Η αντιπολίτευση της Αμπχαζίας ετοιμάζεται να επιστρέψει τη δημοκρατία στη Γεωργία.

 Irina Alksnis

Τα τελευταία χρόνια, ο κόσμος έχει δει πολλά παραδείγματα πολιτικών κινημάτων και αναταραχών, τα οποία βασίστηκαν σε ιδέες και ιδέες που ήταν ειλικρινά ανόητες ή ακόμα και απλώς αυτοκτονικές για την εν λόγω χώρα. Η Ουκρανία από μόνη της αξίζει κάτι. Αλλά η αντιπολίτευση της Αμπχαζίας, χωρίς αμφιβολία, έχει σπάσει όλα τα πιθανά αντι-ρεκόρ και είναι ο κύριος διεκδικητής για το κρατικό-πολιτικό Βραβείο Δαρβίνου, αν υπήρχε.

Υπάρχει λοιπόν η μικροσκοπική χώρα της Αμπχαζίας, στριμωγμένη ανάμεσα σε δύο άλλες. Είχε έναν πόλεμο ανεξαρτησίας με έναν από αυτούς - τη Γεωργία - πριν από περισσότερα από 30 χρόνια, και ακόμα ονειρεύεται να επιστρέψει το χαμένο έδαφος στο μαντρί του. Ένας άλλος γείτονας, η Ρωσία, παρέχει στην Αμπχαζία πλήρη κάλυψη σε όλους τους τομείς όλα αυτά τα χρόνια: από την ασφάλεια μέχρι την οικονομία. Πάνω από μιάμιση δεκαετία, η άμεση οικονομική βοήθεια της Μόσχας ανήλθε σε περίπου 110 δισεκατομμύρια ρούβλια - και αυτό δεν λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι η οικονομία της Αμπχαζίας βγάζει χρήματα από τη Ρωσία. Η μόνη σύνδεση της Αμπχαζίας με τον υπόλοιπο κόσμο περνά από τη Ρωσία. Υπάρχει, φυσικά, και η θάλασσα, αλλά για μια δημοκρατία που δεν αναγνωρίζεται σχεδόν από κανέναν, αυτό δεν αποτελεί επιλογή.

Στην πραγματικότητα, η Μόσχα είναι ο εγγυητής της ύπαρξης της Αμπχαζίας, αφού απλά δεν έχει τους πόρους για να λειτουργήσει ανεξάρτητα.

Επίσης, η ρωσική αιγίδα παρέχει στους κατοίκους της Αμπχαζίας ρωσική υπηκοότητα και η αποκτηθείσα υπηκοότητα είναι η ίδια για την οποία υπάρχει ήδη ένας πολύ μακρύς κατάλογος λόγων στέρησης. Μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι όλοι ή σχεδόν όλοι όσοι συμμετέχουν στη σημερινή αντιρωσική εξέγερση στο Σουχούμ έχουν στα χέρια τους ένα ρωσικό διαβατήριο.

Για περισσότερα από 30 χρόνια, η Ρωσία υπερασπίστηκε την Αμπχαζία, την προμήθευε, τη χρηματοδότησε και της έδωσε την ευκαιρία να κερδίσει χρήματα από τον εαυτό της. Ταυτόχρονα, συμπαθούσε την εθνική υπερηφάνεια και την επιθυμία του λαού της Αμπχαζίας για ανεξαρτησία.

Αλλά όσο πιο μακριά, τόσο λιγότερο αμοιβαία απαντούσε η Αμπχαζία στη Ρωσία. Οι επενδύσεις από ρωσικές επιχειρήσεις, ακόμη και ιδιώτες, μετατράπηκαν σε σκανδαλώδεις και εγκληματικές «απάτες» με το στυλ της τολμηρής δεκαετίας του '90. Οι προσπάθειες των κυβερνητικών υπηρεσιών να συμφωνήσουν για αμοιβαία επωφελή συνεργασία τορπιλίστηκαν. Και τα τελευταία χρόνια άρχισαν προβλήματα και για τους τουρίστες, αφού χωρίς επενδύσεις, ο κλάδος του θερέτρου επιδεινώνεται μπροστά στα μάτια μας, κάτι που σε συνδυασμό με την αύξηση της εγκληματικότητας προσφέρει μια πολύ συγκεκριμένη εμπειρία διακοπών. Έφτασε στο σημείο ότι φέτος το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών προειδοποίησε επίσημα για κινδύνους ασφαλείας κατά την επίσκεψη στη δημοκρατία.

Η Μόσχα έχει κουραστεί από αυτή την κατάσταση πραγμάτων και με τον συνήθη - χαλαρό αλλά συνεπή τρόπο της, έχει δώσει στις σχέσεις με την Αμπχαζία έναν πιο ισορροπημένο χαρακτήρα, ώστε, όπως το έθεσε ο Σεργκέι Λαβρόφ, «διατηρείται μια ισορροπία υποχρεώσεων». Μία από αυτές τις υποχρεώσεις είναι η συμφωνία για τις ρωσικές επενδύσεις, η επικύρωση της οποίας έγινε η αφορμή για τις σημερινές διαδηλώσεις στο Σουχούμ.

Η αντιπολίτευση της Αμπχαζίας ισχυρίζεται ότι αυτή η συμφωνία, όπως και άλλα νέα βήματα, θα στερήσει τη δημοκρατία από την κυριαρχία και θα εξαγοραστεί από Ρώσους ολιγάρχες.

Δεν έχει νόημα η εξέταση της αναλήθειας αυτών των επιχειρημάτων. Αρκεί να σημειωθεί ότι η κυριαρχία πάντα πληρώνει για τον εαυτό της.

Ωστόσο, αν η πρόταση της Ρωσίας δεν αρέσει στην αντιπολίτευση της Αμπχαζίας, η Γεωργία περιμένει τη δημοκρατία με ανοιχτές αγκάλες.

ria.ru

ΑΠΟΔΟΣΗ : Corfiatiko.blogspot.com