Η Ευρώπη εισπράττει τα επίχειρα της πρόσδεσης της στο άρμα της Δυτικής δυστοπίας…
Οι μαύρες κοινωνικές κηλίδες της ανέχειας, της φτώχειας της ανεργίας, της ημιαπασχόλησης και του κοινωνικού αποκλεισμού μεγαλώνουν δραματικά σε όλη την Ευρώπη…
Γράφει ο Νίκος Σίμος
Η βουλιμική και δουλική προς τα λόμπι συμπεριφορά των Ευρωπαίων πολιτικών, που στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι πολύ κατώτεροι των ιστορικών περιστάσεων που υπαγορεύει ο ταραγμένος αιώνας που διανύουμε και που πρόθυμα έσπευσαν, σχεδόν εντολοδοχικά, να προσαρμόσουν τα «πλάνα αφηγήματα» της παγκοσμιοποίησης στην ΕΕ, οδήγησαν την – χρηματοπιστωτικά και μόνο – ενωμένη Ευρωπαϊκή κολεκτίβα σε πολιτικές επίπλαστης ευμάρειας (1993-2008) και σε δραματικές μεταβολές την 15ετια 2009-2024, στην οποία οι οικονομίες των χωρών μελών του Νότου της Ευρωζώνης, θυσιάστηκαν για να διασωθεί το χρηματοπιστωτικό Ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, που απειλούνταν με κατάρρευση, μετά το ξέσπασμα της κρίσης της φούσκας των ακινήτων στις ΗΠΑ, που μεταδόθηκε σαν χρηματοπιστωτική κρίση γρήγορα στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία του άλλοτε Δυτικού κόσμου.
Τώρα έρχεται «η ώρα του ταμείου» για την χρηματοπιστωτική κολεκτίβα της ΕΕ, η ώρα των αρνητικών αποτελεσμάτων των πολιτικών, που διέλυσαν και αποσάθρωσαν την Ευρωπαϊκή οικονομία αφού προσδέθηκαν άκριτα στο άρμα της δυτικότροπης παγκοσμιοποίησης, του χρηματοπιστωτισμού και του «φαινόμενου» πλούτου, δηλαδή του πλούτου που δεν εδράζεται σε εμπράγματες οικονομικές αξίες, αλλά προέρχεται από την τυχοδιωκτική έκφανση του χρηματιστηριακού χρηματοπιστωτισμού, των υπερτιμημένων μετοχών και του χρηματιστηριακού παίγνιου των ισοτιμιών των fiat νομισμάτων και των ασφαλίστρων κινδύνου.
Έχω βαθύτατη την πεποίθηση ότι, το ενοποιητικό εγχείρημα στην Ευρώπη ( με εκκίνηση την συνθήκη του Μάαστριχτ), υπαγορεύτηκε και υποδείχθηκε από τους πέραν του Ατλαντικού παγκοσμιοποιητές, που προετοίμαζαν μεθοδικά το έδαφος για την ύπαρξη μιας παγκόσμιας απολυταρχίας, όπου οι λίγοι, συγκεντρώνοντας μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πλούτου και κατευθύνοντας μέσω ενεργούμενων προσώπων την πολιτική, θα πετύχαιναν να εξουσιάσουν ακόμα και την ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη, μέσα από ένα ψυχότροπο σχέδιο που χαλκεύεται σε βάρος της Παγκόσμιας κοινωνίας εδώ και πολλά χρόνια.
H ανάγκη δημιουργίας μιας χρηματοπιστωτικής καλά ελεγχόμενης κολεκτίβας, ήταν – ως εκ του σχεδίου – αναγκαία και γι’ αυτό επιλέχθηκαν και προωθήθηκαν μέσα από διάφορες μεθοδεύσεις πρόσωπα, στην πολιτική ηγεσία των παραδοσιακών κομμάτων της Ευρώπης, που ήταν δυνητικά ελεγχόμενα και απολύτως μέτρια, ώστε να καθίστανται εύκολα πολιτικό ενέχυρο των παγκοσμιοποιητικών κέντρων.
Την ίδια περίοδο η Ανατολή, με πρωταγωνιστή κυρίως την Κίνα, μεθοδικά προετοίμαζε την δυναμική παρουσία της στην παγκόσμια οικονομία, μέσα από λειτουργία της παραγωγικής βάσης της οικονομίας που εκχωρήθηκε σε αυτήν, θεωρώντας την – αφρόνως από τους πρωταγωνιστές του παγκοσμιοποιητικού εγχειρήματος – σαν το κράτος της «σύγχρονης δουλείας» που θα εργάζονταν για την κερδοσκοπία των χρηματοπιστωτών του άλλοτε Δυτικού κόσμου.
Ανιστόρητα και επιπόλαια, οι κάτοχοι του χρήματος στον άλλοτε Δυτικό κόσμο, θεώρησαν ότι μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις αναδυόμενες οικονομίες προς όφελος ενός φεουδαρχικού καθεστώτος, που ήθελαν και θέλουν να επιβάλλουν στον πλανήτη.
Όμως η ιστορική και η οικονομική εξέλιξη τους διέψευσε και σήμερα η πρώτη παραγωγική οικονομική δύναμη του κόσμου, με απόλυτα χρηστικά προϊόντα, είναι η Κίνα με τιμές μάλιστα προϊόντων υπερανταγωνιστικές και έναντι των ΗΠΑ και έναντι των αντίστοιχων Ευρωπαϊκών.
Είναι η οικονομική δύναμη που παράγει πάνω από το 80% των προϊόντων, κάθε μορφής και είδους, που καταναλώνει όλος ο πλανήτης!
Η αποπαραγωγικοποίηση του Δυτικού κόσμου ήταν θεμελιώδες σχέδιο της δυστοπικής νέας φεουδαρχίας, προκειμένου και δια της οικονομίας να ελέγχουν κεντρικά κράτη και κοινωνίες
Στην γηραιά μας ήπειρο τα πράγματα, γύρω από την δυναμική της οικονομίας, πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο.
Κάτω από αυτό το πρίσμα της επιδείνωσης των προοπτικών για την οικονομική ανάπτυξη και τον πληθωρισμό στη ζώνη του ευρώ, η Capital Economics προχώρησε σε σημαντικές αναθεωρήσεις των προβλέψεων για τα επιτόκια της ΕΚΤ.
Οι αναλυτές εκτιμούν ότι η ΕΚΤ θα εφαρμόσει διαδοχικές μειώσεις επιτοκίων κατά 50 μονάδων βάσης τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο και θα μειώσει το επιτόκιο καταθέσεων στο 1,5% έως τα μέσα του 2025.
Αναντίρρητα οι προοπτικές της Ευρωπαϊκής οικονομίας έχουν επιδεινωθεί.
Οι αναλυτές αναμένουν ισχνή ανάπτυξη, στην καλύτερη περίπτωση, στις αρχές του δ’ τριμήνου, η οποία θα είναι χαμηλότερη από την επέκταση 0,2% σε τριμηνιαία βάση, που δείχνουν οι προβλέψεις της ΕΚΤ του Σεπτεμβρίου και το consecus για 0,3% και είναι δύσκολο να καταγραφεί ουσιαστική βελτίωση της ανάπτυξης το 2025.
Οι καταναλωτές είναι απρόθυμοι να αυξήσουν τις δαπάνες, παρά την αύξηση της αγοραστικής δύναμης, και η αύξηση του πραγματικού εισοδήματος είναι πιθανό να επιβραδυνθεί το επόμενο έτος.
Επιπλέον, τα επενδυτικά σχέδια των επιχειρήσεων είναι συγκρατημένα επειδή ο μεταποιητικός τομέας αντιμετωπίζει σημαντικά διαρθρωτικά προβλήματα και οι κυβερνήσεις σφίγγουν όλο και περισσότερο τη δημοσιονομική πολιτική, ακόμη και όταν οι οικονομίες τους επιβραδύνονται.
Επειδή ακόμα η Ευρωζώνη έχει προ πολλού απωλέσει την ανταγωνιστικότητά της και επειδή σχεδιάζουν οι δυστοπικοί πολιτικοί εντολοδόχοι των Βρυξελλών να ακολουθήσουν μεθόδους προστατευτισμού προϊόντων, η ανάκαμψη των εξαγωγών φαίνεται απίθανη.
Ακόμα, πάρα την περί του αντιθέτου προπαγάνδα, η αύξηση του ΑΕΠ θα παραμείνει αδύναμη το επόμενο έτος, ενώ η αγορά εργασίας χαλαρώνει και η αύξηση των μισθών επιβραδύνεται.
H ΕΚΤ είναι πιθανό να συνεχίσει την ποσοτική σύσφιξη προκειμένου να επαναφέρει τον ισολογισμό στο μέγεθος που θεωρεί κατάλληλο, συρρικνώνοντας τον ισολογισμό κατά περίπου 35 δισ. ευρώ μηνιαίως για το υπόλοιπο του τρέχοντος έτους και κατά 43 δισ. ευρώ μηνιαίως το 2025, με ότι αυτό συνεπάγεται για οικονομίες και κοινωνίες στην Ευρωζώνη.
Οι νέοι κανόνες που επιχειρούνται για τη δημιουργία εταιρικών κολοσσών δεν θα αντιστρέψουν την παρακμή της ΕΕ, λένε αξιωματούχοι της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Η προσπάθεια της Ευρώπης να μεταρρυθμίσει τους κανόνες περί συγχωνεύσεων για τη δημιουργία περισσότερων εταιρικών κολοσσών, αποτελεί λανθασμένη προσέγγιση για την αντιμετώπιση των ανταγωνιστών από ΗΠΑ και Κίνα και είναι πιθανό να αποτύχει, προειδοποιούν οικονομικοί αξιωματούχοι των Βρυξελλών.
Είναι προφανές ότι – για παράδειγμα – τα κόστη των παραγόμενων προϊόντων στην Ευρώπη βγαίνουν καθαρά εκτός ανταγωνισμού, κυρίως σε σχέση με τα αντίστοιχα της Κίνας και των παραγωγικών οικονομίων του παγκόσμιου Νότου.
Η Ευρώπη προσδεδεμένη πολλαπλά – γεωπολιτικά και γεωοικονομικά -στο άρμα της ηττημένης Δύσης, σε αυτόν τον νέο καπιταλιστικό κύκλο της ιστορικής εξέλιξης των κοινωνιών, θα αποτελέσει την πρώτη «Ιφιγένεια» της δυσμορφικής χρηματοπιστωτικής μετατροπής της κάποτε παραγωγικής οικονομίας της και οι Ευρωπαϊκές κοινωνίες θα δεχτούν συντριπτικά πλήγματα στα άλλοτε κοινωνικοοικονομικά τους κεκτημένα.
Οι μαύρες κοινωνικές κηλίδες της ανέχειας, της φτώχειας της ανεργίας, της ημιαπασχόλησης και του κοινωνικού αποκλεισμού μεγαλώνουν δραματικά σε όλη την Ευρώπη.
Ακολουθώντας τον δρόμο που οι παγκοσμιοποιητές χάραξαν γι’ αυτήν, η Ευρώπη μέλλει να αποτελέσει τον παρία της σύγχρονης ιστορίας, σαν μια μεγάλη φεουδαρχικής μορφής κολεκτίβα, στην οποία θα εκτυλίσσονται – κατά καιρούς – τα ψυχότροπα και ποικίλα πειράματα των παγκοσμιοποιητών και επίδοξων «ιδιοκτητών του κόσμου».
Τα μαύρα σύννεφα για τις προοπτικές των κοινωνιών και των οικονομιών, ήδη βρίσκονται πάνω από την Ευρώπη.
Πάντοτε Ευπειθής
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. To ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα θέματα που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου