έκανε το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης, προβαίνοντας στην αποδέσμευση ενδιαφερόντων στοιχείων για την υπόθεση, που περιέχονται στο κατηγορητήριο.
Οι χάκερς είναι συνδεδεμένοι με την ιρανική κυβέρνηση, ανέφερε ο βοηθός γενικού εισαγγελέα Τζον Κάρλιν, αποδεσμεύοντας τα ονόματα της ομάδας των χάκερ, αλλά διευκρινίζοντας παράλληλα ότι «εργοδότης» της ομάδας των εφτά προσώπων που ειδικεύονται στους υπολογιστές, είναι οι αποκαλούμενοι ως «Φρουροί της Επανάστασης» (Pasdaran, ή αγγλιστί «Islamic Revolutionary Guards Corps»).
Εισαγωγικά, προτού δώσουμε περισσότερες λεπτομέρειες για την υπόθεση, θα πρέπει να αναφερθεί, ότι το οικονομικό σύστημα των ΗΠΑ με την έμφαση που δίνει στην ιδιωτική πρωτοβουλία, από μόνο του δημιουργεί προβλήματα στον τομέα της ασφάλειας και ανοίγει επικίνδυνες «τρύπες».
Όταν πολλές από τις κρίσιμες υποδομές ανήκουν σε ιδιώτες, είναι λογικό ότι στην προσπάθεια α μεγιστοποιηθεί το κέρδος δεν γίνονται οι απαραίτητες επενδύσεις στον τομέα της ασφάλειας, ανοίγοντας έτσι ένα επικίνδυνο «παράθυρο τρωτότητας» (window of vulnerability) το οποίο έχουν στοχεύσει ως αδύνατο σημείο οι αντίπαλοί τους. Σε σχετικές επισημάνσεις έχει προβεί η υπηρεσία μελετών του Κογκρέσου (CRS: Congressional Research Service)…
Η επίθεση δεν είναι τωρινή και αυτό προκαλεί ερωτήματα ως προς τη σκοπιμότητα της δημοσιοποίησής της σε αυτή τη χρονική συγκυρία. Μια εξήγηση είναι ότι το υπουργείο Δικαιοσύνης τώρα «έδεσε» την υπόθεση και προχώρησε στην απαγγελία των κατηγοριών. Ταυτόχρονα, ασκείται και αποτροπή, καθώς η δημοσιοποίηση των ονομάτων και των φωτογραφιών των δραστών θα τους επιβάλει σοβαρό κόστος, καθώς σε περίπτωση ταξιδιού στο εξωτερικό, θα κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή με απαγωγή ή απλά με σύλληψη. Η δημοσιότητα που λαμβάνει η υπόθεση όμως, ίσως αποκαλύπτει περεταίρω σκοπιμότητες.
Από τη στιγμή που ενέχονται οι «Φρουροί», η δημοσιοποίηση θα μπορούσε να διαμηνύει στην ιρανική πλευρά ότι η επιστροφή στη συγκρουσιακή κατάσταση του παρελθόντος με τις κυρώσεις που «γονάτισαν» την οικονομία της Ισλαμικής Δημοκρατίας είναι μια πιθανότητα. Ασφαλώς βέβαια οι δεκάδες εταιρίες-κολοσσοί που περιμένουν να αρχίσουν επιχειρηματική δραστηριότητα στο Ιράν θα έχουν τις ενστάσεις τους, μειώνοντας έτσι την αξιοπιστία του αμερικανικού μηνύματος.
Με τον τρόπο αυτό οι ΗΠΑ θα μπορούσαν εμμέσως να επιχειρούν την ενίσχυση των «μετριοπαθών» του προέδρου Χασάν Ρουχανί, αν και η πραγματική εξουσία της χώρας, ο Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, ανώτατος θρησκευτικός ηγέτης του θεοκρατικού Ιράν, έχει κρατήσει στάση η οποία του επιτρέπει να ελίσσεται με μαεστρία ανάμεσα στις διάφορες πτέρυγες του καθεστώτος, αν και ο ίδιος μάλλον θα πρέπει να θεωρηθεί μέλος της ομάδας των σκληροπυρηνικών.
Μια ακόμη εξήγηση θα μπορούσε να είναι, ότι πρόκειται για τα αμερικανικά αντίποινα για τις θεωρούμενες στην Ουάσιγκτον «μη φιλικές» ενέργειες των δοκιμών βαλλιστικών πυραύλων, κατά παράβαση – σύμφωνα με την αμερικανική οπτική – των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, αν και χώρες όπως οι Ρωσία απέτρεψαν την προοπτική καταδίκης της Τεχεράνης, μη προσυπογράφοντας την αμερικανική οπτική (βλ. http://www.defence-point.gr/news/?p=148441).
Επιστρέφοντας στην υπόθεση, να αναφέρουμε ότι η επίθεση στο φράγμα εκδηλώθηκε το 2013 και θα μπορούσαν να είχαν απελευθερώσει νερό προκαλώντας προβλήματα, αν η τύχη δεν ήταν με την πλευρά των Αμερικανών, που εκείνη την περίοδο έτυχε να πραγματοποιούν συντήρηση στις «πύλες εσόδου-εξόδου» του ύδατος, με αποτέλεσμα να έχουν γυρίσει τη λειτουργία τους από αυτόματη σε χειροκίνητη (manual).
Εν ολίγοις, η επίθεση εξαπολύθηκε ενώ βρίσκονταν σε εξέλιξη προσπάθειες παρασκηνιακής συνεννόησης των ΗΠΑ με το Ιράν, οπότε η επίθεση είτε υπενθύμιζε στις ΗΠΑ ότι το Ιράν δεν θα το βάλει κάτω και δεν θα υποχωρήσει σε πιέσεις χωρίς σοβαρά ανταλλάγματα, είτε αποτελούσε απόπειρα των σκληροπυρηνικών να τορπιλίσουν και να εκτροχιάσουν τη διαπραγματευτική διαδικασία.

Θα μπορούσε όμως να αποτελεί και εκδίκηση των Ιρανών για την καταστρεπτική επίθεση που εξαπέλυσαν Αμερικανοί και Ισραηλινοί με τον ιό Stuxnet εναντίον των πυρηνικών υποδομών της Τεχεράνης. Όπως πιστεύουν πλέον οι αμερικανικές υπηρεσίας ασφαλείας, οι Ιρανοί και άλλοι αντίπαλοί τους, έχουν καταρτίσει λίστα με τα πιο ευάλωτα σημεία της χώρας, που εάν καταφέρουν και τα πλήξουν σε περίπτωση που παραστεί ανάγκη, θα επιφέρουν σημαντικό πλήγμα στην αμερικανική οικονομία και κοινωνία.

http://www.defence-point.gr/news/?p=149095