Κυριακή 24 Αυγούστου 2014

Περίεργα κόλπα με… Ομόσπονδη Σιβηρία: Επέμβαση Κρεμλίνου.

Έκπληξη προκαλεί στον λιγότερο έμπειρο παρατηρητή των ρωσικών θεμάτων, η «επιμέλεια» και η αποφασιστικότητα με την οποίο το Κρεμλίνο έδρασε για να μη δημοσιοποιηθεί η πρωτοβουλία «τρελο-καλλιτέχνη», του Αρτιόμ Λοσκούτοφ, ο οποίος από το Νοβοσιμπίρσκ, ζητά… ομοσπονδοποίηση της Σιβηρίας!
Ο εν λόγω, οργάνωσε καλλιτεχνικό «δρώμενο διαμαρτυρίας» για τις 17 Αυγούστου, με τίτλο «Πορεία για την Ομοσπονδοποίηση της Σιβηρίας». Χωρίς να αποτελεί ιδιαίτερη καινοτομία, αφού τέτοιες απόψεις έχουν διατυπωθεί και στο παρελθόν, κυρίως τη δεκαετία του 1990, παράλληλα με το αίτημα τα φορολογικά έσοδα να παραμένουν στη Σιβηρία και να μην πηγαίνουν στην κεντρική κυβέρνηση για διαχείριση και κατανομή, προκάλεσε συναγερμό στο Κρεμλίνο…
Το εποπτικό όργανο των μέσων ενημέρωσης της χώρας, απαγόρευσε σε 14 μέσα να μεταδώσουν την είδηση και να δημοσιεύσουν δηλώσεις του καλλιτέχνη. Παράλληλα, έκλεισε τον λογαριασμό των διοργανωτών στον ιστοχώρο κοινωνικής δικτύωσης VKontakte, το «ρωσικό Facebook» δηλαδή, που πρόσφατα εξαγοράστηκε από «ολιγάρχες» του στενού κύκλου του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, με τον ιδρυτή του να καταφεύγει στο εξωτερικό.


Η ενέργεια του Κρεμλίνου όμως δεν είχε εκ πρώτης όψεως τα επιθυμητά αποτελέσματα. Μια πρωτοβουλία που θα περνούσε απαρατήρητη, κατά πάσα πιθανότητα, οδήγησε σε ενίσχυση του ρεύματος υποστήριξης, ενώ στο εξωτερικό δημιουργήθηκαν ιστοχώροι με στόχο τη συλλογή χρημάτων για τον σκοπό του «κινήματος».
Βέβαια, επειδή οι καιροί είναι πονηροί και η εμπειρία της πλατείας Μαϊντάν του Κιέβου πρόσφατη, όπως και οι επιπτώσεις της, θα μπορούσε το ρωσικό κράτος και οι υπηρεσίες του να έχουν πληροφόρηση ότι «κύκλοι» είχαν σαν στόχο να «αξιοποιήσουν», εάν δεν υποδαύλιζαν κιόλας, την πρωτοβουλία του καλλιτέχνη…

Οπότε το συμπέρασμα είναι μάλλον απλό, ότι στις εποχές που ζούμε, ολιγωρίες δεν συγχωρούνται και σε κάποιες κοινωνίες, η καταλληλότερη επικοινωνιακή διαχείριση, είναι η εξ αρχής επίδειξη ισχύος. Διότι αν και είναι κάτι που δε συμβαίνει στη Δύση, η ισχύς σε ορισμένες κοινωνίες, ενίοτε γεννά σεβασμό και αίσθημα ασφάλειας. Δεν είναι τυχαία τα χαμηλά νούμερα που παίρνει στις δημοσκοπήσεις η «δημοκρατία» σε σχέση με τον Πούτιν, αφού την πρώτη την έχει συνδέσει η συλλογική μνήμη με εθνικές καταστροφές…    http://www.defence-point.gr/news/?p=109782

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου