Σύμφωνα
με το πρακτορείο Reuters η παράταξη των Houthi στην Υεμένη, που
βρίσκεται στο στόχαστρο του αραβικού συνασπισμού που ηγείται η Σαουδική
Αραβία απάντησε στους συνεχιζόμενους βομβαρδισμούς της επιχείρησης
«Decisive Storm» (που ήδη αριθμούν πολλές εκατοντάδες θυμάτων ανάμεσα
στον άμαχο πληθυσμό) με την εκτόξευση ενός τουλάχιστον βαλλιστικού
πυραύλου SCUD κατά της Σαουδικής Αραβίας.
Σύμφωνα με της πληροφορίες του Reuters που επικαλείται πηγές τόσο στην Υεμένη όσο και την Σαουδική Αραβία το πύραυλος εκτοξεύθηκε κατά της αεροπορικής βάσης King Khaled αλλά αναχαιτίστηκε από συστήματα Patriot.
Όπως γράφαμε σε πρόσφατο τεύχος μας (Νο 348, Απρίλιος), ένας από τους στόχους στις πρώτες ημέρες της επιχείρησης «Decisive Storm» ήταν και η καταστροφή των βαλλιστικών πυραύλων που βρισκόντουσαν στο οπλοστάσιο της Υεμένης από την δεκαετία του 70. Το 1978, η τότε Λαϊκή Δημοκρατία της Υεμένης (γνωστή και ως Νότια Υεμένη) είχε αποκτήσει από την Σοβιετική Ένωση ένα «πακέτο» πυραυλικών συστημάτων πυροβολικού, συμπεριλαμβανομένων 12 R-17 Elbrus (κατά ΝΑΤΟ SS-1 «Scub-B») καθώς και πολλούς μικρότερου βεληνεκούς 9K52 Luna-M (FROG-7). Μερικά χρόνια αργότερα, η Αραβική Δημοκρατία της Υεμένης (γνωστή ως Βόρεια Υεμένη) δημιούργησε επίσης οπλοστάσιο βαλλιστικών πυραύλων αποκτώντας 18 OTR-21 (SS-21 «Scarab»). Μετά την συνένωση των δυο χωρών το 1990, ο εξοπλισμός αυτός αποτέλεσμα κτήμα των νέων ενόπλων δυνάμεων. Οι πύραυλοι αυτοί μάλιστα υπήρξαν οι πρωταγωνιστές του εμφυλίου πολέμου του 1994, όταν δυνάμεις της πρώην Νότιας Υεμένης εκτόξευσαν από το Άντεν Scud στοχεύοντας το προεδρικό μέγαρο στην Σαανά, το σύνολο όμως τον οποίων έπληξαν συνοικίες της πρωτεύουσας. Οι δυνάμεις της τελευταίας απάντησαν με μπαράζ Tochka, που βέβαια είχαν το ίδιο αποτέλεσμα στο Άντεν. Η ανταλλαγή βαλλιστικών πυραύλων ανάμεσα στις δυο πλευρές συνεχίστηκε στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και μόνο μετά την λήξη του στα τέλη της δεκαετίας του 90, τα συστήματα αυτά (εκτός των Luna που αποσύρθηκαν τελικά το 2002) συγκεντρώθηκαν σε μια νέα ταξιαρχία με έδρα κοντά στην Σαανά. Η υποστήριξη όμως των συστημάτων αυτών υπήρξε πολύ δύσκολη και παρά την παρουσία Ρώσων και Λευκορώσων τεχνικών συμβούλων, ο αριθμός των επιχειρησιακών συστημάτων μειώθηκε κατακόρυφα, ενώ κάποιες πηγές ανέφεραν ότι πρακτικά οι βαλλιστικές δυνατότητες των ενόπλων δυνάμεων της Υεμένης είχαν εκλείψει από τα μέσα της δεκαετίας του 2000. Από άλλες όμως πηγές υπήρχαν πληροφορίες ότι η δύναμη αυτή διατηρείτο με την βοήθεια της Βόρειας Κορέας. Μετά το πραξικόπημα των Houthis, οι εγκαταστάσεις της ταξιαρχίας στο όρος Φαχ Ατάν πέρασαν υπό τον έλεγχό τους. Σε κάθε περίπτωση το Ριάντ δεν πήρε το ρίσκο και το στρατόπεδο καθώς και οι εγκαταστάσεις αποθήκευσης σφυροκοπήθηκαν από σαουδαραβικά κυρίως μαχητικά σε διαδοχικές επιδρομές στις 29 και 30 Μαρτίου. https://ptisidiastima.wordpress.com/2015/06/07/scud-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%85%ce%b5%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b7%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%ac-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%83%ce%b1%ce%bf%cf%85%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82-%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%b2%ce%af/
Σύμφωνα με της πληροφορίες του Reuters που επικαλείται πηγές τόσο στην Υεμένη όσο και την Σαουδική Αραβία το πύραυλος εκτοξεύθηκε κατά της αεροπορικής βάσης King Khaled αλλά αναχαιτίστηκε από συστήματα Patriot.
Όπως γράφαμε σε πρόσφατο τεύχος μας (Νο 348, Απρίλιος), ένας από τους στόχους στις πρώτες ημέρες της επιχείρησης «Decisive Storm» ήταν και η καταστροφή των βαλλιστικών πυραύλων που βρισκόντουσαν στο οπλοστάσιο της Υεμένης από την δεκαετία του 70. Το 1978, η τότε Λαϊκή Δημοκρατία της Υεμένης (γνωστή και ως Νότια Υεμένη) είχε αποκτήσει από την Σοβιετική Ένωση ένα «πακέτο» πυραυλικών συστημάτων πυροβολικού, συμπεριλαμβανομένων 12 R-17 Elbrus (κατά ΝΑΤΟ SS-1 «Scub-B») καθώς και πολλούς μικρότερου βεληνεκούς 9K52 Luna-M (FROG-7). Μερικά χρόνια αργότερα, η Αραβική Δημοκρατία της Υεμένης (γνωστή ως Βόρεια Υεμένη) δημιούργησε επίσης οπλοστάσιο βαλλιστικών πυραύλων αποκτώντας 18 OTR-21 (SS-21 «Scarab»). Μετά την συνένωση των δυο χωρών το 1990, ο εξοπλισμός αυτός αποτέλεσμα κτήμα των νέων ενόπλων δυνάμεων. Οι πύραυλοι αυτοί μάλιστα υπήρξαν οι πρωταγωνιστές του εμφυλίου πολέμου του 1994, όταν δυνάμεις της πρώην Νότιας Υεμένης εκτόξευσαν από το Άντεν Scud στοχεύοντας το προεδρικό μέγαρο στην Σαανά, το σύνολο όμως τον οποίων έπληξαν συνοικίες της πρωτεύουσας. Οι δυνάμεις της τελευταίας απάντησαν με μπαράζ Tochka, που βέβαια είχαν το ίδιο αποτέλεσμα στο Άντεν. Η ανταλλαγή βαλλιστικών πυραύλων ανάμεσα στις δυο πλευρές συνεχίστηκε στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου και μόνο μετά την λήξη του στα τέλη της δεκαετίας του 90, τα συστήματα αυτά (εκτός των Luna που αποσύρθηκαν τελικά το 2002) συγκεντρώθηκαν σε μια νέα ταξιαρχία με έδρα κοντά στην Σαανά. Η υποστήριξη όμως των συστημάτων αυτών υπήρξε πολύ δύσκολη και παρά την παρουσία Ρώσων και Λευκορώσων τεχνικών συμβούλων, ο αριθμός των επιχειρησιακών συστημάτων μειώθηκε κατακόρυφα, ενώ κάποιες πηγές ανέφεραν ότι πρακτικά οι βαλλιστικές δυνατότητες των ενόπλων δυνάμεων της Υεμένης είχαν εκλείψει από τα μέσα της δεκαετίας του 2000. Από άλλες όμως πηγές υπήρχαν πληροφορίες ότι η δύναμη αυτή διατηρείτο με την βοήθεια της Βόρειας Κορέας. Μετά το πραξικόπημα των Houthis, οι εγκαταστάσεις της ταξιαρχίας στο όρος Φαχ Ατάν πέρασαν υπό τον έλεγχό τους. Σε κάθε περίπτωση το Ριάντ δεν πήρε το ρίσκο και το στρατόπεδο καθώς και οι εγκαταστάσεις αποθήκευσης σφυροκοπήθηκαν από σαουδαραβικά κυρίως μαχητικά σε διαδοχικές επιδρομές στις 29 και 30 Μαρτίου. https://ptisidiastima.wordpress.com/2015/06/07/scud-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%85%ce%b5%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b7%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%ac-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%83%ce%b1%ce%bf%cf%85%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82-%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%b2%ce%af/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου