«Η Δύση έχει διασχίσει τη κόκκινη γραμμή." Αυτή η φράση από την ομιλία του
Βλαντιμίρ Πούτιν, έχει γίνει ένα ορόσημο. Τέτοιου είδους ρητορική είχαμε
ακούσει μόνο από την Ουάσιγκτον. Τώρα, όμως, η Ρωσία έχει δηλώσει τις δικές της
«κόκκινες γραμμές» ,οι οποίες είναι γεμάτες μετάβαση. Ποια άλλα παρόμοια κρίσιμα
όρια έχει η Ρωσία, εκτός από την Ουκρανία γράφει η έμπειρη εφημερίδα "Sight". 
Προς ανατολάς επέκταση του ΝΑΤΟ
Περαιτέρω επέκταση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς του Βερολίνου - είναι φετίχ για την επανεκίνηση " του Ψυχρού Πολέμου». Αυτό το πρότυπο προτείνει η Ρωσία που θα συμπεριφερθεί σύμφωνα με το ρόλο που κατανέμεται στους ηττημένους και ήσυχα καταπίνει την ανεξέλεγκτη κίνηση των «νικητών» στα σύνορά της. Έτσι, ήταν στη δεκαετία του '90 και έχει πάψει να είναι ,όταν η επέκταση του ΝΑΤΟ έχει φτάσει φυσικά στο εξωτερικό - στα σύνορα της Ρωσίας στις χώρες της Βαλτικής. Περαιτέρω κίνηση της δραστηριότητας της Συμμαχίας προς την Ανατολή παρεμποδίζεται όχι μόνο από καθαρά τεχνικούς λόγους, αλλά και μια αλλαγή στην εξωτερική πολιτική της Μόσχας, που αρνήθηκε να συμφωνήσει με όλα όσα επιβάλλονται από τις Βρυξέλλες.
Η Γεωργία και η Ουκρανία έχουν γίνει κάτι σαν "περιφερειακά κράτη", τα οποία αποδείχθηκαν από σοβαρό ιδεολογικό και συγκεκαλυμμένο αγώνα, που έληξε, όπως μπορείτε να δείτε. Και αυτό δεν είναι μόνο ένα ιδεολογικό φετίχ ή επισημοποιήθηκε από το στρατιωτικο-πολιτικό μπλοκ στην νέα επικράτεια. Αυτή είναι μια πραγματική απειλή πολέμου με εκτεταμένες συνέπειες.
Ακόμη και με τη δυνατότητα περαιτέρω απόσχισης στις ανατολικές και νοτιο-ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας, για παράδειγμα, ακόμη και στην περιοχή του Κιέβου, η στρατιωτική δομή θα σήμαινε αλλαγή ολοκληρωτικά στην εμφάνιση μιας στρατηγικής αντιπαράθεσης. Στην τοποθεσία υπάρχουν συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας, σε συνδυασμό με την ακρίβεια μη πυρηνικών στρατηγικών όπλων (στο μέλλον - υπερηχητικά) ένα σοβαρό πλήγμα για την ασφάλεια, ακόμη και στην περιοχή της Μόσχας, και για να μην αναφέρουμε τις στρατηγικά λιγότερο οχυρωμένες ζώνες. Ο χρόνος πτήσης των πυραύλων "Κρουζ" θα μειωθεί σε κρίσιμα επίπεδα, και την ανεξέλεγκτη αύξηση του αριθμού τους θα οδηγήσει σε κενά στο ρωσικό αέρα και την πυραυλική άμυνα. Το ίδιο μπορούμε να πούμε στους τομείς των ραντάρ,τις πληροφορίες σημάτων, και πολλά άλλα.
Οι ηγέτες του ΝΑΤΟ έχουν ήδη αρχίσει τις εργασίες σχετικά με τη συμμετοχή σε μια στρατιωτική μονάδα δομής των ενόπλων δυνάμεων της Σουηδίας και της Φινλανδίας, οι οποίες μπορεί τελικά να μετακινηθούν στο εξωτερικό για αντιπαράθεση με τη Ρωσία σχετικά με την κρίσιμη γραμμή. Η Σουηδία και η Φινλανδία έχουν ήδη λάβει μέρος σε κοινές ασκήσεις με το ΝΑΤΟ (περιορίζεται μόνο στο Πολεμικό Ναυτικό και την Πολεμική Αεροπορία), αλλά είναι αρκετά πιθανό το σενάριο στο οποίο την εξουσία στις χώρες αυτές έρχονται συντηρητικές δυνάμεις που μπορούν να εμποδίσουν την πλήρη συμμετοχή στις δραστηριότητες της μονάδας.
Σε αυτόν τον τομέα, η "κόκκινη γραμμή" βέβαια, είναι να διατηρηθεί ένα ουδέτερο καθεστώς στις "περιφερειακές χώρες " την Ουκρανία, τη Γεωργία, τη Σουηδία και τη Φινλανδία. Αλλά αν οι δύο αγώνες υπέρ και κατά της επέκτασης του ΝΑΤΟ είναι ήδη ανοικτοί, στη συνέχεια, τα δύο τελευταία διεξάγονται μόνο στη θεωρία και σε συζητήσεις στην εφημερίδα.
Γεωργία.
Τώρα η κατάσταση στη Γεωργία και γύρω από αυτή είναι δύσκολη για τη Ρωσία, δεν είναι μόνο μια στρατηγική απειλή, αλλά ακόμη και προβλήματα τακτικής. Η περιοχή έχει δημιουργήσει ένα ισχυρό και σταθερό ρωσικό στρατιωτικό σύστημα, που αποκλείει τελείως τα δυνατά μέτρα για εκδίκηση. Επιπλέον, το σύστημα των στρατιωτικών βάσεων, των εγκαταστάσεων και των μονάδων είναι σε θέση να καλύψουν πλήρως τη νότια κατεύθυνση σε ένα πρώιμο στάδιο ανίχνευσης απειλών για την εθνική ασφάλεια της Ρωσίας και τα συμφέροντά της.
Η Μόσχα δεν ενδιαφέρεται για την αποκατάσταση των πλήρων σχέσεων με τη Γεωργία και η πάγια θέση ταιριάζει καλύτερα στην ισορροπία των δυνάμεων. Ο μόνος κίνδυνος μπορεί να είναι οι προσπάθειες να καθυστερήσει η Γεωργία στην παρούσα μορφή της, στη δομή του ΝΑΤΟ, όμως, και αυτό είναι σχεδόν αδύνατο. Στην Τιφλίδα κανείς δεν έχει πλέον ενδιαφέρον, και θα περιπλέξει την κατάσταση,που μπορεί να έρθει στην εξουσία, μόνο στη χώρα με την επόμενη ισορροπημένη πολιτική που, με δεδομένη την εμπειρία του Γκαμσακχούρντια και του Σαακασβίλι που μπορεί να θεωρηθεί πιθανή. Μόνη πρωτοβουλία για την Τιφλίδα είναι να επιδεινώσει την κατάσταση ή με κάποιο τρόπο να μην την επηρεάσει καθόλου, δεδομένου ότι οι θέσεις των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στην περιοχή είναι πολύ αδύναμες τώρα και ελπίζω να είναι επιτυχής εδώ, δεν μπορούν.
Επιπλέον, η Μόσχα παραμένει σκόπιμα προσηλωμένη στη διατήρηση μιας ανεξάρτητης Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας, ως μέρος της συνολικής δομής της διεθνούς πολιτικής. Η θέση αυτή είναι, πρώτον, να αποφευχθεί η ανεξέλεγκτη ανάπτυξη και η επιρροή του ΝΑΤΟ στην περιοχή, η οποία είναι αναπόφευκτη μετά την προσάρτηση αυτών των δημοκρατιών που οφείλεται σε καθαρά συναισθηματική, παράλογη αντίδραση στην Τιφλίδα και την Ουάσιγκτον. Δεύτερον, διατηρεί τη συνέχεια της ρωσικής πολιτικής, η πίστη στην διαπραγματευτική ισχύ της Μόσχας, όχι μόνο της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, αλλά και στον ευρύτερο διεθνή χώρο.
Σε γενικές γραμμές, η «κόκκινη γραμμή» εδώ μπορεί να είναι είτε ένα άλλο "χρώμα" επανάστασης στην Τιφλίδα, ή κάποια άλλη ριζική αλλαγή στο σύστημα της κυβέρνησης στη Γεωργία.
Χώρες της Βαλτικής
Το στρατηγικό σχέδιο δεν περιλαμβάνει τη Ρωσία για να αποσταθεροποιήσει την κατάσταση στην περιοχή της Βαλτικής.Η Οικονομία της Λετονίας και της Εσθονίας - ένα εικονικό πράγμα, και οι πιθανές οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας,που εισήλθαν από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ μπορεί να βάλουν όλες αυτές τις χώρες στο χείλος της επιβίωσης. Ταυτόχρονη μείωση, για παράδειγμα, οι κυρώσεις του ΑΕΠ στην Λετονία μπορεί να φθάσει το 10%, το οποίο επιδεινώνει δραματικά την κοινωνική κατάσταση στη χώρα. Θεωρητικά, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε αποσταθεροποίηση της πολιτικής ζωής και την εμφάνιση μιας απειλής για τον ρωσόφωνο πληθυσμό, αλλά εξακολουθεί να φαντάζετε την κατάρρευση της κρατικής υπόστασης ,από το παράδειγμα της Ουκρανίας,που είναι πολύ δύσκολο.
Για τη Ρωσία "κόκκινη γραμμή" μπορεί να είναι μόνο μια προσπάθεια να ενισχύσει τις δυνάμεις το ΝΑΤΟ στην περιοχή ως προσβλητική ακρίβειας και μεγάλης εμβέλειας, η οποία, μεταξύ άλλων, θα αποτελούσε παραβίαση των διεθνών συμφωνιών.
Ένα άλλο γεγονός είναι οι εντελώς απαράδεκτες εχθρικές δράσεις της Λιθουανίας και της Πολωνίας στην περιοχή του Καλίνινγκραντ και πλοήγηση στη Βαλτική. Για παράδειγμα, η μονομερής σύσφιξη της τελωνειακής νομοθεσίας υπό το καθεστώς των κυρώσεων,μπορεί να αλλάξει τη σειρά των διερχόμενων αμαξοστοιχιών μέσω του εδάφους της Λετονίας και της Λιθουανίας,με εχθρική μονομερή αλλαγή της κατάστασης των θαλάσσιων διαδρομών.
Οι τιμές της ενέργειας.
Με την πρώτη ματιά, η τεχνητή πτώση των τιμών του πετρελαίου, του φυσικού αερίου, του άνθρακα και στρατηγικής σημασίας μετάλλων - η μεγαλύτερη πρόκληση απ 'όλα, μπορεί να συναντήσετε κατά τη διάρκεια τη Ρωσία σε "ακήρυχτο πόλεμο" με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Και εδώ είναι απαραίτητο να πούμε με βεβαιότητα: η πτώση των τιμών του πετρελαίου κάτω απότα 25 δολάρια το βαρέλι - είναι «κόκκινη γραμμή» πέραν της οποίας θα γίνει" αποκάλυψη" και καταστροφή της καθολικής κλίμακας. Και όχι μόνο για τη Ρωσία.
Ο πρόεδρος Ομπάμα έχει ήδη πει ότι ο δυτικός κόσμος θα εισάγει ένα καθεστώς κυρώσεων, το οποίο θα αλλάξει ολόκληρο το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Φυσικά, αυτή η δήλωση είναι ένα από εκείνα που δεν μας "τρομάζει , και δεν φοβόμαστε." Ναι, οι Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με τις χώρες του Κόλπου και τη Νορβηγία,είναι συλλογικά σε θέση να ρίξει ταυτόχρονα την τιμή ανά βαρέλι στα $ 8 ακόμη. Αυτές οι απειλές εστάλησαν στο ρωσικό μέτωπο με την έναρξη του δεύτερου πολέμου στο Ιράκ. Αλλά ήταν ήδη σαφές ότι οι ΗΠΑ είναι απίθανο να επιλύσουν μια τέτοια ριζοσπαστική δράση.
Πρώτον, ο δυτικός κόσμος δεν ενδιαφέρεται για τη στιγμιαία καταστροφή της ρωσικής οικονομίας με απρόβλεπτες συνέπειες των κοινωνικών και πολιτικο-στρατιωτικών φύσεως. Δεύτερον, ακόμη και τα μικρά παιδιά στο Κογκρέσο κατανοούν ότι μια τέτοια προοπτική θα μας κάνει φυσικά να προστατεύσουμε τα συμφέροντά μας και είναι τόσο δύσκολο όσο στο "άμυνα Barvikha." Τρίτον, οι συντηρητικές δυνάμεις έχουν την ίδια συμπάθεια στο Συνέδριο για το Βλαντιμίρ Πούτιν (εκτός από τον Μακ Κέην που ήταν «γεράκι της δημοκρατίας») και δεν είναι διατεθειμένοι να φέρουν την σύγκρουση και την πλανητική κατάρρευση. Τέταρτον, η απώλεια της αναστολής των μη κερδοφόρων, ενεργειακού εφοδιασμού, της Ευρώπης από τη Ρωσία θα ρίξει ό, τι θα μπορούσε,και θα υπάρχει κατάρρευση. Πέμπτον, θα πρέπει επίσης να καταφέρει να πείσει τις χώρες του Κόλπου να προχωρήσουν σε μια τέτοια ενέργεια, η οποία είναι αρκετά δύσκολη, δεδομένου ότι υπάρχει, για παράδειγμα, η εσωτερική κατάσταση στο Κατάρ και το Μπαχρέιν. Έκτον, υπάρχει το ΟΠΕΚ του οποίου η γνώμη μόνο ρεαλιστικά δεν υπόκεινται σε τέτοια συναισθήματα.
Φυσικά, οι ΗΠΑ μπορούν να αυξήσουν την παραγωγή παρακάμπτοντας τον ΟΠΕΚ, φέρνοντας τις τιμές του πετρελαίου σε ένα επίπεδο που μπορεί να επηρεάσει κριτικά τη ρωσική οικονομία. Ακριβώς όπως συμπεριφέρθηκε η κυβέρνηση Ρέιγκαν ενάντια στη Σοβιετική Ένωση. Ωστόσο, αυτό δεν είναι το τέλος της δεκαετίας του '70, η παγκόσμια οικονομία είναι πολύ πιο διασυνδεδεμένη, αλλά είναι αισθητά πιο πολύ τα «σημεία της εξουσίας» και η θέση της Κίνας και των χωρών της BRIC σε γενικές γραμμές δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά να περάσουν μια τέτοια επιθετική πολιτική στην αγορά ενέργειας. Και ό, τι στην Ευρώπη η "διαφοροποίηση" του ενεργειακού εφοδιασμού και των άλλων πρώτων υλών - χωρίς τη Ρωσία δεν θα επιβιώσουν ούτε ένα έτος.
Επιπλέον, οι ίδιες οι δυτικές οικονομίες μπορεί να επηρεαστούν αρνητικά από την αναπόφευκτη πτώση στις ανταλλαγές στην αγορά συναλλάγματος, την ανακατανομή των χαρτοφυλακίων και της τραπεζικής κρίσης. Υπολογίστε όλες τις συνέπειες, μιας τέτοιας μεγάλης κλίμακας ,μακροοικονομικές αλλαγές δεν είναι δυνατή.
Στρατηγικά η επιτυχή αυτή φάση είναι ένα νέος Ψυχρός Πόλεμος που μπορεί να είναι δειάρκειας δέκα χρόνων υπό την προϋπόθεση ότι όλο αυτό το διάστημα θα υπάρξει συναίνεση μεταξύ των Συμμάχων και της Ρωσίας,που θα καθίσει ακριβώς πίσω, να είστε υπομονετικοί και να παρακολουθήσετε, τα πάντα να καταρρέουν. Ούτε το ένα ούτε το άλλο, ούτε το τρίτο στην πραγματικότητα είναι δυνατό.. Αλλά παράλογη σκέψη μπορεί κάλλιστα να ενθαρρύνει τον Ομπάμα για τέτοιες ενέργειες. Ένα άλλο πράγμα είναι ότι δεν είναι σαφές για το τι είναι τόσο θυμωμένος . Για την επιστροφή της Κριμαίας στην Ουκρανία; Μόλις η κλίμακα δεν είναι το ίδιο.
Εγγύς Ανατολή
Ένα σημαντικό μέρος των Αμερικανών στρατηγών, προέρχεται από το γεγονός ότι οι ΗΠΑ είναι σε θέση να διεξάγουν δύο ταυτόχρονες υψηλής τεχνολογίας ένοπλες συγκρούσεις και τη μέση ένταση της περιφερειακής κλίμακας. Είναι εξαιτίας αυτού του γεγονότος, ο Πρόεδρος Ομπάμα που διέταξε να αναστείλει τις διπλωματικές σχέσεις με τη Συρία, ενώ υπάρχει η δημιουργία του ναυτικού ομίλου στην ανατολική Μεσόγειο. "Κόκκινη γραμμή" σε αυτή την περίπτωση μπορεί να είναι η απρόκλητη επίθεση από τις Ηνωμένες Πολιτείες (μαζί με τους συμμάχους του ΝΑΤΟ ή χωρίς αυτούς - δεν παίζει ρόλο) εναντίον της Συρίας ως «ασύμμετρη απάντηση» για να ενισχύσει τη θέση της Ρωσίας.
Επίθεση στους ασθενέστερους - μια τακτική τόσο παλιά όσο και ο κόσμος. Δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα μπορούσε να μπει στον πειρασμό να ασκήσει στρατηγική πίεση στη Ρωσία και τους συμμάχους της , σε διάφορα μέρη του πλανήτη και με διαφορετικές μεθόδους. Ο Ομπάμα έχει επανειλημμένα μιλήσει για «σύνθετα μέτρα», τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν έμμεσες επιπτώσεις, όπως (οικονομικές, τις πληροφορίες, τις ανθρωπιστικές) και άμεση, μέχρι το ξέσπασμα της «νόμιμης» ή όχι δεν είναι καν νόμιμο,στις περιφερειακές συγκρούσεις.
Δυστυχώς, μια τέτοια προοπτική είναι πιθανή, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο Μπαράκ Ομπάμα έχει επανειλημμένα αποδείξει την απροθυμία να συμμετάσχει σε ανοικτές μορφές ένοπλης αντιπαράθεσης. Ταυτόχρονα, η πίστη του στα όπλα υψηλής τεχνολογίας, αποτελούν ένα απόλυτο πλεονέκτημα στις ΗΠΑ πάνω από τη Ρωσία και μπορούν να τον πείσουν να εφαρμόσει μια τέτοια σκεπτομορφή της επίθεσης στη Συρία. Αλλά τώρα, σε ένα περιβάλλον ιδιαίτερα συναισθηματικό και τεταμένο, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι στη σύγκρουση δεν θα παρέμβει το Ιράν και το Ισραήλ, και ότι ο ίδιος φέρει την ειρήνη στη Μέση Ανατολή, σε ένα φαινόμενο ντόμινο.
Άμεση ρωσική στρατιωτική επέμβαση, από την πλευρά της Συρίας, είναι δυνατή μόνο με τους περιορισμένους πόρους, αλλά στο Ιράν με πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς μπορούν να παραλύσουν πλήρως τις ενέργειες του Ισραήλ, πριν από την πρώτη εκκίνηση. Και πράγματι, η προοπτική μιας τέτοιας μεγάλης κλίμακας πόλεμου στη Μέση Ανατολή μοιάζει τρομακτική, επειδή είναι σε θέση να κλιμακωθεί εύκολα και να οδηγήσει στη χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων.
Ένα σημαντικό μέρος των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, θα μπλοκαριστεί χωρίς δυνατότητα περαιτέρω εφοδιασμού. Η αποσταθεροποίηση του Κουρδιστάν είναι ένα θέμα δύο εβδομάδων. Αυτό για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι η συμπεριφορά σε μια ατμόσφαιρα πλήρους κλίμακας πόλεμου στη Μέση Ανατολή, θα γ'ινει με ένα διακριτικό παιχνίδι στη μείωση των τιμών του πετρελαίου ,που δεν μπορεί κατ 'αρχήν - να αυξηθεί με κάθε εκκίνηση "Tomahawk".(Τόμαχοκ). Ως εκ τούτου, για να "διαφοροποιήσουν" τις μέθοδους πίεσης στη Ρωσία, σε ένα τέτοιο περιβάλλον δεν θα πετύχουν. Είναι ότι ο ρωσικός στρατιωτικός προϋπολογισμός θα αυξηθεί με ταχύτερους ρυθμούς, αλλά αυτό το πρόβλημα θα καλύπτει το σύνολο σχεδόν του κόσμου.
Οι ΗΠΑ θα χάσουν όλες τις προοπτικές για συνομιλίες με το Ιράν για τα πυρηνικά όπλα, επειδή αναγκάζουν τον Πούτιν και τον Λαβρόφ να αναγκάσουν το Ιράν να προβεί σε παραχωρήσεις. Και για να δημιουργήσει μια πλήρης βόμβα το Ιράν εξακολουθεί να είναι ένα έτος ή δύο μακρυά, και μπορούν τώρα να ρίχνουν «βρώμικες» βόμβες,αν πιεστούν.
Αλλά η επιθυμία με κάποιο τρόπο είναι να αντισταθμίσει την ηθική ενίσχυση της Ρωσίας με τη νίκη σε ένα άλλο μέρος του κόσμου, προφανώς, είναι σταθερά, κατέθεσε στο μυαλό της διοίκησης Ομπάμα. Και τότε η «κόκκινη γραμμή» θα είναι ο πρώτος «Tomahawk».
Η τρομοκρατική απειλή
Σε κάποια επιθυμία των ΗΠΑ να ανακατευθύνει τις προσπάθειες, εξακολουθούν να είναι ενεργές τρομοκρατικές ομάδες ισλαμιστών και πάλι προς τη Ρωσία, τόσο κυνική, ανήθικη και σκληρή όσο μπορεί να φαίνεται. Σε αυτή την περίπτωση, η «κόκκινη γραμμή» για τη Ρωσία θα είναι η πρώτη τρομοκρατική επίθεση στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, στην παρασκευή των οποίων ε κάποιο τρόπο θα φαίνεται "Aμερικανική σύνδεση."
Οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν βρίσκονται σε συνεχή επαφή με μια ποικιλία ομάδων που βρίσκονται κοντά στους Ταλιμπάν και την "Αλ Κάιντα", όπως οι ίδιοι οι Ταλιμπάν. Τακτική ήσσονος σημασίας παραχωρήσεις και οι εγχώριες διαπραγματεύσεις έχει από καιρό μια κοινή πρακτική για τις δυνάμεις κατοχής. Αυτό δεν αναιρεί την πραγματικη ένοπλη αναμέτρηση, αλλά οι μέθοδοι εργασίας νοημοσύνης δεν έχουν ακυρωθεί, είναι το ίδιο για όλες τις υπηρεσίες πληροφοριών του κόσμου και περιλαμβάνει την μόνιμη μυστική επαφή με τους τρομοκράτες. Συνήθως, αυτές οι επαφές διατηρούνται για την πρόληψη τρομοκρατικών επιθέσεων, αλλά αυτά τα κανάλια μπορεί να χρησιμοποιηθούν για "αναπροσανατολισμό" της επιθετικότητας προς την άλλη κατεύθυνση. Περίπου οι Αμερικανοί ήρθαν στην επιχείρηση για τα ναρκωτικά, απλά με την ανακατεύθυνση της ροής της αφγανικής ηρωίνης προς τα βόρεια, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας.
Ωστόσο, υπάρχει η ελπίδα ότι έτσι διακριτικά ,οι καννιβαλιστικοί τρόποι εκδίκησης δεν θα φθάσουν στη Ρωσία.
Αρκτική.
Θεωρείται ότι η πρόσφατη αύξηση στη διαμάχη γύρω από την Αρκτική, συνδέεται κυρίως με την ανάπτυξη των ενεργειακών αποθεμάτων , καθώς και τις οικονομικές προοπτικές της Βόρειας Θάλασσας στο χρόνο διέλευσης της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Εξ ου και η οργή της "Greenpeace" και τα απροσδόκητα σκληρά λόγια του Καναδά, τις δομές τύπου ανάνηψη "Bellona» και ένα ταξίδι στις περιβαλλοντικές συγκεντρώσεις στο Μούρμανσκ,από την ανώτερη πρεσβεία των ΗΠΑ στη Μόσχα.
Όλοι ενδιαφέρονται να έχουν την Αρκτική, έχει πολλά, ακόμη και σε μια μικρή πόλη της Δανίας. Φυσικά, η αρχή της ανάπτυξης των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της Αρκτικής είναι αμέτρητες ,και ενισχύουν περαιτέρω τη θέση της Ρωσίας σε αυτή την αγορά, η οποία είναι σίγουρα ενοχλητική. Αλλά αυτό είναι μόνο ένα μέρος - αν και σημαντικό - η τρομερή αλήθεια.
Ο Αρκτικός ωκεάνιος χώρος, ειδικά το τμήμα πάγου, εξετάζεται στα στρατηγικά σχέδια πολέμου των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, όπως ίσως είναι το πιο τέλειο σε όλα τα διαθέσιμα προγεφυρώματα για ένα πρώτο κτύπημα με πυρηνικά όπλα, καθώς και με ακρίβεια στρατηγικών μη πυρηνικών μέσων.Ο Αρκτικός εναέριος χώρος είναι η ίδια βάση για τις αεροπορικές επιδρομές.
Τα τελευταία χρόνια, η Ρωσία έχει, επίσης, αυξήσει δραματικά τη στρατηγική στρατιωτική συνιστώσα της, στο μακρινό Βορρά. Αναπτέρωσε βιαστικά τα αεροδρόμια που έχουν απομείνει από τη Σοβιετική Ένωση, από τη δεκαετία του '90 σε μια κατάσταση βαθιάς και φαινόταν μη αναστρέψιμου κώματος. Απότομη αύξηση του στόλου των πυρηνικών υποβρυχίων,και η ναυτική αεροπορία έχουν ενημερωθεί. Και τον περασμένο μήνα πραγματοποιήθηκαν ασκήσεις επίδειξης στην Άπω Βόρεια Αρκτική ,με τη χρήση των Airborne Δυνάμεων, Marine Corps, και τα αεροσκάφη μεγάλου βεληνεκούς.Τα Airborne και οι πεζοναύτες ασκούνται μόνο για χειρουργική επέμβαση, για την εγκατάλειψη του αεροδρομίου, και τα βομβαρδιστικά για εναέριο ανεφοδιασμό. Ανέπτυξε και έθεσε σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα για τη μετατροπή του στόλου παγοθραυστικών, συμπεριλαμβανομένης της πυρηνικής ενέργειας. Αξίζει να τονιστεί ότι η Ρωσία σε αυτόν τον τομέα είναι μοναδική: καμία άλλη χώρα δεν έχει τόσο υψηλό στόλο παγοθραυστικών. Κατασκευάστηκαν και μικρά σκάφη παράκτιας άμυνας με το φορτίο παγοθραυστικών, αν και αυτό το έργο υπάρχει μια μεγάλη διαμάχη μεταξύ των εμπειρογνωμόνων ναυπηγών.
Η Στρατηγική του ΝΑΤΟ αναλαμβάνει την εξόδου από τα παγωμένα ύδατα της Αρκτικής ,μέχρι δύο δωδεκάδες υποβρύχια που θα μπορούσαν συντονισμένα να κάνουν ένα προληπτικό πυρηνικό πλήγμα σε στόχους που βρίσκονται εντός της επικράτειας της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Αυτό όχι μόνο μειώνει το χρόνο πτήσης που είναι κρίσιμος, αλλά ενεργά χρησιμοποιείται το στοιχείο του αιφνιδιασμού, αφού καταστράφηκε για 90 χρόνια το σύστημα των θέσεων παρατήρησης στην Αρκτική,που δεν έχει αποκατασταθεί ακόμη. Μια τέτοια επίθεση υποτίθεται ότι θα συντονιστεί με τους στόλους στον Ινδικό Ωκεανό, δηλαδή, έξω από τις ρωσικές δυνάμεις. http://www.km.ru/world/2014/03/25/protivostoyanie-na-ukraine-2013-14/735610-ne-tolko-ukraina ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΚΜ:Corfiatiko.blogspot.com.
Коллаж © KM.RU
Περαιτέρω επέκταση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς του Βερολίνου - είναι φετίχ για την επανεκίνηση " του Ψυχρού Πολέμου». Αυτό το πρότυπο προτείνει η Ρωσία που θα συμπεριφερθεί σύμφωνα με το ρόλο που κατανέμεται στους ηττημένους και ήσυχα καταπίνει την ανεξέλεγκτη κίνηση των «νικητών» στα σύνορά της. Έτσι, ήταν στη δεκαετία του '90 και έχει πάψει να είναι ,όταν η επέκταση του ΝΑΤΟ έχει φτάσει φυσικά στο εξωτερικό - στα σύνορα της Ρωσίας στις χώρες της Βαλτικής. Περαιτέρω κίνηση της δραστηριότητας της Συμμαχίας προς την Ανατολή παρεμποδίζεται όχι μόνο από καθαρά τεχνικούς λόγους, αλλά και μια αλλαγή στην εξωτερική πολιτική της Μόσχας, που αρνήθηκε να συμφωνήσει με όλα όσα επιβάλλονται από τις Βρυξέλλες.
Η Γεωργία και η Ουκρανία έχουν γίνει κάτι σαν "περιφερειακά κράτη", τα οποία αποδείχθηκαν από σοβαρό ιδεολογικό και συγκεκαλυμμένο αγώνα, που έληξε, όπως μπορείτε να δείτε. Και αυτό δεν είναι μόνο ένα ιδεολογικό φετίχ ή επισημοποιήθηκε από το στρατιωτικο-πολιτικό μπλοκ στην νέα επικράτεια. Αυτή είναι μια πραγματική απειλή πολέμου με εκτεταμένες συνέπειες.
Ακόμη και με τη δυνατότητα περαιτέρω απόσχισης στις ανατολικές και νοτιο-ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας, για παράδειγμα, ακόμη και στην περιοχή του Κιέβου, η στρατιωτική δομή θα σήμαινε αλλαγή ολοκληρωτικά στην εμφάνιση μιας στρατηγικής αντιπαράθεσης. Στην τοποθεσία υπάρχουν συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας, σε συνδυασμό με την ακρίβεια μη πυρηνικών στρατηγικών όπλων (στο μέλλον - υπερηχητικά) ένα σοβαρό πλήγμα για την ασφάλεια, ακόμη και στην περιοχή της Μόσχας, και για να μην αναφέρουμε τις στρατηγικά λιγότερο οχυρωμένες ζώνες. Ο χρόνος πτήσης των πυραύλων "Κρουζ" θα μειωθεί σε κρίσιμα επίπεδα, και την ανεξέλεγκτη αύξηση του αριθμού τους θα οδηγήσει σε κενά στο ρωσικό αέρα και την πυραυλική άμυνα. Το ίδιο μπορούμε να πούμε στους τομείς των ραντάρ,τις πληροφορίες σημάτων, και πολλά άλλα.
Οι ηγέτες του ΝΑΤΟ έχουν ήδη αρχίσει τις εργασίες σχετικά με τη συμμετοχή σε μια στρατιωτική μονάδα δομής των ενόπλων δυνάμεων της Σουηδίας και της Φινλανδίας, οι οποίες μπορεί τελικά να μετακινηθούν στο εξωτερικό για αντιπαράθεση με τη Ρωσία σχετικά με την κρίσιμη γραμμή. Η Σουηδία και η Φινλανδία έχουν ήδη λάβει μέρος σε κοινές ασκήσεις με το ΝΑΤΟ (περιορίζεται μόνο στο Πολεμικό Ναυτικό και την Πολεμική Αεροπορία), αλλά είναι αρκετά πιθανό το σενάριο στο οποίο την εξουσία στις χώρες αυτές έρχονται συντηρητικές δυνάμεις που μπορούν να εμποδίσουν την πλήρη συμμετοχή στις δραστηριότητες της μονάδας.
Σε αυτόν τον τομέα, η "κόκκινη γραμμή" βέβαια, είναι να διατηρηθεί ένα ουδέτερο καθεστώς στις "περιφερειακές χώρες " την Ουκρανία, τη Γεωργία, τη Σουηδία και τη Φινλανδία. Αλλά αν οι δύο αγώνες υπέρ και κατά της επέκτασης του ΝΑΤΟ είναι ήδη ανοικτοί, στη συνέχεια, τα δύο τελευταία διεξάγονται μόνο στη θεωρία και σε συζητήσεις στην εφημερίδα.
Γεωργία.
Τώρα η κατάσταση στη Γεωργία και γύρω από αυτή είναι δύσκολη για τη Ρωσία, δεν είναι μόνο μια στρατηγική απειλή, αλλά ακόμη και προβλήματα τακτικής. Η περιοχή έχει δημιουργήσει ένα ισχυρό και σταθερό ρωσικό στρατιωτικό σύστημα, που αποκλείει τελείως τα δυνατά μέτρα για εκδίκηση. Επιπλέον, το σύστημα των στρατιωτικών βάσεων, των εγκαταστάσεων και των μονάδων είναι σε θέση να καλύψουν πλήρως τη νότια κατεύθυνση σε ένα πρώιμο στάδιο ανίχνευσης απειλών για την εθνική ασφάλεια της Ρωσίας και τα συμφέροντά της.
Η Μόσχα δεν ενδιαφέρεται για την αποκατάσταση των πλήρων σχέσεων με τη Γεωργία και η πάγια θέση ταιριάζει καλύτερα στην ισορροπία των δυνάμεων. Ο μόνος κίνδυνος μπορεί να είναι οι προσπάθειες να καθυστερήσει η Γεωργία στην παρούσα μορφή της, στη δομή του ΝΑΤΟ, όμως, και αυτό είναι σχεδόν αδύνατο. Στην Τιφλίδα κανείς δεν έχει πλέον ενδιαφέρον, και θα περιπλέξει την κατάσταση,που μπορεί να έρθει στην εξουσία, μόνο στη χώρα με την επόμενη ισορροπημένη πολιτική που, με δεδομένη την εμπειρία του Γκαμσακχούρντια και του Σαακασβίλι που μπορεί να θεωρηθεί πιθανή. Μόνη πρωτοβουλία για την Τιφλίδα είναι να επιδεινώσει την κατάσταση ή με κάποιο τρόπο να μην την επηρεάσει καθόλου, δεδομένου ότι οι θέσεις των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στην περιοχή είναι πολύ αδύναμες τώρα και ελπίζω να είναι επιτυχής εδώ, δεν μπορούν.
Επιπλέον, η Μόσχα παραμένει σκόπιμα προσηλωμένη στη διατήρηση μιας ανεξάρτητης Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας, ως μέρος της συνολικής δομής της διεθνούς πολιτικής. Η θέση αυτή είναι, πρώτον, να αποφευχθεί η ανεξέλεγκτη ανάπτυξη και η επιρροή του ΝΑΤΟ στην περιοχή, η οποία είναι αναπόφευκτη μετά την προσάρτηση αυτών των δημοκρατιών που οφείλεται σε καθαρά συναισθηματική, παράλογη αντίδραση στην Τιφλίδα και την Ουάσιγκτον. Δεύτερον, διατηρεί τη συνέχεια της ρωσικής πολιτικής, η πίστη στην διαπραγματευτική ισχύ της Μόσχας, όχι μόνο της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, αλλά και στον ευρύτερο διεθνή χώρο.
Σε γενικές γραμμές, η «κόκκινη γραμμή» εδώ μπορεί να είναι είτε ένα άλλο "χρώμα" επανάστασης στην Τιφλίδα, ή κάποια άλλη ριζική αλλαγή στο σύστημα της κυβέρνησης στη Γεωργία.
Χώρες της Βαλτικής
Το στρατηγικό σχέδιο δεν περιλαμβάνει τη Ρωσία για να αποσταθεροποιήσει την κατάσταση στην περιοχή της Βαλτικής.Η Οικονομία της Λετονίας και της Εσθονίας - ένα εικονικό πράγμα, και οι πιθανές οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας,που εισήλθαν από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ μπορεί να βάλουν όλες αυτές τις χώρες στο χείλος της επιβίωσης. Ταυτόχρονη μείωση, για παράδειγμα, οι κυρώσεις του ΑΕΠ στην Λετονία μπορεί να φθάσει το 10%, το οποίο επιδεινώνει δραματικά την κοινωνική κατάσταση στη χώρα. Θεωρητικά, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε αποσταθεροποίηση της πολιτικής ζωής και την εμφάνιση μιας απειλής για τον ρωσόφωνο πληθυσμό, αλλά εξακολουθεί να φαντάζετε την κατάρρευση της κρατικής υπόστασης ,από το παράδειγμα της Ουκρανίας,που είναι πολύ δύσκολο.
Για τη Ρωσία "κόκκινη γραμμή" μπορεί να είναι μόνο μια προσπάθεια να ενισχύσει τις δυνάμεις το ΝΑΤΟ στην περιοχή ως προσβλητική ακρίβειας και μεγάλης εμβέλειας, η οποία, μεταξύ άλλων, θα αποτελούσε παραβίαση των διεθνών συμφωνιών.
Ένα άλλο γεγονός είναι οι εντελώς απαράδεκτες εχθρικές δράσεις της Λιθουανίας και της Πολωνίας στην περιοχή του Καλίνινγκραντ και πλοήγηση στη Βαλτική. Για παράδειγμα, η μονομερής σύσφιξη της τελωνειακής νομοθεσίας υπό το καθεστώς των κυρώσεων,μπορεί να αλλάξει τη σειρά των διερχόμενων αμαξοστοιχιών μέσω του εδάφους της Λετονίας και της Λιθουανίας,με εχθρική μονομερή αλλαγή της κατάστασης των θαλάσσιων διαδρομών.
Οι τιμές της ενέργειας.
Με την πρώτη ματιά, η τεχνητή πτώση των τιμών του πετρελαίου, του φυσικού αερίου, του άνθρακα και στρατηγικής σημασίας μετάλλων - η μεγαλύτερη πρόκληση απ 'όλα, μπορεί να συναντήσετε κατά τη διάρκεια τη Ρωσία σε "ακήρυχτο πόλεμο" με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Και εδώ είναι απαραίτητο να πούμε με βεβαιότητα: η πτώση των τιμών του πετρελαίου κάτω απότα 25 δολάρια το βαρέλι - είναι «κόκκινη γραμμή» πέραν της οποίας θα γίνει" αποκάλυψη" και καταστροφή της καθολικής κλίμακας. Και όχι μόνο για τη Ρωσία.
Ο πρόεδρος Ομπάμα έχει ήδη πει ότι ο δυτικός κόσμος θα εισάγει ένα καθεστώς κυρώσεων, το οποίο θα αλλάξει ολόκληρο το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Φυσικά, αυτή η δήλωση είναι ένα από εκείνα που δεν μας "τρομάζει , και δεν φοβόμαστε." Ναι, οι Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με τις χώρες του Κόλπου και τη Νορβηγία,είναι συλλογικά σε θέση να ρίξει ταυτόχρονα την τιμή ανά βαρέλι στα $ 8 ακόμη. Αυτές οι απειλές εστάλησαν στο ρωσικό μέτωπο με την έναρξη του δεύτερου πολέμου στο Ιράκ. Αλλά ήταν ήδη σαφές ότι οι ΗΠΑ είναι απίθανο να επιλύσουν μια τέτοια ριζοσπαστική δράση.
Πρώτον, ο δυτικός κόσμος δεν ενδιαφέρεται για τη στιγμιαία καταστροφή της ρωσικής οικονομίας με απρόβλεπτες συνέπειες των κοινωνικών και πολιτικο-στρατιωτικών φύσεως. Δεύτερον, ακόμη και τα μικρά παιδιά στο Κογκρέσο κατανοούν ότι μια τέτοια προοπτική θα μας κάνει φυσικά να προστατεύσουμε τα συμφέροντά μας και είναι τόσο δύσκολο όσο στο "άμυνα Barvikha." Τρίτον, οι συντηρητικές δυνάμεις έχουν την ίδια συμπάθεια στο Συνέδριο για το Βλαντιμίρ Πούτιν (εκτός από τον Μακ Κέην που ήταν «γεράκι της δημοκρατίας») και δεν είναι διατεθειμένοι να φέρουν την σύγκρουση και την πλανητική κατάρρευση. Τέταρτον, η απώλεια της αναστολής των μη κερδοφόρων, ενεργειακού εφοδιασμού, της Ευρώπης από τη Ρωσία θα ρίξει ό, τι θα μπορούσε,και θα υπάρχει κατάρρευση. Πέμπτον, θα πρέπει επίσης να καταφέρει να πείσει τις χώρες του Κόλπου να προχωρήσουν σε μια τέτοια ενέργεια, η οποία είναι αρκετά δύσκολη, δεδομένου ότι υπάρχει, για παράδειγμα, η εσωτερική κατάσταση στο Κατάρ και το Μπαχρέιν. Έκτον, υπάρχει το ΟΠΕΚ του οποίου η γνώμη μόνο ρεαλιστικά δεν υπόκεινται σε τέτοια συναισθήματα.
Φυσικά, οι ΗΠΑ μπορούν να αυξήσουν την παραγωγή παρακάμπτοντας τον ΟΠΕΚ, φέρνοντας τις τιμές του πετρελαίου σε ένα επίπεδο που μπορεί να επηρεάσει κριτικά τη ρωσική οικονομία. Ακριβώς όπως συμπεριφέρθηκε η κυβέρνηση Ρέιγκαν ενάντια στη Σοβιετική Ένωση. Ωστόσο, αυτό δεν είναι το τέλος της δεκαετίας του '70, η παγκόσμια οικονομία είναι πολύ πιο διασυνδεδεμένη, αλλά είναι αισθητά πιο πολύ τα «σημεία της εξουσίας» και η θέση της Κίνας και των χωρών της BRIC σε γενικές γραμμές δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά να περάσουν μια τέτοια επιθετική πολιτική στην αγορά ενέργειας. Και ό, τι στην Ευρώπη η "διαφοροποίηση" του ενεργειακού εφοδιασμού και των άλλων πρώτων υλών - χωρίς τη Ρωσία δεν θα επιβιώσουν ούτε ένα έτος.
Επιπλέον, οι ίδιες οι δυτικές οικονομίες μπορεί να επηρεαστούν αρνητικά από την αναπόφευκτη πτώση στις ανταλλαγές στην αγορά συναλλάγματος, την ανακατανομή των χαρτοφυλακίων και της τραπεζικής κρίσης. Υπολογίστε όλες τις συνέπειες, μιας τέτοιας μεγάλης κλίμακας ,μακροοικονομικές αλλαγές δεν είναι δυνατή.
Στρατηγικά η επιτυχή αυτή φάση είναι ένα νέος Ψυχρός Πόλεμος που μπορεί να είναι δειάρκειας δέκα χρόνων υπό την προϋπόθεση ότι όλο αυτό το διάστημα θα υπάρξει συναίνεση μεταξύ των Συμμάχων και της Ρωσίας,που θα καθίσει ακριβώς πίσω, να είστε υπομονετικοί και να παρακολουθήσετε, τα πάντα να καταρρέουν. Ούτε το ένα ούτε το άλλο, ούτε το τρίτο στην πραγματικότητα είναι δυνατό.. Αλλά παράλογη σκέψη μπορεί κάλλιστα να ενθαρρύνει τον Ομπάμα για τέτοιες ενέργειες. Ένα άλλο πράγμα είναι ότι δεν είναι σαφές για το τι είναι τόσο θυμωμένος . Για την επιστροφή της Κριμαίας στην Ουκρανία; Μόλις η κλίμακα δεν είναι το ίδιο.
Εγγύς Ανατολή
Ένα σημαντικό μέρος των Αμερικανών στρατηγών, προέρχεται από το γεγονός ότι οι ΗΠΑ είναι σε θέση να διεξάγουν δύο ταυτόχρονες υψηλής τεχνολογίας ένοπλες συγκρούσεις και τη μέση ένταση της περιφερειακής κλίμακας. Είναι εξαιτίας αυτού του γεγονότος, ο Πρόεδρος Ομπάμα που διέταξε να αναστείλει τις διπλωματικές σχέσεις με τη Συρία, ενώ υπάρχει η δημιουργία του ναυτικού ομίλου στην ανατολική Μεσόγειο. "Κόκκινη γραμμή" σε αυτή την περίπτωση μπορεί να είναι η απρόκλητη επίθεση από τις Ηνωμένες Πολιτείες (μαζί με τους συμμάχους του ΝΑΤΟ ή χωρίς αυτούς - δεν παίζει ρόλο) εναντίον της Συρίας ως «ασύμμετρη απάντηση» για να ενισχύσει τη θέση της Ρωσίας.
Επίθεση στους ασθενέστερους - μια τακτική τόσο παλιά όσο και ο κόσμος. Δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα μπορούσε να μπει στον πειρασμό να ασκήσει στρατηγική πίεση στη Ρωσία και τους συμμάχους της , σε διάφορα μέρη του πλανήτη και με διαφορετικές μεθόδους. Ο Ομπάμα έχει επανειλημμένα μιλήσει για «σύνθετα μέτρα», τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν έμμεσες επιπτώσεις, όπως (οικονομικές, τις πληροφορίες, τις ανθρωπιστικές) και άμεση, μέχρι το ξέσπασμα της «νόμιμης» ή όχι δεν είναι καν νόμιμο,στις περιφερειακές συγκρούσεις.
Δυστυχώς, μια τέτοια προοπτική είναι πιθανή, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο Μπαράκ Ομπάμα έχει επανειλημμένα αποδείξει την απροθυμία να συμμετάσχει σε ανοικτές μορφές ένοπλης αντιπαράθεσης. Ταυτόχρονα, η πίστη του στα όπλα υψηλής τεχνολογίας, αποτελούν ένα απόλυτο πλεονέκτημα στις ΗΠΑ πάνω από τη Ρωσία και μπορούν να τον πείσουν να εφαρμόσει μια τέτοια σκεπτομορφή της επίθεσης στη Συρία. Αλλά τώρα, σε ένα περιβάλλον ιδιαίτερα συναισθηματικό και τεταμένο, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι στη σύγκρουση δεν θα παρέμβει το Ιράν και το Ισραήλ, και ότι ο ίδιος φέρει την ειρήνη στη Μέση Ανατολή, σε ένα φαινόμενο ντόμινο.
Άμεση ρωσική στρατιωτική επέμβαση, από την πλευρά της Συρίας, είναι δυνατή μόνο με τους περιορισμένους πόρους, αλλά στο Ιράν με πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς μπορούν να παραλύσουν πλήρως τις ενέργειες του Ισραήλ, πριν από την πρώτη εκκίνηση. Και πράγματι, η προοπτική μιας τέτοιας μεγάλης κλίμακας πόλεμου στη Μέση Ανατολή μοιάζει τρομακτική, επειδή είναι σε θέση να κλιμακωθεί εύκολα και να οδηγήσει στη χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων.
Ένα σημαντικό μέρος των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, θα μπλοκαριστεί χωρίς δυνατότητα περαιτέρω εφοδιασμού. Η αποσταθεροποίηση του Κουρδιστάν είναι ένα θέμα δύο εβδομάδων. Αυτό για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι η συμπεριφορά σε μια ατμόσφαιρα πλήρους κλίμακας πόλεμου στη Μέση Ανατολή, θα γ'ινει με ένα διακριτικό παιχνίδι στη μείωση των τιμών του πετρελαίου ,που δεν μπορεί κατ 'αρχήν - να αυξηθεί με κάθε εκκίνηση "Tomahawk".(Τόμαχοκ). Ως εκ τούτου, για να "διαφοροποιήσουν" τις μέθοδους πίεσης στη Ρωσία, σε ένα τέτοιο περιβάλλον δεν θα πετύχουν. Είναι ότι ο ρωσικός στρατιωτικός προϋπολογισμός θα αυξηθεί με ταχύτερους ρυθμούς, αλλά αυτό το πρόβλημα θα καλύπτει το σύνολο σχεδόν του κόσμου.
Οι ΗΠΑ θα χάσουν όλες τις προοπτικές για συνομιλίες με το Ιράν για τα πυρηνικά όπλα, επειδή αναγκάζουν τον Πούτιν και τον Λαβρόφ να αναγκάσουν το Ιράν να προβεί σε παραχωρήσεις. Και για να δημιουργήσει μια πλήρης βόμβα το Ιράν εξακολουθεί να είναι ένα έτος ή δύο μακρυά, και μπορούν τώρα να ρίχνουν «βρώμικες» βόμβες,αν πιεστούν.
Αλλά η επιθυμία με κάποιο τρόπο είναι να αντισταθμίσει την ηθική ενίσχυση της Ρωσίας με τη νίκη σε ένα άλλο μέρος του κόσμου, προφανώς, είναι σταθερά, κατέθεσε στο μυαλό της διοίκησης Ομπάμα. Και τότε η «κόκκινη γραμμή» θα είναι ο πρώτος «Tomahawk».
Η τρομοκρατική απειλή
Σε κάποια επιθυμία των ΗΠΑ να ανακατευθύνει τις προσπάθειες, εξακολουθούν να είναι ενεργές τρομοκρατικές ομάδες ισλαμιστών και πάλι προς τη Ρωσία, τόσο κυνική, ανήθικη και σκληρή όσο μπορεί να φαίνεται. Σε αυτή την περίπτωση, η «κόκκινη γραμμή» για τη Ρωσία θα είναι η πρώτη τρομοκρατική επίθεση στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, στην παρασκευή των οποίων ε κάποιο τρόπο θα φαίνεται "Aμερικανική σύνδεση."
Οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν βρίσκονται σε συνεχή επαφή με μια ποικιλία ομάδων που βρίσκονται κοντά στους Ταλιμπάν και την "Αλ Κάιντα", όπως οι ίδιοι οι Ταλιμπάν. Τακτική ήσσονος σημασίας παραχωρήσεις και οι εγχώριες διαπραγματεύσεις έχει από καιρό μια κοινή πρακτική για τις δυνάμεις κατοχής. Αυτό δεν αναιρεί την πραγματικη ένοπλη αναμέτρηση, αλλά οι μέθοδοι εργασίας νοημοσύνης δεν έχουν ακυρωθεί, είναι το ίδιο για όλες τις υπηρεσίες πληροφοριών του κόσμου και περιλαμβάνει την μόνιμη μυστική επαφή με τους τρομοκράτες. Συνήθως, αυτές οι επαφές διατηρούνται για την πρόληψη τρομοκρατικών επιθέσεων, αλλά αυτά τα κανάλια μπορεί να χρησιμοποιηθούν για "αναπροσανατολισμό" της επιθετικότητας προς την άλλη κατεύθυνση. Περίπου οι Αμερικανοί ήρθαν στην επιχείρηση για τα ναρκωτικά, απλά με την ανακατεύθυνση της ροής της αφγανικής ηρωίνης προς τα βόρεια, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας.
Ωστόσο, υπάρχει η ελπίδα ότι έτσι διακριτικά ,οι καννιβαλιστικοί τρόποι εκδίκησης δεν θα φθάσουν στη Ρωσία.
Αρκτική.
Θεωρείται ότι η πρόσφατη αύξηση στη διαμάχη γύρω από την Αρκτική, συνδέεται κυρίως με την ανάπτυξη των ενεργειακών αποθεμάτων , καθώς και τις οικονομικές προοπτικές της Βόρειας Θάλασσας στο χρόνο διέλευσης της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Εξ ου και η οργή της "Greenpeace" και τα απροσδόκητα σκληρά λόγια του Καναδά, τις δομές τύπου ανάνηψη "Bellona» και ένα ταξίδι στις περιβαλλοντικές συγκεντρώσεις στο Μούρμανσκ,από την ανώτερη πρεσβεία των ΗΠΑ στη Μόσχα.
Όλοι ενδιαφέρονται να έχουν την Αρκτική, έχει πολλά, ακόμη και σε μια μικρή πόλη της Δανίας. Φυσικά, η αρχή της ανάπτυξης των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της Αρκτικής είναι αμέτρητες ,και ενισχύουν περαιτέρω τη θέση της Ρωσίας σε αυτή την αγορά, η οποία είναι σίγουρα ενοχλητική. Αλλά αυτό είναι μόνο ένα μέρος - αν και σημαντικό - η τρομερή αλήθεια.
Ο Αρκτικός ωκεάνιος χώρος, ειδικά το τμήμα πάγου, εξετάζεται στα στρατηγικά σχέδια πολέμου των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, όπως ίσως είναι το πιο τέλειο σε όλα τα διαθέσιμα προγεφυρώματα για ένα πρώτο κτύπημα με πυρηνικά όπλα, καθώς και με ακρίβεια στρατηγικών μη πυρηνικών μέσων.Ο Αρκτικός εναέριος χώρος είναι η ίδια βάση για τις αεροπορικές επιδρομές.
Τα τελευταία χρόνια, η Ρωσία έχει, επίσης, αυξήσει δραματικά τη στρατηγική στρατιωτική συνιστώσα της, στο μακρινό Βορρά. Αναπτέρωσε βιαστικά τα αεροδρόμια που έχουν απομείνει από τη Σοβιετική Ένωση, από τη δεκαετία του '90 σε μια κατάσταση βαθιάς και φαινόταν μη αναστρέψιμου κώματος. Απότομη αύξηση του στόλου των πυρηνικών υποβρυχίων,και η ναυτική αεροπορία έχουν ενημερωθεί. Και τον περασμένο μήνα πραγματοποιήθηκαν ασκήσεις επίδειξης στην Άπω Βόρεια Αρκτική ,με τη χρήση των Airborne Δυνάμεων, Marine Corps, και τα αεροσκάφη μεγάλου βεληνεκούς.Τα Airborne και οι πεζοναύτες ασκούνται μόνο για χειρουργική επέμβαση, για την εγκατάλειψη του αεροδρομίου, και τα βομβαρδιστικά για εναέριο ανεφοδιασμό. Ανέπτυξε και έθεσε σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα για τη μετατροπή του στόλου παγοθραυστικών, συμπεριλαμβανομένης της πυρηνικής ενέργειας. Αξίζει να τονιστεί ότι η Ρωσία σε αυτόν τον τομέα είναι μοναδική: καμία άλλη χώρα δεν έχει τόσο υψηλό στόλο παγοθραυστικών. Κατασκευάστηκαν και μικρά σκάφη παράκτιας άμυνας με το φορτίο παγοθραυστικών, αν και αυτό το έργο υπάρχει μια μεγάλη διαμάχη μεταξύ των εμπειρογνωμόνων ναυπηγών.
Η Στρατηγική του ΝΑΤΟ αναλαμβάνει την εξόδου από τα παγωμένα ύδατα της Αρκτικής ,μέχρι δύο δωδεκάδες υποβρύχια που θα μπορούσαν συντονισμένα να κάνουν ένα προληπτικό πυρηνικό πλήγμα σε στόχους που βρίσκονται εντός της επικράτειας της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Αυτό όχι μόνο μειώνει το χρόνο πτήσης που είναι κρίσιμος, αλλά ενεργά χρησιμοποιείται το στοιχείο του αιφνιδιασμού, αφού καταστράφηκε για 90 χρόνια το σύστημα των θέσεων παρατήρησης στην Αρκτική,που δεν έχει αποκατασταθεί ακόμη. Μια τέτοια επίθεση υποτίθεται ότι θα συντονιστεί με τους στόλους στον Ινδικό Ωκεανό, δηλαδή, έξω από τις ρωσικές δυνάμεις. http://www.km.ru/world/2014/03/25/protivostoyanie-na-ukraine-2013-14/735610-ne-tolko-ukraina ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΚΜ:Corfiatiko.blogspot.com.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου