Παρόλο που η αμερικανική στρατιωτική δύναμη στην Ιταλία από το 1991 τριπλασιάστηκε και ανέρχεται σε 13 χιλιάδες άτομα (15% του συνολικού αριθμού των αμερικανικών στρατευμάτων στην Ευρώπη), η Ουάσιγκτον εξακολουθεί να επιμένει ότι αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στην Ιταλία δεν υπάρχουν. Και, τυπικά, αυτό είναι αλήθεια, διότι όλες οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις περιλαμβάνονται στη γενική δομή του ΝΑΤΟ και δεν θεωρούνται ανεξάρτητες βάσεις των ΗΠΑ. Όπως δεν θεωρούνται βάσεις και οι σχεδόν χίλιες στρατιωτικές εγκαταστάσεις των ΗΠΑ, που λειτουργούν στις περισσότερες χώρες της Αφρικής.
Οι Ιταλοί αντιτίθενται στη ξένη στρατιωτική παρουσία στο έδαφος της χώρας και στη συμμετοχή Ιταλών στρατιωτικών στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στο εξωτερικό. Αυτό δεν είναι εκπληκτικό, διότι η Ιταλία έχει το δικό της μεγάλο και όχι πάντοτε μονοσήμαντη ιστορία πολέμων στην Αφρική. Υπάρξουν πολύ διαφορετικοί πόλεμοι: στην αρχή πολεμούσαν για τις αποικίες τους με τους Αφρικανούς στην Αιθιοπία στα τέλη του 19ου αιώνα και στα μέσα της δεκαετίας του ΄30 του περασμένου αιώνα. Μετά – με τους Βρετανούς και τους Γάλλους στη Βόρεια Αφρική κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Πάντως, εκεί, όπου ο λαός διαμαρτύρεται, η εξουσία και οι επιχειρήσεις ψάχνουν το συμφέρον τους. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των εμπειρογνωμόνων της Jane’s για το 2010, «ο ρόλος της Ιταλίας στον πόλεμο στο Ιράκ και η παραχώρηση από αυτή τη χώρα στρατιωτικής δύναμης τριών χιλιάδων ανδρών εξασφάλισαν σε ιταλικές εταιρείες πρόσβαση στα συμβόλαια για την αποκατάσταση του Ιράκ. Η συμμετοχή της στον αφγανικό πόλεμο εξασφάλισε παρόμοια πλεονεκτήματα. Αυτές οι δυνατότητες δημιουργήθηκαν στις συνθήκες εμβάθυνσης των οικονομικών δυσκολιών και σε περίοδο, κατά την οποία η ιταλική κυβέρνηση προχώρησε στην παραγωγή στρατιωτικών εξοπλισμών ως βασικού τρόπου αναζωογόνησης της οικονομίας της χώρας. Όπως γράφει η Jane’s, οι Ιταλοί παραγωγοί όπλων, συγκεκριμένα, η εταιρία Finmeccanica επιχειρεί επιθετικές προσπάθειες διείσδυσης στην αγορά των ΗΠΑ και άλλων χωρών. Σύμφωνα με τα στοιχεία εγγράφων, που έχουν δημοσιευθεί από τη WikiLeaks, αυτή η εταιρία (στην οποία το 30% ανήκει στο κράτος) «το 2008 πώλησε στις Ηνωμένες Πολιτείες στρατιωτικό εξοπλισμό αξίας 2,3 δισεκ. δολαρίων και παίζει σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ της Ιταλίας και των ΗΠΑ». Ως αποτέλεσμα, το 2009 οι ιταλικές εξαγωγές όπλων αυξήθηκαν κατά 60 και πλέον τοις εκατόν.
Τον Οκτώβριο του 2008 οι δύο χώρες ανανέωσαν το διμερές μνημόνιο για την αλληλοκατανόηση στον τομέα των κρατικών αμυντικών παραγγελιών (συμφωνία για τη χορήγηση του καθεστώτος του πλέον ευνοούμενου κράτους στον τομέα των στρατιωτικών πωλήσεων). Πιστεύεται ότι η ιταλική κυβέρνηση, εκτός των άλλων συμβολαίων στον τομέα της παραγωγής στρατιωτικού εξοπλισμού, παρέδωσε δωρεάν στους Αμερικανούς στρατιωτικούς τη βάση του Νταλ Μολίν.               http://greek.ruvr.ru/2013_10_22/247412485/