Η μη ισορροπημένη αναδιανομή των εισοδημάτων και τα χρέη παγκοσμίως, δημόσια και ιδιωτικά, έχουν φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ – ενώ μία από τις διαστρεβλώσεις που προκάλεσε η πολιτική των κεντρικών τραπεζών είναι οι φούσκες στην αγορά ακινήτων και η εξ αυτής κερδοσκοπία στα ενοίκια – τα οποία απορροφούν πλέον όλο και μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων της μεσαίας και κατώτερης εισοδηματικής τάξης.
Στα πλαίσια αυτά, η λύση για τις ελίτ είναι η κατάργηση των μετρητών, έτσι ώστε να μην έχουν τη δυνατότητα να αποσύρουν οι Πολίτες τις καταθέσεις τους από τις τράπεζες – οπότε να μπορέσουν να τις φορολογήσουν όταν θελήσουν τα κράτη με αρνητικά επιτόκια για να ανταπεξέλθουν με τα χρέη τους, να διασώσουν τις τράπεζες εάν απειληθούν με χρεοκοπία, καθώς επίσης να τις χρησιμοποιήσουν οι ελίτ στα κερδοσκοπικά τους εγχειρήματα. Εν προκειμένω υπενθυμίζουμε τα εξής:
Τα κράτη του ευρωπαϊκού Βορά, ειδικά τα σκανδιναβικά, θεωρούνται πιο πολιτισμένα. Αυθαίρετα και συμπλεγματικά κατά τη γνώμη μας, όπως στην περίπτωση της Σουηδίας που έχει μετατραπεί στο πειραματόζωο των πολυπολιτισμικών κοινωνιών – με αποτέλεσμα να έχει αυξηθεί κατακόρυφα η εγκληματικότητα, τα γκέτο, ο φόβος κοκ. Ένα δεύτερο χαρακτηριστικό του «πολιτισμού» τους είναι η κατάργηση των μετρητών χρημάτων – χωρίς να έχουν ερευνήσει καθόλου τις συνέπειες. Η Σουηδία εδώ, λόγω του συμπλέγματος της προοδευτικότητας που τη διακατέχει, χρησιμοποιείται ξανά ως πειραματόζωο.
Για να καταλάβουμε τη σημασία του θέματος και τις συνέπειες του, εάν όλοι πληρώνουμε ψηφιακά, με κάρτες, τότε θα υπάρχει ένα κεντρικό προφίλ των κινήσεων και των πράξεων μας, το οποίο θα επιτρέπει στο σύστημα (ΙΤ όμιλοι, εταιρείες πιστωτικών κρατών, τράπεζες, κυβερνήσεις) να μας ελέγχει πλήρως. Επομένως δεν θα μπορούμε να κρύψουμε τις ενέργειες που προδίδουν τις πολιτικές, σεξουαλικές ή άλλες αντιλήψεις μας – οπότε δεν θα υπάρχει ουσιαστικά καμία προστασία των προσωπικών μας δεδομένων.
Εκτός αυτού, τα λογιστικά χρήματα θα μπορούν οποτεδήποτε να μπλοκάρονται και να παγώνουν, όπως στο Ιράν ή στην Ινδία – ή σε κράτη που οι κυβερνήσεις δεν θα επιτρέπουν τις αναλήψεις, για να αποφευχθούν οι τραπεζικές χρεοκοπίες. Επί πλέον, οι τράπεζες θα μπορούν να επιβάλλουν αρνητικά επιτόκια, έναν έμμεσο φόρο καταθέσεων δηλαδή, για να πληρώνουν οι αποταμιευτές τη διάσωση τους – με το γνωστό τρόπο της ιδιωτικοποίησης των κερδών και της κοινωνικοποίησης των ζημιών τους.
Από την άλλη πλευρά οι άνθρωποι που καταδικάζονται στο περιθώριο, αδυνατώντας να εξυπηρετήσουν τα χρέη τους, με αποτέλεσμα να μην τους παρέχονται πιστωτικές κάρτες, δεν θα μπορούν να επιβιώσουν. Το ίδιο θα συμβαίνει με όσους χρωστούν στο δημόσιο ή όπου αλλού, οπότε θα μπλοκάρονται οι τραπεζικοί λογαριασμοί τους – σημειώνοντας πως εκατομμύρια Έλληνες σήμερα είναι αντιμέτωποι με αναγκαστικά μέτρα. Όσον αφορά δε το χρηματοπιστωτικό τέρας, θα απομυζεί ακόμη πιο εύκολα τις κοινωνίες, επιβάλλοντας υψηλά επιτόκια υπερημερίας στις κάρτες, μεγαλύτερες προμήθειες στα καταστήματα που θα πληρώνονται υποχρεωτικά με αυτές κοκ.
Η επίσημη δικαιολογία τώρα της κατάργησης των μετρητών είναι η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της τρομοκρατίας. Εν τούτοις, πρόκειται για ένα μεγάλο ψέμα. Ειδικότερα, οι τρομοκράτες χρειάζονται συνήθως ελάχιστα χρήματα για τις επιθέσεις τους και θα είναι σε θέση πάντοτε να τα εξασφαλίζουν με άλλους τρόπους. Όσον αφορά τη φοροδιαφυγή, με πλαστά τιμολόγια μπορούν τόσο να εξασφαλίζονται μαύρα χρήματα, όσο και να ξεπλένονται. Εκτός αυτού, οι κακοποιοί κάθε είδους χρησιμοποιούν τις δυνατότητες που προσφέρονται σε όλους, από τις ανώνυμες εταιρείες σε φορολογικούς παραδείσους. Εν προκειμένω ισχύουν τα εξής:
«Ας εξετάσουμε την άποψη ότι τα μετρητά χρησιμοποιούνται πράγματι και από το οργανωμένο έγκλημα. Το οργανωμένο έγκλημα χρησιμοποιεί επίσης το διαδίκτυο, όπλα, τραπεζικές θυρίδες, αυτοκίνητα, σκάφη αναψυχής, σπίτια, δικηγόρους, λογιστές, κομμώτριες και χιλιάδες άλλα πράγματα που χρησιμοποιεί ο κάθε νομοταγής πολίτης. Θα πρέπει να απαγορεύσουμε ή να ελέγξουμε ένα νόμιμο μέσο επειδή το χρησιμοποιούν και κάποιοι παράνομοι;
Στις πρώτες θέσεις στην κατάταξη των παραγόντων οι οποίοι διευκολύνουν το οργανωμένο έγκλημα, συμπεριλαμβάνονται, σύμφωνα με έρευνα που είδε το φως της δημοσιότητας στη Μεγάλη Βρετανία, τα δικηγορικά και λογιστικά γραφεία. Μήπως να καταργήσουμε κι αυτά; Η τρομοκρατία έχει ως κύρια αιτία της τον θρησκευτικό φανατισμό. Μήπως είναι ώρα να καταργήσουμε τη θρησκεία;
Η κατάργηση των μετρητών δεν θα επηρέαζε καθόλου το οργανωμένο έγκλημα. Αυτό βρίσκεται πάντοτε δύο βήματα μπροστά από τους κρατικούς σχεδιαστές. Θα άλλαζε απλώς τα μέσα που χρησιμοποιούν οι εγκληματικές οργανώσεις για να επιτύχουν τους σκοπούς τους. Το πιθανότερο είναι ότι αυτές θα στρέφονταν προς τη μεγαλύτερη ασφάλεια του «σκοτεινού διαδικτύου» και των κρυπτογραφημένων νομισμάτων.
Η κατάργηση των μετρητών θα είχε, όμως, άμεση αρνητική επίπτωση σε διάφορες ευάλωτες κοινωνικές ομάδες (ηλικιωμένους, επαίτες, άπορους χωρίς τραπεζικό λογαριασμό κλπ.). Όλοι αυτοί θα βρίσκονταν σε απόλυτη απελπισία. Η κατάργηση των μετρητών θα καταργούσε την ιδιωτική ζωή μας. Θα ήταν αδύνατον να πραγματοποιήσει κανείς συναλλαγές χωρίς κάποιος τρίτος να μπορεί εύκολα να τις πληροφορηθεί».
Θυμίζουμε εδώ πάντως από το άρθρο «Η οικονομική ενσωμάτωση» ότι, κατά τη διάρκεια μίας ημερίδας του αμερικανικού υπουργείου οικονομικών που αφορούσε την οικονομική ενσωμάτωση, τη συμμετοχή δηλαδή όλων των ανθρώπων στο σύστημα του χρέους, ο B. Gates είχε δηλώσει ότι, το ίδρυμα του θα καταφέρει να μετατρέψει όλες τις πληρωμές στην Ινδία, στο Πακιστάν και στη Νιγηρία σε ηλεκτρονικές, ψηφιακές. Πως όλες οι οικονομικές συναλλαγές σε αυτές της χώρες θα πάψουν να εκτελούνται με μετρητά!
Το ίδρυμα επέλεξε τη Σουηδία για την καμπάνια του, όπου στην αρχή η MasterCard «στρατολόγησε» το μουσείο των ABBA. Στο κτίριο έπαψε να επιτρέπεται η πληρωμή με μετρητά – ενώ το ίδιο έκανε ένας μουσικός του συγκροτήματος των ΑΒΒΑ, με μεγάλη διαφημιστική υποστήριξη στις περιοδείες του. Παράλληλα, η σουηδική κεντρική τράπεζα επιβάρυνε με το κόστος της διατήρησης των μετρητών τις εμπορικές τράπεζες, για να σταματήσουν να τα χρησιμοποιούν. Εκτός αυτού, επέτρεψε στις μεγάλες τράπεζες να δημιουργήσουν ένα ΑΤΜ-Καρτέλ, με στόχο τις αναλήψεις όλο και λιγότερων μετρητών.
Πλέον στα περισσότερα τραπεζικά καταστήματα της Σουηδίας, εάν όχι σε όλα, δεν υπάρχουν μετρητά και οι έμποροι πρέπει συχνά να διανύσουν πολύ μεγάλες αποστάσεις για να καταθέσουν τα μετρητά τους χρήματα ή να πάρουν ψιλά. Λογικά λοιπόν το αποφεύγουν, για λόγους κόστους επίσης, προτιμώντας τις κάρτες. Ευτυχώς όμως για τη χώρα, έχει δημιουργηθεί μία πρωτοβουλία πολιτών εναντίον της απαγόρευσης των μετρητών. Επικεφαλής της είναι ένας πρώην αρχηγός της αστυνομίας, ο οποίος έχει δηλώσει πως η καταπολέμηση της εγκληματικότητας είναι πρόφαση για την κατάργηση των μετρητών.
Το δεύτερο πειραματόζωο είναι η χρεοκοπημένη και κατεχόμενη Ελλάδα, στην οποία οι Έλληνες αποπροσανατολίζονται από τον εγχώριο βρώμικο πόλεμο των διεφθαρμένων της κομμάτων και των διαπλεκόμενων μαζί τους ακόμη πιο βρώμικων ΜΜΕ. Ειδικότερα, όποιος δεν καλύπτει το ποσοστό του στις ψηφιακές πληρωμές, τιμωρείται με φορολογικές κυρώσεις. Οι έμποροι υποχρεώνονται από το νόμο να κλείνουν συμβόλαια με εταιρείες πιστωτικών καρτών και να αγοράζουν τα φορητά μηχανήματα τους (POS), ξένης φυσικά κατασκευής. Εκτός αυτού τους απαγορεύεται να χρεώνουν τους πελάτες που πληρώνουν με κάρτες τις προμήθειες που επιβάλλουν οι εταιρίες, στραγγαλίζοντας τους.
Επί πλέον, έχουν απαγορευτεί οι συναλλαγές με μετρητά πάνω από 500 €, ενώ οι μετρητοίς πληρωμές έναντι απόδειξης λιανικής δεν αφαιρούνται συχνά ως έξοδα από τις φορολογικές δηλώσεις. Τα μετρητά χρήματα που διατηρεί κανείς στο σπίτι του πρέπει να τα δηλώνει και μπορεί να ελέγχεται – ειδικά όταν θα καθιερωθεί το περιουσιολόγιο. Όταν ολοκληρωθεί βέβαια το πείραμα, θα διευρυνθεί σε ολόκληρη την ΕΕ, ενώ ήδη αρκετά από τα παραπάνω έχουν επιβληθεί σε πολλές χώρες της.
Επίλογος.
Κλείνοντας, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μόνο τα μετρητά χρήματα είναι εγγυημένα από τις κεντρικές τράπεζες, ενώ τα υπόλοιπα όχι. Επομένως το σύστημα που είναι πια κεντρικά κατευθυνόμενο, Σοβιετικού τύπου ουσιαστικά, όχι όμως από το προλεταριάτο ή την κεντρική επιτροπή του «κόμματος» αλλά από τις ελίτ, έχει κάθε λόγο να τα καταργήσει.
Στην περίπτωση βέβαια της ΕΕ τα μετρητά χρήματα δεν θα μπορούσαν να καταργηθούν νόμιμα, αφού θα έπρεπε να αλλάξει η συμφωνία του Μάαστριχτ που προϋποθέτει δημοψηφίσματα από πολλές χώρες (εξαίρεση πάντοτε η δύστυχη Ελλάδα που κανένας δεν ρωτά τους πολίτες της για τίποτα, αντιμετωπίζοντας τους ως άβουλα υποκείμενα). Εν τούτοις, επειδή αυτοί που έχουν το δικαίωμα να καταγγείλουν τις απαγορεύσεις μετρητών είναι η ΕΚΤ και η Κομισιόν, οι οποίες δεν το κάνουν, η κατάσταση παραμένει ως έχει. Με απλά λόγια, αφού δεν υπάρχει αγωγή, δεν απαιτείται η απονομή δικαιοσύνης, οπότε οι Ευρωπαίοι είναι εντελώς απροστάτευτοι.
Η μοναδική δυνατότητα λοιπόν είναι η δημιουργία πρωτοβουλιών πολιτών που θα τοποθετούνταν εναντίον της κατάργησης των μετρητών. Σε μία χώρα όμως όπως η Ελλάδα, η οποία έχει εξευτελιστεί διεθνώς και οι κάτοικοι της έχουν χαρακτηριστεί από τις ίδιες τις κυβερνήσεις τους μανιακοί φοροφυγάδες, ενώ πάνω από 4 εκ. δεν μπορούν πια να εξυπηρετήσουν τα χρέη τους απέναντι στο δημόσιο, κάτι τέτοιο είναι καταδικασμένο σε αποτυχία. Πόσο μάλλον όταν, επειδή το πολιτισμικό επίπεδο προσαρμόζεται με το βιοτικό, η οικονομική κατάρρευση έχει ακολουθηθεί από την πνευματική, αφήνοντας ελάχιστες ελπίδες για την επίλυση τέτοιου είδους κοινωνικών θεμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου