Ανεξήγητες ανωμαλίες στον μανδύα της Γης!
το 2019, δημοσιεύτηκε ότι, δεδομένα από τον τεράστιο σεισμό της Βολιβίας του 1994 αποκάλυψαν πως υπάρχει μια παράξενη ανωμαλία στη ζώνη μετάβασης του μανδύα στο εσωτερικό της Γης 660 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια, όπου οι σεισμολόγοι εντόπισαν και μέτρησαν ολόκληρα συμπαγή βουνά !
Αυτή η περίσταση ονομάζεται συνοπτικά «κενό (ασυνέχεια) των 660 χιλιομέτρων» (660 km discontinuity)
Η ασυνέχεια των 660 km ορίζει το κατώτερο όριο της ζώνης μετάβασης του μανδύα και επομένως την αρχή του κάτω μανδύα .
[ Τον Ιούνιο του 1994, ένας σεισμός 8,2 Ρίχτερ έπληξε την περιοχή της Αμαζονίας της Βολιβίας — ο δεύτερος ισχυρότερος σεισμός που έχει καταγραφεί ποτέ σεισμογραφικά.
το 2019, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον χρησιμοποίησαν τα δεδομένα από το φυσικό γεγονός -που συνέβη πριν από σχεδόν 25 χρόνια- για να εξετάσουν τη δομή του μανδύα της Γης πιο προσεκτικά.
Τα σεισμικά κύματα παρέχουν πληροφορίες για τη δομή του μανδύα της Γης.
Ο πλανήτης μας μπορεί να χωριστεί σε πολλά στρώματα: τον φλοιό της γης, τον μανδύα και τον πυρήνα, ο οποίος αποτελείται από έναν υγρό εξωτερικό πυρήνα και έναν στερεό εσωτερικό πυρήνα. Ο μανδύας μπορεί επίσης να διαφοροποιηθεί περαιτέρω σε άνω και κάτω μανδύα. Αυτές οι δύο περιοχές χωρίζονται από μια μεταβατική ζώνη που βρίσκεται 440 έως 660 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της γης.
οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τα αρχεία των σεισμικών κυμάτων του σεισμού -που έλαβε χώρα στη Βολιβία το 1994 - για να μελετήσουν τη δομή της ζώνης μετάβασης - συγκεκριμένα το όριο βάθους 660 χιλιομέτρων στον κάτω μανδύα.
Οι ερευνητές έκαναν μια εκπληκτική ανακάλυψη: το οριακό στρώμα είναι πιο τραχύ από την ίδια την επιφάνεια της γης.Στο στρώμα βάθους 660 χιλιομέτρων, υπάρχουν ογκώδη βουνά που πιθανώς ξεπερνούν όλα τα βουνά στην επιφάνεια της γης.]
Υπάρχουν και άλλες περίεργες ασυνέχειες (σπασίματα) σε βάθη 410 και 520 χιλιομέτρων.
Η μελέτη από γεωφυσικούς στο Πρίνστον και Κινέζους επιστήμονες στο Ινστιτούτο Γεωδαισίας και Γεωφυσικής ανέλυσε δεδομένα από τον μεγάλο σεισμό του 1994 στη Βολιβία.
Εκπληκτικό αποτέλεσμα: βαθιά στα έγκατα της γης στο τέλος της λεγόμενης ζώνης μετάβασης του μανδύα βρίσκονται βουνά και οροσειρές!
Σε άλλους μεγάλους σεισμούς που έχουν μετρηθεί τις τελευταίες δεκαετίες, αυτές οι δονήσεις έχουν ήδη παρατηρηθεί να διεισδύουν βαθιά στον μανδύα της γης και να κάνουν τον πλανήτη μας να χτυπά σαν καμπάνα - σαν να ήταν κούφιος!
Αυτό μετρήθηκε τελευταία φορά στις 11 Νοεμβρίου 2018!
[Δυναμική Γη - Το εσωτερικό του πλανήτη μας Περίεργα κύματα σεισμού έχουν καταγραφεί σε όλο τον κόσμο Τα σήματα κάνουν λόγο για ισχυρό σεισμό. Κανείς όμως δεν το ένιωσε ούτε το κατέγραψε. Αλλά από πού προέρχονται τα σήματα που παρατηρούνται παγκοσμίως;
Στις 11 Νοεμβρίου 2018, ένα σεισμικό γεγονός συγκλόνισε τον πλανήτη μας: η προέλευση των σεισμών κυμάτων εντοπίστηκε τελικά σε μια τοποθεσία περίπου 25 χιλιόμετρα μακριά από τις ακτές του γαλλικού νησιού Mayotte στον Ινδικό Ωκεανό. Από εκεί εξαπλώθηκαν σε όλη την Αφρική, όπου κατέγραψαν διάφορα σεισμόμετρα, και για μικρό χρονικό διάστημα συσκευές στη Χιλή, τον Καναδά, τη Νέα Ζηλανδία και τη Χαβάη κατέγραψαν επίσης τα σήματα. Το σήμα διήρκεσε είκοσι λεπτά, αλλά κανείς δεν παρατήρησε τους κραδασμούς – ούτε στο νησί μεταξύ της ηπειρωτικής Αφρικής και της Μαδαγασκάρης ούτε πουθενά αλλού στη γη. Ωστόσο, σύμφωνα με το National Geographic , οι εκρήξεις έγιναν αντιληπτές από έναν ειδικό ερευνητή του σεισμού, ο οποίος δημοσίευσε στο Twitter εικόνες σεισμομετρικών εκρήξεων .
«Δεν νομίζω ότι έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο», είπε στο National Geographic ο γεωλόγος του Πανεπιστημίου Κολούμπια, Göran Ekstrom. Το γεγονός δεν χρειάζεται να έχει ένα «εξωτικό» έναυσμα, αλλά πολλά είναι περίεργα: από το εκπληκτικά μονότονο και χαμηλής συχνότητας «κουδούνισμα» μέχρι την παγκόσμια εξάπλωσή του. Κατά τη διάρκεια ενός κανονικού σεισμού, οι τάσεις που έχουν συσσωρευτεί στο φλοιό της γης απελευθερώνονται ξαφνικά, προκαλώντας διαφορετικά σχήματα κυμάτων, που διαδίδονται μέσω του σώματος της γης. Τα λεγόμενα κύματα P και S έχουν σχετικά υψηλή συχνότητα και ταξιδεύουν γρήγορα στο εσωτερικό της Γης. Τέλος, ακολουθούν επιφανειακά κύματα, που ταξιδεύουν πιο αργά και σύμφωνα με το μοτίβο που παρατηρήθηκε στις 11 Νοεμβρίου, κάνουν τον πλανήτη να τρέμει σαν καμπάνα.
30-11-2018
https://www.spektrum.de/news/weltweit-wurden-seltsame-erdbebenwellen-aufgezeichnet/1611320 ]
Σεισμοί μεγέθους τουλάχιστον 7 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ παρέχουν τα καλύτερα δεδομένα για αυτό. Τα ωστικά κύματα που προκύπτουν ταξιδεύουν μέσω του κέντρου της Γης στην άλλη πλευρά του πλανήτη και πίσω!
[σχετική ανάρτηση: Μυστήριο: Στις 11 Νοεμβρίου 2018 η Γη «χτύπησε» σαν καμπάνα για 20 λεπτά και οι επιστήμονες δεν μπορούν να εξηγήσουν γιατί
Στις 11 Νοεμβρίου 2018 συνέβη κάτι πραγματικά περίεργο που ξάφνιασε τους επιστήμονες. Οι επιστημονικές συσκευές μέτρησης κατέγραψαν ανεξήγητα σεισμικά κύματα που εκτείνονταν περίπου 24 χιλιόμετρα, από τις ακτές ενός γαλλικού νησιού ανάμεσα στην Αφρική και τη Μαδαγασκάρη.
Το περίεργο είναι ότι δεν ήταν σεισμός. Στην πραγματικότητα, οι επιστήμονες δεν έχουν ιδέα τι συνέβη.
Ήταν μια πρόσκρουση μετεωρίτη; Υπόγειο ηφαίστειο; Έγινε μυστική πυρηνική δοκιμή; Ήταν εξωγήινοι; Κανείς δεν φαίνεται να έχει απάντηση σε αυτό.
Τα κύματα, που καταγράφηκαν από σεισμικά όργανα, προήλθαν από τις ακτές του γαλλικού νησιού Mayotte, από όπου ξεκίνησαν όλα. Αμέσως μετά, οι σεισμικοί αισθητήρες στη Ζάμπια, την Κένυα και την Αιθιοπία κατέγραψαν το ίδιο πράγμα.
Το γεγονός ότι οι σεισμικοί αισθητήρες στη Ζάμπια, την Κένυα και την Αιθιοπία έχουν καταγράψει σεισμική δραστηριότητα μπορεί να μην φαίνεται παράξενο με την πρώτη ματιά.
Ωστόσο, το σεισμικό κύμα δεν άργησε να εξαπλωθεί περαιτέρω, και τελικά το ανέλαβαν ερευνητές τόσο μακριά όσο η Χιλή, η Νέα Ζηλανδία, ο Καναδάς και ακόμη και η Χαβάη, περίπου 17.700 χιλιόμετρα μακριά.
Αλλά γίνεται ακόμα πιο περίεργο.
Το μυστηριώδες φαινόμενο έκανε τον πλανήτη μας να «χτυπά» σαν γιγάντιο κουδούνι για περίπου είκοσι λεπτά, και ενώ συνέβαιναν όλα αυτά, κανένας άνθρωπος δεν ένιωσε κάτι το ασυνήθιστο.
τα επιφανειακά κύματα -που σχεδόν αποκλειστικά συνδέονται με τους σεισμούς, δεν έτρεμαν καν σαν σεισμός, όπως ένα επιφανειακό κύμα τείνει να κάνει στους σεισμούς, αλλά αντίθετα οι επιστήμονες κατέγραψαν μια πιο καθαρή, σχεδόν μουσική συχνότητα.
Σεισμολογικές εξηγήσεις για το γεγονός της Μαγιότ
Ο Göran Ekström , σεισμολόγος του Πανεπιστημίου της Κολούμπια, εξήγησε ότι ενώ ο πλανήτης μας χτυπούσε σαν κουδούνι, τα κύματα παρουσίαζαν έναν μονότονο ήχο χαμηλής συχνότητας καθώς διαδίδονταν.
«Δεν νομίζω ότι έχω δει ποτέ κάτι παρόμοιο», λέει ο Ekström, που ειδικεύεται στους ασυνήθιστους σεισμούς.
«Αυτό δεν σημαίνει ότι η αιτία είναι τόσο ασυνήθιστη», σημείωσε. Ωστόσο, πολλά χαρακτηριστικά των κυμάτων είναι εντυπωσιακά περίεργα - από το εκπληκτικά μονότονο, χαμηλής συχνότητας «κουδούνισμα» τους μέχρι την παγκόσμια κατανομή τους. Και οι ερευνητές βρίσκονται ακόμα στα ίχνη του γεωλογικού μυστηρίου.]
--------
Στη Βολιβία, ο σεισμός του 1994 έφτασε τα 8,2 Ρίχτερ και ήταν ο δεύτερος ισχυρότερος σεισμός που έχει καταγραφεί.
Οι νέοι υπολογιστές μας τώρα, μας επιτρέπουν να προσομοιώσουμε τη σύνθετη (περίπλοκη) συμπεριφορά των κρουστικών κυμάτων που δημιουργούνται από αυτούς τους ισχυρούς σεισμούς στο εσωτερικό της Γης. Τα κύματα αλλάζουν όταν αντιμετωπίζουν περιορισμούς (συναντούν όρια) όπως ζώνες μετάβασης όπου υπάρχει συμπαγής πέτρα.
Οι ερευνητές μπόρεσαν να επιβεβαιώσουν ότι σε βάθος 660 χιλιομέτρων υπάρχει ένας σκληρός, τραχύς βράχος, πιο τραχύς και πιο ανώμαλος από τον φλοιό στον οποίο ζούμε στην επιφάνεια!
Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει ότι σε βάθος 660 χιλιομέτρων υπάρχουν βουνά που είναι πιο ογκώδη και πιθανώς ψηλότερα από τα Βραχώδη Όρη, τις Άλπεις ή τον ορεινό όγκο των Ιμαλαΐων!
Το ακόμα πιο περίεργο είναι ότι τα εξογκώματα δεν είναι ομοιόμορφα κατανεμημένα, γιατί υπάρχουν και πολύ επίπεδα σημεία εκεί κάτω, όπως ακριβώς στους ομαλούς βυθούς!
Σε βάθος 410 km, αυτά τα χαρακτηριστικά δεν βρέθηκαν.
Αυτό σημαίνει ότι η «ασυνέχεια 660 km» υποδηλώνει μια εσωτερική επιφάνεια της Γης που είναι ακριβώς όπως η εξωτερική μας επιφάνεια.
Αυτό δήλωσε και η καθηγήτρια Kristin Hauser από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Τόκιο, η οποία έλαβε μέρος σε αυτή τη μελέτη!
Οι ερευνητές εξήγησαν ότι η ζώνη μετάβασης σε βάθος 660 χιλιομέτρων «είναι ουσιαστική για το πώς σχηματίστηκε και συνεχίζει να λειτουργεί ο πλανήτης μας».
Είναι επίσης γνωστό ότι ο άνω και ο κάτω μανδύας πρέπει να έχουν διαφορετική χημική σύνθεση.
Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και από τη σκοπιά των γεωλόγων και των σεισμολόγων, αυτές οι ζώνες δεν αναμειγνύονται θερμικά και επομένως πρέπει να έχουν διαφορετικές θερμοκρασίες.
Οι ερευνητές δεν μπορούν να απαντήσουν πώς ένας δακτύλιος βουνών και επίπεδων περιοχών που εκτείνεται σε έναν πλανήτη θα μπορούσε να έχει σχηματιστεί σε βάθος 400 μιλίων (660 χιλιομέτρων) Πιστεύουν ότι πρόκειται για έναν βράχο που έχει βυθιστεί από την επιφάνεια της Γης σε αυτό το βάθος, επειδή δεν είναι γνωστό πού βυθίζονται τα υπολείμματα του πυθμένα της θάλασσας, συμπιεσμένα στον μανδύα
Ακόμα κι αν όντως βυθίστηκαν σε βάθος 660 χιλιομέτρων, είναι πραγματικά ανεξήγητο γιατί ο τεράστιος βράχος εκεί κάτω θα πρέπει να είναι ακόμα σταθερός και συμπαγής και να μην λιώνει από τη θερμότητα (~ 1600°C) που λέγεται ότι υπάρχει.
Είναι δυνατόν να μην υπάρχουν υψηλές θερμοκρασίες σε αυτό το βάθος;
[σχετική ανάρτηση: Εσωτερική Γη; Οι επιστήμονες βρίσκουν βουνά και πεδιάδες 400 μίλια (660 χλμ) κάτω από την επιφάνεια της γης
Ακόμα κι αν βυθίστηκαν σε βάθος 660 χιλιομέτρων, είναι πραγματικά ανεξήγητο γιατί ο τεράστιος βράχος εκεί κάτω πρέπει να είναι ακόμα σκληρός και συμπαγής, και όχι η λιωμένη θερμότητα (~1600°C) που λέγεται ότι υπάρχει.
Τα ταξίδια τύπου Ιουλίου Βερν είναι προφανώς ακόμα επιστημονική φαντασία σήμερα, αλλά η ανακάλυψη των βουνών στη ζώνη μετάβασης δείχνει ότι το άνω και το κάτω τμήμα του μανδύα είναι πραγματικά διακριτά και χωρίζονται από...κάτι.
Πολλοί γεωφυσικοί πιστεύουν ότι τα στρώματα είναι χημικά διακριτά και δεν αναμιγνύονται θερμικά ή φυσικά, καθιστώντας την περιοχή μεταξύ τους μια πραγματική ζώνη μετάβασης. Αλλά από τι; Θα μπορούσε να υπάρχει κάποια μορφή ζωής εκεί;
Μας διδάσκουν στο σχολείο ότι η γη χωρίζεται σε τρία στρώματα - φλοιό, μανδύα και πυρήνα - τα οποία με τη σειρά τους χωρίζονται σε εσωτερικό και εξωτερικό πυρήνα.
Ένα απλό και σωστό σχήμα, το οποίο όμως παραλείπει άλλα πιο λεπτά στρώματα που οι επιστήμονες αρχίζουν τώρα να εντοπίζουν βαθιά μέσα στον πλανήτη μας.
Μια ομάδα γεωλόγων ανακάλυψε ένα άγνωστο μέχρι τώρα στρώμα στο κέντρο του μανδύα της Γης με ιδιότητες που θυμίζουν την επιφάνεια του πλανήτη
Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Science ,
https://www.science.org/doi/10.1126/science.aav0822
που συντάχθηκε από τους γεωφυσικούς Jessica Irving και Wenbo Wu του Πανεπιστημίου του Πρίνστον σε συνεργασία με τον Sidao Ni του Ινστιτούτου Γεωδαισίας και Γεωφυσικής της Κίνας, περιγράφει πώς οι ερευνητές έλαβαν δεδομένα από τα σεισμικά κύματα ενός μεγάλου σεισμού στη Βολιβία. να εντοπίσουν μια νέα περιοχή μέσα στη γη σε βάθος 660 χιλιομέτρων που τους έχει αφήσει άφωνους: έχει μια οροσειρά και πεδιάδες πολύ παρόμοιες με αυτές στην επιφάνεια του πλανήτη μας. ]
Μόλις το 2017 επιβεβαιώθηκε ότι υπάρχει πέντε φορές περισσότερο νερό στον μανδύα της Γης από ό,τι σε όλους τους ωκεανούς στην επιφάνεια της Γης - ακόμη και κοντά στον πυρήνα της Γης! Πώς γίνεται αυτό?
Αμερικανοί ερευνητές χρησιμοποίησαν περισσότερους από 2.000 σεισμογράφους για να μελετήσουν τα σεισμικά κύματα που προκαλούνται από περισσότερους από 500 σεισμούς που πέρασαν από τα έγκατα (ταξίδεψαν στο εσωτερικό) της Γης.
Τα αποτελέσματα ήταν σοκαριστικά, γιατί σε βάθος περίπου 700 χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια της γης υπάρχει μια ζώνη που είναι γεμάτη νερό, υπάρχουν ωκεανοί που έχουν πολλαπλάσιο όγκο από τις επιφανειακές μας θάλασσες!
Δεδομένου ότι αυτό το γεγονός δεν μπορεί να εξηγηθεί με συμβατικά γεωλογικά μοντέλα του εσωτερικού της γης (επειδή πρέπει να έχει πολύ ζέστη εκεί), οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτή η ζώνη λειτουργεί ως «σφουγγάρι» του ringwoodite, ενός ορυκτού που λιώνει υπό υψηλή πίεση και απορροφάται
Το νερό υποτίθεται ότι παραμένει στη μεταβατική ζώνη του μανδύα της γης - αλλά είναι πραγματικά έτσι;
Αυτή η τεράστια δεξαμενή νερού φαίνεται να παρέμεινε σταθερή για μεγάλες γεωλογικές περιόδους! Ο γεωλόγος Steven Jacobsen του Northwestern University και ο σεισμολόγος Brandon Schmandt από το Πανεπιστήμιο του Νέου Μεξικού είπαν ότι μέχρι τώρα, οι γεωλόγοι υπέθεταν ότι τα επιφανειακά ύδατα προέρχονταν από το διάστημα και (έφταναν) έπλητταν τη Γη ως κομήτες πάγου
(πολιτισμοί της ενδοχώρας; στον εσωτερικό ωκεανό).
Όμως οι νέες ανακαλύψεις υποδηλώνουν ότι οι ωκεανοί της Γης πρέπει να έχουν υψωθεί (αναδυθεί) από τα βάθη του μανδύα και ότι οι τεκτονικές πλάκες της Γης «ανακυκλώνονται»! Ο Stephen Jacobsen κατέληξε λέγοντας ότι υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι το νερό στην επιφάνεια της γης προέρχεται στην πραγματικότητα από το εσωτερικό της γης, όχι από το διάστημα!
Πώς όμως δημιουργήθηκε η γη και από πού προήλθαν αρχικά αυτές οι γιγάντιες υδάτινες μάζες;
Ακόμη πιο μπερδεμένες είναι άλλες ανακαλύψεις βαθιά μέσα στη Γη, ερευνητές από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα δημοσίευσαν μια μελέτη στο περιοδικό Nature Geoscience το 2017 (ανώμαλες ζώνες μεγέθους ηπείρου με χαμηλή σεισμική ταχύτητα στη βάση του μανδύα της Γης) και αναφέρουν ανεξήγητες δομές κοντά στον πυρήνα της γης!
Αυτό είναι ένα τοπίο που είναι πολύ διαφορετικό από τη δομή του μανδύα της Γης, καθώς όπως ειπώθηκε, υπάρχουν ανωμαλίες σε βάθος 700 χιλιομέτρων, αλλά αυτές οι γιγάντιες περιοχές που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα βρίσκονται στην πραγματικότητα σε βάθος 2896 χιλιομέτρων (!) κάτω από την επιφάνεια της Γης.ακριβώςι πάνω από τον πυρήνα της γης (~4500°C)! Η μια βρίσκεται κάτω από τον Ειρηνικό Ωκεανό και η άλλη κάτω από τον Ατλαντικό Ωκεανό και οι επιστήμονες προσπαθούν μανιωδώς να εξηγήσουν το γιατί!
Τα δεδομένα μετρήσεων δείχνουν εκπληκτικά ότι πρόκειται για «επίπεδα λάβας» με συμπαγή δομή, που θυμίζει βουνά και έως και 100 φορές υψηλότερα από το Έβερεστ - δηλαδή περίπου 885 χιλιόμετρα ύψος! Αυτές οι δύο ζώνες έχουν περίπου το μέγεθος (τις διαστάσεις) μιας μέσης ηπείρου στην επιφάνεια της Γης και είναι κατασκευασμένες από ένα εντελώς διαφορετικό υλικό από την υποτιθέμενη δομή του πυρήνα και του μανδύα της Γης, που είναι πολύ πιο σκληρή (συμπαγής)
Φυσικά, σήμερα δεν υπάρχουν στοιχεία για την ύπαρξη υγρού μανδύα και συμπαγούς πυρήνα σιδήρου, γιατί επίσημα κανείς δεν μπόρεσε να διεισδύσει σε αυτά τα βάθη! Αυτό σημαίνει ότι το εσωτερικό του πλανήτη μας μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικό από ό,τι ισχυρίστηκαν οι γεωλόγοι μέχρι στιγμής!
Επιπλέον, δεδομένα μετρήσεων δείχνουν ότι αυτές οι ήπειροι βρίσκονται κοντά στον πυρήνα της Γης σε γιγάντιες κοιλότητες και πράγματι «υπάρχουν είσοδοι που οδηγούν σε αυτές τις κοιλότητες στα έγκατα του πλανήτη μας»! Η προέλευση και η σύνθεση αυτών των ανωμαλιών παραμένει άγνωστη, εκτός από το ότι είναι κατασκευασμένα από πολύ πιο σκληρό υλικό από τον περιβάλλοντα μανδύα, επομένως αυτές οι κοιλότητες πρέπει να είναι πολύ σταθερές και να υπάρχουν εδώ και πολύ καιρό!
Όπως οι ωκεανοί στον μανδύα της Γης, αυτές οι μεγαδομές και τα κενά κοντά στον πυρήνα της Γης παραμένουν ένα επιστημονικό μυστήριο. Αλλά γίνεται ακόμα πιο περίεργο:
Μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής την D. Elena Bykova από το Πανεπιστήμιο του Bayreuth (Μπαϊρόιτ στη Γερμανία) ανακοίνωσε το 2016 ότι είχε επίσης ανακαλύψει ένα άγνωστο μέχρι τώρα στρώμα στον κάτω μανδύα που εκτιμάται ότι περιέχει 8-10 φορές περισσότερο οξυγόνο από ολόκληρη την ατμόσφαιρα του πλανήτη μας!
(σχετική ανάρτηση: Θεωρία της Κούφιας Γης: Μεταξύ Μύθου και Επιστήμης)
Η Δρ. Bykova είπε ότι αυτό ήταν μια μεγάλη έκπληξη και οι ερευνητές δεν ξέρουν τι συμβαίνει με το οξυγόνο. Φαίνεται ότι το οξυγόνο ανεβαίνει από τον πυρήνα της Γης στη μεταβατική ζώνη του μανδύα
[σχετική ανάρτηση: η ύπαρξη του πυρήνα της γης είναι φυσικά αδύνατη και η θεωρία της κούφιας Γης
Αμερικανοί γεωλόγοι ανακάλυψαν ότι ο σχηματισμός του εσωτερικού πυρήνα της Γης με τη μορφή που οι επιστήμονες γνωρίζουν σήμερα ήταν φυσικά αδύνατος πριν από περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια γήινα χρόνια, αναφέρει το EPS Letters.]
Δεν υπάρχει όμως εξήγηση για τον σχηματισμό αυτών των τεράστιων ποσοτήτων παγιδευμένου οξυγόνου, ούτε για άλλες μυστηριώδεις διεργασίες που συμβαίνουν βαθιά στον μανδύα της Γης! Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η προέλευση αυτών των υπόγειων μυστηρίων θα αποκαλυφθεί σύντομα!
Φαίνεται ότι τώρα υπάρχει μια αλλαγή στη σκέψη και χάρη σε συνεχείς νέες παρατηρήσεις και μετρήσεις, ακόμη και οι ειδικοί καταλήγουν τώρα στο συμπέρασμα ότι το εσωτερικό του πλανήτη μας είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που μας διδάσκουν τα σχολικά βιβλία!
Αναφέρεται ότι με όλες αυτές τις πρόσφατα ανακαλυφθείσες ανωμαλίες, οι γεωλόγοι και οι σεισμολόγοι δεν είχαν ιδέα πώς όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι δυνατά!
Εξακολουθούν να μην θέλουν να παραδεχτούν την πιθανότητα ότι η επιστημονική ιδέα ενός υγρού μανδύα και ενός στερεού πυρήνα μπορεί να είναι εντελώς λανθασμένη - και επομένως ο πλανήτης μας θα μπορούσε στην πραγματικότητα να είναι κούφιος (κοίλος) και να περιέχει ολόκληρες κατοικήσιμες ηπείρους και θάλασσες μέσα - τέτοιοι ισχυρισμοί μέχρι πρόσφατα απορρίφθηκαν ως «θεωρίες συνωμοσίας» για λίγο, αλλά τώρα βγαίνει η αλήθεια!
πηγή
30-3-2019
https://www.pravda-tv.com/2019/03/unerklaerliche-anomalien-im-erdmantel-videos/
Πηγές: PublicDomain/jason-mason.com με ημερομηνία 29/03/2019.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου