Πριν από σχεδόν ένα χρόνο, ο αρχηγός των IDF Αβίβ Κοχάβι ανέβηκε στη σκηνή ενός συνεδρίου του Ινστιτούτου Μελετών Εθνικής Ασφάλειας στο Τελ Αβίβ και ανακοίνωσε ότι διέταξε τον στρατό να αρχίσει να προετοιμάζει ανανεωμένα σχέδια για ένα χτύπημα στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.
"Το Ιράν μπορεί να αποφασίσει ότι θέλει να προχωρήσει στην κατασκευή βόμβας, είτε κρυφά είτε με προκλητικό τρόπο. Υπό το πρίσμα αυτής της βασικής ανάλυσης, διέταξα τις IDF να προετοιμάσουν μια σειρά επιχειρησιακών σχεδίων, επιπλέον των υφιστάμενων. Μελετάμε αυτά τα σχέδια και θα τα αναπτύξουμε κατά τη διάρκεια του επόμενου έτους", δήλωσε ο Kohavi.
Και πρόσθεσε: "Η κυβέρνηση θα είναι φυσικά αυτή που θα αποφασίσει αν θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν. Αλλά αυτά τα σχέδια πρέπει να είναι στο τραπέζι, να υπάρχουν και να εκπαιδεύονται γι' αυτά".
Έκτοτε, οι IDF έχουν κάνει ακριβώς αυτό, με την αεροπορία και τη Στρατιωτική Υπηρεσία Πληροφοριών, ειδικότερα, να προετοιμάζονται για μια τέτοια επιχείρηση, εντατικοποιώντας τις εκπαιδευτικές ασκήσεις και εστιάζοντας τεράστιους πόρους στη συλλογή πληροφοριών. Δισεκατομμύρια πρόσθετα σέκελ έχουν διοχετευθεί στον αμυντικό προϋπολογισμό ειδικά για την προετοιμασία χτυπημάτων κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν.
Και κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, Ισραηλινοί αξιωματούχοι επανέλαβαν τακτικά εκκλήσεις για αυτό που περιγράφουν ως "αξιόπιστη στρατιωτική απειλή" κατά του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, σε ομιλίες, συνεντεύξεις Τύπου, συνεντεύξεις στα μέσα ενημέρωσης και ιδιωτικές συναντήσεις με συμμάχους, υποστηρίζοντας ότι είναι απαραίτητο προκειμένου να αποκτήσουν μοχλό πίεσης στις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις με την Ισλαμική Δημοκρατία για το πυρηνικό της πρόγραμμα.
Σύμφωνα με τις δικές της εκτιμήσεις, οι IDF απέχουν ακόμη τουλάχιστον μήνες από το να είναι πλήρως προετοιμασμένες για να πραγματοποιήσουν ένα τέτοιο χτύπημα, αν και αξιωματούχοι λένε ότι μια πιο περιορισμένη εκδοχή των σχεδίων τους θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί νωρίτερα.
Αλλά το επίκεντρο αυτών των συζητήσεων ήταν γενικά το ίδιο το χτύπημα κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν, μια επιχείρηση που θα ήταν πράγματι πολύ, πολύ πιο περίπλοκη και δύσκολη από οποιαδήποτε άλλη που έχουν διεξάγει οι IDF, συμπεριλαμβανομένων των επιδρομών τους με στόχο τον πυρηνικό αντιδραστήρα του Ιράκ το 1981 και της Συρίας το 2007.
Σε κάθε μία από αυτές τις αποστολές - την Επιχείρηση Opera και την Επιχείρηση Outside the Box - ένα μόνο σμήνος αεροσκαφών που περιείχε έναν σχετικά μικρό αριθμό μαχητικών αεροσκαφών πραγματοποίησε τον βομβαρδισμό. Όμως, σε αντίθεση με τις δύο αυτές περιπτώσεις, το Ιράν δεν διαθέτει μία πυρηνική εγκατάσταση την οποία μία ομάδα αεροσκαφών θα μπορούσε να εξουδετερώσει με ένα μόνο πλήγμα, αλλά πολλές που είναι διασκορπισμένες σε ολόκληρη τη χώρα, γεγονός που θα απαιτούσε επομένως εξαιρετικά επίπεδα συντονισμού για να διασφαλιστεί ότι όλες οι εγκαταστάσεις θα χτυπηθούν ταυτόχρονα.
Το γεγονός ότι πολλές από τις εγκαταστάσεις είναι θαμμένες βαθιά στο υπέδαφος, καθιστώντας τες σχεδόν αδιαπέραστες από επιθέσεις από αέρος, το κάνει ακόμη πιο δύσκολο, ιδίως ο αντιδραστήρας Fordo, όπου το Ιράν άρχισε πρόσφατα να εμπλουτίζει ουράνιο σε επίπεδα καθαρότητας 20 τοις εκατό με προηγμένες φυγόκεντρες, στην τελευταία παραβίαση της πυρηνικής συμφωνίας του 2015.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν τα τεράστια πυρομαχικά που καταστρέφουν τα καταφύγια και απαιτούνται για να πλήξουν τέτοιες εγκαταστάσεις - τα 13.600 κιλών (30.000 λιβρών) GBU-57 Massive Ordnance Penetrator (MOP) - αλλά η Ουάσινγκτον έχει αρνηθεί μέχρι στιγμής να τα παράσχει στο Ισραήλ. Σε κάθε περίπτωση, επιπλέον, η πώληση της απίστευτα βαριάς βόμβας στην Ιερουσαλήμ δεν θα ωφελούσε και πολύ, καθώς η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία δεν διαθέτει αεροσκάφος ικανό να τη μεταφέρει, ούτε καν την υποδομή αεροδρομίου που απαιτείται για την υποστήριξη του αεροσκάφους που θα μπορούσε να τη μεταφέρει.
(Για να παρακαμφθούν αυτοί οι περιορισμοί και για να καταδειχθεί η σοβαρότητα μιας ισραηλινής απειλής επίθεσης, ορισμένοι νυν και πρώην αξιωματούχοι στις ΗΠΑ έχουν διατυπώσει την ιδέα να πουλήσουν ή να μισθώσουν στο Ισραήλ ένα από τα τρία αμερικανικά βαριά βομβαρδιστικά που είναι ικανά να μεταφέρουν τη MOP - το B-52, το B-1 ή το B-2. Κάτι τέτοιο, ωστόσο, αντιμετωπίζει μια σειρά από νομικές και υλικοτεχνικές προκλήσεις, καθώς το B-52 και το B-2 είναι και τα δύο ουσιαστικά απαγορευμένα από την πώληση σύμφωνα με τη συνθήκη New START της Αμερικής με τη Ρωσία και το B-1 μπορεί επίσης να μην είναι πλήρως ικανό να περιέχει το MOP μέσα στις αποθήκες βομβών του).
Το Ιράν έχει επίσης επενδύσει σε μεγάλο βαθμό στην αεράμυνά του, αγοράζοντας προηγμένα συστήματα από τη Ρωσία και αναπτύσσοντας τις δικές του δυνατότητες εγχώριας παραγωγής.
Αλλά ενώ οι πολυπλοκότητες μιας ισραηλινής επιχείρησης δεν θα πρέπει να υπερεκτιμώνται, είναι τελικά προβλήματα που μπορούν να επιλυθούν με αρκετό χρόνο και πόρους.
Μετά από ένα χτύπημα
Αν και οι ισραηλινοί αξιωματούχοι είναι πρόθυμοι να συζητήσουν τις προσπάθειες για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων και την ανάπτυξη των δυνατοτήτων που απαιτούνται για τη διεξαγωγή ενός τέτοιου πλήγματος, συνήθως μένει ασχολίαστο το τι συμβαίνει μετά, το οποίο έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία.
Το 1981 και το 2007, δεν υπήρξε ουσιαστικά κανένα άμεσο αντίποινο από το Ιράκ και τη Συρία, αντίστοιχα, αν και η απάντηση της Βαγδάτης ήρθε μια δεκαετία αργότερα -σε κάποιο βαθμό- με τις επιθέσεις με πυραύλους Scud εναντίον του Ισραήλ κατά τη διάρκεια του Πρώτου Πολέμου του Κόλπου. Αυτό δεν αναμένεται να συμβεί με το Ιράν, δήλωσαν στους Times of Israel αρκετοί Ισραηλινοί αξιωματούχοι της άμυνας.
Εδώ και δεκαετίες, η Τεχεράνη έχει δημιουργήσει έναν αριθμό αντιπροσώπων σε όλη την περιοχή, ο πιο τρομακτικός από τους οποίους είναι η Χεζμπολάχ του Λιβάνου, μια τρομοκρατική ομάδα με ένα οπλοστάσιο πυραύλων, πυραύλων και βλημάτων όλμου που ταιριάζει ή και ξεπερνά το οπλοστάσιο πολλών δυτικών κρατών. Αυτοί οι ξένοι πληρεξούσιοι έχουν σκοπό να απομονώσουν το Ιράν από επιθέσεις των εχθρών του. Για να καταλάβετε: Το Ισραήλ δεν μπορεί να επιτεθεί στο Ιράν εάν είναι απασχολημένο με την απόκρουση πυραυλικών πυρών και προσπαθειών εισβολής της Χεζμπολάχ από τον Λίβανο, και η Σαουδική Αραβία ομοίως δεν θα μπορούσε να επιτεθεί στο Ιράν εάν αντιμετώπιζε τους Χούθι στην Υεμένη.
Ο ισραηλινός στρατός πιστεύει ακράδαντα ότι αυτό το δίκτυο αντιπροσώπων θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εναντίον του Ισραήλ, αν αυτό πραγματοποιούσε πλήγμα στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. Και οι ισραηλινές προβλέψεις για το πώς θα έμοιαζε ένας πόλεμος κατά της Χεζμπολάχ και των συμμαχικών πολιτοφυλακών στην περιοχή είναι εκνευριστικές: χιλιάδες βλήματα θα πέφτουν βροχή στα ισραηλινά πληθυσμιακά κέντρα, εκατοντάδες νεκροί, σοβαρές ζημιές στις υποδομές και μεγάλες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας που θα τεθούν εκτός λειτουργίας.
Αυτό δεν σημαίνει ότι το Ισραήλ δεν θα πραγματοποιούσε ποτέ ένα χτύπημα στο Ιράν από φόβο επίθεσης από τους πληρεξουσίους του, αλλά ότι οποιαδήποτε απόφαση για κάτι τέτοιο θα έπρεπε να σταθμιστεί όχι σε σχέση με την ικανότητα του στρατού να πραγματοποιήσει την επιχείρηση, αλλά σε σχέση με τις δυνητικά καταστροφικές προοπτικές των όσων θα ακολουθούσαν την επιδρομή.
"Η στρατιωτική επιλογή πρέπει να είναι στο τραπέζι. Είναι, φυσικά, το τελευταίο πράγμα που θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε, αλλά δεν έχουμε την πολυτέλεια να μην προετοιμαστούμε για τις επιλογές", δήλωσε την Πέμπτη ο υπουργός Άμυνας Μπένι Γκαντζ, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην κάμερα του ειδησεογραφικού ιστότοπου Ynet.
Η ανησυχία της Ιερουσαλήμ είναι ότι ένα πυρηνικά εξοπλισμένο ή ακόμη και πυρηνικού κατωφλίου Ιράν θα είναι σε θέση να ενεργεί με ακόμη μεγαλύτερη ατιμωρησία στην περιοχή, εξοπλίζοντας τους πληρεξουσίους του και εδραιώνοντας βαθύτερα τις θέσεις του στη Συρία, τον Λίβανο, την Υεμένη και το Ιράκ.
Όμως οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι έχουν διστάσει να θέσουν μια συγκεκριμένη προϋπόθεση υπό την οποία θα πραγματοποιούσε ένα χτύπημα. Αυτό οφείλεται, εν μέρει, στο γεγονός ότι οι εκτιμήσεις δεν έγκεινται μόνο στις δυνατότητες του Ιράν, αλλά στην ισορροπία μεταξύ των απειλών που αντιμετωπίζει το Ισραήλ και της ικανότητας του Ισραήλ να τις αντιμετωπίσει.
Ερωτηθείς εάν ο εμπλουτισμός ουρανίου στο επίπεδο καθαρότητας 90 τοις εκατό - που θεωρείται γενικά ως "οπλικού βαθμού" - θα προκαλούσε μια ισραηλινή επίθεση, ο Gantz αρνήθηκε να σχολιάσει την Πέμπτη.
"Δεν μου αρέσει να βάζω κόκκινες γραμμές που μετά θα πρέπει να έρθω να εξηγήσω [αν δεν τις τηρήσω]. Παρακολουθούμε την ιρανική διαδικασία κάθε μέρα. Θα υπάρξει ένα χρονικό σημείο όπου ο κόσμος, η περιοχή και το κράτος του Ισραήλ δεν θα έχουν άλλη επιλογή από το να δράσουν", δήλωσε.
Οι Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας έχουν κάνει βήματα για να προετοιμαστούν για τον πολυμέτωπο πόλεμο που ενδέχεται να ακολουθήσει ένα χτύπημα στο Ιράν, πραγματοποιώντας μια σειρά ασκήσεων μεγάλης κλίμακας που προσομοιώνουν μια τέτοια σύγκρουση τους τελευταίους μήνες και επενδύοντας περίπου 1 δισεκατομμύριο NIS (315 εκατομμύρια δολάρια) για την εκπαίδευση του επόμενου έτους. Ο στρατός εργάζεται επίσης για τη βελτίωση της αεράμυνάς του, ιδίως στο βόρειο Ισραήλ, σε μια προσπάθεια να αποτρέψει τις χειρότερες ζημιές από πυραυλικές επιθέσεις και επιθέσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών σε μια μελλοντική σύγκρουση.
Αλλά η τάση των ισραηλινών αξιωματούχων να συζητούν τις τεχνικές πτυχές μιας επίθεσης στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν υποκρύπτει τον πραγματικό υπολογισμό που παίζει ρόλο στην απόφαση για το αν θα πραγματοποιηθεί: δεν πρόκειται για το χτύπημα, αλλά για τον πόλεμο που θα ακολουθήσει.
ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΟ TIMES OF ISRAEL : Corfiatiko.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου