Pepe Escobar, Réseau International (Γαλλία)
(μτφρ. Κριστιάν)
Η
διπλή συντονισμένη επίθεση της
Δύσης - πόλεμος επί των τιμών του πετρελαίου και επιδρομή στο ρούβλι –
που
σκοπεύει να καταστρέψει τη ρωσική οικονομία και τους φυσικούς πόρους
της, να τους επιβάλει μια μορφή υποτέλειας, απέτυχε παταγωδώς.
Οι φυσικοί πόροι ήταν και ο κύριος λόγος να μεταμορφωθεί το Ιράν σε δυτική υποτέλεια. Ποτέ δεν είχε τίποτα να κάνει με την ανάπτυξη ενός πυρηνικού όπλου από την Τεχεράνη, η οποία είχε απαγορευτεί διαδοχικά από τον ηγέτη της Ισλαμικής Επανάστασης Αγιατολάχ Χομεϊνί και τον Ανώτατο Οδηγό Αγιατολάχ Χαμενεΐ.
Το σχέδιο του Νέου Μεγάλου Παιχνιδιού στην Ευρασία ήταν πάντα τον
έλεγχο της Ευρασίας. Τα μικρά εμπόδια σε αυτό το σχέδιο που υπέστη η αμερικανική ελίτ δεν σημαίνουν
ότι το παιχνίδι θα συνεχίσει να περιορίζεται σε έναν απλό πόλεμο φθοράς. Αλλά μάλλον το αντίθετο.
Δεν είναι παρά μόνο θέμα της PGS [Prompt Global Strike, Ταχύς Παγκόσμια Επίθεση] ή πρώτη παγκόσμια επίθεση.
Στην Ουκρανία, το Κρεμλίνο ήταν
πιο σαφές, έχει δύο τελικές κόκκινες γραμμές. Η Ουκρανία δεν θα προσχωρήσει στο
ΝΑΤΟ και οι λαϊκές Δημοκρατίες του Ντόνετσκ και Λούγκανσκ δεν θα συντρίβονται.
Πλησιάζουμε μια δυνητικά
εκρηκτική προθεσμία -όταν οι κυρώσεις
της ΕΕ θα λήξουν τον Ιούλιο.
Μια Ευρωπαϊκή Ένωση σε αναταραχή αλλά πάντα σκλάβα του ΝΑΤΟ -δείτε το θλιβερό Dragoon Ride, το κονβόι στρατιωτικής παρέλασης, από τη Βαλτική έως την Πολωνία, ή το Operation Atlantic Resolve, την άσκηση-θέαμα του ΝΑΤΟ- μπορεί να αποφασίσει να επεκτείνει τις
κυρώσεις αυτές, ακόμη και να προσπαθήσει να αποκλείσει τη Ρωσία από το δίκτυο SWIFT.
Μόνο οι ανόητοι πιστεύουν ότι η
Ουάσιγκτον θα διακινδυνεύσει ζωές αμερικανών πολιτών στην Ουκρανία ή ακόμα και
στην Πολωνία.
Αλλά ας προσπαθήσουμε να προβλέψουμε μερικές κινήσεις μπροστά.
Αν ποτέ θα έρθει το αδιανόητο -ένας πόλεμος μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας
στην Ουκρανία- οι ρωσικοί κύκλοι της άμυνας
είναι σίγουροι για τη συμβατική και πυρηνική υπεροχή τους σε στεριά και θάλασσα.
Και το Πεντάγωνο το γνωρίζει.
Η Ρωσία θα έκανε κομματάκια τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ μέσα σε λίγες ώρες.
Τότε θα έρθει μια δύσκολη επιλογή
για την Ουάσιγκτον, να αποδεχθεί την επαίσχυντη ήττα ή να κλιμακώσει τη
σύγκρουση με τακτικά πυρηνικά όπλα.
Το Πεντάγωνο γνωρίζει ότι η Ρωσία
διαθέτει τις δυνατότητες αεροπορικής και πυραυλικής άμυνας για να αντιμετωπίσει
οτιδήποτε οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να τους ρίξουν σε μια πρώτη παγκόσμια επίθεση (PGS).
Αλλά ταυτόχρονα, η Μόσχα δηλώνει
ότι θα προτιμούσε να μην χρειαστεί να χρησιμοποιήσει τις δυνατότητες της.
Ο Υποστράτηγος Κύριλλος Makarov, αναπληρωτής επικεφαλής των
Δυνάμεων για την αεροδιαστημική άμυνα της Ρωσίας, ήταν πολύ σαφής σχετικά με
την απειλή της PGS .
Το νέο στρατιωτικό δόγμα της
Μόσχας, που προσδιορίστηκε το Δεκέμβριο του 2014 περιγράφει το PGS, καθώς και τη τρέχουσα στρατιωτική συγκέντρωση του ΝΑΤΟ, σαν τους δύο
κύριες απειλές για την ασφάλεια της Ρωσίας.
Σε αντίθεση με τη κομπορρημοσύνη
και την ασταμάτητη δαιμονοποίηση του Πενταγώνου και του ΝΑΤΟ, οι ρωσικοί κύκλοι
άμυνας δεν χρειάζονται να διαφημίζουν το γεγονός ότι είναι σήμερα μπροστά δύο
γενιές με τα προηγμένα όπλα τους σε σχέση με τις ΗΠΑ.
Αποτέλεσμα: ενώ το Πεντάγωνο περιφερόταν
στις ερήμους του Αφγανιστάν και του Ιράκ για να προσπαθήσει να βγει από το
τέλμα στο οποίο είχε περιπλανηθεί, απέτυχε εντελώς να δει το τεχνολογικό άλμα
της Ρωσίας.
Το ίδιο ισχύει και για την δυνατότητα της Κίνας να χτυπήσει δορυφόρους
και, συνεπώς, να πολτοποιήσει τα αμερικανικά δορυφορικά συστήματα καθοδήγησης
των διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων (ICBMs).
Το σημερινό προτιμώμενο σενάριο
της Ρωσίας είναι να κερδίσει χρόνο μέχρι να σφραγίσει εντελώς τον εναέριο χώρο της
ενάντια στις αμερικανικές ICBMs, τα αεροσκάφη stealth και τους πυραύλους κρουζ - μέσω του συστήματος S-500.
Αυτό δεν διάφυγε της
προσοχής της μικτής επιτροπής των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών (JIC, ΜΔΕ), ενώ διασκεδαζόταν να προσομοιώσει, πριν από καιρό, ότι η Ουάσιγκτον
θα μπορούσε να ξεκινήσει μια πρώτη επίθεση κατά της Ρωσίας.
Σύμφωνα με τούτη την Επιτροπή, μια κακιά
Ουάσιγκτον θα μπορούσε να επιτεθεί εάν:
α) μια ακραία κυβέρνηση θα ανελάμβανε
την εξουσία στις ΗΠΑ,
β) θα αυξανόταν η έλλειψη
εμπιστοσύνης των Ηνωμένων Πολιτειών προς μερικούς, αν όχι όλους, τους δυτικούς
συμμάχους τους λόγω των πολιτικών εξελίξεων σε αυτές τις χώρες,
γ) υπήρξε ξαφνικά στις ΗΠΑ προήγηση
στον τομέα των όπλων, κλπ, τέτοια ώστε ότι οι θελήσεις των γερακιών να πάρουν
το επάνω χέρι.
Οι εικασίες των αμερικανικών δεξαμενών σκέψης (think-tank ), σύμφωνα με τις οποίες οι
Ρώσοι στρατιωτικοί σχεδιαστές θα
μπορούσαν να εκμεταλλευτούν την ανωτερότητά τους για να ξεκινήσουν
πρώτοι ένα πυρηνικό χτύπημα εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών είναι
εντελώς ανόητες, το ρωσική δόγμα είναι κατ 'εξοχήν
αμυντικό.
Ωστόσο, αυτό δεν αποκλείει ότι η
Ουάσιγκτον θα διαπράξει το ανεπανόρθωτο την επόμενη φορά που το Πεντάγωνο θα νομίζει
ότι θα είναι στη θέση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Ρωσία .
SWIFT change
Το σύνολο των κανόνων που
χρησιμοποιούνται για να βασιλεύουν στις θάλασσες είναι ένα γεωπολιτικό δώρο που
οι ΗΠΑ κληρονόμησαν από τη Μεγάλη Βρετανία.
Ο έλεγχος των θαλασσών έκανε τις
ΗΠΑ κληρονόμο πέντε αυτοκρατοριών: της Ιαπωνίας, της Γερμανίας, της Βρετανίας, της
Γαλλίας και της Ολλανδίας.
Όλα αυτά τα τεράστια αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ που περιπολούν στους ωκεανούς
για να εξασφαλίσουν το ελεύθερο εμπόριο -όπως σφυροκοπά η ηγεμονική προπαγάνδα- θα μπορούσαν να στραφούν εναντίον της Κίνας σε
μια αστραπή.
Πρόκειται για έναν μηχανισμό παρόμοιο με τη προσεκτικά ενορχηστρωμένη
χορογραφία του Deus ex machina των χρηματοοικονομικών συναλλαγών που προκάλεσαν
τη ταυτόχρονη
κατάρρευση του ρουβλίου και των τιμών του πετρελαίου για να φέρει τη
Ρωσία σε μετάνοια.
Το master plan της Ουάσιγκτον παραμένει απατηλά απλό: να εξουδετερώσει την Κίνα μέσω της Ιαπωνίας και τη
Ρωσία μέσω της Γερμανίας, υποστηρίζοντας τους δύο αυτούς πυλώνες, τη Γερμανία
και την Ιαπωνία.
Η Ρωσία είναι η μόνη χώρα των BRICS που μπλοκάρει de facto αυτό το master plan.
Αυτό συνέβαινε μέχρι το Πεκίνο να
λανσάρει τον Νέο Δρόμο του Μεταξιού, το οποίο ουσιαστικά σημαίνει τη συνεργασία
όλης της Ευρασίας σε μια εμπορική διαδικασία ανταλλαγής win-win χάρη στο μάννα του σιδηροδρόμου υψηλής ταχύτητας, και της απομάκρυνσης των εμπορευμάτων
από τους κινδύνους της θαλάσσιας διακίνησης των φορτίων λόγω της ναυτικής
παρουσίας των ΗΠΑ.
Συνεπώς, η ασταμάτητη
δαιμονοποίηση της Ρωσίας από το ΝΑΤΟ έγινε γραφική. Σκεφτείτε το ΝΑΤΟ να πολεμήσει διαρκώς
κατά της συνεχούς και σταθερά μεταβαλλόμενης σινο-ρωσικής στρατηγικής εταιρικής
σχέσης.
Και σε ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον, όπως το έγραψα εδώ, η Γερμανία, η Ρωσία και η Κίνα έχουν ό, τι χρειάζεται για να είναι οι
βασικοί πυλώνες μιας πλήρως ολοκληρωμένης Ευρασίας.
Όπως είναι, το κύριο θέατρο σκιών
παίζεται ανάμεσα στη Μόσχα και το Πεκίνο που ήσυχα προετοιμάζουν το δικό τους
σύστημα SWIFT, ενώ η Ρωσία ετοιμάζεται να σφραγίσει τον εναέριο χώρο της με το S-500.
Η Δυτική Ουκρανία είναι
καταδικασμένη σε αποτυχία. Αφήστε την στην ρημαγμένη από τη λιτότητα ΕΕ -η οποία, παρεμπιπτόντως, δεν την θέλει. Και όλα αυτά, ενώ η ΕΕ προσπαθεί
να ακρωτηριάσει τις Ηνωμένες Πολιτείες στο εμπόριο με ένα ευρώ, που ακόμα και κάλπικο,
εξακολουθεί να μην επιτρέψει τη περαιτέρω διείσδυση στις αμερικανικές αγορές.
Όσον αφορά ένα ΝΑΤΟ, που βρίσκεται σε θέση οφσάιντ, το
μόνο που μπορεί να κάνει είναι να κλάψει, να κλαίει ξανά και ξανά.
Pepe Escobar
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου