Τουρκικές συγκεντρώσεις δυνάμεων σε περιοχές εξαίρεσης από τη CFE…

Ου στρατηγικόν το ουκ ώμην
Δεν είναι καλή στρατηγική, (να λες) δεν το περίμενα, Ιφικράτης
Τουρκική κυβέρνηση μπορεί να μην έχει σχηματιστεί ακόμη – ξεκίνησε από τις 10 Ιουλίου η διαδικασία διερευνητικών εντολών διάρκειας 45 ημερών – αλλά αυτό δεν εμποδίζει ουδόλως την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων υπό την αυστηρή καθοδήγηση των εντολών του Συμβούλιου Εθνικής Ασφάλειας και του προέδρου Ερντογάν, να συγκεντρώνει στρατεύματα απέναντι από την Συρία, σε μια περιοχή η οποία εξαιρείται από τις πρόνοιες της Συνθήκης CFE, τα οποία μπορεί να μην προορίζονται αποκλειστικώς για εκεί…
Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος
Δημοσιογράφος – Αμυντικός αναλυτής
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν γνωστοποιηθεί στη νοτιοδυτική Τουρκία έχουν αναπτυχθεί: «Μηχανοκίνητες και τεθωρακισμένες μονάδες, της 1ης Ταξιαρχίας Καταδρομών (Kayseri), της 2ης Ταξιαρχίας Καταδρομών (Bolu), της 4ης Ταξιαρχίας Καταδρομών (Tunceli), πυραυλικά συστήματα της 58ης Ταξιαρχίας Πυροβολικού (Polatli/Άγκυρα), πυροβολαρχίας με πυροβόλα Firtina της 1ης Στρατιάς, μονάδες της Διοίκησης Ειδικών Δυνάμεων Bordo Bereli, μη επανδρωμένα αεροσκάφη, καθώς επίσης επιθετικά και μεταφορικά ελικόπτερα» (σ.σ. Τα στοιχεία προήλθαν από το άρθρο του Χρ. Μηνάγια Τουρκικοί σχεδιασμοί για Συρία και Ελλάδα).
Οι δυνάμεις αυτές συγκεντρώθηκαν για την προσβολή στρατιωτικής ισχύος προς την πλευρά της Συρίας. Ωστόσο στο σημείο αυτό οφείλουμε να προβούμε και σε μια άλλη «ανάγνωση», η οποία πάντοτε θα πρέπει να απασχολεί τον κάθε επιτελή που δεν επιθυμεί να αιφνιδιαστεί από έναν τολμηρό, έξυπνο και αποφασιστικό αντίπαλο.


Η Συνθήκη CFE εξαίρεσε μια ευρύτατη γεωγραφική ζώνη ανατολικά της Αττάλειας, η οποία δεν εποπτεύεται και δεν ελέγχεται από κανένα διεθνή πολιτικό ή στρατιωτικό οργανισμό, παρέχοντας στις τουρκικές ΕΔ ένα μοναδικό όσο και εξαιρετικά χρήσιμο στρατηγικό πλεονέκτημα. Σε αυτήν την εκτεταμένη και πολύμορφη εδαφική επιφάνεια, η Άγκυρα έχει «κρύψει» όλα τα πυραυλικά συστήματα τύπου Yildirim I,II,III καθώς και κάθε τακτικό πυραυλικό σύστημα που δεν επιθυμεί να γνωστοποιήσει την ύπαρξή του. Επίσης στην ίδια περιοχή διατηρεί ισχυρές και άλλες δυνάμεις, τις οποίες δεν προσμετρά στις οροφές της CFE, όπως συμβαίνει με την Ελλάδα π.χ.
Η συγκέντρωση των διαφόρων μονάδων στα νοτιοδυτικά παρέχει και ένα άλλο πλεονέκτημα στο τουρκικό επιτελείο. Οι μονάδες των καταδρομών, των Bordo Bereli, συνεκπαιδεύονται μαζί με τις πυραυλικές δυνάμεις τόσο της εντός CFE 58ης Ταξιαρχίας Πυροβολικού, όσο και με τις εκτός CFE μονάδες των Yildirim, μαζί με UAV και άλλα εναέρια μέσα. Όλες αυτές οι δυνάμεις υπό το κάλυμμα της προβολής ισχύος προς την Συρία έχουν την υποστήριξη και των αυτοκινούμενων πυροβόλων των 155 mm Firtina τα οποία μεταφέρθηκαν από την 1η Στρατιά. Συμπερασματικά έχουμε για πρώτη φορά μια ασυνήθιστη συγκρότηση δύναμης πυρός, η οποία αναπτύσσεται και συνεκπαιδεύεται μαζικά «στοχοποιώντας» την Συρία. Η μήπως όχι;
Είναι σαφές ότι οποιαδήποτε μεταφορά δυνάμεων εντός της τουρκικής επικράτειας, πάντα δημιουργεί συναγερμό στις ελληνικές υπηρεσίες (σ.σ. και όχι μόνον σε αυτές). Επίσης είναι αποδεκτό ότι ουδείς δεν μπορεί να απαγορεύσει στην Άγκυρα ή να υποδείξει τρόπους μεταφοράς και ανάπτυξης των ΕΔ της και των μονάδων αυτών. Ωστόσο θα πρέπει να προκαλέσουμε μια σειρά ερωτηματικών σκέψεων, χωρίς – το τονίζουμε – να υποστηρίξουμε ότι υπάρχει σχέδιο ή ότι όλα αυτά αποτελούν τμήμα μιας παραπλανητικής κίνησης, με στόχο τον αιφνιδιασμό της χώρας μας.
Όμως από την αρχή του έτους έχουν πραγματοποιηθεί μια σειρά εξελίξεων τις οποίες αξίζει να δούμε συνολικά ως εικόνα:
Στις 25 Φεβρουαρίου οι τουρκικές αρχές ανακοίνωσαν την ολοκλήρωση ελέγχων αποδοχής πυραυλικών συστημάτων εμβέλειας 300 Km, ενώ δεν είναι γνωστό αν πρόκειται περί αληθούς ή ημιαληθούς δημοσιοποίησης στοιχείων – για ευνόητους λόγους – που αφορούν την πρόοδο του τουρκικού εξοπλιστικού προγράμματος ανάπτυξης και παραγωγής πυραύλων εμβέλειας έως 2.500 Km.
Στις 14 Απριλίου ολοκληρώθηκαν οι έλεγχοι αποδοχής του συστήματος Koral, το οποίο αφορά στο εξοπλιστικό πρόγραμμα απόκτησης δυνατότητας ηλεκτρονικής υποστήριξης και ηλεκτρονικής επίθεσης εξ αποστάσεως με χερσαία μέσα. Πρόκειται για την ανάπτυξη ενός συστήματος ηλεκτρονικής υποστήριξης/κέντρου ακρόασης Koral ED και τεσσάρων συστημάτων ηλεκτρονικής επίθεσης/παρεμβολής Koral ET, εμβέλειας της τάξης των 100 Km, προς όφελος της επαύξησης των επιχειρησιακών δυνατοτήτων της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας.
Τον Μάιο στο πλαίσιο της διακλαδικής άσκησης Denizkurdu 2015 χρησιμοποιήθηκαν τα UAV Karayel και ιδιαιτέρως τα τύπου Bayraktar TB2 (σ.σ. περί τα 12 συνολικά UAV TB2 έχουν παραδοθεί στις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις). Το UAV Bayraktar θα επιχειρεί και σε ρόλους επιτήρησης κατά της λαθρομετανάστευσης…
Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης άσκησης πραγματοποιήθηκε άσκηση κατάληψης της μικρονήσου Φιδάκι, η οποία βρίσκεται βορειοανατολικά της Ρόδου. (σ.σ. Τα στοιχεία προήλθαν και από το άρθρο του Χρ. Μηνάγια Τουρκικοί σχεδιασμοί για Συρία και Ελλάδα).

Εάν στα ανωτέρω προσθέσουμε και την περίεργη άσκηση Έρευνας και Διάσωσης Anadolu-Yildizi 2015 (Μάιος) κατά την οποίαν χρησιμοποιήθηκαν αλεξιπτωτιστές ελευθέρας οι οποίοι ρίφθηκαν από CN235 μαζί με λέμβους και ένοπλοι προσνηώθηκαν στην περιοχή έτοιμοι να…. προστατεύσουν λαθρομετανάστες, γεγονός που παραπέμπει σε συγκαλυμμένη επιχείρηση CSAR, υπάρχουν όντως αρκετά νέα δεδομένα που πρέπει να αναλυθούν εκτενέστερα.

Η Αθήνα βρίσκεται σε μεγάλη κρίση και η κοινή γνώμη έχει εξουθενωθεί από τις τρέχουσες αποφάσεις και τις πολιτικές αντεγκλήσεις, οι οποίες συνταράσσουν το εσωτερικό μέτωπο. Προ ολίγων ημερών συνέβη ένα περιστατικό ευθείας καταπάτησης της εθνικής κυριαρχίας στα Δωδεκάνησα στον τομέα έρευνας και διάσωσης με αφορμή τουρκικές ενέργειες, οι οποίες πλαισιώθηκαν από μαζικές παραβιάσεις και υπερπτήσεις.
Η Τουρκία βρίσκεται επίσης σε μια περίοδο έντασης, με τη διαφορά ότι τόσο οι ΕΔ όσο και η κεντρική εξουσία ευθέως χειραγωγίσιμη από τον Ερντογάν βρίσκεται σε πολύ πιο ευέλικτη θέση – και επικίνδυνη – να προχωρήσει σε κινήσεις εκτόνωσης, αν και εμείς πρέπει να είμαστε πάντα προετοιμασμένοι (βλ. σχετικό άρθρο http://www.defence-point.gr/news/?p=131912).

Ολοκληρώνοντας, θα θέσουμε στα υπόψη και ένα απλό πρόβλημα Εφοδιασμού-Μεταφορών: Ο Τουρκικός Στρατός διαθέτει πλέον τη δυνατότητα μεταφοράς οδικώς μιας μηχανοκίνητης ταξιαρχίας εντός εικοσιτετραώρου. Έχει υπολογισθεί – στο πλαίσιο άσκησης επί χάρτου – πόσος χρόνος χρειάζεται για την μεταφορά των δυνάμεων από τη ΝΔ Συρία στα παράλια πλησίον της Δωδεκανήσου (κεντρικός στόχος της Νταβουτόγλειας αναθεωρητικής στρατηγικής σχεδίασης);

Γνωρίζουμε για πόσο διάστημα θα βρίσκονται στην περιοχή οι προαναφερόμενες τουρκικές δυνάμεις, καθώς όπως γνωστοποιήθηκε οι ΗΠΑ αρνήθηκαν κάθε «ιδέα» εισβολής στην Συρία, καθησυχάζοντας τους Τούρκους περί μη ενοποίησης των κουρδικών καντονίων;

Μήπως είναι μια καλή ευκαιρία να ξανασυζητηθεί το ζήτημα της εξαίρεσης της Τουρκίας από την CFE και με αφορμή τα συμβάντα στην Συρία και το Ιράκ σε συνδυασμό με τις δράσεις του Ισλαμικού Κράτους υπό την ανοχή της Άγκυρας; Όπως επίσης, έχουν ενημερωθεί και άλλες ενδιαφερόμενες δυνάμεις που ανησυχούν για τα τεκταινόμενα στην ευρύτερη περιοχή για την αποφυγή κάθε πιθανού ή απίθανου ενδεχομένου;         http://www.defence-point.gr/news/?p=133282