Η «εξέγερση» της ακομμάτιστης νεολαίας.

 

Το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη έδωσε την αφορμή μεγάλων συγκεντρώσεων και πορειών της ελληνικής νεολαίας, μαθητών, σπουδαστών, φοιτητών, αλλά και νέων, ανδρών και νεανίδων, που καθημερινώς μοχθούν, αμοιβόμενοι μόνο για τον “άρτον ημών τον Επιούσιον”. Χωρίς προοπτική, δίχως ελπίδα κάποιας ευημερίας, που -διάολε- δικαιούνται μετά από 70 χρόνια “συσσώρευσης πλούτου” στην Ελλάδα.

Κοινό χαρακτηριστικό των διαδηλωτών, ηλικίας 17-25 ετών, είναι η καταδίκη της διοικούσης γενεάς και η αναζήτηση απολιτικής νέας, που θα μπορούσε να φέρει την Ελλάδα, από τον σημερινό… 19ον αιώνα του ακράτου κομματισμού, στον 21ον αιώνα της δικαίας ικανοποιήσεως του πολίτου απ’ το κράτος κι όχι όπως σήμερον, χρησιμοποιήσεως του αποκλειστικώς χάριν των εκλογικών αναγκών των κομμάτων εξουσίας.

Με δύο λόγια: Οι νέοι μας κουράστηκαν από τις πολιτικές φλυαρίες και αναζητούν αποτελεσματικότητα: Ένα νέο, ακομμάτιστο κράτος, ίσων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Το φαινόμενο δεν είναι μόνον ελληνικό, αλλά και διεθνές. Μετά την παγκόσμια, οικονομική κρίση 2009-19 και την πανδημία του Κινεζοϊού 2019-23, η νέα γενεά του πλανήτη διαπιστώνει την πλήρη χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος.

Αποζητά ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, σκοπός του οποίου δεν θα είναι μόνον η άσκηση της εξουσίας, αλλά ένα θετικό εξαγόμενο προς αποφυγήν επαναλήψεως των θλιβερών γεγονότων της πρώτης 20ετίας του τρέχοντος αιώνος. Της αυταρχικότητος και μισαλλοδοξίας, προς όσους πρεσβεύουν άλλες αξίες από τις επιβαλλόμενες άνωθεν (πχ. στην χώρα μας την κατάργηση των λιγνιτών, επειδή το ζήτησε η “πράσινη ανάπτυξη”).

Οι ηγέτες των μεγάλων δυνάμεων είναι άνω των εβδομήντα ετών και εν πολλαίς αμαρτίαις γηράσαντες! Οι νεότεροι προϊόν της κομματικής συναλλαγής και όσοι, τέλος πάντων της νεότερης γενεάς, γαλουχήθησαν, όπως η κυρία Καϊλή.

Οι ιδικοί μας νέοι καταλαβαίνουν διαισθητικώς τα αδιέξοδα της παρούσης πολιτικής γενιάς που την θεωρούν παρηκμασμένη, διεφθαρμένη και συνέχεια του αμαρτωλού 20ου αιώνος. Αναζητούν ενστικτωδώς την ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων της κοινωνίας που είναι κατά σειράν προτεραιότητος: Αποδοτική απασχόληση, ισχυρή ασφάλεια και δικαιοτέρα διανομή του εθνικού εισοδήματος.

Η «κηδεία του ΠΑΣΟΚ»

Σε μία πρόσφατη παρουσίαση ενός βιβλίου που απαριθμεί τα γεγονότα τα οποία προηγήθηκαν της πτώσεως του ΠΑΣΟΚ, όπου εκθειάζονται οι πολιτικές περιπέτειες του Γιώργου Α. Παπανδρέου την περίοδο 2009-11 κατά την οποίαν κυβέρνησε την χώρα, για πρώτη και τελευταία φορά, διαπιστώσαμε μεταβολή του ακροατηρίου.

Ούτε ένας νέος άνθρωπος στην ισχνή σύναξη! Όλοι οι θεατές του πολιτικού μνημόσυνου του ΠΑΣΟΚ, ηλικιωμένοι πολίτες. Κυρίες με “βαμμένη την κόμην, αλλά παρηκμασμένη όψιν” και γηραλαίοι συνταξιούχοι του κατεστημένου. Κανείς πολιτικός της Μεταπολιτεύσεως, μη τυχόν θεωρηθεί “Σύνδικος της Πτωχεύσεως”, όπως θα έπρεπε να τιτλοφορείται το βιβλίο… Όλοι μαζί πάντως, παρόντες και απόντες, έκαμαν «την κηδεία του ΠΑΣΟΚ», όπως είπε ευστόχως εις εκ των παρισταμένων!

Ακόμη κι ο συγγραφεύς, ανήκων στους ευνοηθέντες υπό του ΠAΣΟΚ, διεπίστωσε το ναυάγιον του κόμματος που κυβέρνησε την χώρα επί μία 40ετία κι αντί να πραγματώσει την ελπίδα ανανεώσεως, κατέστρεψε τις ήδη ανεπαρκείς δομές του κράτους της Μεταπολίτευσης.

Σε άλλες εποχές, στους μετασχόντες στην παρουσίαση του επιμνημόσυνου βιβλίου, θα ήσαν αρκετοί νέοι και μεσήλικες που θα υπέβαλαν κρίσιμες ερωτήσεις – κι όχι το πώς και γιατί συνωμοτησαν την Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009, ο Βαγγέλης Βενιζέλος, ο Κώστας Σημίτης, ο Μπόμπολας και ο Χρήστος Λαμπράκης, για να ξεφορτωθούν τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ (που όμως πήρε στις εκλογές του 2009 το 40% των ψήφων του ελληνικού λαού) αλλά γιατί όλοι αυτοί απέτυχαν παταγωδώς όταν άσκησαν εξουσία.

Απόρριψη του κομματισμού.

Βέβαια, ως υπεύθυνοι της χρεωκοπίας συγκαταλέγονται κι οι Κώστας Καραμανλής, Λουκάς Παπαδήμος, Αντώνης Σαμαράς και Αλέξης Τσίπρας. Η αξιοπιστία της Ελλάδος πήρε μία δεκαπενταετία θυσιών του λαού της για να αποκατασταθεί και μόλις τα δύο τελευταία χρόνια, να αναγνωρισθεί διεθνώς, παρά τις αναπάντεχες δυσκολίες του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Δίδαγμα: Η νεολαία μας απεχθάνεται τον κομματισμό. Απορρίπτει συλλήβδην Νεοδημοκράτες, Συριζαίους, Πασόκους και Κνίτες. Αναζητεί νέους πολιτευτές, άφθαρτους κι όχι ρετάλια της Αριστεράς και Κεντροδεξιάς. Αν ο Κυριάκος θέλει να επανεκλεγεί στις προσεχείς εκλογές, πρέπει να υποσχεθεί ότι θα είναι ο τελευταίος πρωθυπουργός παλαιάς κοπής και ότι θα οδηγήσει την χώρα στην ανανέωση του πολιτικού προσωπικού, αλλά με ημερομηνία λήξεως.

Χρειάζεται νέους επαγγελματίες στον κάθε τομέα κι όχι ανεπάγγελτους ισοβίτες της πολιτικής, που συγκρούονται όπως τα τραίνα στα Τέμπη, επί θυσία χιλιάδων Ελλήνων και όχι μόνο των 57 τραγικών θυμάτων της παραλείψεως καθήκοντος των… κομμάτων. Διαφορετικά, ας ετοιμασθεί για 50% αποχή στις επόμενες εκλογές.

primenews.press