Παρά το ηρωικό και πατριωτικό παρελθόν του, οι εμμονές της
μεγάλης του ηλικίας και η υποστήριξη κάθε «περίεργης» πολιτικής ή/και
ένοπλης δύναμης στον πλανήτη, κινδυνεύουν να τον καταστήσουν γραφικό και
να υπονομεύσουν την υστεροφημία του. Πρόκειται για τον επίδοξο πρόεδρο
των Ρεπουμπλικάνων, γερουσιαστή Μακέιν…
Μετά την υποστήριξη του μισότρελου και επικίνδυνου Μιχαήλ Σαακασβίλι στη Γεωργία (τελειωμένος πολιτικά και ενδεχομένως υπόδικος) και τις φωτογραφίες με αντάρτες στη Συρία (http://www.defence-point.gr/news/?p=76984) οι οποίοι εμπλέκονταν σε εγκλήματα, ο Μακέιν έφτασε στο σημείο να απειλήσει – ή μάλλον να δεσμευθεί – ευθέως ότι θα μπλοκάρει την ανανέωση της θητείας του στρατηγού Μάρτιν Ντέμπσι στη θέση του αρχηγού των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, διότι δεν υπέκυψε στην ασφυκτική του πίεση και να δεσμευθεί για την παροχή περισσότερης βοήθειας στους αντικαθεστωτικούς αντάρτες και τη στρατιωτική δράση των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων!
Η τελευταία εμμονή του Μακέιν είναι το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ στη Συρία – θυμίζουμε, ούτε εμείς τον έχουμε σε ιδιαίτερη εκτίμηση τα τελευταία χρόνια λόγω της πολιτικής του απέναντι στη Ελλάδα – και θέλει με κάθε τρόπο αν το δει να καταρρέει, ενδεχομένως δε να έχει και το τέλος του Καντάφι… Κι όλα αυτά χωρίς να δείχνει ιδιαίτερη ευαισθησία για τις συνέπειες στην περιοχή και τη διείσδυση ισλαμιστών μαχητών της Αλ Κάιντα, έχοντας πείσει τον εαυτό του για δυο πράγματα:
Το πρώτο είναι ότι πρόκειται για… «σταυροφορία» με σκοπό την εκδίωξη ενός τυραννικού καθεστώτος, χωρίς βέβαια να κάνει τον κόπο ως γνήσιος δημοκράτης υποτίθεται, να πιέσει για τη διεξαγωγή εκλογών υπό τον έλεγχο της διεθνούς κοινότητας ώστε να αποφασίσει αν και πόσο πολύ θέλει την παραμονή του Άσαντ στην πολιτική σκηνή της Συρίας και δευτερευόντως στη θέση του ηγέτη της χώρας.
Το δεύτερο είναι, ότι στη σύγκρουση αυτοί υπάρχουν «καλοί» και «κακοί», ενώ η πραγματικότητα είναι ότι τα εγκλήματα στα οποία έχουν εμπλακεί αμφότερες οι πλευρές είναι φρικτά. Και τέτοια διαστρεβλωμένη αντίληψη της πραγματικότητας, τον καθιστούν με απλά λόγια επικίνδυνο πολιτικό. Δεν μπορεί κανείς παρά να αναλογιστεί τι θα είχε συμβεί στον κόσμο εάν είχε κερδίσει τον Μιτ Ρόμνεϊ, είχε πάρει το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων και είχε κατορθώσει να νικήσει τον Μπάρακ Ομπάμα…
Ο Γερουσιαστής Μακέιν λοιπόν, αφήνει να εννοηθεί ότι θα προβάλλει εμπόδια σε όλη τη διαδικασία επικύρωσης της ανανέωσης της θητείας του στρατηγού Ντέμπσι, από την Επιτροπή Ενόπλων Υπηρεσιών (Armed Services Committee), μέχρι την ολομέλεια της Γερουσίας…
Η κόντρα του με τον στρατηγό Ντέμπσι μεθοδεύτηκε με προσεκτικά διατυπωμένες ερωτήσεις, έτσι ώστε να προκύπτει από την απάντηση το συμπέρασμα ότι δεν είναι καλός σύμβουλος για τον πρόεδρο Ομπάμα στα στρατιωτικά θέματα που έχουν έντονο το στοιχείο της πολιτικής! Παράδειγμα ερώτησης: «Πιστεύετε ότι τα συνεχιζόμενα κόστη και ρίσκα της μη δράσης μας στη Συρία είναι τώρα χειρότερα για τα συμφέροντα της εθνικής μας ασφάλειας, συγκριτικά με τα κόστη και τα ρίσκα περιορισμένης στρατιωτικής δράσης;».
Ο άνθρωπος δηλαδή προσπαθούσε να εκμαιεύσει με το ζόρι ότι οι ΗΠΑ πρέπει να εμπλακούν στρατιωτικά στη Συρία, έστω περιορισμένα! «Καραμπινάτη» κατάχρηση της εξουσίας που του έχει δώσει ο αμερικανικός λαός!
Ο Ντέμπσι, γνωστός για τη μετριοπάθειά του και την προσοχή του στα θέματα αυτά, απάντησε ότι η κυβέρνηση είναι ενεργή στην παροχή βοήθειας προς τους αντάρτες και περιέγραψε τον ρόλο του ως παρόχου συμβουλών στον πρόεδρο αναφορικά με τα ρίσκα και τα οφέλη των στρατιωτικών επιλογών. Ταυτόχρονα, υπογράμμισε ότι μόνο η πολιτική ηγεσία μπορεί να διατάξει στρατιωτική δράση και τάχθηκε υπέρ της δημιουργίας μιας μετριοπαθούς (βλ. μη ισλαμιστικής) αντιπολίτευσης η οποία και θα υποστηριχτεί. Το αν η υποστήριξη αυτή θα γίνει μέσω στρατιωτικών πληγμάτων, αυτό είναι απόφαση της εκλεγμένης πολιτικής ηγεσίας, όχι της στρατιωτικής.
Η απάντηση εξόργισε τον Μακέιν που υποστήριξε ότι ως ο μοναδικός στρατιωτικός σύμβουλος του προέδρου είναι υποχρεωμένος να τον συμβουλεύει υπέρ ή κατά της στρατιωτικής δράσης! Ζήτησε δε από τον στρατηγό να μοιραστεί τις απόψεις του με την Επιτροπή, ο οποίος του ανταπάντησε ότι το περιεχόμενο των ιδιωτικών συζητήσεων με τον πρόεδρο θα πρέπει να παραμείνει ιδιωτικό. Ο Ντέμπσι είπε ότι δόθηκαν στον πρόεδρο οι επιλογές που έχει, με τα επιμέρους ρίσκα της καθεμιάς από αυτές, ενώ η Επιτροπή έχει ενημερωθεί σε άκρως απόρρητη διαδικασία.
Τη λύση ανέλαβε να βρει ο πρόεδρος της επιτροπής, Γερουσιαστής Καρλ Λέβιν, Δημοκρατικός από την πολιτεία του Μίσιγκαν, ο οποίος συμφώνησε με τον αρχηγό να επανέλθει για να συζητηθούν οι επιλογές, με τα θετικά, τα αρνητικά και το συνεπαγόμενο κόστος τους…
Μετά την υποστήριξη του μισότρελου και επικίνδυνου Μιχαήλ Σαακασβίλι στη Γεωργία (τελειωμένος πολιτικά και ενδεχομένως υπόδικος) και τις φωτογραφίες με αντάρτες στη Συρία (http://www.defence-point.gr/news/?p=76984) οι οποίοι εμπλέκονταν σε εγκλήματα, ο Μακέιν έφτασε στο σημείο να απειλήσει – ή μάλλον να δεσμευθεί – ευθέως ότι θα μπλοκάρει την ανανέωση της θητείας του στρατηγού Μάρτιν Ντέμπσι στη θέση του αρχηγού των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, διότι δεν υπέκυψε στην ασφυκτική του πίεση και να δεσμευθεί για την παροχή περισσότερης βοήθειας στους αντικαθεστωτικούς αντάρτες και τη στρατιωτική δράση των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων!
Η τελευταία εμμονή του Μακέιν είναι το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ στη Συρία – θυμίζουμε, ούτε εμείς τον έχουμε σε ιδιαίτερη εκτίμηση τα τελευταία χρόνια λόγω της πολιτικής του απέναντι στη Ελλάδα – και θέλει με κάθε τρόπο αν το δει να καταρρέει, ενδεχομένως δε να έχει και το τέλος του Καντάφι… Κι όλα αυτά χωρίς να δείχνει ιδιαίτερη ευαισθησία για τις συνέπειες στην περιοχή και τη διείσδυση ισλαμιστών μαχητών της Αλ Κάιντα, έχοντας πείσει τον εαυτό του για δυο πράγματα:
Το πρώτο είναι ότι πρόκειται για… «σταυροφορία» με σκοπό την εκδίωξη ενός τυραννικού καθεστώτος, χωρίς βέβαια να κάνει τον κόπο ως γνήσιος δημοκράτης υποτίθεται, να πιέσει για τη διεξαγωγή εκλογών υπό τον έλεγχο της διεθνούς κοινότητας ώστε να αποφασίσει αν και πόσο πολύ θέλει την παραμονή του Άσαντ στην πολιτική σκηνή της Συρίας και δευτερευόντως στη θέση του ηγέτη της χώρας.
Το δεύτερο είναι, ότι στη σύγκρουση αυτοί υπάρχουν «καλοί» και «κακοί», ενώ η πραγματικότητα είναι ότι τα εγκλήματα στα οποία έχουν εμπλακεί αμφότερες οι πλευρές είναι φρικτά. Και τέτοια διαστρεβλωμένη αντίληψη της πραγματικότητας, τον καθιστούν με απλά λόγια επικίνδυνο πολιτικό. Δεν μπορεί κανείς παρά να αναλογιστεί τι θα είχε συμβεί στον κόσμο εάν είχε κερδίσει τον Μιτ Ρόμνεϊ, είχε πάρει το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων και είχε κατορθώσει να νικήσει τον Μπάρακ Ομπάμα…
Ο Γερουσιαστής Μακέιν λοιπόν, αφήνει να εννοηθεί ότι θα προβάλλει εμπόδια σε όλη τη διαδικασία επικύρωσης της ανανέωσης της θητείας του στρατηγού Ντέμπσι, από την Επιτροπή Ενόπλων Υπηρεσιών (Armed Services Committee), μέχρι την ολομέλεια της Γερουσίας…
Η κόντρα του με τον στρατηγό Ντέμπσι μεθοδεύτηκε με προσεκτικά διατυπωμένες ερωτήσεις, έτσι ώστε να προκύπτει από την απάντηση το συμπέρασμα ότι δεν είναι καλός σύμβουλος για τον πρόεδρο Ομπάμα στα στρατιωτικά θέματα που έχουν έντονο το στοιχείο της πολιτικής! Παράδειγμα ερώτησης: «Πιστεύετε ότι τα συνεχιζόμενα κόστη και ρίσκα της μη δράσης μας στη Συρία είναι τώρα χειρότερα για τα συμφέροντα της εθνικής μας ασφάλειας, συγκριτικά με τα κόστη και τα ρίσκα περιορισμένης στρατιωτικής δράσης;».
Ο άνθρωπος δηλαδή προσπαθούσε να εκμαιεύσει με το ζόρι ότι οι ΗΠΑ πρέπει να εμπλακούν στρατιωτικά στη Συρία, έστω περιορισμένα! «Καραμπινάτη» κατάχρηση της εξουσίας που του έχει δώσει ο αμερικανικός λαός!
Ο Ντέμπσι, γνωστός για τη μετριοπάθειά του και την προσοχή του στα θέματα αυτά, απάντησε ότι η κυβέρνηση είναι ενεργή στην παροχή βοήθειας προς τους αντάρτες και περιέγραψε τον ρόλο του ως παρόχου συμβουλών στον πρόεδρο αναφορικά με τα ρίσκα και τα οφέλη των στρατιωτικών επιλογών. Ταυτόχρονα, υπογράμμισε ότι μόνο η πολιτική ηγεσία μπορεί να διατάξει στρατιωτική δράση και τάχθηκε υπέρ της δημιουργίας μιας μετριοπαθούς (βλ. μη ισλαμιστικής) αντιπολίτευσης η οποία και θα υποστηριχτεί. Το αν η υποστήριξη αυτή θα γίνει μέσω στρατιωτικών πληγμάτων, αυτό είναι απόφαση της εκλεγμένης πολιτικής ηγεσίας, όχι της στρατιωτικής.
Η απάντηση εξόργισε τον Μακέιν που υποστήριξε ότι ως ο μοναδικός στρατιωτικός σύμβουλος του προέδρου είναι υποχρεωμένος να τον συμβουλεύει υπέρ ή κατά της στρατιωτικής δράσης! Ζήτησε δε από τον στρατηγό να μοιραστεί τις απόψεις του με την Επιτροπή, ο οποίος του ανταπάντησε ότι το περιεχόμενο των ιδιωτικών συζητήσεων με τον πρόεδρο θα πρέπει να παραμείνει ιδιωτικό. Ο Ντέμπσι είπε ότι δόθηκαν στον πρόεδρο οι επιλογές που έχει, με τα επιμέρους ρίσκα της καθεμιάς από αυτές, ενώ η Επιτροπή έχει ενημερωθεί σε άκρως απόρρητη διαδικασία.
Τη λύση ανέλαβε να βρει ο πρόεδρος της επιτροπής, Γερουσιαστής Καρλ Λέβιν, Δημοκρατικός από την πολιτεία του Μίσιγκαν, ο οποίος συμφώνησε με τον αρχηγό να επανέλθει για να συζητηθούν οι επιλογές, με τα θετικά, τα αρνητικά και το συνεπαγόμενο κόστος τους…
Πόσο
έξυπνο είναι αυτό δεν θα το κρίνουμε εμείς. Όμως, η προσπάθεια του
Μακέιν να κατηγορήσει εμμέσως τον αρχηγό για δειλία εάν τολμήσει να
αναφερθεί στο ενδεχόμενο ρωσικής αντίδρασης, δεν κρύβεται, όπως δεν
κρύβεται και η αδυναμία του γηραιού Γερουσιαστή να καταλάβει ότι ο
Ψυχρός Πόλεμος αποτελεί πλέον παρελθόν. http://www.defence-point.gr/news/?p=80734
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου