«Οδηγός» για τον Πούτιν η ήττα στο Κοσσυφοπέδιο.

Το τέλος της κρίσης στην Ουκρανία, που δεν φαίνεται στον ορίζοντα, θα αργήσει με δεδομένη την αποφασιστικότητα του Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν να μην αποδεχθεί την επανάληψη του σεναρίου του Κοσσυφοπεδίου, όπου οι Αμερικανοί και οι Δυτικοί σύμμαχοί τους, εκμεταλλεύθηκαν τότε την αδυναμία της Μόσχας να υποστηρίξει τη σύμμαχό και ομόθρησκή της Σερβία.
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, http://www.mignatiou.com και http://www.epikaira.gr
Όταν ο μακαρίτης Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ένας εκ των πλέον σημαντικών εκπροσώπων της αμερικανικής διπλωματίας, αφηγείτο τον τρόπο επιβολής της «ειρήνης» στη Βαλκανική παραδεχόταν πως στην ουσία η Αμερική δεν είχε αντίπαλο, αφού η Ρωσία πέραν κάποιων παρεμβάσεων στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, δεν ήταν εμπόδιο στους αμερικανικούς σχεδιασμούς.
Τον τρόπο με τον οποίο απωλέσθη το Κοσσυφοπέδιο, που αναδείχθηκε σε προτεκτοράτο της Ουάσιγκτον στη Βαλκανική και βεβαίως κέντρο των εμπόρων ναρκωτικών, γυναικών και παιδιών, δεν θα ξεχάσει ποτέ ο νυν υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, ο οποίος έδωσε σκληρή διπλωματική και άνιση μάχη με τον Χόλμπρουκ, αλλά γνώριζε πως τα λόγια δεν μπορούσαν να στηριχθούν με τη δύναμη των όπλων. Σε αντίθεση με τον Αμερικανό αξιωματούχο, ο οποίος εκβίαζε τον Μιλόσεβιτς την ώρα που τα αμερικανικά και νατοϊκά πολεμικά πετούσαν πάνω από το Προδρικό Μέγαρο στο Βελιγράδι.


Τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Πέραν του γεγονότος ότι η Ουκρανία συνορεύει με τη Ρωσία, η Μόσχα υπερηφανεύεται ότι η πολεμική της μηχανή θα κινηθεί εναντίον οποιουδήποτε αμφισβητήσει την κυριαρχία της στην περιοχή. Είναι αυτή την πραγματικότητα που δεν «σεβάστηκαν» οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους. Οι τελευταίοι απέδειξαν επίσης ότι δεν έχουν ιδέα από τις συνέπειες των πολέμων, διότι δημιουργώντας την οικονομική ένωση που ονειρεύτηκαν οι ηγέτες τους τη δεκαετία του ’60, δεν είχαν προβλέψει ότι οι σημερινοί ηγέτες θα έκαναν και τους «πολέμαρχους» χωρίς σαν Ε.Ε. να έχουν καν την υποδομή.
Η κρίση στην Ουκρανία δεν θα λήξει θετικά για το λαό της χώρας, που έχει πλέον δεθεί με τα δεσμά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου –και θα είναι η τρίτη φορά που αναγκάζεται να απευθυνθεί στο Ταμείο. Η «παράταξη» των ηττημένων θα περιλαμβάνει επίσης τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους, οι οποίοι θα απομείνουν με το δυτικό κομμάτι της χώρας, το οποίο για να συντηρηθεί θα χρειάζεται μόνιμα ξένη βοήθεια. Η διαπίστωση αυτή έγινε από αξιωματούχο στην Ουάσιγκτον ο οποίος ενημερώνοντας για την κατάσταση στην Ουκρανία αναγκάστηκε να παραδεχθεί και το δεύτερο σενάριο, που περιλαμβάνει τη συνέχιση της επιθετικότητας της Ρωσίας μέχρι να εξασφαλίσει την ασφάλεια των ρωσικών πληθυσμών. Και είναι ένας σχεδιασμός που περιλαμβάνει και άλλες χώρες με σοβαρό ποσοστό ρωσοφώνων.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν συνδυάζει το «ατρόμητο» του «γκαγκεμπίτη» πράκτορα, που στη διάρκεια του ψυχρού πολέμου έμαθε να μισεί την «ιμπεριαλιστική» Αμερική και την ευφυΐα του πολιτικού, που γνωρίζει πως η ισχύς μίας χώρας βασίζεται στην σταθερότητα της οικονομίας της.

Δεν έχει την παραμικρή πολυτέλεια της απώλειας της Ουκρανίας και δεν θα επαναλάβει ποτέ ξανά το λάθος του Κοσσυφοπεδίου. Η σημερινή Ρωσία επέλεξε την πολιτική «φωτιά και τσεκούρι». Από την άλλη πλευρά, οι Αμερικανοί για πρώτη φορά ίσως καταλάβουν ότι έφτασε ο καιρός να ασχοληθούν με τα προβλήματα του λαού τους και να σταματήσουν να είναι οι διεθνείς χωροφύλακες…
ΠΗΓΗ: Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ την Πέμπτη 17 Απριλίου 2014.    http://www.defence-point.gr/news/?p=100804