ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ
Με αφορμή δημοσίευμα των Financial Times , για επικείμενη αποσταθεροποίηση των Βαλκανίων με την συμμετοχή της Ρωσίας, τονίζεται ιδιαίτερα ο ρόλος της Ρωσίας, και η χρήση της νέα στρατηγικής του πολέμου των πληροφοριών.
Σύμφωνα με «συγκεκριμένες» πληροφορίες, η Ρωσία επιθυμεί να
υπονομεύσει την ήδη δύσκολη κατάσταση στα Βαλκάνια, προκειμένου να
αποσπάσει την προσοχή της Ευρώπης από την Ουκρανία. Για αυτό το θέμα
«συμφωνούν και συνεργάζονται» στενά η Άγκελα Μέρκελ , και το Στέιτ
Ντιπάρτμεντ , εδώ και αρκετό διάστημα . Ωστόσο, είναι πιθανό ότι μιλάμε
για κοινότυπο εκβιασμό, αναφέρει δημοσίευμα της μεγάλης κυκλοφορίας
εφημερίδας της Μόσχας Vzgliad.ru.
Ο διευθυντής του Βουλγαρικού «Κέντρου Στρατηγικών Μελετών», Ivan Krastev, δημοσίευσε έκθεση για την επιρροή του δημοσιεύματος των Financial Times, σύμφωνα με το οποίο «προειδοποιείται » όλος ο δυτικός κόσμος για τον κίνδυνο αποσταθεροποίησης των Βαλκανίων από την Ρωσική ομοσπονδία . Κατά τη γνώμη του Κράστεφ, τα Βαλκάνια αποτελούν «παιδική χαρά» για την Μόσχα, ενώ το «περιθώριο στρατηγικών ελιγμών» στην περιοχή των χωρών (ΚΑΚ), και ανατολική Ευρώπη, είναι απείρως μικρότερο, και χρειάζεται να ασκηθεί μεγάλη πίεση στην Ευρώπη. Έτσι, η «πυροδότηση» της βόμβας που αποκαλείται «Βαλκάνια» θα βάλει «φωτιά», στην «πίσω αυλή», ή καλύτερα στο « μαλακό υπογάστριο» της ευρωπαϊκής ηπείρου.
«Στα Βαλκάνια, θα υπάρξουν μαζικές πτωχεύσεις και ταραχές, ενώ οι φιλοδυτικές κυβερνήσεις θα «ταρακουνηθούν συθέμελα . Αυτή ακριβώς η ελεγχόμενη κρίση στα Βαλκάνια, θα προσδώσει στην Ρωσία ένα διαπραγματευτικό ατού, για την συμμετοχή της σε αυτό που θα λάβει χώρα. Η Ρωσία με την σειρά της όμως, θα μπορούσε να αρνηθεί», δήλωσε ο Krastev.
Αυτά αναφέρονται και είναι πολύ πιθανά σενάρια.
Ένα από αυτά τα σενάρια , είναι η απόσυρση κεφαλαίων από τις τοπικές τράπεζες από τις ρωσικές εταιρείες. Σε αυτή την περίπτωση, «θα υπάρξει μια μαζική πτώχευση και πολιτική αναταραχή, το «μάρμαρο» της οποίας θα πληρώσουν οι φιλο-δυτικές κυβερνήσεις» των χωρών αυτών. Το δεύτερο σενάριο υποστηρίζει την επιθυμία για ανεξαρτησία της σερβικής δημοκρατίας της Βοσνίας (Republika Srpska) , απειλώντας με πλήρη κατάρρευση το ομόσπονδο κράτος. Επίσης, αναδεικνύει την παρουσία της ρωσικής ολιγαρχίας στις Βαλκανικές σχέσεις και το γεγονός ότι η οικονομία της περιοχής εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο .
Οι λόγοι για την εμφάνιση αυτού του άρθρου στην δημοσιότητα , αναφέρει η ρωσική εφημερίδα, έχει να κάνει με την επίσκεψη στην Σόφια του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι.
Το ρωσικό δημοσίευμα της μελέτης του Βούλγαρου αξιωματούχου, απεικονίζει τέλεια τις προσδοκίες των ΗΠΑ για την περιοχή . «Η Ρωσία εξακολουθεί να προσπαθεί να παρέμβει στις εσωτερικές υποθέσεις τρίτης χώρας ( Βουλγαρία), προκειμένου να την ελέγξει. «Υπάρχουν στοιχεία ρωσικής παρέμβασης στην πολιτική της Βουλγαρίας μέσω της οικονομικής και άλλης βοήθειας» , δήλωσε ο Τζών Κέρι στο πρακτορείο ειδήσεων « Interfax ».
Επίσης για το ίδιο θέμα, η Άνγκελα Μέρκελ έχει δηλώσει ότι η Ρωσία «προσπαθεί να θέσει σε οικονομική και πολιτική εξάρτηση αριθμό κρατών στα Βαλκάνια». Η Γερμανία καυτηρίασε , την άρνηση της Ρωσίας να στηρίξει την παράταση της αποστολής της ΕΕ στην Βοσνία, αλλά αυτό είναι ακριβώς είναι « σπέκουλα», αναφέρει το ρωσικό άρθρο. Η Μόσχα δεν ψήφισε «κατά», αλλά «απείχε», επισημαίνοντας την αναποτελεσματικότητα και την πλήρη ανικανότητα του μοντέλου διακυβέρνησης βάση της συνθήκης του Ντέιτον, στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη, με την οποία κανείς δεν ασχολούνταν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, ούτε η ΕΕ ούτε οι ΗΠΑ.
Είναι αδύνατο να αντιληφθεί η διεθνή κοινότητα, ως απειλή της απόσυρση κεφαλαίων των ρωσικών εταιρειών από τα Βαλκάνια στο πλαίσιο μιας «κακής βούλησης». Η καταπολέμηση των offshore εταιρειών στην ρωσική οικονομία , ανακοινώθηκε από τον Βλαντιμίρ Πούτιν, πριν από τα γεγονότα στην Ουκρανία και την οξεία φάση της γεωπολιτικής αντιπαράθεσης με την Δύση, στοχοποιώντας έναν πραγματικά επώδυνο πρόβλημα του ρωσικού κράτους. Δυστυχώς, από τότε δεν έχουν αλλάξει πολλά, αλλά αν πραγματικά επιθυμούσε η Ρωσία να «γυρίσει πίσω» τα χρήματα από τέτοιες χώρες , όπως, για παράδειγμα, το Μαυροβούνιο, αυτό θα απαιτούσε την υιοθέτηση μια πολιτικής που θα καθοδηγούνταν από τελείως διαφορετικά συμφέροντα στα Βαλκάνια.
Σε γενικές γραμμές, « η αναζωπύρωση της φωτιάς στα Βαλκάνια» υποστηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό πρωτίστως από τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Ο κατάλογος είναι μακρύς: υποστήριξη ακραίων εθνικιστών (Κροατών και Βοσνίων) κατά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, η προσπάθεια επιβολής βάναυσων κυρώσεων σε Σερβία και Μαυροβούνιο, παντελής αδιαφορία για την κρίση του 1997 στην Αλβανία (με αποτέλεσμα το περιεχόμενο των Αλβανικών στρατιωτικών αποθηκών να εμφανισθούν στο Κοσσυφοπέδιο), ο βομβαρδισμός του Βελιγραδίου και, τέλος, η αναγνώριση όχι μόνο την ανεξαρτησία της Πρίστινα, αλλά και η κυριαρχία της πάνω από τον ποταμό Ιμπάρ, που περιλαμβάνει περιοχές που κατοικούνται αποκλειστικά από Σέρβους, οι οποίοι δεν ευθυμούν να αποκοπούν από την Σερβία .
Η Ρωσία παρεμβαίνει επίσης στις βαλκανικές υποθέσεις, συνεχίζει το ρωσικό άρθρο, ακόμη λιγότερο από ό, τι θα μπορούσε ή ίδια να πράξει , συνυπολογίζοντας τις μεθόδους τις οποίες χρησιμοποιεί ενεργά η Δύση.
Με αυτή την έννοια, μπορούμε να αξιολογήσουμε κάθε χώρα των Βαλκανίων ξεχωριστά . Ελλάδα: Υπάρχουν απειλές λόγω της οικονομικής κρίσης της, μεγάλη εισροή μεταναστών από την Αφρική και η ανάπτυξη ακροδεξιών κινημάτων. Βουλγαρία: Τα ίδια οικονομικά προβλήματα, με αύξηση των κρατικών τιμολογίων ( από την προηγούμενη κυβέρνηση του Μπόικο Μπορίσοφ). Η Μόσχα προσέφερε μία σαφής και πρακτική συνταγή για την έξοδο της χώρας από την οικονομική δυσπραγία, αλλά αυτή «τορπιλίστηκε» από την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες. Τουρκία; Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν έθεσε σε συναγερμό τους Ευρωπαίους , λόγω των σχέσεων του με την Ρωσία. Τώρα, η Μόσχα και η Άγκυρα βρίσκονται πιο κοντά, λόγω κοινών συμφερόντων, αλλά Ερντογάν στην ουσία δεν είναι «κοντά» με κανέναν . Κροατία: Σε κανονικές σχέσεις Μόσχα και Ζάγκρεμπ χωρίς να παρεμβαίνουν στις υποθέσεις μεταξύ τους . Πρόσφατα αυτή τη βαλκανική χώρα εξέλεξε νέα πρόεδρο, η οποία (και προφανώς) θα τηρήσει σταθερά φιλο-αμερικανική γραμμή. Και αν μια τέτοια πολιτική οδηγήσει σε αποσταθεροποίηση (κάτι πολύ πιθανό), για αυτό το σφάλμα δεν θα φταίει η Ρωσία.
Ξεχωρίζουμε την Σερβία και την Βοσνία. Η Σερβία έχει σχετικά καλές σχέσεις με την Ρωσία, η πολιτική ελίτ που κυβερνάει την χώρα αποτελείται από «μέτριους» εθνικιστές (αυτό περιλαμβάνει τόσο τον πρόεδρο όσο και τον πρωθυπουργό), και έχει κάνει μια σαφή επιλογή υπέρ της ΕΕ. Αυτή είναι η επιλογή της «καρδιάς», όχι της «τσέπης» που υπαγορεύεται από την γεωγραφία και την Ιστορία . Ως εκ τούτου, το Βελιγράδι αν και επιθυμεί ενσωμάτωση στην ΕΕ, την ίδια στιγμή προβάλει ισχυρή αντίσταση όσον αφορά την υποστήριξη αντι-ρωσικών κυρώσεων.
Όσον αφορά τους Σερβοβόσνιους και την υποστήριξη αποσχιστικών τάσεων (το πρόβλημα αυτό δεν είναι πραγματικά τόσο επείγον , όπως λένε) για τα συμφέροντα της Ρωσίας στο σύνολό τους. Το πρόβλημα έγκειται στον απλό λόγο ότι η συνθήκη του Ντέιτον εξασφαλίζει αποτελεσματικά στο Σεράγεβο την ‘ένταξη στο ΝΑΤΟ (υπό αυτή την έννοια, έχουμε εξάλειψη της σερβικής αυτονομίας, με το πρόσχημα της καταστολής αποσχιστικών τάσεων ).
Ουάσιγκτον και Βρυξέλες θεωρούν νόμιμες τις δικές του δραστηριότητες στα Βαλκάνια , και παράνομες τις όποιες προσπάθειες της Μόσχας να διεξάγει νόμιμες επιχειρηματικές δραστηριότητες, καταλήγει το δημοσίευμα . Σύμφωνα με ανάλυση στο pentapostagma.gr, το πρόβλημα για την χώρα μας, είναι η αναγγελία «περιδίνησης» ολόκληρων των Βαλκανίων, που από ότι φαίνεται θα γίνει έτσι και αλλιώς πραγματικότητα. Είναι προαποφασισμένο , σχεδιασμένο και υλοποιείται από συγκριμένους μηχανισμούς.
Με αφορμή δημοσίευμα των Financial Times , για επικείμενη αποσταθεροποίηση των Βαλκανίων με την συμμετοχή της Ρωσίας, τονίζεται ιδιαίτερα ο ρόλος της Ρωσίας, και η χρήση της νέα στρατηγικής του πολέμου των πληροφοριών.
Σύμφωνα με «συγκεκριμένες» πληροφορίες, η Ρωσία επιθυμεί να
υπονομεύσει την ήδη δύσκολη κατάσταση στα Βαλκάνια, προκειμένου να
αποσπάσει την προσοχή της Ευρώπης από την Ουκρανία. Για αυτό το θέμα
«συμφωνούν και συνεργάζονται» στενά η Άγκελα Μέρκελ , και το Στέιτ
Ντιπάρτμεντ , εδώ και αρκετό διάστημα . Ωστόσο, είναι πιθανό ότι μιλάμε
για κοινότυπο εκβιασμό, αναφέρει δημοσίευμα της μεγάλης κυκλοφορίας
εφημερίδας της Μόσχας Vzgliad.ru.Ο διευθυντής του Βουλγαρικού «Κέντρου Στρατηγικών Μελετών», Ivan Krastev, δημοσίευσε έκθεση για την επιρροή του δημοσιεύματος των Financial Times, σύμφωνα με το οποίο «προειδοποιείται » όλος ο δυτικός κόσμος για τον κίνδυνο αποσταθεροποίησης των Βαλκανίων από την Ρωσική ομοσπονδία . Κατά τη γνώμη του Κράστεφ, τα Βαλκάνια αποτελούν «παιδική χαρά» για την Μόσχα, ενώ το «περιθώριο στρατηγικών ελιγμών» στην περιοχή των χωρών (ΚΑΚ), και ανατολική Ευρώπη, είναι απείρως μικρότερο, και χρειάζεται να ασκηθεί μεγάλη πίεση στην Ευρώπη. Έτσι, η «πυροδότηση» της βόμβας που αποκαλείται «Βαλκάνια» θα βάλει «φωτιά», στην «πίσω αυλή», ή καλύτερα στο « μαλακό υπογάστριο» της ευρωπαϊκής ηπείρου.
«Στα Βαλκάνια, θα υπάρξουν μαζικές πτωχεύσεις και ταραχές, ενώ οι φιλοδυτικές κυβερνήσεις θα «ταρακουνηθούν συθέμελα . Αυτή ακριβώς η ελεγχόμενη κρίση στα Βαλκάνια, θα προσδώσει στην Ρωσία ένα διαπραγματευτικό ατού, για την συμμετοχή της σε αυτό που θα λάβει χώρα. Η Ρωσία με την σειρά της όμως, θα μπορούσε να αρνηθεί», δήλωσε ο Krastev.
Αυτά αναφέρονται και είναι πολύ πιθανά σενάρια.
Ένα από αυτά τα σενάρια , είναι η απόσυρση κεφαλαίων από τις τοπικές τράπεζες από τις ρωσικές εταιρείες. Σε αυτή την περίπτωση, «θα υπάρξει μια μαζική πτώχευση και πολιτική αναταραχή, το «μάρμαρο» της οποίας θα πληρώσουν οι φιλο-δυτικές κυβερνήσεις» των χωρών αυτών. Το δεύτερο σενάριο υποστηρίζει την επιθυμία για ανεξαρτησία της σερβικής δημοκρατίας της Βοσνίας (Republika Srpska) , απειλώντας με πλήρη κατάρρευση το ομόσπονδο κράτος. Επίσης, αναδεικνύει την παρουσία της ρωσικής ολιγαρχίας στις Βαλκανικές σχέσεις και το γεγονός ότι η οικονομία της περιοχής εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο .
Οι λόγοι για την εμφάνιση αυτού του άρθρου στην δημοσιότητα , αναφέρει η ρωσική εφημερίδα, έχει να κάνει με την επίσκεψη στην Σόφια του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι.
Το ρωσικό δημοσίευμα της μελέτης του Βούλγαρου αξιωματούχου, απεικονίζει τέλεια τις προσδοκίες των ΗΠΑ για την περιοχή . «Η Ρωσία εξακολουθεί να προσπαθεί να παρέμβει στις εσωτερικές υποθέσεις τρίτης χώρας ( Βουλγαρία), προκειμένου να την ελέγξει. «Υπάρχουν στοιχεία ρωσικής παρέμβασης στην πολιτική της Βουλγαρίας μέσω της οικονομικής και άλλης βοήθειας» , δήλωσε ο Τζών Κέρι στο πρακτορείο ειδήσεων « Interfax ».
Επίσης για το ίδιο θέμα, η Άνγκελα Μέρκελ έχει δηλώσει ότι η Ρωσία «προσπαθεί να θέσει σε οικονομική και πολιτική εξάρτηση αριθμό κρατών στα Βαλκάνια». Η Γερμανία καυτηρίασε , την άρνηση της Ρωσίας να στηρίξει την παράταση της αποστολής της ΕΕ στην Βοσνία, αλλά αυτό είναι ακριβώς είναι « σπέκουλα», αναφέρει το ρωσικό άρθρο. Η Μόσχα δεν ψήφισε «κατά», αλλά «απείχε», επισημαίνοντας την αναποτελεσματικότητα και την πλήρη ανικανότητα του μοντέλου διακυβέρνησης βάση της συνθήκης του Ντέιτον, στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη, με την οποία κανείς δεν ασχολούνταν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, ούτε η ΕΕ ούτε οι ΗΠΑ.
Είναι αδύνατο να αντιληφθεί η διεθνή κοινότητα, ως απειλή της απόσυρση κεφαλαίων των ρωσικών εταιρειών από τα Βαλκάνια στο πλαίσιο μιας «κακής βούλησης». Η καταπολέμηση των offshore εταιρειών στην ρωσική οικονομία , ανακοινώθηκε από τον Βλαντιμίρ Πούτιν, πριν από τα γεγονότα στην Ουκρανία και την οξεία φάση της γεωπολιτικής αντιπαράθεσης με την Δύση, στοχοποιώντας έναν πραγματικά επώδυνο πρόβλημα του ρωσικού κράτους. Δυστυχώς, από τότε δεν έχουν αλλάξει πολλά, αλλά αν πραγματικά επιθυμούσε η Ρωσία να «γυρίσει πίσω» τα χρήματα από τέτοιες χώρες , όπως, για παράδειγμα, το Μαυροβούνιο, αυτό θα απαιτούσε την υιοθέτηση μια πολιτικής που θα καθοδηγούνταν από τελείως διαφορετικά συμφέροντα στα Βαλκάνια.
Σε γενικές γραμμές, « η αναζωπύρωση της φωτιάς στα Βαλκάνια» υποστηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό πρωτίστως από τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Ο κατάλογος είναι μακρύς: υποστήριξη ακραίων εθνικιστών (Κροατών και Βοσνίων) κατά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, η προσπάθεια επιβολής βάναυσων κυρώσεων σε Σερβία και Μαυροβούνιο, παντελής αδιαφορία για την κρίση του 1997 στην Αλβανία (με αποτέλεσμα το περιεχόμενο των Αλβανικών στρατιωτικών αποθηκών να εμφανισθούν στο Κοσσυφοπέδιο), ο βομβαρδισμός του Βελιγραδίου και, τέλος, η αναγνώριση όχι μόνο την ανεξαρτησία της Πρίστινα, αλλά και η κυριαρχία της πάνω από τον ποταμό Ιμπάρ, που περιλαμβάνει περιοχές που κατοικούνται αποκλειστικά από Σέρβους, οι οποίοι δεν ευθυμούν να αποκοπούν από την Σερβία .
Η Ρωσία παρεμβαίνει επίσης στις βαλκανικές υποθέσεις, συνεχίζει το ρωσικό άρθρο, ακόμη λιγότερο από ό, τι θα μπορούσε ή ίδια να πράξει , συνυπολογίζοντας τις μεθόδους τις οποίες χρησιμοποιεί ενεργά η Δύση.
Με αυτή την έννοια, μπορούμε να αξιολογήσουμε κάθε χώρα των Βαλκανίων ξεχωριστά . Ελλάδα: Υπάρχουν απειλές λόγω της οικονομικής κρίσης της, μεγάλη εισροή μεταναστών από την Αφρική και η ανάπτυξη ακροδεξιών κινημάτων. Βουλγαρία: Τα ίδια οικονομικά προβλήματα, με αύξηση των κρατικών τιμολογίων ( από την προηγούμενη κυβέρνηση του Μπόικο Μπορίσοφ). Η Μόσχα προσέφερε μία σαφής και πρακτική συνταγή για την έξοδο της χώρας από την οικονομική δυσπραγία, αλλά αυτή «τορπιλίστηκε» από την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες. Τουρκία; Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν έθεσε σε συναγερμό τους Ευρωπαίους , λόγω των σχέσεων του με την Ρωσία. Τώρα, η Μόσχα και η Άγκυρα βρίσκονται πιο κοντά, λόγω κοινών συμφερόντων, αλλά Ερντογάν στην ουσία δεν είναι «κοντά» με κανέναν . Κροατία: Σε κανονικές σχέσεις Μόσχα και Ζάγκρεμπ χωρίς να παρεμβαίνουν στις υποθέσεις μεταξύ τους . Πρόσφατα αυτή τη βαλκανική χώρα εξέλεξε νέα πρόεδρο, η οποία (και προφανώς) θα τηρήσει σταθερά φιλο-αμερικανική γραμμή. Και αν μια τέτοια πολιτική οδηγήσει σε αποσταθεροποίηση (κάτι πολύ πιθανό), για αυτό το σφάλμα δεν θα φταίει η Ρωσία.
Ξεχωρίζουμε την Σερβία και την Βοσνία. Η Σερβία έχει σχετικά καλές σχέσεις με την Ρωσία, η πολιτική ελίτ που κυβερνάει την χώρα αποτελείται από «μέτριους» εθνικιστές (αυτό περιλαμβάνει τόσο τον πρόεδρο όσο και τον πρωθυπουργό), και έχει κάνει μια σαφή επιλογή υπέρ της ΕΕ. Αυτή είναι η επιλογή της «καρδιάς», όχι της «τσέπης» που υπαγορεύεται από την γεωγραφία και την Ιστορία . Ως εκ τούτου, το Βελιγράδι αν και επιθυμεί ενσωμάτωση στην ΕΕ, την ίδια στιγμή προβάλει ισχυρή αντίσταση όσον αφορά την υποστήριξη αντι-ρωσικών κυρώσεων.
Όσον αφορά τους Σερβοβόσνιους και την υποστήριξη αποσχιστικών τάσεων (το πρόβλημα αυτό δεν είναι πραγματικά τόσο επείγον , όπως λένε) για τα συμφέροντα της Ρωσίας στο σύνολό τους. Το πρόβλημα έγκειται στον απλό λόγο ότι η συνθήκη του Ντέιτον εξασφαλίζει αποτελεσματικά στο Σεράγεβο την ‘ένταξη στο ΝΑΤΟ (υπό αυτή την έννοια, έχουμε εξάλειψη της σερβικής αυτονομίας, με το πρόσχημα της καταστολής αποσχιστικών τάσεων ).
Ουάσιγκτον και Βρυξέλες θεωρούν νόμιμες τις δικές του δραστηριότητες στα Βαλκάνια , και παράνομες τις όποιες προσπάθειες της Μόσχας να διεξάγει νόμιμες επιχειρηματικές δραστηριότητες, καταλήγει το δημοσίευμα . Σύμφωνα με ανάλυση στο pentapostagma.gr, το πρόβλημα για την χώρα μας, είναι η αναγγελία «περιδίνησης» ολόκληρων των Βαλκανίων, που από ότι φαίνεται θα γίνει έτσι και αλλιώς πραγματικότητα. Είναι προαποφασισμένο , σχεδιασμένο και υλοποιείται από συγκριμένους μηχανισμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου