Για πρώτη φορά στις τρεις τελευταίες δεκαετίες πραγματοποιήθηκε μία τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ των προέδρων των ΗΠΑ και του Ιράν. Ο Υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι δήλωσε ότι μία συμφωνία για τον ιρανικό «πυρηνικό φάκελο» μπορεί να επιτευχθεί σε 3-6 μήνες, αν και πριν από λίγες βδομάδες φαινόταν ότι οι προγραμματισμένες για τις 15 Οκτωβρίου διαπραγματεύσεις θα διεξαχθούν με το παλιό συγκρουσιακό σενάριο, υπενθυμίζει ο ιστορικός Σεργκέι Σερεγκίτσεφ:
Το Ιράν ήταν σύμμαχος της Αμερικής μέχρι το 1979, πριν τα γνωστά γεγονότα. Και αυτό τώρα φαίνεται απίθανο υπό το πρίσμα της ιστορίας των ομήρων και γενικά ολόκληρης της 30χρονης έχθρας. Παρ’ όλα αυτά έτσι είναι.
Η εκλογή ως προέδρου του Ιράν του Χασάν Ρουχανί αποδεικνύει, ότι η Τεχεράνη – στο πλαίσιο της ενίσχυσης των οικονομικών κυρώσεων – προσεγγίζει αρκετά ρεαλιστικά τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ, σημειώνει ο Σεργκέι Σερεγκίτσεφ:
Οι Αμερικανοί βρέθηκαν σε μία πολύ δύσκολη κατάσταση. Δεν είναι σαφές τι πρέπει να γίνει με τη Συρία. Να βομβαρδίσει τη Συρία ο Μπαράκ Ομπάμα, σε γενικές γραμμές, δεν θέλει, αλλά σε αυτό τον εξαναγκάζει το δικό του λόμπι της αμυντικής βιομηχανίας, οι πολεμοχαρείς δημοκρατικοί και ρεπουμπλικανοί. Τον εξαναγκάζουν σε αυτό το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία. Ο Μπαράκ Ομπάμα και οι λογικά σκεπτόμενοι άνθρωποι στην κυβέρνησή του αναζητούν ένα σημείο στήριξης. Ένα τέτοιο σημείο στήριξης μπορεί να γίνει το Ιράν.
Σύμφωνα με τον ειδικό, οι ΗΠΑ έγιναν υπερβολικά εξαρτώμενες από τις μοναρχίες του Περσικού Κόλπου, οι οποίες, παρά τις τεράστικες οικονομικές δυνατότητες και την επιρροή στην πολιτική των ΗΠΑ, είναι πολύ αδύναμες στο στρατιωτικο-πολιτικό τομέα. Από την άλλη πλευρά, στο Ιράν, που βρίσκεται υπό αυξανόμενες διεθνείς κυρώσεις, αυξάνεται η κοινωνική ένταση, περιορίζονται απότομα οι δυνατότητες για ανάπτυξη της βιομηχανίας πετρελαίου:
Το Ιράν είναι μία περιφερειακή δύναμη. Και αυτό επιθυμεί, ώστε οι Αμερικανοί να το αναγνωρίζουν ως τέτοιο. Οι Ιρανοί θα πάνε σε τεράστιες υποχωρήσεις, επειδή αναλαμβάνοντας την επίσημη υποχρέωση του περιφερειακού εταίρου των ΗΠΑ, θα αναγκαστούν να αλλάξουν αρχικά σε ανεπίσημο επίπεδο, ενώ στη συνέχεια και σε επίσημο, τις σχέσεις τους με το Ισραήλ, να ηρεμίσουν τους ακτιβιστές τους στο Λίβανο, να παγώσουν την τρομοκρατική δραστηριότητα των φιλο-ιρανικών ομάδων στη Λωρίδα της Γάζας. Οι Ιρανοί καταλαβαίνουν πολύ καλά, πόσο δύσκολο είναι αυτό, αλλά θα αναγκαστούν να πάνε σε αυτό.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον ειδικό, η προσέγγιση των ΗΠΑ και του Ιράν μπορεί να ματαιωθεί από αντιπάλους αυτής της διαδικασίας. Αυτό μπορεί να είναι προβοκάτσιες κατά των επιθεωρητών του ΟΗΕ στη Συρία ή μία νέα χημική επίθεση. Μία επίθεση των ΗΠΑ ως απάντηση σε αυτήν την περίπτωση, το πιθανότερο είναι ότι θα θέσει ένα τέλος σε μία προσέγγιση με το Ιράν.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο: http://greek.ruvr.ru/2013_10_04/245309427/