Μια πρόταση για τους Έλληνες και μια για το ισραηλινό Γενικό Επιτελείο.

Η χερσαία επέμβαση στη Γάζα έχει ξεκινήσει και το σκηνικό στην Ελλάδα θυμίζει… μία από τα ίδια. Πάλι έχουμε στα τηλεοπτικά παράθυρα τους διεκδικητές της αποκλειστικότητας στην ευαισθησία και τον ανθρωπισμό, με τα επιχειρήματά τους να εξαντλούνται στα γνωστά: Ισραηλινοί = Ναζί, τα παιδάκια στη Γάζα, το δικαίωμα αντίστασης, δυσανάλογη χρήση βίας και τα λοιπά.
Του Μιχαήλ Βασιλείου
Απορούμε πως είναι δυνατό να μη βαριέται κανείς να επαναλαμβάνει τα ίδια και τα ίδια, αλλά όταν τελείωνε μια σύγκρουση και ορισμένοι γράφαμε επακριβώς το πώς θα ξεκινήσει η επόμενη, ενώ όταν αρχίζουν και εμφανίζονται στον ορίζοντα τα σημάδια, κανείς δεν δείχνει τότε ευαισθησία για τα παιδάκια στη Γάζα ώστε να προειδοποιήσει λέγοντας «που πάτε ρε παιδιά, θα ξεσπάσει σύγκρουση και θα χαθούν ζωές αθώων». Τόσο γελοίοι είναι.

Επειδή το σκηνικό έχει γίνει τόσο πολύ βαρετό και επειδή είναι σαφές ότι λύση δεν πρόκειται να βρεθεί οπότε θα συνεχίσει να χύνεται το αίμα δικαίων και αδίκων στη Μέση Ανατολή, αποφασίσαμε να προτείνουμε μια εντελώς διαφορετική στρατηγική στις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις, αφού πρώτα πάρουν φυσικά την έγκριση από την πολιτική ηγεσία της χώρας τους.
Τέρμα οι βομβαρδισμοί, τέρμα η… δυσανάλογη βία και εφαρμογή του «οφθαλμόν αντί οφθαλμού» που είναι τόσο διαδεδομένο στην περιοχή. Δεν εννοούμε ότι μετά την απαγωγή και τη δολοφονία των τριών Εβραίων εφήβων από τους ψυχανώμαλους των ισλαμιστικών οργανώσεων της Γάζας, οι Ισραηλινοί να κάνουν το ίδιο.

Παρεμπιπτόντως, όπως αναμενόταν, οι «ευαίσθητοι» – και τόσο φριχτά ημιμαθείς – των τηλεοπτικών παραθύρων το συγκεκριμένο το ξεχνούν, ούτε φυσικά είπαν τίποτε όταν π.χ. το «defence-point.gr» λίγη ώρα μετά τη δημοσιοποίηση της είδησης της απαγωγής προέβλεπε με ακρίβεια όσα θα ακολουθήσουν… Έπρεπε να αρχίσει η τόσο γνωστή παρανοϊκή παράσταση, να έρχονται οι πρώτες εικόνες φρίκης που συνεπάγεται κάθε πολεμική αναμέτρηση για να ξυπνήσουν.

Αυτό που τους προτείνουμε λοιπόν, είναι να βάλουν την αμυντική τους βιομηχανία να κατασκευάσει «χαζούς» πυραύλους, πανομοιότυπους με αυτούς που εκτοξεύει η Χαμάς, η Ισλαμική Τζιχάντ και άλλες ένοπλες οργανώσεις και αν τις εντάξουν στη στρατηγική τους: 50 σου ρίχνουν από τη Γάζα, άλλες τόσες κι εσύ. Στον «γάμο του Καραγκιόζη» όπως κάνουν και οι αντίπαλοι. Στη γενική κατεύθυνση, χωρίς την παραμικρή στόχευση. Που θα πάνε; Όπου πάνε και αυτοί από τη Γάζα προς τα αστικά κέντρα του Ισραήλ. Σε νοσοκομεία, σε σπίτια, σε πλατείες, σε αυτοκίνητα, σε νηπιαγωγεία… στον βρόντο, ας πάνε όπου θέλουν. Μόνη μέριμνα θα πρέπει να είναι να τηρηθεί ευλαβικά ο αριθμός. Όσους δέχνονται, τόσους να τους ρίχνουν.

Η στρατηγική αυτή ευνοείται από την παρουσία του αντιβαλλιστικού συστήματος Iron Dome, το οποίο τα καταφέρνει καλά στην αναχαίτιση όσων εκ των πυραύλων οδεύουν για τα αστικά κέντρα των Ισραηλινών (κάνει επιλογή ποιους στόχους θα εμπλέξει). Δεν μπορεί κανείς να σου απαγορεύσει να προστατεύσεις τον πληθυσμό σου.
Εσύ επιλέγεις αυτό και η Χαμάς να τον χρησιμοποιεί (τον πληθυσμό) ακόμα και δια της βίας για να φτιάχνει ανθρώπινες ασπίδες στους κρίσιμους στόχους. Δηλαδή, να ποντάρει στο ότι η παρουσία ανθρώπων θα αποτρέψει τον πανίσχυρο αντίπαλο. Είτε λόγω ηθικών ανησυχιών, είτε διότι φοβάται τον παγκόσμιο επικοινωνιακό αντίκτυπο.

Για ποιον λόγο να ρίχνουν φυλλάδια, να παίρνουν τηλέφωνο «σας παρακαλούμε φύγετε διότι θα βομβαρδίσουμε το κτίριο» και τελευταία να προβαίνουν σε ένα πρώτο πλήγμα με πυραύλους χωρίς κεφαλή, για να τρομάξουν όσους είναι μέσα και να φύγουν; Αφού κανείς δεν καταλαβαίνει τίποτα. Ό,τι και να κάνουν, στο τέλος τα ίδια κι απαράλλαχτα θα ακουστούν, καμία διαφορά.

Η κατάσταση μάλιστα τείνει να γίνει εντελώς γελοία, μια πραγματική διαστροφή όσων γνωρίζουν όσοι ασχολούνται με το φαινόμενο των ενόπλων συγκρούσεων… Ρίξε λοιπόν «χαζά» πυραυλάκια κι όποιον πάρει ο Χάρος. Όχι τίποτε… σιωνιστικά υπερόπλα.
Κάνε αυτό ακριβώς που σου κάνουν. Θα πουν πάλι ότι κι αυτό είναι άδικο διότι η Γάζα είναι πιο πυκνοκατοικημένη; Στα παλιά σου τα παπούτσια. Ας πρόσεχαν όταν έριχναν τα δικά τους. Να περάσει το «μπαλάκι» της αποτροπής στα χέρια της Χαμάς.
Κι ας ασχοληθεί λίγο πιο σοβαρά και ο πληθυσμός της περιοχής. Εάν τους ενδιαφέρει να επικρατήσει ειρήνη και ηρεμία. Διότι πολλοί εκεί μέσα δεν χαλιούνται ιδιαίτερα στην προοπτική να συναντήσουν τον Δημιουργό τους. Ψέματα είναι;

Εάν καταλάβει ότι ματώνει με ακριβώς τα ίδια όπλα που ρίχνει η κυβέρνησή τους όταν τη βολεύει πολιτικά, με τη διαφορά ότι τα μέλη της, συμπεριφερόμενα ως… γνήσιοι αρουραίοι, χώνονται στο έδαφος σε καταφύγια κάτω από νοσοκομεία μαζί με την πάμπλουτη «ελίτ» που κατακλέβει τα χρήματα που δίνει για βοήθεια ο διεθνής παράγων, ίσως αντιδράσουν.

Αυτή είναι η πρόταση και ευχόμαστε να αξιολογηθεί. Πάντως, παρά τα διάφορα παρανοϊκά που ακούγονται από τους ευαίσθητους, που έχουν προγραμματισμένο οργανισμό να παθαίνουν εκρήξεις ευαισθησίας όπου ακούνε τη λέξη «Εβραίος» (στη θέα άλλου μη παλαιστινιακού αίματος, πολλοί παρουσιάζουν συχνότατα αξιοσημείωτη ανοσία), υπάρχουν πολλοί που έχουν αρχίσει να καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πάει καλά εκεί κάτω.
Ότι πολλοί ψυχοπαθείς έχουν μαζευτεί σε μια πολύ μικρή λωρίδα γης, με κάποιους να καταχρώνται επί δεκαετίες την εύνοια που τους δείχνουν για διάφορους λόγους οι κοινωνίες ανά τον κόσμο και έχοντας αναγάγει σε επιστήμη τη θυματοποίηση, κάνουν τα πάντα να τη ζήσουν, μια-δυο φορές στη δεκαετία τουλάχιστον.
Κι επειδή η λογική έχει εκλείψει εντελώς, δεν ελπίζουμε ότι θα μπορέσουν πολλοί να δουν τη «μεγάλη εικόνα» της περιοχής, τις ανακατατάξεις που βρίσκονται σε εξέλιξη οι οποίες και θα καθορίσουν τις ισορροπίες για πολλές δεκαετίες, ίσως ακόμη περισσότερο στο μέλλον.

Και είναι η πρώτη φορά που σημειώνεται το οξύμωρο, μια χώρα χρεοκοπημένη σαν την Ελλάδα που θα έπρεπε υπό φυσιολογικές συνθήκες να κινδύνευε να ακρωτηριαστεί εδαφικά… δυο φορές τη μέρα, είναι μέσα στο παιχνίδι για λόγους που δεν άπτονται του όποιου ανθρωπισμού, αλλά αυτού που ήταν πάντα η κινητήριος δύναμη της Ιστορίας. Τα γεωστρατηγικά συμφέροντα των ισχυρών…

Αυτά τα συμφέροντα έχουν επικεντρωθεί για πλειάδα λόγων στην ευρύτερη περιοχή μας, ενώ η βασική απειλή ασφαλείας για την Ελλάδα, δηλαδή η αναθεωρητική – και λόγω τρομερής πλέον ανασφάλειας για το μέλλον – Τουρκία, έχει καταφέρει «να μπει στο μάτι» των βασικότερων «δρώντων» στην περιοχή μας, οικοδομώντας ένα διεθνές προφίλ που μάλλον ταιριάζει στα αποκαλούμενα ως «κράτη-παρίες» (rogue states), όχι πάντως σε κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ και επίδοξο μέλλον της ΕΕ.
Ας κουνήσουν λοιπόν το κεφάλι τους μπας και υπάρξουν… μετακινήσεις του περιεχομένου του και αρχίσουν να καταλαβαίνουν τα στοιχειώδη. Ότι δε σχετίζεται με το ποιον και γιατί τον υποστηρίζεις για να θλίβεσαι βαθύτατα όταν παιδάκια πέφτουν θύματα, διαλέγετε και παίρνετε ποιων, είτε των αρρωστημένων εγκεφάλων που τους κυβερνούν, είτε του από καταβολής κόσμου αμοραλιστικού «παιγνίου» της διεθνούς πολιτικής, που δεν περιλαμβάνει τίποτε περισσότερο από αίμα και βία.

Κι επειδή η μοναδική λύση που βλέπει η Χαμάς στη σύγκρουση είναι η απόλυτη καταστροφή του Ισραήλ (δεν το έχει κρύψει ποτέ, ενώ είναι ενσωματωμένο και στο καταστατικό της), δηλαδή δεν του αναγνωρίζει καν το δικαίωμα να βρίσκεται στην περιοχή, έστω σε 5.000 τετραγωνικά μέτρα (!) σε ένα χωράφι, λύση δεν πρόκειται να βρεθεί και το αίμα θα συνεχίσει να ρέει.

Ταυτόχρονα, οι ανθρωπιστικές αρχές των οποίων γνήσια είναι φορείς πολλοί, εάν το δούμε κυνικά – στρατηγικά, είναι ένα όπλο για την εξασφάλιση του οποίου κάνουν και θα συνεχίσουν να κάνουν τα πάντα οι αντίπαλοι, παράλληλα με τις προσπάθειες να αποκτήσουν όσο το δυνατόν πιο καταστρεπτικά όπλα, ή τέτοια που απλά να εξουδετερώνουν αυτά της άλλης πλευράς.
Γι’ αυτούς όλους τους λόγους, προτείνουμε σε όλους να κάνουν ό,τι κάνουν και όλοι οι υπόλοιποι. Να ασχοληθούν με το να κατασταλάξουν ποιο είναι τελικά το ελληνικό εθνικό συμφέρον στην περιοχή και σε τι μπορεί να ελπίζει η Ελλάδα, ώστε να έχει ένα καλύτερο μέλλον. Έχουν γραφτεί πολλά και θα γραφούν ακόμη περισσότερα.
Το να αντιλαμβάνεται καθένας το «παιχνίδι» σε ένα βαθμό, είναι σημαντικό. Θα διαπιστώσει ευκολότερα που θα πρέπει να υποστηρίξει την πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση της χώρας του, που να δείξει απλώς ανοχή και που να αντιδράσει. Όλα αυτά δεν γίνονται όμως με όρους… διεθνούς δικαίου.
Αυτό δεν αποτελεί… έκκληση εγκατάλειψης των αρχών και των πανανθρώπινων αξιών, αλλά έκκληση να αντιληφθούμε ότι προτεραιότητα είναι να αντιμετωπίζουμε την αυτοκαταστροφική μας φύση. Και ότι δεν πρόκειται κανείς να μας πει μπράβο. Όπως δεν το σκέφτηκαν, όχι οι τρελοί της Χαμάς, αλλά οι μετριοπαθείς της Παλαιστινιακής Αρχής, όταν ψήφιζαν στον Οργανισμό Ισλαμικής Διάσκεψης θετικές για τα κατεχόμενα αποφάσεις, όταν έθεταν στο ίδιο φόρουμ θέμα… μειονοτικό για τη Ρόδο και την Κω.

Επιτέλους, ας ανοίξουμε τα μάτια μας να αντιληφθούμε πως «δουλεύει» αυτός ο κόσμος και ας φροντίσουμε τα δικά μας εθνικά συμφέροντα, πάνω απ’ όλα. Και για όσους δεν κατάλαβαν, τα παιδάκια σε όλο τον κόσμο είναι ίδια, ασχέτως εθνικότητας, θρησκείας, χρώματος επιδερμίδας. Είναι πάντα τα μεγάλα θύματα, μόνο που δεν τα προστατεύεις και δεν τα σέβεσαι, όταν αφήνεις κάποιους, τους οποιουσδήποτε, να τα εντάσσουν στη στρατηγική τους.           http://www.defence-point.gr/news/?p=107524