ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ
Όποιος νόμιζε πως η τρομοκρατική επίθεση στην πΓΔΜ θα δώσει τέλος, έστω και προσωρινά, στην βαθιά πολιτική πόλωση που επικρατεί στη χώρα τους τελευταίους μήνες, έπεσε έξω. Έχουμε υποστηρίξει με σειρά άρθρων στο pentapostagma.gr ότι τα αίτια της συνεχιζόμενης κρίσης στην πΓΔΜ είναι πρωτίστως γεωπολιτικά και μάλιστα διαφαίνεται σαν ένα πρώτο βήμα στη δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας. Γιατί όμως η Δύση να στηρίζει μια τέτοια επιλογή ;
Προετοιμάζουν Καθολικό Πόλεμο για τη Μεγάλη Αλβανία
Είναι γνωστός ο διεθνής προσδιορισμός των Βαλκανίων ως πυριτιδαποθήκης της Ευρώπης, όμως η αλήθεια είναι ότι η Δύση ήταν αυτή που έριχνε λάδι στη φωτιά στα Βαλκάνια και ότι με παρόμοιες ενέργειες θα μετέτρεπε οποιαδήποτε άλλη περιοχή σε πυριτιδαποθήκη.
Τα Δυτικά Βαλκάνια, με πλειοψηφία τον ορθόδοξο πληθυσμό, από την εποχή του Βυζαντίου, αποτελούν ξένο σώμα στη ζώνη των γεωπολιτικών επιδιώξεων της Ευρώπης. Το εγχείρημα της ‘Μεγάλης Αλβανίας’, που διαμορφώθηκε το 19ο αιώνα, αποτελεί μοχλό πίεσης και πρόκλησης επεισοδίων, μια γεωπολιτική μαριονέτα στα χέρια των δυτικών δυνάμεων, με την οποία προκαλούν σποραδικά αναταραχές προκειμένου να υλοποιήσουν στόχους. Υπό το φως αυτό πρέπει να εξεταστούν οι τελευταίες εξελίξεις στην πΓΔΜ . Αυτή τη φορά, στόχος είναι να αποτραπεί ο αγωγός Turkish Stream και να αντικατασταθεί η κυβέρνηση, η οποία απεδείχθη ανυπάκουη.
Έτσι τα μηνύματα των Ευρωπαίων αξιωματούχων περί ανάγκης σταθεροποίησης της χώρας ως προϋπόθεση για ξεπάγωμα της ενταξιακής της πορείας προς την ΕΕ, αποτελεί μάλλον έναν ακόμη τρόπο να επαναλάβουν την ανάγκη επίλυσης της πολιτικής κρίσης στη χώρα, που θα μπορούσε να ερμηνευθεί και ως αίτημα προς τον Γκρούεβσκι να αποχωρήσει από την εξουσία, διότι εδώ και πολύ καιρό φαίνεται ότι δεν είναι μόνο η σκληρή στάση στη διαμάχη με την Ελλάδα για την ονομασία αυτό που κρατάει τα Σκόπια μακριά από την ΕΕ, αλλά πρωτίστως η δυσαρέσκεια των Βρυξελλών για την κατάρρευση του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών. Ο Νίκολα Γκρούεβσκι, ο οποίος με δυσκολίες αντιμετωπίζει τις εσωτερικές πιέσεις, τώρα και σε διεθνές επίπεδο περισσότερο από ποτέ βρίσκεται στην πόρτα εξόδου.
Σε όλα αυτά έχουμε και την άποψη του αρχηγού του αντιπολιτευόμενου κόμματος »Κίνημα για Αλλαγές», στο Μαυροβούνιο, Νεμπόισα Μέντογεβιτς, που κατήγγειλε τη ‘βαλκανική συνομοσπονδία του εγκλήματος’, με ‘έδρα το Μαυροβούνιο’, ως έτοιμη να προκαλέσει εστίες πολέμου ώστε να προστατεύσει τα τεράστια κεφάλαια που αποκομίζονται μέσω διεφθαρμένων πολιτικών στην περιοχή.
Υπάρχουν εικασίες ότι ο Νίκολα Γκρούεβσκι και ο ΠΘ του Μαυροβουνίου, Μίλο Τζιουκάνοβιτς, χειραγωγούν την κατάσταση με τον ίδιο τρόπο, ενώ ορισμένοι πιστεύουν ότι σε αυτή την παρέα ανήκει και ο Σέρβος Π/Θ και ότι η σημερινή κατάσταση στην πΓΔΜ συνιστά το μέλλον της Σερβίας.
Η στρατηγική της Δύσης είναι πλέον φανερή στα Βαλκάνια. Εκμεταλλευόμενη τη γνωστή ‘’Βαλκανοποίηση’’ εισάγει τη διαίρεση και το φόβο υπό το μανδύα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης στα Δ. Βαλκάνια με στόχο τα γεωπολιτικά της συμφέροντα στην περιοχή που την περίοδο αυτή είναι κυρίως ενεργειακά. Προκειμένου όμως να ελέγχει πλήρως την κατάσταση θα επιδιώξει μια ελεγχόμενη, και μόνο, σύγκρουση στα νότια Βαλκάνια, διότι δεν επιθυμεί πόλεμο ενόσω είναι προσηλωμένη στην Ουκρανία.
Όποιος νόμιζε πως η τρομοκρατική επίθεση στην πΓΔΜ θα δώσει τέλος, έστω και προσωρινά, στην βαθιά πολιτική πόλωση που επικρατεί στη χώρα τους τελευταίους μήνες, έπεσε έξω. Έχουμε υποστηρίξει με σειρά άρθρων στο pentapostagma.gr ότι τα αίτια της συνεχιζόμενης κρίσης στην πΓΔΜ είναι πρωτίστως γεωπολιτικά και μάλιστα διαφαίνεται σαν ένα πρώτο βήμα στη δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας. Γιατί όμως η Δύση να στηρίζει μια τέτοια επιλογή ;
Προετοιμάζουν Καθολικό Πόλεμο για τη Μεγάλη Αλβανία
Είναι γνωστός ο διεθνής προσδιορισμός των Βαλκανίων ως πυριτιδαποθήκης της Ευρώπης, όμως η αλήθεια είναι ότι η Δύση ήταν αυτή που έριχνε λάδι στη φωτιά στα Βαλκάνια και ότι με παρόμοιες ενέργειες θα μετέτρεπε οποιαδήποτε άλλη περιοχή σε πυριτιδαποθήκη.
Τα Δυτικά Βαλκάνια, με πλειοψηφία τον ορθόδοξο πληθυσμό, από την εποχή του Βυζαντίου, αποτελούν ξένο σώμα στη ζώνη των γεωπολιτικών επιδιώξεων της Ευρώπης. Το εγχείρημα της ‘Μεγάλης Αλβανίας’, που διαμορφώθηκε το 19ο αιώνα, αποτελεί μοχλό πίεσης και πρόκλησης επεισοδίων, μια γεωπολιτική μαριονέτα στα χέρια των δυτικών δυνάμεων, με την οποία προκαλούν σποραδικά αναταραχές προκειμένου να υλοποιήσουν στόχους. Υπό το φως αυτό πρέπει να εξεταστούν οι τελευταίες εξελίξεις στην πΓΔΜ . Αυτή τη φορά, στόχος είναι να αποτραπεί ο αγωγός Turkish Stream και να αντικατασταθεί η κυβέρνηση, η οποία απεδείχθη ανυπάκουη.
Έτσι τα μηνύματα των Ευρωπαίων αξιωματούχων περί ανάγκης σταθεροποίησης της χώρας ως προϋπόθεση για ξεπάγωμα της ενταξιακής της πορείας προς την ΕΕ, αποτελεί μάλλον έναν ακόμη τρόπο να επαναλάβουν την ανάγκη επίλυσης της πολιτικής κρίσης στη χώρα, που θα μπορούσε να ερμηνευθεί και ως αίτημα προς τον Γκρούεβσκι να αποχωρήσει από την εξουσία, διότι εδώ και πολύ καιρό φαίνεται ότι δεν είναι μόνο η σκληρή στάση στη διαμάχη με την Ελλάδα για την ονομασία αυτό που κρατάει τα Σκόπια μακριά από την ΕΕ, αλλά πρωτίστως η δυσαρέσκεια των Βρυξελλών για την κατάρρευση του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών. Ο Νίκολα Γκρούεβσκι, ο οποίος με δυσκολίες αντιμετωπίζει τις εσωτερικές πιέσεις, τώρα και σε διεθνές επίπεδο περισσότερο από ποτέ βρίσκεται στην πόρτα εξόδου.
Σε όλα αυτά έχουμε και την άποψη του αρχηγού του αντιπολιτευόμενου κόμματος »Κίνημα για Αλλαγές», στο Μαυροβούνιο, Νεμπόισα Μέντογεβιτς, που κατήγγειλε τη ‘βαλκανική συνομοσπονδία του εγκλήματος’, με ‘έδρα το Μαυροβούνιο’, ως έτοιμη να προκαλέσει εστίες πολέμου ώστε να προστατεύσει τα τεράστια κεφάλαια που αποκομίζονται μέσω διεφθαρμένων πολιτικών στην περιοχή.
Υπάρχουν εικασίες ότι ο Νίκολα Γκρούεβσκι και ο ΠΘ του Μαυροβουνίου, Μίλο Τζιουκάνοβιτς, χειραγωγούν την κατάσταση με τον ίδιο τρόπο, ενώ ορισμένοι πιστεύουν ότι σε αυτή την παρέα ανήκει και ο Σέρβος Π/Θ και ότι η σημερινή κατάσταση στην πΓΔΜ συνιστά το μέλλον της Σερβίας.
Η στρατηγική της Δύσης είναι πλέον φανερή στα Βαλκάνια. Εκμεταλλευόμενη τη γνωστή ‘’Βαλκανοποίηση’’ εισάγει τη διαίρεση και το φόβο υπό το μανδύα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης στα Δ. Βαλκάνια με στόχο τα γεωπολιτικά της συμφέροντα στην περιοχή που την περίοδο αυτή είναι κυρίως ενεργειακά. Προκειμένου όμως να ελέγχει πλήρως την κατάσταση θα επιδιώξει μια ελεγχόμενη, και μόνο, σύγκρουση στα νότια Βαλκάνια, διότι δεν επιθυμεί πόλεμο ενόσω είναι προσηλωμένη στην Ουκρανία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου